Ομολόγησε ο συλληφθείς για την υπόθεση κακοποίησης της 15χρονης στην Πάρο στις 22 Ιουλίου, ο 21χρονος αλλοδαπός, πακιστανικής καταγωγής, είπε ότι αρχικά είδε την κοπέλα να ακούει με ακουστικά μουσική και την πλησίασε για να της αρπάξει το κινητό της τηλέφωνο. Η κοπέλα τότε αντέδρασε και εκείνος χτύπησε το κεφάλι της στα βράχια με αποτέλεσμα να την αφήσει αναίσθητη. Στη συνέχεια, ασέλγησε σε βάρος της και ακολούθως τράπηκε σε φυγή. Ακόμη υπέδειξε σημείο στο οποίο είχε πετάξει το κινητό τηλέφωνο της 15χρονης για τον εντοπισμό του οποίου γίνονται έρευνες. Νωρίτερα, οι εργαστηριακές εξετάσεις έδειξαν ότι τα δείγματα DNA που ελήφθησαν από τον νεαρό αλλοδαπό είναι ίδια με αυτά που βρέθηκαν στο σώμα και τα ρούχα της κοπέλας. Ο 21χρονος εργαζόταν ως κηπουρός σε ξενοδοχείο της Πάρου, κοντά στο σημείο που κακοποιήθηκε η 15χρονη και σύμφωνα με την Αστυνομία έφυγε εσπευσμένα από το νησί. Στο μεταξύ, η 15χρονη εξακολουθεί να νοσηλεύεται διασωληνωμένη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου Αττικό. Οι γιατροί χαρακτηρίζουν την κατάσταση της υγείας της σταθερά ελεγχόμενη. Στις 23 Ιουλίου, ήταν ήδη σε εξέλιξη το Ραμαζάνι, η κοπέλα βρέθηκε βαριά τραυματισμένη στο κεφάλι, σε κωματώδη κατάσταση και ημίγυμνη ανάμεσα σε βράχια στην παραλία Χρυσή Ακτή. …. Στη περίπτωση που ο φερόμενος ως δράστης είναι πιστός μουσουλμάνος, είναι σχεδόν απίθανο να διέπραξε έγκλημα τέτοιου είδους και μάλιστα αν έγινε απόγεμα που είναι το ιφτάρ (την ώρα που τελειώνει η νηστεία και γίνεται η προσευχή για το φαγητό. Billie Holiday – Strange Fruit, The story behind the song http://www.youtube.com/watch?v=OoBx1WnZKio&feature=player_embedded http://www.youtube.com/watch?v=2caZDA7plYQ&feature=relmfu
Προσευχή Χριστέ μου εσύ που τους φτωχούς συντρέχεις απόψε πήγαινε κοντά στ' αδέλφια μου τους νέγρους. Είναι τυφλός του Λιντς ο νόμος είναι κουφός του Λιντς ο νόμος κι αν τίποτ' άλλο δεν μπορείς Χριστέ μου τα τρυφερά μικρά παιδιά προστάτεψέ μου. "Ξ έ ν ι ο ς Ζ ε υ ς".Σαν να ανοίγεις ν η π ι α γ ω γ εί ο με το όνομα Η ρ ώ δ η ς!
1
Οξύμωρο: σχήμα λόγου κατά το οποίο συνδέονται δυο έννοιες, οι οποίες φαινομενικά αποκλείουν η μια την άλλη, Ο συνδυασμός τους φαίνεται σαν παραλογισμός και λειτουργεί έντονη έκπληξη, όπως π.χ. γρήγορη χελώνα, δώρο άδωρο, εκπαιδευτήρια Κρόνος, επιχείρηση πρόβλεψης έκτακτων καταστάσεων «Η Πυθία»,επιχείρηση σκούπα «Ξένιος Δίας», μαιευτήριο Λητώ!
