7 - 10 oktober 2014
33
Marie en Annie Bestebreur hebben wel 40 meter miniatuurdorp in hun tuinkamer en op zolder
Gelukkig met miniatuurgebouwen en poppenhuizen Bijna iedereen die wel eens door de Kerkstraat in Oud-Beijerland loopt, heeft het gedaan: ongegeneerd naar binnen gegluurd bij de familie Bestebreur op nummer 38. Vaak gebeurt het schichtig, omdat het ongepast lijkt om zo naar binnen te loeren. Maar niets is minder waar. Marie en Annie Bestebreur vinden het prima!
H
et echtpaar Bestebreur heeft tenslotte niet voor niets steeds wisselende miniatuurgebouwen en poppenhuizen in de venterbank staan. Het pittoreske, uit 1622 daterende oude gemeentehuis over de Vliet en de dorpkerk, in een schaal van 1 op 50 nagebouwd, zijn nu al wekenlang te bewonderen. Met november en december in aantocht worden dat straks weer wintertaferelen. Er zullen dan weer heel wat (kinder)neuzen tegen het raam worden gedrukt.
In het eerste weekend van oktober was de collectie van Marie en Annie Bestebreur een van de grote trekpleisters van het Mega Hobbyfestival dat voor de tweede keer in het Rotterdamse Ahoy’ werd gehouden. Maar liefst veertig meter marktkraam hadden ze daar staan, vol miniatuurhuizen, kerken, poppenhuizen, een schoolklasje in de schoolbanken, groenten- en kolenkarren, molens, kerststallen, het veldwachtershuisje, enz, enz. De beursbezoekers keken er hun ogen uit; dat je dit allemaal zelf kunt maken! En verkopen? Nee, dan doen de Bestebreurs niet! Dus staat alles inmiddels weer netjes op zijn plaats, in de vensterbank, in de serre annex tuinkamer achter het huis, op zolder. Aanvankelijk bouwde Marie Bestebreur vrachtwagens op schaal, maar toen zijn vrouw op een dag met een bouwtekening van een groentenkar aan kwam zetten, was ie verkocht. Een haringkar en een wolwagen
Het oude veldwachtershuisje heeft hij wel twee keer gemaakt.
volgden al snel. Op een gegeven moment waren de bouwtekeningen op en besloot hij van een foto te gaan werken. En sindsdien is het hek helemaal van de dam. Eigenlijk alles kan Marie maken: een parfumeriewinkel met honderden kleine flesjes, een stoffenwinkel met stoffen op de rol, een vlaaienwinkel, marktkramen, een hele rij kerststalletjes alsof ze zo van een Duitse kerstmarkt komen. Nog dagelijks, zeven dagen in de week, bouwen ze voort aan hun grote hobby: poppenhuizen en andere miniaturen. Het liefst 24 uur per dag zouden ze er mee bezig willen zijn. Marie (69) bouwt en Annie (70) zorgt voor de inrichting. En als ze niet aan iets nieuws bezig zijn, dan lezen ze wel bladen, over modelbouw bijvoorbeeld, staan ze op beurzen of speuren ze naar nieuwe spulletjes. Of ze vertellen over hun hobby. Want iedereen die bij het naar binnen gluren oprechte interesse toont, wordt binnen uitgenodigd om verder dan de vensterbank te kijken. Brand In alle verhalen komt altijd de brand voor, die op 14 april 2000 de met veel liefde gebouwde miniatuurcollectie in vlammen liet opgaan. Al in 1989 begon Marie Bestebreur, nadat hij met een hernia thuis kwam te zitten, miniaturen te bouwen. Meteen na die allesverwoestende brand ging hij opnieuw aan de slag; vrouw Annie is sindsdien net zo fanatiek. Ze maakt overal foto’s van. De verpakking van een pakje boter bijvoorbeeld, of van een oud pakje Omo, wordt zo ver verkleind dat er een piepklein pakje van één tot anderhalve centimeter mee kan worden gemaakt. Echt priegelwerk dus.
Marie Berstebreur met een van zijn pronkstukken: het oude gemeentehuis, met de daar achter staande woningen. zijn hier en daar zichtbaar. En alles brandt. Zoals zelfs, met één druk op de knop, de klokken van de Dorpskerk kunnen luiden. Het geluid hebben de Bestebreurs, op een stille zondagochtend, zelf opgenomen...
ze niets. Ook niet als ze met hun uitgebreide collectie op beurzen
Alleen maar mooier De collectie miniaturen die in deze eeuw uit de handen van de Bestebreurs is gerold, is alleen maar mooier geworden. Wat begon met het nabouwen van een groentenkar, is een collectie geworden die
De tuinkamer annex serre staat helemaal vol met miniaturen. badkamer met ligbad en de vliering. Zelfs een jukebox, waaruit muziek klinkt. In een oud televisietoestel, uit de jaren vijftig van de vorige eeuw, is een woonkamer uitgebeeld.
Simpele, witte serviesjes worden mooi beschilderd, Delfts blauw als dat past. Bijna overal zit verlichting in. Zelfs complete kroonluchters
Oude dorpskern Nog zo’n gebouw waar Bestebreur trots op is: de Dorpskerk, waarvan zelfs de klok kan luiden. zijn weerga niet kent. De kar van kolenboer Jan Notenboom werd nagebouwd van een foto, de kar van groenteboer en oom Chris van Dijk eveneens. Ook het VW-busje van stomerij Boekee, de BMW Isetta 250 en de Messerschmidt van advertentieverkoper Harrie van der Heiden en de Citroën-bestelbus van Bodedienst Schop staan op de plank.
De opengewerkte kerk laat zien dat alles tot in detail is nagebouwd.
eet- en zithoek en zelfs schilderijtjes aan de wand, keuken, slaapkamers,
En dan die poppenhuizen, soms wel vier of vijf verdiepingen hoog! Met op de begane grond een winkeltje, met alles erop en eraan. Een trappenhuis erin, woonkamer met
Een belangrijk deel van de verzameling bestaat uit gebouwen uit de oude kern van het Spuidorp. Zoals het veldwachtershuisje, dat tussen Barona en de Oude Hoorn stond en dat nu tussen Moods en de Heeren van Beijerland is teruggebouwd. Uiteraard het oude gemeentehuis, een van de pronkstukken uit de collectie. Ook de woningen die daar achter hebben gestaan, tot aan het hoekje met de Karel Doormanstraat. De Dorpskerk natuurlijk, ook al zo’n pronkstuk, waarvan het dak kan worden verwijderd zodat belangstellenden ook zicht krijgen op het in miniatuur nagebouwde interieur, compleet met kroonluchters, banken, de preekstoel, de los staande stoelen, het kerkorgel... Zoals al opgemerkt: verkopen doen
staan. Marie Bestebreur: ,,Als je iets verkoopt, moet je weer opnieuw beginnen. Daar had ik na de brand nog volop zin in, nu niet meer. Iets nieuw maken, ja, dat wil ik altijd nog wél.”
Eén van de fraaiste poppenhuizen.