REZYDENCJE ŁÓDZKICH FABRYKANTÓW
Murowana rezydencja rodziny Geyerów zbudowana została w 1833 r. według projektu niemieckiego architekta Alfreda Balcke. Charakterystyczna facjatka umieszczona na osi fasady i zwieńczona trójkątnym szczytem oraz ganek wsparty na kolumnach nawiązują do stylistyki dworkowej. Dom wyrósł z niewielkiego parterowego budynku drewnianego – pierwszej siedziby rodziny Geyerów – o wewnętrznym podziale na trzy izby i sień. Po renowacji podjętej w 1949 r. dworek uległ kolejnym przekształceniom, m.in. zmieniono nieco kształt kolumn podtrzymujących ganek. W obiekcie mieści się obecnie siedziba Centralnego Muzeum Włókiennictwa.
Willa Gustawa Schreera Adres: ul. Narutowicza 48 Data powstania: 1891-94 Architekt: Gustaw Landau-Gutenteger Zabytek (nr rej. A/269, wpis z 19.11.1997) Elegancka neorenesansowa rezydencja Gustawa Schreera to typowy przykład miejskiego pałacu, zlokalizowanego w zwartej zabudowie, w sąsiedztwie fabryki należącej do właściciela willi. Budowa według projektu łódzkiego architekta Gustawa Landau-Gutentegera zakończona została w 1894 r., co przypomina napis wkomponowany w posadzkę sieni Salve 1894. Budynek, założony na planie zbliżonym do kwadratu, ma dwie kondygnacje i poddasze oraz przylegającą doń oficynę. W głębi posesji znajdował się budynek fabryki Gustawa Schreera. Jedynym urozmaiceniem dość skromnej fasady jest balkon na pierwszym piętrze. Budynek nawiązuje do form późnego renesansu włoskiego, parter jest boniowany, wzdłuż kondygnacji pierwszego piętra znajdują się zamknięte arkadowo okna. Na parterze od sieni głównej przechodziło się do pokojów gościnnych – wnętrza zdobione były ornamentyką rokokową, natomiast pomieszczenia recepcyjne i jadalnia oraz salon i biblioteka na piętrze otrzymały wystrój neorenesansowy. Aż do wybuchu II wojny światowej budynek był własnością rodziny Schreerów. Obecnie w willi znajduje się Ośrodek Alliance Francaise, Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Francuskiej i Stowarzyszenie Absolwentów Francusko-Polskich Studiów Zarządzania Agrafe.
307