Εμείς οι γυναίκες που συμμετέχουμε στην Ένωση Αφρικανών Γυναικών, εκφράζουμε τη βαθύτατη ανησυχία μας, τη διαμαρτυρία μας και το θυμό μας για τις κάθε είδους επιχειρήσεις – εκκαθαρίσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη στην παρούσα φάση στο κέντρο της Αθήνας και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Από τις χώρες που ξεκινήσαμε πολλές από εμάς, χρόνια πριν, για να πάρουμε το δρόμο της προσφυγιάς, ξέραμε για μια μακρινή χώρα, την Ελλάδα, που οι άνθρωποι τιμούσαν και σέβονταν τον «ξένο», ως πρόσωπο ιερό. Γίναμε κι εμείς αυτός ο «ξένος» και στα απογευματινά σχολειά μας, μετά τη δουλειά, μάθαμε ότι υπάρχει ένας παλιός θεός, να μας συνδράμει, στο δύσκολο αγώνα της επιβίωσης: ο «Ξένιος Δίας». Σήμερα ακούμε ότι ο παλιός αυτός θεός άλλαξε γνώμη και δεν θέλει να μας προστατεύει πια. Πάντα προσπαθούσαμε με τη δράση μας να χτίζουμε γέφυρες μεταξύ των μεταναστευτικών κοινοτήτων και της Ελληνικής κοινωνίας. Να αναζητάμε αυτά που μας ενώνουν, περισσότερο από αυτά που μας χωρίζουν και να τα αναδεικνύουμε. Να αγωνιζόμαστε μαζί με τους Έλληνες και τις Ελληνίδες ενάντια στη φτώχεια, τον παραλογισμό ως μια ενιαία και δυναμική κοινότητα που διεκδικεί το δίκιο της. Σε πείσμα όσων κόβουν τις γέφυρες, εμείς θέλουμε να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για το αυτονόητο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου στην ασφάλεια, την αξιοπρέπεια και την ειρηνική συνύπαρξη. Την κάθε «σκούπα» που προτάσσεται για τη δήθεν άνθρωπο – εκκαθάριση, εμείς οι γυναίκες της Αφρικής που ζούμε στην Ελλάδα, την θέλουμε να σκουπίζει τις ρητορικές μίσους, τα πογκρόμ, τη βία και τις φασιστικές αντιλήψεις. Δεν θέλουμε να νικήσει ο ρατσισμός. Δεν θέλουμε να εξαφανιστεί κάθε ελπίδα. Δεν θέλουμε να ξαναρχίσουμε από το μηδέν έναν αγώνα που θα έπρεπε να έχει ήδη τελειώσει. ἀσφαλἀς πρόκειται γιἀπλεκτάνη τἀν φασιστἀν-ρατσιστἀν καἀἀξαναγκασμένη ἀμολογία ποἀἀπέσπασαν μἀβασανιστήρια… Lucky Luke O Dikastis http://www.youtube.com/watch?v=QUHRrUGMabU&feature=related
2
Ο δικαστής ο Μπερντ
http://www.youtube.com/watch?v=8NGcDcxQmjk&feature=relmfu
Μη και γάλα δεν τού ‘δωσα από τα μαύρα μου τα στήθια; Μη και δεν τον μεγάλωσα με τα δικά μας τα τραγούδια; Μάρτυράς μου η νέγρα η Παναγιά.
Όχι, δεν είναι γιος μου δεν είναι νέγρος ο δικαστής ο Μπερντ. Όταν νέγρους σκοτώνουν ο δικαστής ο Μπερντ τρώει με τους φονιάδες ο δικαστής ο Μπερντ. Δεν είναι γιος μου νέγρος δεν είναι ο Μπερντ. Νέγρα είμαι δεν πρόδωσα στιγμή την μαύρη μου την πέτσα νέγρος που νέγρο πρόδωσε ξεγράφτηκε για ‘με τη νέγρα μάρτυράς μου η νέγρα η Παναγιά.
