18 - 21 mei 2021
49
Hij droomde, zoals zoveel jongetjes en meisjes, van een carrière als topsporter. Gert van’t Hof, geboren en getogen in Piershil, wist al snel dat het bij dromen zou blijven. Praten over sport, dat lukte wel, want sinds 2013 presenteert hij de sport op televisie. Speciaal voor Hoeksche Waard Exclusief gaat Gert in 2021 in gesprek met Hoekschewaardse topsporters, van toen en nu. Deze maand: zeiler Sam Peeks (23).
ZEILER SAM PEEKS VERRUILDE DE BINNENMAAS VOOR HET CARIBISCHE EILAND SINT MAARTEN:
‘Ik zou niet op een plek willen wonen zonder water’ Beter dan de Binnenmaas?
“De Binnenmaas is een plek waar ik veel bijzondere herinneringen aan heb. Ik ken ‘r ook ieder plekje, elke windvlaag en elke boom. Ik heb mijn jeugd doorgebracht op een woonboot in Puttershoek. Het zeilen heb ik van mijn moeder, die dat al deed met haar broers en zussen. Mijn moeder heeft altijd gezeild, samen met haar broers en zussen. Zij was ook lid van de watersportvereniging Binnenmaas. Toen heb ik zeilles genomen en is het balletje gaan rollen.” imistje. Binnenmaas, met een opt Sam leerde zeilen op de ing. nig ere rtv spo ter wa de naar Hij volgde zijn moeder
Aan de vooravond van de Olympische Spelen in Tokio moet ik terugdenken aan mijn bezoek aan Athene, in 2004. Ik was daar voor Radio Rijnmond. Een van de sporters die ik volgde, was Margriet Matthijsse, de zeilster uit Maasdam. Ik interviewde haar zittend op haar bootje, na een teleurstellend verlopen toernooi. Ze ging voor een medaille, maar keerde met niets terug in de Hoeksewaard. Het werd een interview vol chagrijn. Ons eiland beschikt ook nu weer over een talentvol zeiler, Sam Peeks uit Puttershoek. Als ik hem bel duurt het even voordat de telefoon overgaat. Als snel wordt duidelijk waarom. Sam is op Sint-Maarten. Hij is dan ook alles behalve chagrijnig als ik het interview begin. Hoe ben je op Sint Maarten terechtgekomen?
“Een oude trainer van mij werkt hier en via haar kwam ik bij een vacature uit om zeiltrainer te worden. Ik zat al een jaar opgesloten in mijn huis, vanwege corona, en toen dacht ik: waarom ook niet? Begin februari ben ik naar het eiland afgereisd. Ik werk bij de Sint Maarten Yacht Club, een plek waar veel zeilers samenkomen. Elke
middag, na schooltijd, geef ik zeilles aan kinderen.” Sam beleefde als zeiler zijn grootste succes in 2018. Hij werd, samen met Kaj Moorman en Jasper Schuddeboom, wereldkampioen in de Yngling zeilklasse. Dat gebeurde op het Gardameer in Italië. “Een superlocatie om te zeilen”, zei hij toen in een interview met het Algemeen Dagblad.
Dit is een foto van de huldiging na de behaalde wereldtitel. Sam (links) heeft niet de ambitie om te zeilen in een Olympische klasse.
Sam begon met zeilen in een optimistje. “Op mijn vijftiende ben ik overgestapt naar een Splash, een eenmansbootje waarin ik in 2016 wereldkampioen werd. Toen zat ik ook bij Top en Talententeam van de Zeilbond.”
Waarom zeil jij niet in de Olympische klassen?
“Dat is wel een bewuste keuze. Er is een groot verschil tussen de Olympische en niet- Olympische klassen. Die laatste zijn veel gezelliger. Je mag elkaar afmaken op het water, maar op de kant moet het ook leuk zijn. Uiteraard volg ik de zeilsport wel op de voet. Ik ben dan ook heel benieuwd hoe de Nederlandse ploeg gaat presteren in Tokio. Aan talent geen gebrek.”
Kom je op Sint Maarten zelf ook nog toe aan zeilen?
“Ze hebben hier een leuk wedstrijdprogramma, maar ik heb nog geen tijd gehad om daaraan mee te doen. Af en toe kan ik tijdens het geven van de trainingen wel zelf zeilen. Er staan hier genoeg boten die ik kan gebruiken.”
Zijn grootste succes boekte Sam in 2018 met de wereldtitel in de Yngling-klasse. Op het Gardameer in Italië.
Wat een luxe...
Lachend: “Ik ben ook degene die ze weer maakt als ze kapot gaan, dus dat komt goed uit.”
Kun je zeggen dat water een cruciale rol speelt in je leven?
“Ik zou niet op een plek willen wonen zonder water. Ik hoop ook altijd affiniteit te houden met het zeilen, al weet ik niet of dat altijd 24/7 zal zijn.” Sam heeft het enorm naar zijn zin op Sint Maarten. “Ik heb van het zeilen nu wel echt mijn leven gemaakt. Dat was voorheen wel anders. Ik heb gewoon gestudeerd (Grafisch Lyceum) en gewerkt. Het is dan ook niet uitgesloten dat ik hier nog wel een tijdje ga blijven, al moet ik zeggen dat ik de Hoeksche Waard wel mis, met name mijn familie en vrienden. Nu moet ik zeggen dat dit eiland wel een beetje voelt als de Hoeksche Waard, als een dorp. Het is er klein en je leert de mensen hier snel kennen.” -Je zei aan het begin van dit gesprek dat je het wel zat was om in deze coronatijd aan huis gebonden te zijn. In welke mate wordt het leven op Sint Maarten bepaald door het virus? “Het gaat hier heel goed. Er zijn weinig besmettingen en het schiet hier ook heel erg op met het vaccineren. Dat betekent dat alles open is. Het is fijn om gewoon een biertje te kunnen drinken, maar je ziet me niet middenin de nacht in een club staan. Je kunt hier duiken, boottrapjes maken naar de andere eilanden en heel goed snorkelen. Nee, je hoeft geen medelijden met me te hebben.”
Als Sam, als gevolg van corona, te lang is veroordeeld tot thuisblijven, besluit hij te solliciteren op een baan op Sint-Maarten. Daar geeft hij nu zeilles aan de jeugd.