SK april 2013

Page 1

www.studentenkrant.org Groninger |Studentenkrant jaargang 29 | nummer | April 82013 | April 2013 Wesley doet alles voor geld

Verhalen van de markt

P. 7

P. 8-9

1

Eindelijk Pasen, kan je je ei weer kwijt.

Studentenkrant Groninger

Chris Zegers


Groninger Studentenkrant | April 2013

3

Groninger Studentenkrant | April 2013 1. “Dan liever de lucht in!” Tijdens de Belgische opstand van 1831 enterde een woedende menigte Antwerpenaren het schip van de Nederlandse commandant Jan van Speijk (†1831). Van Speijk hield de eer aan zichzelf en zei: “Een infame Brabander worden? Dan liever de lucht in!” Waarop hij zijn sigaar in een ton buskruit stak en het schip opblies. 2. “Ik schiet beter!” De 25-jarige communiste en verzetsstrijdster Hannie Schaft (†1945) werd in de Tweede Wereldoorlog geëxecuteerd door SS’er Maarten Kuiper, maar hij miste haar bij het eerste schot. Schaft riep: “Ik schiet beter!” Kuiper voelde zich op zijn pik getrapt en schoot zijn machinepistool op haar leeg. 3. “Don’t worry, they usually don’t swim backwards.” Crocodile Hunter Steve Irwin (†2006) was opnames aan het maken voor een onderwaterdocumentaire. Hij was een giftige pijlstaartrog aan het onderzoeken en stelde zijn cameraman gerust dat deze roggen niet achteruit zwommen. De pijlstaartrog in kwestie zwom echter wel degelijk achteruit, en stak Irwin rechtstreeks in zijn hart.

Tien geboden Laatste woorden Dood gaan we allemaal, dus je kunt maar beter een vet gevatte, coole zin in je hoofd klaar hebben staan wanneer je tijd daar is. Dit zijn de laatste woorden van bekende, en onbekende mensen.

4. “Stop shooting! I’m Pat fucking Tillman, goddamnit!” Amerikaanse korporaal Pat Tillman (†2004) werd in Afghanistan gedood door mannen van zijn eigen peloton. Het Amerikaanse leger claimde dat Tillman door Afghanen was gedood in een hinderlaag. Pas veel later kwam door een onderzoek naar buiten dat het wel degelijk vriendelijk vuur was geweest. 5. “Now why did I do that?” Britse generaal William Erksine (†1813) was een briljant militair strateeg in de Napoleontische oorlogen, totdat hij krankzinnig werd verklaard. Hij sprong uit een raam in Lissabon, en sprak liggend op de stoep zijn laatste woorden uit. 6. “Hey fellas! How’s this for your headline: French Fries!” De Amerikaanse moordenaar James D. French (†1966) werd veroordeeld tot de elektrische stoel. Vlak voor de stoel werd ingeschakeld, wist French de aanwezigen nog te amuseren met een woordgrap. 7. “Ja, maar niet te veel.” Dit was het antwoord van dichter Gerrit Achterberg (†1962) op de vraag van zijn vrouw: “Zal ik wat aardappels bakken?” Na deze woorden stierf hij door een hartaanval. 8. “I’m so bored with it all.” De Britse oud-premier Winston Churchill (†1965) uitte hoe verveeld hij was voordat hij in een coma raakte en negen dagen later overleed. 9. “Haus.” De Duitse bondskanselier Otto von Bismarck (†1898) krabbelde zijn laatste woord, ‘Haus’, op een stukje papier. Het is niet duidelijk of hij bedoelde dat hij naar het hiernamaals ging, of dat hij simpelweg ijlde. 10. “One last drink, please.” Amerikaanse distilleerder Jack Daniels (†1911), van de whiskey, overleed aan bloedvergiftiging. Hij nam nog een laatste borrel en stierf.

Gluren bij de Buren

New York City – What a place! Studeren aan Columbia University in wereldstad numero uno, wie wil het niet. The city that nevers sleeps, hectiek galore, people of all shapes and sizes. Ik kreeg die kans voor een half jaartje en greep deze met beide handen aan. neal bouwman

H

et eerste dat me opviel is bruisende energie. Imposante gebouwen, waarin lampjes tot laat op de avond branden (make that the cat wise dat er nog gewerkt wordt om 4.30 a.m.). NY is echt een ov stad, met de auto ben je gedwongen je traag als dikke stront voort

te bewegen. Vandaar dat er veelvuldig gebruik wordt gemaakt van de metro, alle zwervers daar voor lief worden genomen, en er meer taxi’s dan personenauto’s rondbanjeren. Amerikanen vragen altijd netjes “how you doing” om vervolgens lekker door te lopen, jou nog voor je antwoord

kon geven achterlatend. “Thats so funny” met neutraal gezicht doet me ook twijfelen over wat ze daadwerkelijk vinden. Oppassen met wie je praat in NY wordt mij altijd verteld, ik praat lekker met iedereen, met tot dusver een gratis maaltijd, vele business cards, nieuwe connecties en toffe gesprekken tot gevolg. Van mijn interacties hier heb ik ondervonden dat Nederlands klinkt als kotsen voor buitenstaanders, als ik vertel dat ik uit Groningen kom (vooral g’s doen gezichten vertrekken van walging), vraagt men zich af of ik niet te veel gedronken heb de dag ervoor. Over drinken gesproken, er zijn hier veel dikke clubs. Uitsmijters doen meestal moeilijk, maar eenmaal binnen vergeet je dat uur in de kou en geniet je van de skyline van NYC, dikke beats en mooie vrouwen. Wel een voordeel van dit strenge deur-

beleid, als je er als vrouw niet enigszins schaars gekleed bijloopt blijf je buiten. Vertel Amerikanen slechts dat je uit het exotische Europa komt met een leuk accentje, en de vrouwen glijden van hun barkruk. Een ander tof fenomeen zijn de speakeasy’s. Dit zijn bars/clubs die ontstaan zijn tijdens de periode dat alcohol verboden was in de USA (1920-1933, thx wikipedia), en stiekem alcohol verkochten. Van buiten zie je niets speciaals maar binnen is de shit aan. Sommige speakeasy’s zien er van buiten uit als een restaurant, apotheek of massagesalon, vereisen wachtwoorden of reserveringen. Soms moet je zelfs aanbellen of ze telefoneren vanuit een specifieke telefooncel waarop ze je vervolgens ophalen om je naar een geheime ingang te begeleiden. All in all, NYC is a hell of an experience.

advertentie

Colofon

2

De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad gemaakt voor en door studenten van HBO en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt elf maal per jaar in een oplage van zesduizend exemplaren die gratis verspreid worden op de RuG, de Hanzehogeschool en andere plaatsen in Groningen.

Hoofdredactie: Tim van Veen Annick Heit hoofdredactie@studentenkrant.org

Eindredactie: Annick Heit Tim van Veen

Vormgeving: Laurens Verhoeff

Illustraties: Tobias Rutteman

Redactie: Claire Gersen Nils de Pee Tobias Rutteman Rixt Riemersma Edin Salihovic Maarten Snijders Daan Soons Tim van Veen Tom Veenkamp Esmee van der Veen Lisanne Wieringa

Fotografie: Tim van Veen Marte van der Wal Danny Dutch

Voorkant Marte van der Wal

Drukwerk: Grafische Industrie de Marne

Bestuur: Voorzitter: Mirre Terpstra

Adres: Groninger Studentenkrant Sint Walburgstraat 22C 9712HX Groningen www.studentenkrant.org bestuur@studentenkrant.org


4

Groninger Studentenkrant | April 2013

5

Groninger Studentenkrant | April 2013

“A priori Groningen” Terugblikken met Chris Zegers Presentator van 3 op Reis, ambassadeur van de Dakar Challenge, het gezicht van Zwitserleven Verzekeringen, bekend van Onderweg naar Morgen en zanger bij The Hudson Five. Chris Zegers is een man met veel verschillende kanten. Maar wij waren niet op zoek naar de man die met Miryanna van Reeden trouwde in Liever Verliefd, die in een tanktop de voorkant van de Hitkrant sierde of verkozen werd to meest sexy man van Nederland. Wij wilden de Chris Zegers leren kennen van voor de spotlight hem opzocht, uit een donkerder verleden. Die tijd waaraan mannen van 42 nostalgisch terug denken. Wij vroegen Chris Zegers naar zijn studententijd in Groningen. claire gersen foto: marte van der wal