Κρίμα σε σένα νέγρο Μπιγκ 30. 20
http://www.greektube.org/content/view/127361/2/
Ο νέγρο Μπιγκ κάνει όπως βρει τρώει ό,τι βρει πέφτει όπου βρει δυάρα δε δίνει τσακιστή ο κόσμος γύρω του αν καεί. Κρίμα σε σένα νέγρο Μπιγκ κρίμα σε σένα πάει η ζωή πάει η ζωή σου στα χαμένα. Σε κάποιο πάρκο ο νέγρο Μπιγκ με μια λευκή κάνει όπως βρει μ' απ' τους λευκούς αυτή σα πληρωθεί το νέγρο Μπιγκ τον βγάζει βιαστή. Κι όταν αυτοί, θέλουν καρφί βρίσκουν τον Μπιγκ κι ας αρνηθεί πάει ψευδομάρτυρας ο Μπιγκ ο ίδιος παίρνει αναστολή.
3
Ο γέρο νέγρο Τζιμ 33 40 http://www.greektube.org/content/view/127361/2/ σ' ολόκληρο το Χάρλεμ http://www.youtube.com/watch?v=oOEV7LyKW1Q ε... γέρο νέγρο Τζιμ
http://www.audepicault.com/fanfare/fanfare.htm
κορνέτα δεύτερη δεν είχε σαν εσένα. Μέσα στη νύχτα ούρλιαζε η κορνέτα λευκοί και νέγροι δίνανε τα χέρια ε... γέρο νέγρο Τζιμ. Γιατί να καιν στο Νότο τη σοδειά όταν πεινάν στον κόσμο τα παιδιά ποιοι και γιατί σκοτώσανε τον Τζον τι θέλουν τα παιδιά μας στα Βιετνάμ; Ο γέρο νέγρο Τζιμ σε βρώμικο χαντάκι ε... γέρο νέγρο Τζιμ τώρα η κορνέτα πιο δυνατά ουρλιάζει. Μέσα στη νύχτα ουρλιάζει η κορνέτα λευκοί και νέγροι δίνουνε τα χέρια ε... γέρο νέγρο Τζιμ. Τι έχουν να χωρίσουνε λευκοί και νέγροι εργάτες; http://www.youtube.com/watch?v=NaQAKXyI2Dk&feature=related
Μάτι κίτρινο θολό νέγρα μάνα ξαγρυπνάει την Αγία Γραφή διαβάζει. Μάτι κίτρινο θολό του λευκού δεν ξαστοχάει το μαχαίρι που κρατάει. Τι έχουν να χωρίσουνε λευκοί και νέγροι εργάτες; Μάτι κίτρινο θολό ξετρυπώνει το φεγγάρι φονικό μες στο φαράγγι. Μάτι κίτρινο θολό οι εργάτες στο λιμάνι
συντροφέψαν άσπροι μαύρο.
Τι έχουν να χωρίσουνε λευκοί και νέγροι εργάτες; Μάτι κίτρινο θολό οι εργάτες ξεκινάνε μαύροι κι άσπροι ακολουθάνε. Μάτι κίτρινο θολό τα καλά του ο Γιάνκης βάνει την Αγία Γραφή κρατάει. Τι έχουν να χωρίσουνε λευκοί και νέγροι εργάτες;
Έχω ένα όνειρο… http://www.youtube.com/watch?v=XvzCshtn0PI 4
I have a dream
http://www.youtube.com/watch?v=oZh1F2Umbp4
tin Luther King (en français) http://www.youtube.com/watch?v=MNXFIu806aU&playnext=1&list=PLFC69F73B82C951E1&feature=results_video -Είμαι ευτυχισμένος που θα ενώσω τη φωνή μου με τη δική σας, -Στο μνημείο, που είναι η μέγιστη απόδειξη για τους αγώνες για ελευθερία στην ιστορία του έθνους μας. -Πριν από 100 χρόνια, ένας μεγάλος Αμερικανός, στου οποίου τη συμβολική