yüyen ekonomik gücü ile de destekleniyordu. 1952 Nisa nında, Amerika'nın baskısıyla yürütülen, Sovyet bloku ile ticaret yapma ablukasına karşın, ideolojiler bir yana bı rakılarak, dünya ölçüsünde ticaret yapmak üzere Mosköva'da bir Dünya Ekonomi Konferansı toplandı. Konfe ransa katılan 400 u aşkın delegeden yalnız bir tanesi, oy birliği ile kabul edilen, ideolojik ayrılıkların bir yana bı rakılması kuralını bozdu. Bu, “Serbest girişim en iyisi dir! ” diye ilan edilmesinde direnen San Francisco delegesiydi. öyle görünüyor ki, Ruslar, buna yalnızca gülüp geçmişlerdi: çünkü buna dayanabilecek hale gelmişlerdi. Howard K. Smith’in o yıl dikkatleri çektiği gibi, "Mosko va’da hayat standardı, inanılmayacak kadar yükselmiş ti.” Sovyet delegeleri amaçlarına, bir işadamı yumuşak lığı ile yaklaşıyorlardı. Associated Press şöyle yazıyordu: "Rus Ticaret Odası Başkanı Bay Nesterov, öteki ulusların ekonomilerindeki zayıf noktaları buluyor ve bu konular da Sovyetler Birliği ile ticareti çözüm olarak sunuyor du.” 15 Nisan tarihli Wall Street Journal, "Pazarlarda biriken İngiliz ve Japon mallarını satın almayı teklif edi yorlar,” diyordu. "Buna karşılık, Batı Asya ile Avrupa’nın büyük gereksinmesi olan hububat, kereste ve hammadde verecekler. Hindistan’a inşaat demiri ile çelik teklif etti ler. ... Döviz olarak ödemeyi kabul ettiler. Ama trampa da yapabilirlerdi. ... Bütün bunlar çok cazip tekliflerdi.” 20 Nisan günlü New York Times, "Batıyı en duyarlı noktasından vurdular,” diyordu. "Çünkü, pazar buluna maması nedeniyle işsizlik Avrupa’da çok arttı.” Bir başka deyişle Sovyetler Birliği, kapitalist dünya nın bir süre daha ayakta kalmasına yardım eder gibiydi. Ama niçin? Gerilimi azaltmak ve, dünya halklarına, eko nomik sistemler arasında rahatça bir karar vermek üzere dünyayı bir süre sallanmaktan alakoymak için. Ruslar, 169