N

a een lange treinreis vanuit het hoge noorden belandden wij uiteindelijk op een onmenselijk groot industrieterrein in Delft waar Chris samen met The Hudson Five een oefenruimte heeft. Daar zal ons interview gaan plaatsvinden. Het terrein blijkt een groot doolhof. Na een te lange tijd te hebben rondgedwaald, komt meneer Chris Zegers ons uit ons lijden verlossen. We mogen plaatsnemen aan de bar, en krijgen meteen een lekker wijntje ingeschonken. Omringd door muziekinstrumenten, gave foto’s en de geur van nasi, is de algehele sfeer erg chill. Een ding is duidelijk; ‘meneer Chris Zegers’ is niemand. Dit is gewoon Chris. 18 jaar is hij al weg uit Groningen. Toch vindt Chris het nog steeds leuk om er nog terug te komen. Alhoewel hij het hoge Noorden nauwelijks opzoekt als het niet hoogst noodzakelijk is, komt hij er voor optredens met het Noord Nederlands Orkest ongeveer een keer in het jaar. Door de stad lopen is dan een kleine ‘walk through memory lane’. Sommige van zijn favoriete “’ulle’ kroegen bestaan niet meer, maar ‘The Warhol’ is ook anno nu nog een favoriete plek van veel studenten. Chris zelf ging meestal meteen door naar ‘Andy’s room’ waar hij lekker naar rock luisterde. Toen hij in Groningen kwam ging Chris getooid in een hardrock jack en een oorbel, met een volle bos lang haar. Ook toen was dit niet het standaard type corpsbal, en hij werd dan ook raar aangekeken toen hij zich inschreef bij Vindicat Atque Polit. “Ik was voor hen een bijzondere verschijning, denk ik” mijmert Chris. Tijdens de ontgroening vond hij dit in zijn voordeel werken. “Ze vinden altijd wel iets, en dan is de focus op een oorbel niet het ergste wat ze kunnen doen. Zolang de lol en de humor er maar in zit, valt een ontgroening niet zo zwaar.” Maar Chris zet wel zijn vraagtekens bij de excessen die soms boven komen drijven. Ook tijdens een ontgroeningen blijft respect erg belangrijk. “Als je jezelf te serieus neemt als lid, en daarin doordraaft is dat eigenlijk zielig.” Jezelf niet te serieus nemen. Dat is een punt dat Chris meerdere malen aanstipt in ons gesprek. Hij vindt dat je studententijd vooral een ontwikkeling is waarbij je jezelf vrij moet laten om te ontdekken. “Keuzes zijn nooit slecht” zegt hij. Hij vindt het belangrijk dat je je niet laat leiden door wat anderen van je vinden. Volgens Chris wordt je daar alleen maar ongelukkig van. Kortom: “Doe waar je van houdt.” Wij vinden het een goed advies. Zelf vindt Chris dat hij minder uit zijn studententijd heeft gehaald dan er wellicht in had gezeten. Zo waren dit de enige 6 jaar in zijn leven waarin hij zich niet met muziek heeft bezig gehouden. Maar hij heeft dit absoluut weer ingehaald. Hij bedenkt zelf dat hij die tijd waarschijnlijk nodig had. Niet iedereen weet op zijn 18e wie hij is, of bedenkt dat hij dieper in zichzelf moet gaan zoeken. Voor Chris kwam dit besef pas op zijn 25e toen hij in het buitenland werkte, en geconfronteerd werd met nieuwe indrukken en andere mensen. Toch hield hij zich in Groningen ook al bezig met zijn persoonlijke ontwikkeling: “Maar dan zat ik met een dikke joint Pink Floyd te luisteren en lekker te spacen.” Met 25 jaar begon Chris een acteer carrière, na gecast te zijn in een reclame van Heineken. Dit was heel wat anders dan zijn studie economie, of zijn werk in Singapore als junior-consultant. Hij is dan ook een mooi voor beeld van het feit dat je je leven op elk moment kan veranderen. Vier jaar studie is nooit verloren tijd, zelfs als je uiteindelijk iets heel anders gaat doen. “Die keuze moet niet je leven bepalen.” Chris’ keuze om zich op een carrière in de spotlights te storten, heeft zijn vruchten afgeworpen. Vertellen over de reizen die je maakt, het lijkt ons een droombaan. Het bracht ook veel aandacht en roem met zich mee. Met rollen als Sasza Nagy en bouwvakker Rob, kwam de titel ‘meest sexy man van Nederland’ bijna automatisch mee. Nu kan het Chris weinig schelen hoe hij eruit ziet als hij optreedt, en stylistes hoeven niet meer in de buurt te komen. Maar hoewel hij zichzelf nooit als ‘sexsymbol’ heeft beschouwd, erkent hij dat hij zelf wel heeft meegewerkt aan dat image, door stigma bevestigende opdrachten aan te nemen.

In Groningen was er nog helemaal geen sprake van een sexy image. De hordes vrouwelijke fans waren toen nog ver te zoeken. Toen hij als jochie van 18 naar Groningen kwam, zag hij eruit als 13. “Jong, maar ook onvolwassen” vertelt Chris. Na 6 jaar student te zijn geweest, schatte hij zichzelf nog steeds niet ouder dan 16 als hij voor de spiegel stond. Veel scharrels, one night stands of aanbidders kwamen er voor hem niet aan te pas. Wel heeft hij een fantastisch vriendinnetje gehad tegen het einde van zijn studenten tijd. “Dat klopte gewoon aan alle kanten.” Maar dit was de uitzondering op de regel: “Meisjes waar ik verliefd op was, waren voor mij over het algemeen onbereikbaar.” Op 18-jarige leeftijd gaan studeren in Groningen was voor Chris een hele bewuste keuze. Twee jaar eerder was hij Groningse studenten tegengekomen die hem zo enthousiast hadden gemaakt dat de keuze vaststond. Hij wist nog niet wat hij wilde gaan studeren, maar de stad heeft sindsdien vastgestaan. “A priori Groningen”. Omdat hij niet goed wist wat hij precies wilde doen, heeft Chris ervoor gekozen om economie te gaan studeren. Lekker algemeen. Aanvankelijk werd hij ingeloot in Tilburg “of all places”, maar hij tekende bezwaarschrift aan. Het moest en zou Groningen worden. De zaterdag voor de Keiweek, kwam de verlossende brief; er wachtte hem een studententijd in Groningen. Meteen heeft hij zijn spullen gepakt en de volgende dag zat hij op de trein naar het hoge noorden. Nu heeft hij in Groningen minder te zoeken, die periode is afgesloten. Maar samen met The Hudson Five staat hij nog wel regelmatig op studentenfeesten. Dubbel, vindt hij dat. Aan de ene kans is het fantastisch als je zelf lekker mee doet, aan de andere kant wil het wel eens uit de hand lopen. In de Lexicon eindigden ze hun set ooit met AC/DC’s Whole lotta Rosie, daar werd het publiek zo enthousiast van dat het bier strepen niet kon uitblijven. Meestal betekent het publiek van god los… dan de band ook helemaal uit zijn dak. Maar met de gitaarbakken in een laag bier bestaat de kans dat je zo maar stroom pakt. Toch is het voor de nu 42-jarige Chris nog steeds leuk om voor studenten te staan. Het is een heel dankbaar publiek. Hij vertelt zelf dat je feesten hebt van A tot Z. Hierbij is A met het Noord Nederlands Orkest in een concertgebouw staan, en Z: “Als het eindigt zonder bier, dan heb je iets niet goed gedaan.” Soms gaat hij na een optreden in Groningen met de band nog wel eens de stad in. Maar dat zijn toch hele andere nachten dan ‘vroeger’. Toen hij nog aan de Westersingel woonde, maakten ze met het huis in de zomernachten een lekkere BBQ. Iedereen mocht komen en mee eten. Met een biertje in de hand en rokend als ketters zaten ze dan tot laat te praten. De BBQ veranderde in een vuurtje, en ‘filosofische’ onderwerpen passeerden de revue. Met een uur of een gingen ze dan de stad in om vervolgens bij zonsopgang op het dak in slaap te vallen en ’s ochtends wakker te worden van de brandende zon. Dat waren voor Chris de mooiste avonden. 18 jaar geleden was het nog: “4 uur naar huis?! Dat kun je toch niet maken man!” Nu redt hij dat niet meer. Hij heeft dan ook een leuke vriendin en een zoontje om bij thuis te komen. Of Chris dezelfde studentenervaring voor zijn zoontje wil? “Ja.” Hierbij denkt hij niet aan de vereniging, het drinken, de studie of de late nachten, maar aan jezelf de tijd geven om te ontwikkelen, fouten te maken en te ontdekken wie je bent. Dat gunt hij zijn zoontje ook, en iedereen eigenlijk. “Wie ben ik, wat wil ik? Daar leent de studententijd zich voor.” Doe waar je van houdt. Veel te lang zijn we blijven hangen. Een goed gesprek, verscheidene wijntjes en een heerlijk bord nasi later, zitten we nog steeds naar de repetitie van The Hudson Five te luisteren. De laatste trein halen we net, en dat lukt alleen doordat Chris de kinderstoeltjes van de achterbank gooit om ons een lift te geven. Na een sprint die de Olympische Spelen waardig was, zijn we toch weer op weg naar Groningen. Maar we zijn niet vertrokken, voordat we de avond mochten eindigen met een verzoek nummer: Smells like teen Spirit van Nirvana. Een fantastisch afsluiter.

“Ik was voor hen een bijzondere verschijning, denk ik.”

“Je studiekeuze moet niet je leven bepalen.”

“Meisjes waar ik verliefd op was, waren voor mij over het algemeen onbereikbaar.”

“Wie ben ik, wat wil ik? Daar leent de studententijd zich voor.”

“Als je jezelf te serieus neemt als lid, en daarin doordraaft is dat eigenlijk zielig.”


6

Groninger Studentenkrant | April 2013

Heibel in onderwijsland

Hervormingen die jij voor je kiezen krijgt

7

Groninger Studentenkrant | April 2013

Alles voor geld Proefpersoon Wesley

Een nieuwe computer, shoppen in Milaan, naar Turijn, het Comomeer en Bergamo. Citytrips naar Zurich, Keulen, Griekenland en Berlijn. Joan Rivers ontmoeten en chocolade, heel veel chocolade! Een kleine greep uit wat Wesley allemaal doet van het geld dat hij verdient met het doen van medische onderzoeken. esmee van der veen foto: wesley

Hoe kwam je op het idee om mee te doen aan een medisch onderzoek?

Is de hoogte van het bedrag dat je krijgt, afhankelijk van het risico dat je loopt?

”Mijn vader had zich een paar jaar geleden, na het lezen van een krantenadvertentie, ingeschreven voor een onderzoek. Ik dacht toen direct: als ik 18 ben ga ik dat ook doen want dat is toch aardig snel geld verdienen.”

“Nee, je wordt niet betaald naar het risico. Je wordt betaald naar de lengte dat je er zit en de intensiviteit van het onderzoek en hoe intensief ze met je lichaam bezig zijn, denk aan aantal bloedafnames en andere metingen. Hoe meer tijd je voor jezelf hebt, hoe minder geld je krijgt. Aan een onderzoek waarbij je 5 dagen en 4 nachten intern zit, verdien je al gauw 600 euro.”

Is het doen van medische onderzoeken jouw vaste bijbaan? “Naja ik werk ook gewoon bij de AH To Go in het UMCG. De medische onderzoeken doe ik voor grotere uitgaven, als ik bijvoorbeeld een nieuwe computer nodig heb of voor een leuk reisje. Maar ook wel als ik zin heb om schandalig veel te bestellen op internet, dan doe ik een medisch onderzoekje. Haha, ik doe er wel heel makkelijk over, maar zo werkt het niet hoor. Een medisch onderzoek doe je niet ‘even’ en helaas mag je ook maar vier keer per jaar meedoen. Maar het verdient wel erg goed.”

Kun je me kort vertellen hoe een medisch onderzoek verloopt?

Voorbij met de pret. Van alle kanten wordt bij studenten geld weggehaald. Omdat wij door het woud van maatregelen geen boom meer konden zien, en ervan uit gaan dat de gemiddelde student niet veel wijzer is dan wij (een gevaarlijke aanname, dat weten we), hebben we de belangrijkste hervormingen in onderwijsland op een rij gezet.