σκιά στεκόμαστε σήμερα, υπέγραψε με τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, την Διακήρυξη της απελευθέρωσης των νέγρων. -Αυτή η Διακήρυξη, γέμισε με το εκτυφλωτικό φως της ελπίδας τα εκατομμύρια των σκλάβων νέγρων που μαράζωναν στην αιχμαλωσία. -Αυτή η Διακήρυξη ήρθε σαν χαραυγή για να τελειώσει τη μακριά νύχτα της αιχμαλωσίας. -Η Αμερική δείχνει στους νέγρους βαναυσότητα και τους θεωρεί «ανεπαρκή κεφάλαια». -Έναν αιώνα μετά, πρέπει να αντιμετωπίσουμε το τραγικό γεγονός ότι ο νέγρος δεν είναι ακόμα ελεύθερος. -Έναν αιώνα μετά, η ζωή του νέγρου ακρωτηριάζεται από τις χειροπέδες του ρατσισμού και τις αλυσίδες της διάκρισης. -Έναν αιώνα μετά, ο νέγρος ζει σαν απομονωμένος σε ένα νησί της απόλυτης φτώχειας, στη μέση του απέραντου ωκεανού της αμερικανικής υλικής ευημερίας. -Έναν αιώνα μετά, ο νέγρος βρίσκεται στη γωνία της αμερικανικής κοινωνίας, ένας εξόριστος στο έδαφός του. -Και γι’ αυτό έχουμε έρθει εδώ σήμερα, για να φωνάξουμε τα δικαιώματά μας. -Από μία άποψη, Έχουμε έρθει εδώΓια να εξαργυρώσουμε μια επιταγή στο κεφάλαιο της Iστορίας του έθνους μας. -Όταν οι αρχιτέκτονες της Δημοκρατίας μας έγραψαν τις θαυμάσιες λέξεις του Συντάγματος και της Δήλωσης Ανεξαρτησίας, υπέγραφαν ένα άρθρο, στο οποίο ο κάθε Αμερικανός δικαιούνταν να είναι κληρονόμος. -Αυτό το άρθρο ήταν μια υπόσχεση ότι όλοι οι πολίτες θα απολάμβαναν τα αναφαίρετα δικαιώματα «της ζωής, της ελευθερίας, και της γαλήνης». -Είναι προφανές σήμερα, ότι η Αμερική έχει προκαθορίσει πως αυτό το άρθρο δεν αφορά κάποιους πολίτες λόγω του χρώματος που έχει το δέρμα τους. -Αντί να τιμήσει αυτήν την ιερή υποχρέωση, να παρέχει σε όλους ίσα δικαιώματα, η Αμερική δείχνει στους συνανθρώπους της νέγρους βαναυσότητα και τους θεωρεί «ανεπαρκή κεφάλαια.». -Εμείς όμως αρνούμαστε να πιστέψουμε ότι η «Τράπεζα της Δικαιοσύνης» έχει πτωχεύσει. -Αρνούμαστε να πιστέψουμε ότι υπάρχουν «ανεπαρκή κεφάλαια» στο έθνος. -Και γι’ αυτό έχουμε έρθει εδώ σήμερα. -Για να εξαργυρώσουμε αυτή την επιταγή, που απορρέει από τα άρθρα του Συντάγματός μας. -Να απαιτήσουμε τον πλούτο της ελευθερίας και την ασφάλεια της δικαιοσύνης. -Έχουμε έρθει επίσης, σε αυτό το ιστορικό σημείο, για να υπενθυμίσουμε στην Αμερική πως είναι επείγουσα ανάγκη τώρα, γιατί δεν ανεχόμαστε να περιμένουμε άλλο, γιατί δεν υπάρχει για μας η πολυτέλεια του