Bij Gustaaf De Graeve op den Essene-hoek Vooral in de aanloop naar de verkiezingen steeg het aantal meetings exponentieel. Zo werden er tijdens de campagne voor de verkiezingen van 1900 niet minder dan 151 meetings georganiseerd in het arrondissement waarvan 112 op het platteland en 39 in de stad Brussel en haar randgemeenten.
Op 13 mei van dat jaar vond er o.a. voor het eerst een meeting plaats in het Lombeekse gehucht Essene-Winkel (hoek Bosstraat-Meersstraat), bij Gustaaf De Graeve (op 13 mei 1900). De Graef Henricus Gustaaf, landbouwer-herbergier, geboren te Sint-Katherina-Lombeek op 4 juni 1868, gehuwd met Maria Vandermijnsbrugge op 18 juni 1895, woonde in de Meersstraat nummer 6. De Meersstraat kwam toen tot aan de hoek met de huidige Nieuwbaan. Dit gedeelte van de Nieuwbaan was toen een stuk van de Bosstraat. Ze hebben 5 kinderen: Judocus (1896), Joanna, Maria, Theophilus (1902), Joseph (1904). (Een Vandermijnsgghen is in 1911 kandidaat voor de geiten, samen met De Vuyst en Sterckx.) Ook in Ternat, “bij Sneppe, aan de Kerk”, waren er dat jaar opnieuw twee meetings, in maart (Elbers) en in mei (Van der Meeren). Bij de wet van 30 december 1899 werd het principe van de evenredige vertegenwoordiging voor de algemene verkiezingen aangenomen. Daardoor deden de eerste rechtstreeks verkozen Vlaamse socialistische volksvertegenwoordigers hun intrede in de Kamer: 2 in Gent-Eeklo, 1 in Antwerpen en 1 in Leuven. De socialistische partij behaalde in 1900 in het Vlaamse landsgedeelte 4,5 % der stemmen, waarbij men rekening moet houden met het voor de socialisten negatieve effect van het meervoudige stemrecht dat partijen met een kleinburgerlijk electoraat begunstigde. Concurrentie van de daensisten In het arrondissement Brussel hadden de socialisten nu ook af te rekenen met de concurrentie van de daensisten. Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 1899 hadden deze christen-democraten nog samengewerkt met de socialisten in Brussel. Tijdens een toespraak in het Volkshuis had priester Daens toen een wapenstilstand afgesloten met de socialisten (Le Peuple 13.05.1899, 02.07.1899) en er werden enkele gezamenlijke meetings gehouden. De Brusselse Federatie uitte dan ook haar ontgoocheling toen Daens besloot in het arrondissement op te komen voor de parlementsverkiezingen van 1900: “Qu’il le veuille ou non, il ne peut que diviser les forces démocratiques (Le Peuple 18.05.1900). Alhoewel het daensisme nooit een bedreiging vormde voor de Brusselse socialisten was er toch enige ongerustheid over de uitgebreide christen-democratische propaganda in de landelijke kantons. Talrijke meetings in de buitengemeenten maakten dat Daens, nog voor hij zich kandidaat stelde, al een populair figuur was in het arrondissement. Zijn interventies ten voordele van de Pajottenlandse hopboeren en de Brusselse steenkappers zorgden ervoor dat het daensisme bij deze groepen een stevige achterban verwierf. Op het arrondissementeel vlak vielen de scores tegen: men haalde het quorum niet en Daens werd pas in 1902 verkozen. De daensisten behaalden echter een respectabel aantal stemmen in de kantons Asse en Lennik, waar ze de socialisten verdrongen als derde partij. Het waren net die kantons die ook door de socialisten werden geviseerd in hun campagnes op het platteland.
De geschiedenis van de socialistische partij in Ternat, Sint-Katherina-Lombeek en Wambeek. 16/06/13 : aantal pagina’s 39
pagina
2 5