“Je meldt je aan bij een van de onderzoekscentra. Dan is er sowieso altijd eerst een voorkeuring waar je het standaard riedeltje ondergaat van: urinetest, bloedafname, fysiek onderzoek, gewicht, lengte, alcoholblaastest, ECG en bloeddruk. Daarna mag je lekgeprikt naar huis en hoor je een paar dagen later of je door de keuring heen bent gekomen en of je op bepaalde data aan het onderzoek mag deelnemen.

Rixt Riemersma, Nils de Pee, Tim van Veen Illustratie: Tobias Rutteman

Prestatieafspraken

Studentenreisrecht

Het kabinet heeft met universiteiten afspraken gemaakt over de onderwijskwaliteit en het studiesucces van studenten, profilering van onderwijs en zwaartepuntvorming in onderzoek. Met de RUG is onder meer afgesproken dat 70% van alle studenten hun bachelor nominaal +1 moeten afronden en 80% van alle docenten een Basis Kwalificatie Onderwijs moeten bezitten. Ook moet het aantal contacturen naar minimaal twaalf per week en wordt het aantal bachelors met 17 verlaagd door middel van brede bachelors. Deze maatregelen moeten vóór september 2016 gehaald zijn.

Bij het financieel uitkleden van de student, kan natuurlijk ook het studentenreisrecht niet ontbreken. Nadat eerder al de looptijd van het OV werd ingekort naar de nominale duur van bachelor+master+1 jaar, zullen vanaf 1 januari 2016 de gratis reisjes naar papa en mama waarschijnlijk helemaal verleden tijd zijn. Vanwege de contracten met de NS zal deze wijziging gelukkig nog minstens 3 jaar op zich laten wachten. Ouderejaars studenten zullen waarschijnlijk dan ook weinig hinder van deze maatregel ondervinden. De eeuwige student is immers een uitstervend ras. Mochten de plannen allemaal doorgaan, dan wordt het reisproduct waarschijnlijk omgezet in een kortingskaart. Er is overigens 1 groep die wel voordeel ondervindt van deze maatregel. In tegenstelling tot andere jaren zal ook een mbo-leerling nu een reisvoordeel kunnen krijgen. Blijkbaar valt het volgen van een mbo-opleiding vanaf 2016 ook onder studeren.

Het niet nakomen van de prestatieafspraken heeft financiële gevolgen; in 2016 is zeven procent van het totale budget voor hoger onderwijs gekoppeld aan de afspraken. Of de maatregelen gaan leiden tot kwaliteitsverbetering in het onderwijs is nog maar zeer de vraag. Universiteitsraadslid Berthil Bos: “Studierendementscijfers zijn niets meer dan dat, cijfers. Die moeten niet als voorwendsel worden gebruikt voor maatregelen als BSA of harde knip.”

Van basisbeurs naar sociaal leenstelsel Het voorstel over de afschaffing van de basisbeurs, gemaakt door Minister van Onderwijs Jet Bussemaker, is al lange tijd een nagelbijter voor aankomen studenten (en hun ouders). Voor studenten die instromen in het studiejaar 2014/1015 zou het voorstel kunnen betekenen dat ze in plaats van de basisbeurs, een lening krijgen. Met als gevolg: huizenhoge schulden. Volgens pessimisten zou dit weleens het einde kunnen betekenen van het studentenleven zoals we dit nu kennen. Een jaartje vertraging door bijvoorbeeld deelname in een bestuur zou immers hoge kosten met zich meebrengen. Maar voorlopig is er nog geen man overboord. Groen Links ligt lekker dwars en stemt tegen, dit tot ergernis van de voorstanders VVD, PvdA en D66. Afwachten geblazen! Met naar alle waarschijnlijkheid een tijdslimiet, een deel van de oppositie wil namelijk dat het kabinet het leenstelsel voor studenten van tafel haalt als er op 1 juli nog geen parlementaire steun is gevonden.

Harde Knip Veel studenten hebben hier al mee te maken. De harde knip. Heb je nog niet al je bachelor vakken afgerond, dan mag je niet aan je master beginnen. Deze regeling kan knap lastig voor je uitpakken, haal je bijvoorbeeld een vak van vijf ects niet, en wordt dit vak maar één keer per jaar gegeven, dan mag je gewoon even een half jaar wachten voor je het vak weer kan volgen. Anders gezegd: je wordt genoodzaakt een half jaar te doen over vijf studiepunten. Deze maatregel geldt voor studenten die in 2009 met hun studie zijn begonnen. Studentenpartijen in de Universiteitsraad proberen voor elkaar te krijgen dat elk vak in het laatste bachelor jaar van de studie in beide semesters wordt gegeven. Natuurlijk gaat er van een jaar studievertraging een motiverende dreiging uit. Maar studenten een jaar uit hun neus laten eten…. Op wat voor manier is dat efficiënt? Joost mag het zeggen.

Strengere eisen ten aanzien van de jaarinschrijving Zag de RUG normaliter een verlate inschrijvingen door de vingers, vanaf 1 september 2013 wordt dat een ander verhaal. Na 1 september gaat de poort dicht en kun je pas in februari weer instromen. De RUG te laat machtigen je collegegeld te mogen afschrijven betekent dat je inschrijving niet is voltooid, met als gevolg dat je inschrijving niet voltooid is. Stiekem toch de studie volgen zit er niet in aangezien je Nestor pagina na 15 dagen wordt afgesloten. Ook studiefinanciering kun je niet meer ontvangen. Deze maatregel geldt niet alleen voor verse eerstejaars. Ook bachelor studenten die van plan waren halverwege februari in te stromen in de master zullen, vanwege de harde knip maatregel, hiermee te maken krijgen. Gehoopt wordt dat aanstaande studenten, samen met maatregelen zoals het welkomstgesprek, zo een bewustere studiekeuze maken.

Tweede studie De 1771 euro die wij elk jaar aftikken om te mogen studeren is eigenlijk maar een schijntje vergeleken bij het daadwerkelijke bedrag wat een student kost. De rest wordt allemaal gesubsidieerd. Vanaf heden geldt voor een tweede studie echter niet meer het wettelijk collegegeld (die 1771 euro) maar het instellingscollegeld. Hoe hoog dit bedrag is hangt af van de studie die je kiest en de instelling waaraan je die volgt, maar is in ieder geval hoger dan 1771 euro. Bètastudies zijn in de regel een stuk duurder dan alfastudies. Er zijn nog wel een aantal uitzonderingen. Dit is het laatste jaar dat je een tweede studie kan beginnen tegen het wettelijk collegegeld tarief, indien je hieraan begint voordat je eerste studie is afgerond. Een tweede studie in de zorg of het onderwijs is tot en met dit jaar ook mogelijk als je de eerste studie al hebt afgerond. Na dit jaar geldt alleen nog een uitzondering voor studies in de zorg en het onderwijs. Indien je niet eerder een opleiding in de zorg of het onderwijs hebt gevolgd, kan je een tweede studie in deze richting doen tegen het wettelijk collegegeld. Bij elke andere tweede opleiding wordt het diep in de buidel tasten.

Welkomstgesprekken Niet meer ondoordacht een studie binnenstrompelen. Dat is wat de RUG in de toekomst wil verwezenlijken met welkomstgesprekken. Iedere aankomende student gaat in gesprek met een docent of studiebegeleider van de opleiding naar keuze. Wat verwacht de student van de studie? En wat wordt van de student verwacht? Is de student genoeg gemotiveerd de studie succesvol te beginnen? Laat staan af te ronden? Het College van Bestuur wil meer studenten op de juiste opleiding en daar moet deze maatregel voor zorgen. Een dwingend karakter zullen de welkomstgesprekken niet hebben. Een advies van de studiebegeleider de studie niet gaan volgen kan door de student in de wind worden geslagen. De maatregel gaat gelden voor studenten die vanaf april 2013 aan de RuG gaan studeren.

Een Bindend Studie Advies van 50 studiepunten Het BSA ofwel ZVD. Het Zwaard van Damocles welke eerder al op 45 studiepunten lag, wordt waarschijnlijk verhoogd naar 50 punten. Haal je in het eerste jaar de 50 punten niet, dan wordt je zonder pardon van de opleiding geknikkerd. Gevolg: een stagnerend studentenleven en dalende instroomcijfers. Overigens, bij een verhoging van het BSA naar 50 punten gaat het waarschijnlijk niet blijven. In Rotterdam is men onder de noemer nominaal = normaal al aan het experimenteren met een BSA van 60 punten. Dit lijkt ook in Groningen het toekomstscenario, hoe beroerd dit ook mag klinken. Onder de neutraal klinkende benbamingen als ‘learning communities’ of ‘jaarklassen’ wordt deze maatregel als vanille vla door je strot geduwd.

Als het onderzoek van start gaat weet je nóg niet altijd zeker of je daadwerkelijk mag deelnemen of dat je reserve bent. Als je reserve bent mag je na één nacht weer naar huis, maar je krijgt wel 10 tot 20 procent vergoeding. Als je mee doet aan een onderzoek met overnachting verblijf je op een slaapzaal met 4 tot 8 andere proefkonijnen. Er zitten wel gordijntjes tussen de bedden maar je slaapt natuurlijk niet zo comfortabel als thuis, want 's nachts hoor je je buurman met een Kokomo-volume door je oordoppen heen snurken. 's Ochtends wordt je ruw gewerkt door sfeervolle TL- verlichting: ‘Goedemorgen heren tijd om op te staan!’. Alles moet stipt op tijd gebeuren dus overal staan atoomklokken.”

Je moet wel het een en ander laten om aan een medisch onderzoek mee te doen, begrijp ik? “Ja, je mag vaak een half jaar tot jaar van tevoren niet gerookt hebben en geen drugs gebruiken. Ook voor de voorkeuring worden eisen gesteld, je mag bijvoorbeeld 96 uur voor de keuring niet sporten en minstens 48 uur van te voren geen alcohol of cafeïne nuttigen. Als je bij de laatste keuring komt dan mag je zelfs 4 uur daarvoor helemaal niks eten of drinken behalve water! Verder zijn er ook bepaalde etenswaren die je niet mag nuttigen zoals grapefruit, maanzaad en chocolade. Maar ik heb ook wel eens voor een onderzoek helemaal geen sojaproducten mogen eten, niet heel handig als vegetariër. Tijdens een onderzoek en de periode daarvoor hangen er bij mij altijd A4'tjes in de keuken met NEE, AFBLIJVEN VAN DIE CHOCOLA.”