χρόνου, πως τώρα είναι ο χρόνος. -Τώρα είναι η στιγμή για να περάσει η Αμερική από τη σκοτεινή και έρημη κοιλάδα του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας, στην ηλιοφώτιστη πορεία της φυλετικής δικαιοσύνης. -Τώρα είναι ο χρόνος για να ξεκολλήσει το έθνος μας από την κινούμενη άμμο της φυλετικής αδικίας και να χτιστεί στο στερεό βράχο της αδελφοσύνης. -Τώρα είναι ο χρόνος να γίνει η Δικαιοσύνη που πρεσβεύει το Σύνταγμα πραγματικότητα, για όλα τα παιδιά του Θεού. -Η δίκαιη οργή της επανάστασής μας θα συνεχίσει να ταράζει τα θεμέλια του έθνους έως ότου ανατείλει η φωτεινή ημέρα της Δικαιοσύνης. -Θα ήταν μοιραίο για το έθνος μας να αγνοήσει την κρισιμότητα της στιγμής. -Αυτό το καλοκαίρι της οργής για το νέγρο δεν θα περάσει εάν δεν έρθει ένα φθινόπωρο ελευθερίας και ισότητας. -Το 1963 δεν είναι το τέλος, αλλά η αρχή. -Κάνουν λάθος. -Εκείνοι που ελπίζουν ότι ο νέγρος απλά θα ξεσπάσει την οργή του και θα σταματήσει στο καλοκαίρι του 1963 και το έθνος θα επιστρέφει στην καθημερινότητα του. -Κάνουν λάθος. -Μέχρι να χορηγηθούν στο νέγρο τα δικαιώματα που δικαιούται δεν θα υπάρξει πια ηρεμία στην Αμερική. -Η δίκαιη οργή της επανάστασής μας θα συνεχίσει να ταράζει τα θεμέλια του έθνους μας έως ότου ανατείλει η φωτεινή ημέρα της Δικαιοσύνης. -Υπάρχει όμως, και κάτι ακόμη που πρέπει να πω στους ανθρώπους μου, οι οποίοι βρίσκονται στα κελάρια του Μεγάρου της Δικαιοσύνης: -Στον αγώνα μας για Ισότητα και Δικαιοσύνη δεν πρέπει να καταφύγουμε στο αίμα και στη βία. -Μην προσπαθήσετε να ικανοποιήσετε τη δίψα μας για την ελευθερία, πίνοντας από το ποτήρι του μίσους και της έχθρας. -Πρέπει για πάντα οι αγώνες μας να διέπονται από ανθρωπισμό και αξιοπρέπεια. -Δεν πρέπει να επιτρέψουμε η δίκαιη οργή μας να εκφυλιστεί σε ωμή βία. -Πρέπει να δείξουμε- μαζί με τη φυσική μας δύναμη- και δύναμη ψυχής. -Η δίψα για ελευθερία, που έχουν όλοι οι νέγροι της χώρας, δεν πρέπει να μας οδηγήσει στο μίσος για όλους τους λευκούς ανθρώπους, γιατί υπάρχουν πολλοί λευκοί αδελφοί μας κι αυτό αποδεικνύεται και από την παρουσία τους, εδώ, σήμερα. -Έχουν έρθει μαζί μας γιατί έχουν συνειδητοποιήσει ότι το πεπρωμένο τους είναι ταυτισμένο με το πεπρωμένο μας. -Έχουν έρθει μαζί μας γιατί έχουν συνειδητοποιήσει ότι η ελευθερία τους είναι ταυτισμένη με την ελευθερία μας. -Δεν μπορούμε να περπατήσουμε μόνοι.
