POSITIEVE EN NEGATIEVE ZAKEN IN HET AFGELOPEN JAAR

Helaas las ik in ’t laatste Zwervertje dat de moeder van alle Zwervers Lenie Konijnenburg is overleden. Zelf herinner ik me haar als een trouwe supportster en als een hartelijke, vrolijke vrouw die warmte uitstraalde. In mijn bestuurstijd zorgde Lenie op de zaterdag altijd voor ons met een hapje en een drankje. Humor had ze ook. Toen ik haar voorstelde een koekje te maken in de blauw-rode kleuren werd ik de zaterdag daarna inderdaad getrakteerd op een blauw-rood koekje. Niets was haar teveel. Ik zal haar altijd blijven herinneren als een fantastische vrouw die voor iedereen klaarstond. Piet, de kinderen, familie en vrienden veel sterkte de komende tijd om dit verlies te dragen. Zo zie je altijd weer in een jaar dat blijdschap en verdriet soms dicht bij elkaar liggen.

Ik schrijf dit stukje nu eind november vlak voor de Sint en Kerst. De verkiezingen liggen weer achter ons. Rita Verdonk heeft gisterenavond nog geprobeerd op een oncollegiale manier Mark Rutte van zijn troon te stoten. Balkenende zal waarschijnlijk gaan regeren met de PVDA en de SP en oh ja, verleden week zat ik vlak bij het bierincident van Feyenoord–Blackburn Rovers. De arme speler kreeg de volle laag over zich heen. Nu was het nog het onschuldige gerstenat dat de speler trof, maar de volgende keer zal het wel weer een vuurpijl zijn of een fragmentatiebom of whatever. Ik heb gedacht zo vlak voor de kerst eens wat positiefs op te schrijven over onze wereld. Maar wat ik ook denk of dacht, echt beter ten opzichte van vorig jaar is het niet geworden. Hier komt een kleine opsomming van het afgelopen jaar in steekwoorden. Wat dacht u van Irak, Iran, Noord Korea, Afghanistan, Rusland, Palestina tegenover Israël, milieurampen, een stijgende zeespiegel, extreem hoge temperaturen in november in ons land, intolerantie van verschillende nationaliteiten ten opzichte van elkaar, verharding van de maatschappij en ga zo maar door. Ik droom ervan om ooit eens al die negatieve gebeurtenissen om te zetten naar de positieve kant.

Toen dacht ik eens aan de positieve kant van de medaille, nou daar komt het dan: vrijwilligerswerk, waarden en normen, gezelligheid, respect jegens elkaar, toenadering zoeken naar een vreemde, na regen komt er zonneschijn dus vrede en de IJVV De Zwervers uiteraard. Ik betrap mij erop eerst de negatieve kant van de medaille te noemen en niet de positieve kant. Ligt dit aan mijzelf of gebeurt er zoveel om ons heen dat ook ik er niet omheen kan dat de maatschappij eerder verpietert dan verbetert? En toch moet we terug naar het positieve. Laten we mensen die echt wat voor bijvoorbeeld de IJVV De Zwervers hebben betekend beschouwen als een zeer waardevol voorbeeld die we kunnen gebruiken voor de toekomst. Laten we alle negatieve zaken isoleren en uitbannen waardoor er veel meer ruimte is voor het goed met elkaar omgaan en de wereld. Oorlog is geen middel om een doel te bereiken maar wel die eenvoudige handdruk die vertrouwen in elkaar uit.

Wat geniet ik dan van al die positieve Zwervers die strijden in de goede zin van het woord om van onze club een vredelievende club te maken. Ik denk maar even niet te gaan kijken naar het journaal waar weer een melding wordt gemaakt van een bomaanslag in Irak of een vergiftiging van een Russische spion. Soms walg ik ervan wat mensen elkaar veraf maar ook in ons land aandoen. En toch zie ik door alles heen onze club, de IJVV De Zwervers, waar ik regelmatig nostalgisch aan terugdenk. Ik denk nog aan de tijd dat ik door de trouwe supportersschare aangemoedigd werd met ‘Lukie’. Toen kon ik nog niet beseffen hoeveel deze woorden uiteindelijk voor mij betekend hebben. Daarom zal ik nog vaak aan die supportster denken met haar blauw rode pakje aan, dragend iedere zaterdag in alle eenvoud maar oh zo belangrijk voor iedere Zwerver, Lenie Konijnenburg.

Als we haar met z’n allen als voorbeeld nemen komt het ondanks alle ellende echt goed met onze club.