Vond je de eerste keer niet heel erg eng? “Statistisch gezien is de kans groter dat er iets met me gebeurt in de trein of auto onderweg naar het onderzoekscentrum dan dat me iets overkomt door het mee doen aan een onderzoek.”

Aan welke onderzoeken heb je meegedaan en wat heb je er aan verdiend? “Het eerste onderzoek waar ik aan mee deed was bij het CHDR in Leiden. Ik heb daar ongeveer 400 euro aan verdiend. Het tweede onderzoek was bij het UMCG, hier in Groningen. Daar heb ik ongeveer 600 euro mee verdiend. Het derde was een langer onderzoek welke ik deze zomer heb gedaan in Zuidlaren. In totaal zat ik er maar 4 nachten en deze leverde ruim 1000 euro op. Het laatste onderzoek waar ik aan mee gedaan heb was het meest intens. Dat was weer in Leiden en daar heb ik ongeveer 700 euro aan verdiend.”

Waarom was het laatste onderzoek het meest intens? “Ik moest me ’s avonds in het onderzoekscentrum melden, vanaf dat moment mocht ik niets meer eten tot het onderzoek was afgelopen de avond erop. Ik lag in een bed met alleen een spijkerbroek en sokken maar geen shirt aan. Ik had overal plakkers op mijn lijf voor ECG’s en banden om mijn borst om mijn ademhaling te meten. Ik kreeg klemmetjes op mijn vingers om mijn hartslag in de gaten te houden, een infuus in beide ellenbogen en een slagaderpunctie. Wat ik allemaal wel niet doe voor geld! Vervolgens kreeg ik een ademhalingsmasker op. Wat daar vooral naar aan is, is dat je niet kan praten tenzij het echt nodig is. Ik zit er wel 6 uur op die manier, waarvan 4 uur met masker. Maar na 3 uur werd ik heel erg misselijk. Van te voren had ik wel medicijnen tegen misselijkheid gekregen maar dit bleek niet lang genoeg te werken. Dus gauw masker af en kotsen! Er kwam vooral gal en water uit want ik had al zo lang niets gegeten. Er waren twee verpleegsters bij me en deze waren heel lief voor me, een koud washandje, deur dicht, licht dempen, heel fijn. Toen ik me weer wat beter voelde ben ik wel doorgegaan, het is niet verplicht maar ik wilde ze wel bruikbare data geven. Toen de test was afgelopen stond er een lekkere maaltijd op me te wachten. Eindelijk eten!”

Kun je tijdens een onderzoek op elk moment stoppen? “Ja, natuurlijk. Het is echt geheel op vrijwillige basis. Volgens mij is het zelfs zo dat als je op de derde dag zegt: ‘Ik stop’, je dan wel gewoon die eerste drie dagen vergoed krijgt en dat is wel zo fijn.”

Hoever zou je gaan voor hoeveel geld? “Er waren onderzoeken waarvan ik dacht; die datum komt me goed uit en het bedrag is zeer aantrekkelijk. Maar toen ik verder las stond er: ‘Ruggenprik’, daar trek ik wel echt de grens. Ruggenprikken en katheters daar heb ik echt geen zin in! Onderzoek waarbij ik de hele dag met een EEG op mijn hoofd loop, vind ik allemaal wel prima.”


8

Groninger Studentenkrant | April 2013

Hoe ligt de student in de markt? Proefpersonen gezocht Wat gebeurt er met je als je penis wordt aangeraakt? Proefpersonen gezocht voor hersenonderzoek. Wij zoeken stellen (man/vrouw), minimumleeftijd 18 jaar. fMRI-onderzoek. Periode: Maart-December 2013. Financiële vergoeding. Geïnteresseerd? contactpers. Janniko Georgia dis (UMCG): 050 3632468 / j.r.georgiadis@umcg.nl.

9

Groninger Studentenkrant | April 2013

Mocht je om half zes ’s ochtends de illusie hebben dat een broodje haring je beter zal laten voelen of ben je gewoon een keer klaar met het beperkte aanbod van de lokale Albert Heijn? Ze lijken er altijd te staan en iedereen kent hun gezichten. Maar wie zijn de mannen die op de Vismarkt door weer en wind hun handelswaar aanprijzen, en belangrijker misschien: wat vinden ze van ons? Maarten Snijders Foto: Danny Dutch

D

e Groningse student doet het zo slecht dus niet in de ogen van de marktkooplui. Ondanks het nachtelijke gebral en het ongevraagde naakt blijven wij zeer welkome klanten. Alleen bij de Belg van Waterloo, de marktsnackbar die toch best populair is onder studenten, lijkt de liefde van één kant te komen. Zij hadden als enige namelijk geen tijd en vooral geen zin in studenten. Blijf bij de rest vooral ’s nachts aankloppen voor een haring of een droge worst en ga een ‘lekker bakkie koffie’ halen bij Bert Zwier!

Slager Peter Wilner “Bijna alles mag hier.” Peter Wilner helpt studenten ’s ochtends graag aan een metworst. Vaak komen ze ’s middags dan nog terug om hun avondeten bij ons te kopen. “Zolang ze maar niet dronken met me willen discussiëren over mijn favoriete vlees. Ik kom dan net een uur uit m’n nest en om dan met ze te kunnen levelen moet ik zelf ook een flinke borrel op hebben.” Verder heeft Wilner een goede band met studenten. “Laatst lag hier nog een student zijn roes uit te slapen in mijn kraam, toen ik steeds over hem heen moest stappen heb ik hem maar naar huis gebracht.” “Een paar jaar geleden ben ik door een Vindicathuis meegevraagd voor een avondje op hun kroeg. Het was daar ‘stadjersweek’ en ik mocht mee als hun favoriete stadjer. Het was een maffe avond maar dat soort contacten maken de Groningse markt juist zo mooi.”

Marktslager Martijn van der Zwaag Wat mij betreft is de Vismarkt verreweg de leukste markt van Groningen. “De bejaarden op de markt in Vinkhuizen vind ik toch een stuk minder interessant.” In de laatste tien jaar hebben de studenten ook wel voor een mooie ontwikkelingen gezorgd bij ons op de markt. Om de een of andere reden hebben de studentenhuizen besloten dat hun jongste bewoners op dinsdagavond de inkopen moeten doen voor het avondeten. En dat moet dan verplicht op de markt! Dat is natuurlijk prachtig voor onze zaken maar het is ook mooi dat we de studenten zo wat beter leren kennen. Met de meesten heb ik erg goed contact, ook ’s ochtends kunnen ze bij mij aankomen voor een stuk vlees.”

Visboer Andre Smit “We heten hier allemaal Andre.” Andre Smit is misschien wel de bekendste naam van de Vismarkt. “In 1950 is mijn vader, Andre uiteraard, begonnen op de Groningse markt.” “We zijn eigenlijk altijd heel blij geweest met de studenten in de stad.” “In de kleine uurtjes van de donderdagnacht komen er wel eens bezopen studenten helpen bij het opbouwen van de kraam. ‘Dat klinkt trouwens mooier dan het is hoor’. Het kost ons meer tijd dan dat het iets oplevert maar de ervaring leert dat je ze maar beter hun gang kan laten gaan. Dronken studenten kunnen nog wel eens lastig worden.” “Soms leveren ze echter ook goede verhalen op. Vorig jaar kwam er met de lading een keer een haai van twee meter mee. We hebben hem voor de gein maar op het ijs gelegd want het is eigenlijk een volstrekt onverkoopbaar product. Maar niet in Groningen. Vrijwel direct stond er een groep wild enthousiaste studenten om dat beest heen en we hebben er uiteindelijk nog 25 euro voor gekregen. Een uur later hadden we wel een agent van de milieudienst op ons dak. Hij vermoedde dat wij iets te maken hadden met de meterslange haai die gevonden was in de vijver van het Noorderplantsoen. Dat had ‘ie op zich goed gezien natuurlijk. ‘Uiteindelijk mocht ik dat beest er zelf uit gaan vissen maar om dat soort geintjes kan ik wel lachen.”

Visboer Bert Zwier Bert Zwier, beter bekend als de zingende visboer, heeft op de markt een cultstatus verworven door YouTube hits als ‘Zomersproetjes’ en ‘Lekker bakkie koffie’. “Het is een mooie groep, de mensen van de Groningse markt”, vertelt Bert. “We groeien met elkaar op. Ik vind het altijd wel gezellig zo ’s ochtends een paar studenten over de vloer. Van mij kunnen ze een bakkie koffie krijgen hoor. Je maakt de gekste dingen met ze mee, ik heb hier genoeg blote konten zien langskomen. Ik zou de studenten willen meegeven: trek je niks aan van de politiek en blijf lekker lang in Groningen hangen.”

N

a het succes van vorig jaar op het Albertus lustrum, wordt het NEONSPLASH concept opnieuw naar Groningen gebracht en ditmaal in de Martiniplaza. De verhalen van vorig jaar waren blijkbaar blijven hangen, want zonder enige promotie was het feest in 24 uur al uitverkocht. De servers van Ticketscript crashten door de absurd grote vraag naar kaarten, voordat er uberhaupt een poster was opgehangen. Hoewel nog onbekend is wat voor show er gegeven gaat worden, kan je volgens het NEONSPLASH team internationale en lokale dj’s verwachten die je alle hoeken van het EDM spectrum zullen laten zien, zowel house als dubstep dus. Maar NEONSPLASH draait natuurlijk niet om de muziek. Om te garanderen dat iedereen als een regenboog thuis komt, krijgen alle feestgangers aan het begin van de avond hun eerste verfbommen van de organisatie. Zodra je je eerste verf gegooid hebt, zul je de rest van de avond alleen maar meer willen tot iedereen om je heen eruit ziet als een zakje skittles. Hoewel het feest allang uitverkocht is, is het zeker niet onmogelijk om aan kaarten te komen, door de facebook pagina van NEONSPLASH tot de laatste dag in de gaten te houden.