5
-Αλλά και δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω. -Υπάρχουν εκείνοι που μας ρωτούν: «Πότε θα αισθανθείτε ικανοποιημένοι;». -Δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε ικανοποιημένοι όταν ο νέγρος πέφτει θύμα της απερίγραπτης φρίκης και της βιαιότητας της αστυνομίας. -Δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε ικανοποιημένοι όταν δεν μας επιτρέπεται να ξεκουραστούμε από την κούραση του ταξιδιού στα μοτέλ των εθνικών οδών και τα ξενοδοχεία των πόλεων. -Δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε ικανοποιημένοι όταν η ανέλιξη του νέγρου είναι να πάει από ένα μικρότερο γκέτο σε ένα μεγαλύτερο. -Δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε ικανοποιημένοι όταν καταπατείται η αξιοπρέπεια των παιδιών μας μπροστά στις ταμπέλες που δηλώνουν: «Για τα λευκά παιδιά μόνο». -Δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε ικανοποιημένοι όταν δεν μπορεί να ψηφίσει ο νέγρος στο Μισισιπή, κι όταν ο νέγρος στη Νέα Υόρκη δεν ψηφίζει γιατί δεν υπάρχει κανείς να στηριχτεί. Όχι, όχι, δεν θα ικανοποιηθούμε έως ότου η δικαιοσύνη χάνεται σαν το νερό στο δυνατό ρεύμα. Έχω ένα όνειρο… Oτι μια ημέρα στους λόφους και τα μπαμπακοχώραφα της Τζόρτζια, οι γιοι των προηγούμενων σκλάβων και οι γιοι των ιδιοκτητών των σκλάβων θα είναι σε θέση να καθίσουν μαζί σε μια στιγμή αδελφοσύνης. -Δεν ξεχνάω τις μεγάλες δοκιμασίες που έχετε περάσει. Μέσα σε στενές φυλακές. γιατί αναζητούσατε την ελευθερία. Ξέρω πως σαν τσάκισαν οι θύελλες της δίωξης και η βιαιότητα της Αστυνομίας. -Γυρίστε στο Μισισιπή, -Στην Αλαμπάμα, -Στην Τζόρτζια, -Στη Λουιζιάνα, -Μην γυρίσετε στις τρώγλες. -Και τα γκέτο των πόλεων. -Χωρίς την πίστη η κατάσταση δεν θα αλλάξει. -Μη χαθείτε στην κοιλάδα της απελπισίας. -Παρά τις δοκιμασίες και τη βία του ρατσισμού έχω ακόμα ένα όνειρο. -Είναι ένα όνειρο που ριζοβολά βαθιά στο αμερικανικό όνειρο. -Έχω ένα όνειρο ότι μια ημέρα αυτό το έθνος θα καταλάβει την αληθινή έννοια του λόγου του Θεού, ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. -Έχω ένα όνειρο ότι μια ημέρα στους λόφους της Τζόρτζια οι γιοι των προηγούμενων σκλάβων και οι γιοι των ιδιοκτητών των σκλάβων θα είναι σε θέση να καθίσουν μαζί σε μια στιγμή αδελφοσύνης. -Έχω ένα όνειρο ότι μια ημέρα, ο Μισισιπής, που λιώνει στην Κόλαση της αδικίας και της μισαλλοδοξίας, θα γίνει μια όαση ελευθερίας και δικαιοσύνης. -Έχω ένα όνειρο, ότι τα τέσσερα παιδιά μου, κάποια μέρα δεν θα κρίνονται από το χρώμα του δέρματός τους, αλλά από το περιεχόμενο του χαρακτήρα τους. -Έχω ένα όνειρο σήμερα! -Έχω ένα όνειρο πως εκεί κάτω, στην Αλαμπάμα, με τους δολοφονικούς ρατσιστές και τον κυβερνήτη, που τα χείλια του στάζουν χολή με τις λέξεις της καταστολής και της βίας, τα