Ook verwees Van den Broek nog naar zijn plan voor parkeerplekken op het dak, waarbij alle beschikbare oppervlakte zo efficiënt mogelijk gebruikt zou kunnen worden voor opslag. Hij betreurde het dat financiële overwegingen de uitvoering daarvan in de weg hadden gestaan. Het liefst had hij ook geen functies gezien op de begane grond, maar het bedrijf vereiste nu eenmaal ruimtes voor een portier, voor de douane en een sociaal werkster. Door die te clusteren was het toch mogelijk de begane grond zo open mogelijk te houden, wat naast efficiënt grondgebruik ook transparantie als voordeel had: ‘Het zal opvallen dat wij gaarne grote glasvlakken gebruiken; wij houden van de doorzichtigheid, waardoor de verschillende ruimten met elkaar en in hun verband doorzien kunnen worden. Het lijkt ons ook een uiting van waarachtigheid en zuiverheid, zoals een glazen kast die meer heeft dan een gesloten deur, waarachter een inhoud, onverschillig, wordt weggeborgen.’51 Entree bij de Keilestraat met portiersloge, daarachter de fietsenrekken en de Lekhaven. Boven: het spoor dat door het gebouw liep, richting Keilestraat. Links de werkplaats. Onder: de gang op de verdieping met links de kantine, rechts de passagiersruimte en kantoren. Aan het einde van de gang een gedenkplaat voor gevallen medewerkers in 1945, daarachter de loods.
69