10

Groninger Studentenkrant | April 2013

MARUG:

Destination Digital

11

Groninger Studentenkrant | April 2013

Uitgeflekst

Ons leven digitaliseert met de dag. Zoveel weten we inmiddels wel. Ook dat dit een enorme impact heeft op ons dagelijkse leven is inmiddels bekend. Maar ook voor bedrijven en hun relatie naar klanten toe heeft de digitalisering enorme gevolgen. Het contact met de lokale kruidenier is al lang niet meer wat het ooit is geweest en bedrijven zullen nieuwe (online) marketing strategiën moeten bedenken om de aansluiting te blijven houden. MARUG speelt in op deze trend en richtte hun jaarlijkse congres in op de digitale marketing: Destination Digital. daan soons foto: danny dutch

M

eer dan 500 geïnterreseerden kwamen op dit evenement af in de Martiniplaza en ook de Groninger Studentenkrant kwam even buurten. Online marketing richt zich deze dagen meer en meer op de social media en daarom had MARUG de gigant onder de social media uitgenodigd voor een lezing: Arno Lubrun, CEO van Facebook Benelux. Weinig verassend sprak hij over hoe je als bedrijf of vereniging Facebook succesvol kan inzetten en relaties kunt opbouwen met mensen vanuit de hele wereld. Zo nam hij als voorbeeld het succesverhaal van Obermutten, een piepklein Zwitsers dorp dat op hun Facebook pagina meer dan 45.000 fans wist te vergaren (ter vergelijking: Groningen heeft net iets meer dan 20.000 fans). Het geheim van Obermutten was eigenlijk heel simpel: van elke nieuwe fan werd de profielfoto geprint en opgehangen op het lokale informatiebord. Het was bedoeld om vooral kleinschalig wat extra aandacht voor het dorp te krijgen, maar inmiddels hangt het hele dorp vol met profielfoto’s van hun fans. En dankzij het uitgebreide netwerk van Facebook heeft Obermutten via vrienden van vrienden inmiddels een bereik van 75 miljoen gebruikers. Het resultaat is dat

dit kleine dorp inmiddels over de hele wereld bekend is en jaarlijks te maken krijgen met touringbussen vol Japanners. Uiteraard zal niet elke Facebook pagina uitgroeien tot zo’n daverend succes, maar dat neemt niet weg dat Facebook de gelegenheid biedt voor zowel grote bedrijven als kleine startups om op een goedkope manier contact op te bouwen en te onderhouden met hun fans en klanten op een vaak veel persoonlijkere manier dan we gewend zijn van de massamedia. Toch was er aan het einde een prangende vraag uit het publiek: hoe lang denkt Facebook nog te kunnen blijven bestaan? Immers, hoe lang is het geleden dat we allemaal op Hyves en MySpace zaten? Lubrun was er van overtuigd dat Facebook echt nog niet zo snel zou verdwijnen, maar belangrijker nog: social media zal niet meer weg te denken zijn. En dat laatste is vooral belangrijk voor degene die een carrière in de marketing ambiëren, want met enkel de traditionele marketing kom je er niet meer. De digitale wereld maakt inmiddels teveel deel uit van de ‘echte’ wereld.

Studentenvereniging a. s. v. Fleks; ongedwongen gebonden, ontbonden tekst en foto: tim van veen

Studentenvereniging Fleks trekt de stekker eruit. Flexit! Na twaalf jaar houdt de vereniging er mee op, zo was te lezen op de website van de Universiteitskrant. Fleks lijkt het eerste slachtoffer van de bezuinigings- en rendementsmaatregelen welke uiteindelijk op de student afgewenteld worden. Want sneller je diploma halen betekent minder tijd voor je vereniging. Een teruglopend ledenbestand was dan ook de voornaamste reden voor het opheffen van Fleks.

T

im Leegstra zal de boeken ingaan als de laatse voorzitter van Fleks. Hij is bang dat landelijke maatregelen zullen leiden tot onzelfstandige studenten zonder enige bestuurlijke ervaring, zo laat hij in een opiniestuk weten: “Den Haag heeft het allemaal fantastisch voor elkaar. De heren en dames daar zijn het levende bewijs dat je alleen iets kan bereiken, wanneer je braaf naar school gaat en als een goede student je opdrachtjes maakt, nominaal uiteraard. Studentenverenigingen zijn er toch alleen maar om te zuipen, dat weet iedereen. Met je diploma op zak heb je namelijk gelijk een baan, de kwaliteit van het onderwijs is zo hoog dat je niets anders nodig hebt.”

‘De nieuwe RuG-website is te vroeg de lucht ingegaan’ Even wennen was het zeker: de website van de RuG heeft een flinke make-over gekregen. De nieuwe site moest een verse ‘look & feel’ krijgen en het onder meer makkelijker maken informatie te vinden. Maar juist op dat punt schiet de nieuwe site nog tekort, stelt Koos Tervooren, fractielid voor Lijst Calimero in de Universiteitsraad. Voor veel studenten zou het namelijk niet duidelijk zijn dat de site zich in tweeën heeft opgesplitst: een extern deel waar bijvoorbeeld studiekiezers terecht kunnen, en een intern deel waar persoonlijke studie-informatie voor de student te vinden is. Een valse start, vindt hij.

tom veenkamp

Het nieuwe interne deel is gedoopt tot My University. Ook al merkt Lijst Calimero dat steeds meer studenten daar op de hoogte van zijn, het blijft volgens hen nodig dat er nog gewerkt gaat worden aan de naamsbekendheid van My University. Piet Bouma, hoofd Communicatie van de RuG, meent dat het normaal is “dat gebruikers moeten wennen aan een nieuwe opzet.” Toch gaat de universiteit actie ondernemen door middel van een extra mailcampagne. “Daarnaast zijn we aan het bekijken of we aan de vormgeving iets kunnen veranderen, waardoor het verschil tussen de publieke site en My University duidelijker wordt”, aldus Bouma. Uiteindelijk moet het “mogelijk worden om na één keer inloggen automatisch toegang te krijgen tot alle benodigde systemen inclusief My University. Dan heeft niemand meer een excuus om zijn informatie niet te kunnen vinden.”

Tervooren ziet zeker de pluspunten van de nieuwe webstek, zoals de overzichtelijke vormgeving, maar hij kaart ook een tweede probleem aan. De site is nog niet helemaal volledig. “Bij veel pagina's krijg je nog een foutmelding.” Daar wordt hard aan gewerkt, zegt Bouma, maar hij wil het probleem bij de bron aanpakken. “We besteden veel aandacht aan de professionalisering van webredacteuren. Het is niet meer iets dat je even naast je andere werk doet, maar je moet echt verstand van zaken hebben. Dan kunnen we het aantal fouten zo klein mogelijk houden, helemaal uitsluiten kun je ze natuurlijk niet.”

‘Valse start’ Het grootste kritiekpunt van Lijst Calimero blijft dat de site met een valse start begonnen is. “Ze hebben hem in feite te vroeg de lucht ingeknald”,

stelt Tervooren. Daar is het hoofd Communicatie het niet mee eens. “Een website is nooit af, maar is altijd in ontwikkeling. Er was onder druk van de deadline de maanden daarvoor keihard aan gewerkt door faculteiten, diensten en de centrale webredactie. Dan moet je de livegang niet blijven uitstellen. Natuurlijk waren er eerst kinderziekten. Maar we kregen vanaf het begin veel positieve reacties van buiten. Studenten moeten zeker even wennen, maar de meeste gebruikers zijn enthousiast over de verbeterde navigatie en aantrekkelijke vormgeving.”

Voor Tim Leegstra was de beslissing om de vereniging op te heffen niet een hele moeilijke: “Je wilt natuurlijk zo lang mogelijk doorgaan. Maar met een teruglopend ledenbestand wordt dat lastig. Dan organiseer je een feest en komen er 25 mensen opdagen. Dan is het voor de leden ook niet meer leuk.” Zijn beslissing stuitte dan ook op weinig tegenstand, niet van leden en niet van oud-leden. “Uiteraard is iedereen teleurgesteld. Maar tegelijkertijd zijn onze leden ook toe aan zekerheid. Daar komt bij dat wij een familie zijn, die kan je niet opheffen. De vriendschappen blijven. We gaan afsluiten met een knallend eindfeest. En daar kijkt ook iedereen naar uit.”

Ton voor extra camera's Linnaeusborg In 2007 besloot de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding dat Universitair Medische Centra, zoals ons UMCG, risico-objecten zijn. Van het ministerie OCW ontving de RUG vervolgens een miljoen euro voor extra veiligheidsmaatregelen. Voor camera's bijvoorbeeld. nieuwsredactie

Van dat miljoen is nu nog 426.000 euro over. Een ton zal besteed worden aan het plaatsen van camera's bij het Linnaeusborg. De rest zal besteed worden aan een back-up systeem voor het rekencentrum, ruimtebeveiliging in het UMCG complex en fysieke beveiliging van ruimten waar zich radioactieve bronnen bevinden. Ook zal aandacht besteed worden aan cursussen voor het personeel en veiligheidsaudits.


12

Groninger Studentenkrant | April 2013

Groninger Studentenkrant | April 2013

Recensies

Astrologie Het mentaal gehandicapte broertje van de wetenschap

13

Horoscopen worden vaak gezien als broodje aap. De tijdschriften staan vol met quasitoepasselijke verhalen over het wel en wee van een Steenbok, Stier of Waterman. Nadat recentelijk is uitgekomen dat deze horoscopen vrijwel alleen door stagiaires worden geschreven, stonden sceptici zich glimlachend in hun handjes te wrijven. Maar echte astrologie wordt niet in tijdschriften geplaatst door koffiehalende meisjes, het is weldegelijk een wetenschap en afgestudeerde astrologen (het bestaat) willen voor eens en altijd het imago veranderen. tekst en foto: edin salihovic

E

en ingeplande Landelijke Astrologie Dag, 23 maart, was de uitgelezen kans om het concept te verdedigen door middel van enkele evenementen. Van lezingen, tot workshops en gratis consulten, menig astroloog heeft alles uit de kast gehaald om het nuchtere volk wijsheid toe te brengen. In Groningen leende de bakermat van de kennis, de Openbare Bibliotheek, zich hiervoor. Kort pittig kapseldragende vrouwen staan zenuwachtig in de rij, wachtend op het verlossende antwoord waarom hun man hen verlaten heeft. Onbeseffend dat het begin van de tweede buikrol er wellicht iets mee te maken heeft, staan ze trappelend met het net uitgeprinte blaadje hevig te roddelen over wat ze precies aan de astroloog willen vragen. Na lang gediscussieer met de medewerkers dat Bosnië toch echt in Europa ligt en niet in Azië, krijg ik eenzelfde blaadje toegereikt, weliswaar met een geboorteplaats die 30 kilometer van mijn wieg ligt. Astrologie is kennelijk net als andere wetenschappen hevig onderworpen aan computerprogramma’s. Na een half uur kan er aangeschoven worden bij een sympathiek ogende astroloog. Na enig uitleg over hoe hij te werk gaat wordt er een persoonlijke analyse aangeboden, zoals hiernaast afgebeeld. Er werd verteld dat ik iemand ben die graag in de schijnwerpers staat, maar ook wel in mijn eentje mezelf kan vermaken. Ik zou graag het initiatief op me nemen, maar ook geen bezwaar hebben mocht ik het een keer laten gaan

en iemand zijn die rationaliteit boven emotionaliteit verkiest. Daarnaast zou ik het niet goed met mijn familie kunnen vinden maar wel van ze houden.