μικρά μαύρα αγόρια της Αλαμπάμα και τα μικρά μαύρα κορίτσια θα είναι σε θέση να ενώσουν τα χέρια με τα μικρά λευκά αγόρια και τα λευκά κορίτσια σαν αδέλφια. -Έχω ένα όνειρο σήμερα! Αυτό είναι η ελπίδα μου. MLK – U2 http://www.youtube.com/watch?v=rsd-SkBi -nM&feature=related -Αυτό είναι η πίστη μου… Pride – U2 – Martin Luther King http://www.youtube.com/watch?v=56mjwycKuXA -Οτι θα γυρίσω στο Νότο Stevie Wonder Happy Birthday http://www.youtube.com/watch?v=YNAy 6Bhij8A -Με αυτήν την πίστη -Θα είμαστε σε θέση να κόψουμε από το βουνό της απελπισίας μια πέτρα της ελπίδας. Με αυτήν την πίστη θα είμαστε σε θέση να εργαστούμε μαζί, να προσευχηθούμε μαζί, να αγωνιστούμε μαζί για την ελευθερία και το έθνος. Αφήστε την ελευθερία να μας από τις καταπληκτικές κορυφές υψώματος του Νιου Χάμσαιρ. Αφήστε την ελευθερία να σκεπάσει τα δυνατά βουνά της Νέας Υόρκης. Αφήστε την ελευθερία να σκεπάσει την Πενσυλβανία! Αφήστε την ελευθερία να σκεπάσει το χιονισμένο Rockies του Κολοράντο. Αφήστε την ελευθερία να σκεπάσει τα βράχια της Καλιφόρνια. Αλλά όχι μόνο εκεί. Αφήστε την ελευθερία να σκεπάσει την Τζόρτζια. Αφήστε την ελευθερία να σκεπάσει το Τενεσί. Αφήστε την ελευθερία να σκεπάσει τον Μισισιπή. Και όταν αυτό θα συμβεί, όταν θα επιτρέψουμε στην ελευθερία να σκεπάσει το κάθε χωριό και το κάθε χωριουδάκι, το κάθε κράτος και την κάθε πόλη, θα είμαστε σε θέση όλα τα παιδιά του Θεού, μαύροι και λευκοί, χριστιανοί, Εβραίοι, πολυθεϊστές, προτεστάντες και καθολικοί, αθεϊστές να τραγουδήσουν τα λόγια του παλαιού νέγρικου σπιρίτσουαλ: «Ελεύθερος επιτέλους! Ελεύθερος επιτέλους! Δόξα τω Θεώ, είμαστε ελεύθεροι επιτέλους!»
6
Το εμβατήριο Μάνος Λοΐζος - Βασίλης Παπακωνσταντίνου Του είπαν θα βάλεις το χακί θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή και ήρωας θα γίνεις Εκείνος δεν μιλάει πολύ του είναι μεγάλη η στολή του είναι μεγάλη η στολή και βάσανο οι αρβύλες Το εμβατήριο που του έμαθαν να λεει είναι φασιστικό και του έρχεται να κλαιει είναι φασιστικό και του έρχεται να κλαιει το εμβατήριο που του έμαθαν να λεει Το εμβατήριο που του έμαθαν να λεει είναι φασιστικό και ντρέπεται να κλαιει είναι φασιστικό και ντρέπεται να κλαιει το εμβατήριο που του έμαθαν να λεει Τις νύχτες ξύπναγε νωρίς δεν του ΄γραφε ποτέ κανείς δεν του ΄γραφε ποτέ κανείς και μίλαγε για λάθος Μια μέρα σκέφτηκε πολύ πέταξε πέρα τη στολή πέταξε πέρα το χακί και έφυγε μονάχος Το εμβατήριο που του έμαθαν να λεει είναι φασιστικό και ντρέπεται να κλαιει είναι φασιστικό και ντρέπεται να κλαιει το εμβατήριο που του έμαθαν να λεει Ο Βασίλης στις φυλακές ανηλίκων Αυλώνα
02/12 6.31
http://www.youtube.com/watch?v=VtALsVeVySU &feature=related http://www.youtube.com/watch?v=qkWgAJUBqpU&feature=related http://www.youtube.com/w atch?v=qkWgAJUBqpU&feature=related
