TORUŃ
ZNAKI MIEJSKIE − PEWNE
Nr 8 – 1750 r. Nr 9 – 2 . połowa lat 50. XVIII w. Nr 10 – lata 1759-1771
8
Nr 11 – lata 1784-1806 Nr 12 – ok. 1820 r. Nr 13 – 1834 r.
11
Nr 16 – ok. 1835 r. Nr 14 – 1845 r. Nr 15 – 1711 r. – cecha fałszywa 16
9
10
12
13
14
15
Znaki probierzy: Nr Nr Nr Nr
I – lata 1767-1775 II – lata 1775-1784 III – lata 1784-1811 IV – lata 1811-1826
I
II
III
IV
Znak nr 1 – datowanie tego znaku zamykają obecnie daty na inskrypcjach fundacyjnych: 1585 na kielichu roboty J. Gronaua z kościoła parafialnego w Bydgoszczy-Fordonie11 oraz 1610 na monstrancji A. Weimmera I z kościoła parafialnego w Tucznie12. T. Chrzanowski i M. Kornecki przesuwają początek używania tego znaku na rok 1567 – moim zdaniem błędnie13. Rysunek wg wspomnianego kielicha z Fordonu. Znak nr 2 – najwcześniejszą datą, z którą możemy go wiązać, jest rok 1622, występujący w inskrypcji fundacyjnej na świeczniku opatrzonym inicjałami „AW”(?), a przechowywanym w kościele parafialnym w Kruszwicy, jednakże odbitka tego znaku miejskiego jest tam tak zatarta, że nie mam gwarancji, iż jest to na pewno znak nr 214. Natomiast czysta odbitka tego znaku zachowała się na relikwiarzu św. Walentego, na którym widnieje inskrypcja fundacyjna z datą 1630 oraz znak imienny z inicjałami „DW”, przechowywanym w kościele parafialnym w Chełmnie15. Najpóźniejszy znany mi obiekt opatrzony tym znakiem wyszedł spod ręki J. Sachsa, który został mistrzem w trzecim kwartale 1648 r., a więc najwcześniej na rok 1649 można 181