Er werd verteld dat ik iemand ben die graag in de schijnwerpers staat, maar ook wel in mijn eentje mezelf kan vermaken

Henk Krol Fractievoorzitter 50Plus Bron van alle kwaad

Indrukwekkend genoeg, kon ik mezelf overal in vinden. Nog indrukwekkender was dat iedereen zichzelf hierin kon vinden. De bewezen confirmation bias viert hoogtij bij astrologische consulten, en na geraadpleeg van het internet blijkt dat er geen enkel onderzoek zelfs aspecten van astrologie heeft kunnen bewijzen.

Verkoopt ook homospeeltjes

Het gaat slecht met onze ouderen. Maar het gaat nog slechter met hun Messias Henk Krol. Nu de ouderen in Nederland wordt gevraagd alsjeblieft een klein beetje mee te betalen aan de crisis, sluizen ze direct het geld weg. Hoewel het de overheid niet vreemd is om maatregelen in te voeren zonder van te voren na te denken over de gevolgen, is het wegsluizen van het geld merkwaardig en illustratief voor de manier waarop er een schisma ontstaat tussen ‘jongeren’ en ‘ouderen’ en de manier waarop zij menen dat de crisis opgelost kan worden. Krol schreeuwt dat hun angst gegrond is. Hij jammert dat de overheid ze onevenredig hard pakt. Hij huilt dat de ouderen worden uitgekleed. En hij lacht in zijn vuistje. In 2009 werd de ouderenpartij 50Plus opgericht, welke vanaf 2012 geleid wordt door Henk Krol. Dat de populistische partij expliciet opkomt voor de rechten van de ouderen is evident. Dat de partij veel stemmen krijgt, is eveneens logisch omdat het aantal bejaarden domweg toeneemt. De doelgroep is gemakkelijk te bereiken en met populistische bullshit nog makkelijker te overtuigen. Als de leugen maar lang genoeg herhaald wordt, wordt ze vanzelf aangezien voor de waarheid. Krol stelde bij Pauw en Witteman onlangs dat hij het duidelijk wil houden: ‘De Eerste Kamer is belangrijk, de Tweede

Als een echte rationalist die zich niet emotioneel laat leiden, en een voorstander van de echte wetenschap, moet ik het als lariekoek afdoen. De beschrijving was te vaag en te algemeen om er enige inhoudelijk relevantie aan te verbinden. Astrologie een wetenschap? Neen.

Summer University

Feestvakantie in vermomming

Benedictus numero 16, alweer de 265e paus, heeft definitief het stokje doorgegeven. De persoon die het dichtst tot God staat heeft er genoeg van; de vrijdagmiddagborrels, het netwerken met rare leiders en het continue downplayen van de misbruikzaken heeft hij wel gezien. Houdoe, tot ziens en succes met de volgende.

Paus -Joseph RatzingerBenedictus

Maar Benedictus heeft het eigenlijk niet al te best gedaan. Misschien niet geheel onverwacht, want het gerucht ging dat hij helemaal geen zin had in de job. Sterker nog, hij heeft keihard gelobbyd om niet tot paus verkozen te worden! Maar de andere kardinalen hadden het al op twitter geplaatst en zo geschiedde. Zijn voorganger, Paus Johannes Paulus II, was bekend om zijn diplomati-

Een van de best bewaarde geheimen van het Groningse verenigingsleven is misschien wel de reisvereniging AEGEE. Verscholen in de Walburgstraat ligt een van de knooppunten van een gigantisch internationaal netwerk. Met vestigingen door heel Europa bieden zij mogelijkheden voor iedere student die openstaat voor een internationaal avontuurtje. De zomerperiode staat bij deze reislustige mensen centraal, deze staat namelijk in het teken van de Summer Universities. Rixt Riemersma foto: AEGEE

M

isleidende titel, want studeren is wel het laatste dat je kan verwachten tijdens een deelname aan het Summer University programma. Een spotgoedkope citytrip van 1 à 2 weken naar een Europees land naar keuze schept een realistischer beeld van deelname. De trips beginnen bij tien euro per dag, inclusief eten, drinken en slaapplaats. Vlucht moet je dan wel zelf ophoesten, maar met een Ryanairtje hoeft dat niet duur te zijn.

Het scala aan te kiezen bestemmingen is breed: Ankara, Barcelona, Krakow en Helsinki zijn zomaar een greep uit de bestemmingen waaruit je kunt kiezen. Praktisch ieder land in Europa heeft in meerdere steden wel een ‘local’: een lokale AEGEE vereniging . Om de reisjes zo goedkoop mogelijk te houden reis je van de ene AEGEE vestiging naar de andere. Huisvesting wordt geregeld door de in dat land aanwezige ‘local’. Ook Groningen doet haar best ieder jaar zoveel mogelijk internationale reisgierige studenten hierheen te halen. Deze worden vaak onder gebracht bij de verenigingsleden thuis. Er is keuze uit drie verschillende programma’s, in te vullen naar je eigen interesse. Voor nog een beetje educatie op de locatie kun je gaan voor de gewone Summer Course. Bij dit programma kun je rekenen op 14 cursusuren per week in een stad naar keuze. De cursussen hebben een luchtige inhoud en lopen uiteen van talencursussen tot lezingen over kunst en politiek. Voor de kennisverslaafden onder ons is er ook het Summer Course Plus programma. Hier zal je toch zeker 20 uur per week studerend doorbrengen, met als gevolg dat je na enkele weken bijvoorbeeld een fotografie workshop met succes hebt afgerond. Ook aan studenten die het even gehad hebben met de studie is gedacht, hier zal het gros van ons onder vallen. Er bestaat namelijk ook de Travelling Summer University. Met studeren heb je bij dit programma helemaal niks meer te maken. Het is simpelweg de bedoeling dat je zoveel mogelijk van de omgeving gaat ziet. Zo kun je (voor €350) een reis maken met de Transsiberië Express richting Mongolië. Of je blijft iets dichter bij huis en gaat voor de ‘Scandi-

navian Dream’. Deze tweeweekse reis begint in Kopenhagen. Hier ga je onder andere Christania bezoeken: een ‘freetown’ waar het gebruiken van softdrugs schokkend genoeg legaal is. Vervolgens reis je door naar Stockholm en er zijn mogelijkheden om je trip uit te breiden met een bezoekje aan Helsinki of Tallinn. Bij deelname kun je ervan uitgaan dat je terecht komt in een groep van ongeveer 30 studenten uit verschillende Europese landen. Je vertrekt dus volledig solo en dit is volgens AEGEE-bestuurslid Anna van den Berg de reden dat studenten terughoudend zijn mee te doen aan het programma. Van de 300 leden die de vereniging in Groningen rijk is doen er per jaar slechts 30 mee aan het programma. Daartegenover staat dat de mensen die mee hebben gedaan zich vaak het jaar erop weer inschrijven. Zo verwerven zij een breed netwerk aan vrienden door heel Europa. Zo’n netwerk is lekker handig als je nog eens een citytripje wilt maken. Stappen in elke Europese stad is op deze manier geen bijzonderheid meer. Ook tijdens het Summer University programma staat uitgaan bovenaan. Om elkaar zo snel mogelijk goed te leren kennen zit er logischerwijs maar één ding op: heel veel uitgaan. Niets schept immers meer een band dan met zijn allen een biertje in de hand. Geen bezwaar te vinden tegen het deelnemen aan de Summer University lijkt het wel. Gebrek aan bekendheid lijkt het probleem te zijn voor het Summer University programma, waardoor het voor velen helaas een onontdekte internationale schat aan mogelijkheden lijkt te blijven.

Rapper Hef Holleeder met Plan B Gezien op vrijdag 8 maart in de Simplon

“Ja, als ik met bitches van bodemniveau ga kan ik morgen een kwartet doen. Maar dat kan ik niet doen. Dan zeggen bitches van boven: die Hef is kaka, die hoeven we niet meer.” Hij neukte naar eigen zeggen minstens duizend bitches, is per maand ongeveer hetzelfde aantal euro’s kwijt aan schulden en rookt voor twintig euro aan wiet per dag. Rapper Hef uit Hoogvliet (Rotterdam) had net zo goed de nieuwe Holleeder kunnen zijn, maar rappen is zijn plan B. Die keuze pakte nogal goed uit. Zijn nieuwste plaat Papierwerk schoot na de release in één keer naar nummer 1 in de iTunes lijst, en hij mag zich tot de top van de Nederlandse hiphop noemen. Vrijdag 8 maart rockte hij Simplon. De verwachtingen voor zijn optreden zijn hooggespannen, maar opmerke-

