3 3 | Chrystus Ukrzyżowany, tzw. Volto Santo z katedry w Lukce 4 | Św. Wilgefortis, stacja 57 w Wambierzycach 5 | Nieodnaleziony obraz św. Wilgefortis z parafii św. Bartłomieja w Goraju (zdjęcia: 1, 2 – Agnieszka Szykuła-Żygawska, 5 – Stanisław Orłowski)
5 Najpopularniejszym przedstawieniem Wilgefortis w Polsce jest scena z Wambierzyc. W stacji nr 57 ukazano kobietę na krzyżu. Ma piękną twarz, jest ubrana w szlachecką suknię, jej skronie wieńczy korona. Na terenie diecezji zamojsko-lubaczowskiej, do której należy parafia w Krzeszowie, był jeszcze jeden obraz ukrzyżowanej. Stanowił on własność parafii św. Bartłomieja w Goraju. Na znanym z fotografii obrazie widzimy ukrzyżowaną, urodziwą niewiastę, ubraną w prostą, elegancką suknię. Jej skronie wieńczy korona, a głowę rozświetla nimb. Ze stopy wysuwa się jeden trzewik. Przed krzyżem klęczy znany już grajek. Napis u dołu obrazu brzmi: „Święta Wilgeforta Królewna Patronka Sierot i w wszelkim smutku Zostaiących r. 1838”. Ten niewielkich rozmiarów, malowany farbami olejnymi na płótnie obraz kilkanaście lat temu był przechowywany na plebanii parafii. W 1998 r. został poddany konserwacji, ale nie wiadomo, gdzie się obecnie znajduje. Zachowała się tylko czarno-biała fotografia obrazu. Osobliwość ikonografii św. Wilgefortis, będąca nadinterpretacją kultu Chrystusa Ukrzyżowanego, przeistoczonego w wierzeniach ludowych w ciągu setek lat w legendę o ukrzyżowanej kobiecie, wydaje się warta całościowego opracowania. 4
Agnieszka Szykuła-Żygawska Spotkania z Zabytkami
3-4 2019 |
29