Kamer is belangrijk maar de huiskamer is het aller belangrijkst.’ Hij wilde geen moeilijke woorden gebruiken uit angst dat zijn achterban het niet zou begrijpen. Blijkbaar heeft hij zelf geen hoge dunk van de mensen die op hem stemmen. Hij vervolgde door snoeiharde leugens te verspreiden over het pensioenstelsel (‘Nee echt, het gaat beter met de pensioenen dan ooit’) en het koopkrachtverlies bij ouderen. Het geschreeuw van Krol laat je haast vergeten dat het de jongeren zijn die te maken hebben met gigantische werkloosheid, torenhoge studieschulden zonder kans op een behoorlijke baan en natuurlijk minder pensioen. Het zijn de jongeren die uiteindelijk de prijs van het gedrag van de ouderen betalen. Onze bejaarden hebben het geld van hun ouders opgezopen, de gasopbrengsten gestoken in jointjes tijdens het protesteren en door middel van driedubbele hypotheken en leningen waren zij in staat de economie kunstmatig gaande te houden. Nu betalen we daarvoor de prijs, maar blijkbaar zijn zij niet van zin om hun eigen rotzooi op te ruimen. Het gaat niet slecht met onze ouderen. Althans, niet in de portemonnee. Dat ouderen zelf moeten betalen voor een rollator, is niet meer dan terecht. Dat rijke bejaarden meer meebetalen is niet meer dan logisch. Dat ouderen

sche kenmerken en was daarbij een globetrotter. Zijn overtuigingen wilde hij graag overal bekendmaken en hij werd niet om zijn ideeën, maar eerder om zijn gesprekken als een sympathieke paus gezien. Het contrast werd erg groot toen bleek dat Benedictus de boekenworm zich liever in zijn kantoor opsloot om de Bijbel verder te bestuderen. De Hitler Jugend paus vond al die reisjes maar niks en dacht dat het gigantische aantal gelovigen wel via zijn kamer bestuurd konden worden. Zelfs met dezelfde conservatieve overtuigingen als zijn voorganger wordt Benedictus in de media slechter afgeschilderd. Het zich voortdurend opsluiten in het kamertje heeft hem niet veel liefhebbers opgeleverd. Tel daar het ontkennen dat condooms het HIV

lijk genoeg is de zaal waar Hef – liefkozend ‘Bundy’ genoemd – furore zal maken slechts halfvol. Al een tijdlang heeft de Rotterdamse rapper de leiding over zijn eigen label, Team Vieze, dat een aantal talentvolle rappers herbergt. De meegereisde support voor Bundy is dan ook groot. In het voorprogramma spelen een aantal van hen, waaronder broertje Crooks, Killah Keezy en Rohtjemann. Helaas is niet elke act overtuigend: Crooks en Keezy krijgen het publiek nog wel in beweging, maar de rest van de rappers geven een matte show. Het verschil met de show van Hef is groot. Want ook al heeft Bundy weleens voor meer mensen gestaan, hij is gemotiveerd tot op het bot om er een toffe show van te maken. En dat betaalt zich uit. Naast het feit dat hij ontzet-

eenzaam zijn en in hun eigen stront liggen is vreselijk, maar daar horen we Krol niet over. Henk houdt zich liever bezig met het afschaffen van successierechten, provinciale belastingen en de Hypotheekrente. Hij weet dat als je wilt dat mensen naar je luisteren, je moet lullen over hun geld. En daarnaast, als die bejaarden te oud zijn om te kunnen lopen, kunnen ze ook niet op je stemmen, dus hoeveel heb je daar aan?

jesse siegers

Henk Krol heeft wel belangrijkere zaken aan zijn hoofd. Niet alleen is zijn homoblaadje de Gaykrant failliet verklaart, ook Gay-Tel (gespecialiseerd in geile neukseks filmpjes en de dikste buttplugs) en beheermaatschappij BPG brachten niet meer genoeg op. Nu deze bronnen van inkomsten wegvallen, wordt het des te belangrijker voor de bejaardenleider om zijn 50plus partij te laten groeien. Meer leugens, meer pensioenpropaganda en meer gejank over hoe zwaar de babyboomers het hebben. Natuurlijk maakt het hem niet uit als hij de cijfers verdraait, de waarheid flexibel wordt en hij sommige zaken achterwege houdt. Zolang hij maar op het pluche van de Tweede Kamer terecht komt. Dat heerlijke zachte pluche.

probleem (gedeeltelijk) kunnen oplossen en het onder de tafel schuiven van misbruikzaken toen hij kardinaal was bij op en het lijkt erop dat deze Sith Lord er begrijpelijk niet goed vanaf komt.

Edin Salihovic

En dit is onvergeeflijk. Om bisschoppen en priesters te beschermen die één van de meest afschuwelijke daden mogelijk hebben begaan omdat het onnatuurlijke celibaat ze teveel werd zal vergeten noch vergeven worden. Hoe haal je het in je hoofd. Hopelijk is er nog een plekje vrij voor een vierde paus in Dante’s Inferno. Als er een God bestaat stuurt hij hem hopelijk daarheen, want één die dat niet doet is er één waar niet in geloven moet worden.

tend veel energie brengt, valt zijn nieuwe album ook prima. Toch zijn het zijn oude klassiekers die de zaal het meeste laten escaleren. Tracks als Gone, Uitpakken en Overal hebben absoluut niet aan populariteit ingeboet. Hef mag dan veel succes hebben, hij laat zien waar het voor hem om draait – zijn muziek. Zwetend op het podium, maar net zo makkelijk rappend midden in het publiek. Bundy laat zien hoe je als rapper aan de top komt: door hard te werken.

tom veenkamp


14

Groninger Studentenkrant | April 2013

Ben Hard:

Groninger Studentenkrant | April 2013

Toss the salad

Verveeld sta ik met een biertje in mijn hand op het balkon. Ik ben uitgenodigd op een huisfeest van een Erasmus student. Het stikt er van de oerdegelijke Duitsers en hun smakeloze humor. Om de avond nog enigszins de moeite waard te laten zijn heb ik mijzelf dicht bij de dranktafel geposteerd. Aan de bobbel in mijn broek merk ik dat het bier zijn werk begint te doen. Bij iedere slok lijkt het alsof mijn hypothalamus verder wordt gestimuleerd. Vlug kijk ik de kamer in, op zoek naar iets potentieels waar ik niet al te veel moeite voor hoef te doen. Bingo. Rechts in de hoek zit Francesca, een Italiaanse die makkelijker schijnt te zijn dan het gemiddelde mavomeisje dat een breezer krijgt aangeboden.

N

a het gebruikelijke oogcontact stap ik op haar af. Omdat ik niet de moeite heb genomen om na te denken over een openingszin kom ik niet verder dan ‘You want to suck my dick?’ ‘Yeah sure. Where?’ Erasmus, I love it. ‘Come with me’, zeg ik terwijl ik haar meesleur naar de badkamer. De deur is nog niet op slot of ze zit al op haar knieën om mijn broek open te maken. Haar professionele werkwijze verraadt dat ze dit vaker heeft gedaan. Als een hongerige Somaliër neemt ze gretig mijn half harde lul tot diep achter in haar keel. De toon is gezet. Wat volgt is een aaneenschakeling van gag-geluiden, slierten slijm en een explosie van genot. De manier waarop mijn dampende penis nu staat te steigeren, doet mij vermoeden dat ook ik voor minstens 20% uit paardenvlees besta (ja ik heb een grote lul). Ik haal mijn lul uit haar mond en hou mijn ballen voor haar gezicht. Ze begrijpt de hint direct en neemt mijn beide net geschoren balletjes in haar mond. Ik sluit mijn ogen en het enige wat ik op dat moment voel is haar tong die langs mijn balzak streelt. Na een minuut haalt ze mijn ballen uit haar mond en begint de achterkant van mijn scrotum te likken. Dit is geen half werk. Plotseling zet ze mijn linkerbeen op de badrand en als een Swiffer gaat haar tong nu langs mijn anus. Verschrikt kijk ik haar aan. Dit voelt wat onwennig. Ze lacht alleen maar en zegt ‘You like it

right?’ Daar is geen speld tussen te krijgen. ‘Just enjoy it’, adviseert ze me nog even. Ik begin me langzaam af te trekken terwijl zij met haar linkerhand mijn ballen streelt en gulzig mijn salade likt.

Als een Swiffer gaat haar tong nu langs mijn anus. Ijdel als ik ben werp ik een blik in de beslagen spiegel. Mijn ogen volgen een zweetdruppel die langzaam via mijn rug naar de plek des onheils stroomt. Het lijkt haar allemaal niet te deren. Gretig blijft ze doorlikken terwijl het zoutige water door haar tong wordt opgeslurpt. Doordat al het bloed van mijn lichaam zich verzameld heeft in mijn penis zijn mijn hersens niet meer in staat om te bedenken hoe walgelijk dit eigenlijk is. Als een bezetene begin ik nu aan mijn pik te trekken, zoekend naar mijn hoogtepunt. ‘I’m cumming!’ Als Jenna Jameson in haar beste

dagen posteert ze zich razendsnel op i.p. hoogte voor mijn penis. Haar grote vragende oogjes doen me denken aan een schattig Page Plus hondje dat haar baasje om voedsel smeekt. Cute. Mijn lichaam spant zich nu aan en terwijl in gedachte mijn hele leven aan me voorbij trekt spuit ik mijn zaad seconden lang over haar gezicht. Volledig in de war en buiten adem hou ik me vast aan de wastafel. Langzaam begint het tot me door te dringen wat hier zojuist heeft plaatsgevonden. Zonder dat ik haar durf aan te kijken probeer ik snel mijn kleren aan te trekken. Ik lach nog even naar haar alvorens ik me met mijn vochtige anus weer naar het feest begeef.

Veertig dagen vega deel twee - op het tandvlees lisanne wieringa foto: tim van veen

Voor een Belgische campagne voor bewustwording van de gevolgen voor het milieu van het eten van vlees en vis eet SK verslaggeefster Lisanne veertig dagen vegetarisch. Dit is hoe het haar vergaan is. Dag 26 Ik ben op een feestje, en er is een open buffet met grote schalen rollade, droge worst, ham, salami, rundvleessalades en nog veel meer. Dit is een heel moeilijk moment, maar ik schep heel braaf plakjes komkommer en stokbroodjes op. Omdat het water me wel heel erg in de mond staat, schep ik één enkel plakje droge worst op. Ik beredeneer voor mezelf dat ik dit plakje wel verdiend heb, en dat het niet zo erg is, en dat het anders weggegooid wordt. Iemand uit mijn gezelschap vist het van mijn bord af en eet het op voor ik in de fout ben gegaan.

Dag 30 Vandaag was een geslaagde dag. Ik heb namelijk een superlekkere frittata gemaakt met courgette, ui, groene olijven, knoflook en tijm erin. Ik ben een vrij matige kok, maar ik voel me nu even heel culinair. Ik had dit nooit gemaakt als ik mezelf niet had uitgedaagd om veertig dagen geen vlees te eten. Ook mijn huisgenoten vinden het een geslaagd project.

Dag 31 Ik ben gisteravond flink wezen stappen, en ga vanavond met twee huisgenoten eten. Mijn vaste vette hap op brakke dagen is pasta carbonara met een buslading spek en kaas erdoor. Met afgunst kijk ik toe hoe mijn tafelgasten heerlijk geurende tortellini met spek en spinazie eten terwijl ik het bij een groene salade houd. Het aftellen is nu begonnen, over negen dagen mag ik weer.

Dag 41 Het is volbracht. Met uitzondering van drie dagen heb ik helemaal vlees- en visloos gegeten. Het is Pasen en ik ga een malse steak met kruidenboter eten bij Hemingway’s. Het smaakt zo goed dat ik er een beetje sip van wordt omdat het bijna op is. Terugkijken op mijn vegetarische periode kan ik zeggen dat veertig dagen geen vlees eten best te doen is, op een aantal zware momenten na. De sappige malsheid van vlees is door geen enkel ander product te vervangen. Bovendien heb ik veel weerstand ondervonden bij mijn omgeving wanneer ik zei dat we iets vegetarisch klaar moesten maken. Dit verbaasde me redelijk. Door dit project ben ik op een aantal chille recepten gestuit waaraan ik anders nooit aandacht zou hebben geschonken. Ik denk dat ik in de toekomst zeker minder vlees zal eten dan ik voorheen gedaan heb, maar vandaag ben ik vooral heel blij dat ik herenigd ben met mijn steak.

Er is weinig dat zo veel tot de verbeelding spreekt als de 3D-printer. De mogelijkheden die het apparaat worden toegedicht, lijken soms meer op science fiction dan op enige realiteit, maar dat neemt niet weg dat deze futuristische machines echt bestaan. En we willen er allemaal één.

Niets nieuws:

Bier, what else?

tobias rutteman foto: tim van veen

Pils, de gulden pretcilinder, het tintelende gerstenat of “liquid courage”. Op de meeste nachten zorgt deze goudgele jongen voor meer motivatie om jackass-waardige acties uit te halen dan ‘peer-pressure’ ooit zou doen. Weinig mooie verhalen beginnen met: “Ik zat toch een lekkere salade te eten...” Maar een biertje bij het avondeten wil er nog wel eens voor zorgen dat er een hele trilogie geschreven kan worden.

H

elaas voor ons blijven de printers tot nu toe voorbehouden aan mensen met meer geld dan de gemiddelde student ooit gezien heeft. Het lijkt er dus op dat de toekomst nog minstens een paar jaar op zich laat wachten. Pech gehad. Gelukkig kunnen de mensen die niet willen wachten altijd langs bij de werkplaats waar er actief aan deze toekomst gewerkt wordt, eventueel om een handje mee te helpen.

claire gersen

I

edereen die wel eens een schilderij van Jan Steen heeft mogen aanschouwen, weet dat bier, dronkenschap of katers niets nieuws zijn. In de tijd van Toetanchamon liepen er ook al mensen laveloos tussen de piramides door. En hoewel onze heer Jezus Christus zelf wijn prefereerde, zat de gewone man toen ook met een lekker pilsje aan tafel. Deze gefermenteerde drank van water, mout en plantdelen, werd naar schatting 4500 jaar voor Christus voor het eerst gemaakt. Sindsdien is dit hemelse brouwseltje er zonder uitzonderingen in geslaagd om ons steeds weer als holbewoners te laten rondlopen. Evolutie is ook niet alles.

Hier in Groningen weet menig student toch wel een aantal van die goudgele rakkers weg te zetten. Jongens laten zichzelf voorstaan op hun ad-kunsten, en nergens anders is de “riet-ad” of de “anytimer” zo populair als hier. Het bierfestijn op 12 en 13 april in de Martinikerk Groningen belooft dan ook een mooi feestje te worden. Maar dat is natuurlijk niks vergeleken met het Oktoberfest! Ongelooflijke hoeveelheden burgers en studenten reizen jaarlijks naar München af om daar te genieten van het Duitse bier dat overvloedig geschonken wordt. Sinds de bruiloft van prinses Theresia van Saksen-Hildurghausen, met de kroonprins Lodewijk van Beieren op 17 oktober 1810, komen mensen samen om zich collectief de vergetelheid in te drinken. Wat is er nou heerlijker dan jezelf verliezen in die heerlijke pullen gerstenat, omringt door wulpse meisjes in niets verhullende dirndls, die de vochtige druppels pils van de vorige nacht nog op hun borsten hebben liggen?

Helaas kan deze droom niet eeuwig duren, aan elke feestje en elke nacht komt een einde. Waar je ook bent, met wie je ook bent, en wat je ook hebt gedronken, wakker worden moet je toch. En dan begint de ellende. Sommige geluksvogels onder ons kennen dit verschijnsel nauwelijks; “de kater”, “brakheid” of gewoon algehele misère. Maar iedereen die wel eens om zeven uur uit de Tapperij is komen struinen, heeft het meegemaakt. De dehydratatie, het lage bloedsuiker gehalte en de rollercoaster waar je je zenuwstelsel door heen hebt laten gaan, eisen hun tol. Er bestaan veel remedies tegen katers. Of deze ook daadwerkelijk helpen is nog maar de vraag. Een pijnstiller voor het slapen gaan werkt niet want deze is al uitgewerkt als je wakker wordt. Koffie drinken, is geen goed idee want dit onttrekt nog meer vocht aan je lichaam en ’s Ochtends weer verder drinken betekent alleen dat je er later achterkomt dat uitstel geen afstel is. Een echte klassieke remedie is het “Ontbijt van Alcoholisten”. Dit is een vol pijpje pils met een rauw ei erin. Het schijnt wonderen te verrichten. Mocht je het willen proberen, laat me weten of het heeft gewerkt. Persoonlijk onderga ik liever de afstraffing van een fikse hoofdpijn, dan salmonella. Helaas zijn niet alle gevolgen van bier op te lossen met een dag in bed blijven. Dat trio is na een dag nog steeds echt gebeurd, dat braakje op de grote markt ligt er waarschijnlijk nog en er is niemand die je laat vergeten dat je die draak hebt geregeld. Gelukkig staan Bavaria, Heineken en Hertog Jan altijd klaar om je weer een avond in die gelukzalige staat van vergetelheid in te brengen.

15

IN HET FABLAB KUN JE ALLES MAKEN; EEN BOOT, EEN VLIEGTUIG OF EEN TREIN

Deze werkplaats heet Fablab en bevindt zich in Het Paleis, aan het Boterdiep 111. Tijdens de vaste openingstijden mag iedereen er naar binnen lopen om vrij gebruik te maken van de 3D-printers of de vele andere apparaten die er staan. Fablab is een internationaal initiatief en het idee erachter is simpel: moderne technologische productiemiddelen zouden toegankelijk moeten zijn voor iedereen met goede ideeën, niet alleen voor mensen met genoeg geld. Daarmee loopt het lab vooruit op wat, volgens medewerker Leen van Wijngaarden, onvermijdelijk de toekomst wordt: productiemiddelen zullen niet langer zijn voorbehouden aan een select groepje industriëlen, maar juist in handen zijn individuele burgers. In dit kader wordt door sommigen al gesproken over de Nieuwe Industriële Revolutie, want dat er een hoop zal veranderen, is duidelijk. Is het Fablab daarmee slechts een tijdelijke oplossing, die overbodig wordt zodra de apparaten in iedereens huiskamer komen te staan? Volgens Van Wijngaarden niet. Hij wijst er op dat het in deze werkplaats net zo goed draait om de werkvorm, als om de productiemethoden. Wat het Fablab-initiatief in dit opzicht uniek maakt, is dat aan alle gebruikers wordt gevraagd hun werk open source op internet te zetten, waar iedereen het kan zien en mag kopiëren. Op die manier kunnen gebruikers inspiratie opdoen en leren van de ontdekkingen van anderen. Juist door deze vorm van samenwerking komen de meest verrassende en vernieuwende ideeën tot stand, aldus Van Wijngaarden. Als voorbeeld noemt hij de pas opgezette hacker space, waarbij gebruikers die elkaar bij het Fablab hebben ontmoet op gezette tijden bij elkaar komen, om te experimenteren met de mogelijkheden van elektronica en robotica.

Dat voorbeeld geeft meteen aan wat voor brede mogelijkheden de werkplaats biedt. Niet alleen kunstenaars en designers kunnen er terecht, ook voor programmeurs, ingenieurs, architecten of gewoon hobbyisten is er genoeg te doen. Het komt zelfs voor dat medewerkers van het UMCG zich tot het Fablab wenden, voor, bijvoorbeeld, de productie van proteses. Toch is er wel een aantal kanttekeningen bij al deze mooie beloftes te plaatsen. Het Fablab staat weliswaar voor iedereen open, maar dat betekent niet dat mensen zomaar aan de slag mogen. Veel van de apparaten zijn niet eenvoudig te bedienen en voor de meeste moet dan ook eerst een cursus worden gevolgd. Daar komt bij dat de materiaalkosten, die natuurlijk voor eigen rekening zijn, flink kunnen oplopen. Een geprint object van 2 cm³ kost al gauw een euro of tien. De apparatuur in de werkplaats mag dan voor iedereen toegankelijk zijn, maar dat betekent nog niet dat het om speelgoed gaat. Bovendien moet niet vergeten worden dat het veelal gaat om productietechnieken die nog volop in ontwikkeling zijn, en waar soms dus nog minder mee kan dan gehoopt. Vooral de 3D-printers zijn volgens Van Wijngaarden voor veel mensen een teleurstelling. Daar staat echter tegenover dat het Fablab het mogelijk maakt om deze ontwikkeling van dichtbij mee te maken; zo nu en dan wordt het arsenaal van de werkplaats uitgebreid met nog weer nieuwe apparaten. Gelukkig heeft het Fablab ook nu al genoeg interessante en inspirerende apparatuur te bieden. Een volledige lijst is de zien op de website: www. fablabgroningen.nl. Daar staan ook de openingstijden en ‘spelregels’. Wie benieuwd is hoe het er in de werkplaats aan toe gaat, maar niet direct zelf aan de slag wil, kan ook langskomen op de maandelijkse culturele zondagen van Het Paleis. De eerst volgende is op 12 mei en heeft als thema ‘wetenschap’.


16

Groninger Studentenkrant | April 2013


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.