7
Oscar Pistorius: Breaking Barriers http://www.youtube.com/watch?v=uLIlI3VEsJY
Ένα καράβι παλιό σαπιοκάραβο http://www.youtube.com/watch?v=-F99CXqXkYw
Ένα καράβι παλιό, σαπιοκάραβο με κάτι ναύτες τρελούς πειρατές σηκώνει άγκυρα άγριο χάραμα υπάρχουν θέσεις, αν θέλεις, κενές Όταν βραδιάζει, που λες, στο κατάστρωμα χίλια φωτάκια θ' ανάβουν μικρά στη συντροφιά μας θα έρχεται ο άνεμος να μας σφυρίζει τραγούδια παλιά Άντε να λύσουμε, να ξεκινήσουμε και τους βαρέθηκα, δεν τους μπορώ να ξενυχτίσουμε και να μεθύσουμε να τους ξεχάσουμε όλους εδώ Ένα καράβι παλιό, σαπιοκάραβο λύνει τους κάβους κι ανοίγει πανιά αφήνει πίσω στραβά και παράλογα σηκώνει άγκυρα για μακριά Θα ξημερώνουμε πάνω στη θάλασσ α θα βγαίνει ο ήλιος να κάνει βουτιές ο παπαγάλος θα λέει "τους ξεφύγαμε" κι εμείς θα ψάχνουμε γι άλλες στεριές Άντε να λύσουμε, να ξεκινήσουμε ... Ένα καράβι παλιό, σαπιοκάραβο με κάτι ναύτες τρελούς πειρατές σηκώνει άγκυρα άγριο χάραμα υπάρχουν θέσεις, αν θέλεις, κενές
Άντε να λύσουμε, να ξεκινήσουμε...
8
Ξένιος Ζευς: Ο ορισμός της φιλοξενίας στην Αρχαία Ελλάδα.
Στην Αρχαία Ελλάδα η φιλοξενία εθεωρείτο πράξη αρετής. Τους ξένους προστάτευαν ο Ξένιος Δίας και η Αθηνά η Ξενία, όπως και οι Διόσκουροι Κάστωρ και Πολυδεύκης. Υπήρχε θεία απαίτηση για την περιποίηση των ξένων και εθεωρείτο αμάρτημα η κακή αντιμετώπισή τους. Η φιλοξενία ακολουθούσε μία ιεροτελεστία και παρέχονταν σε κάθε ξένο, ο οποίος ανεξάρτητα από την τάξη που ανήκε, μπορούσε να μείνει σε ειδικό δωμάτιο στον «ξενώνα». Η φιλοξενία είχε σημαντική κοινωνική δύναμη, διότι μπορούσε να συνδέσει άτομα οποιασδήποτε τάξης, ακόμη και απλούς πολίτες με βασιλιάδες. Στα χρόνια του Ομήρου, σε όποιο σπίτι και αν πήγαινε ένας ξένος, θα έβρισκε φιλοξενία. Κάτι τέτοιο αφορούσε όλες τις Πόλεις Κράτη της Ελλάδας, αν και οι Θεσσαλοί και οι Αθηναίοι φημίζονταν ειδικά για τα φιλόξενά τους αισθήματα. Ο ξένος βέβαια της εποχής του Ομήρου δεν ήταν τουρίστας, αλλά αγγελιοφόρος, εξόριστος, ταξιδιώτης, κλπ. Η αποδοχή ενός ξένου για φιλοξενία λεγόταν «εστιάν» ή «ξενίζειν» ή «ξενοδοχείν». Ο ξένος με την άφιξή του έκανε ευχές στην οικογένεια που τον φιλοξενούσε και στην αναχώρηση δεχόταν δώρα. Όταν εμφανιζόταν ένας ξένος, ο κύριος του σπιτιού ή στην περίπτωση σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες «ξενοδόχος» ή «στεγανόμος», ή «εστιοπάμμων» ή «ναύκληρος», τον προσκαλούσε στο σπίτι του και παρέθετε γεύμα προς τιμή του. ~Η πρόσκληση σε γεύμα λεγόταν «επί ξενία καλείν». Ο ξένος μετά από το καθιερωμένο λουτρό, φορούσε τα πολυτελή ενδύματα που του προσέφερε ο οικοδεσπότης και στη συνέχεια καθόταν τιμητικά σε θρόνο. Το γεύμα συνήθως διαρκούσε πολύ, ενώ στη συζήτηση συμμετείχε και η οικοδέσποινα.
Ο ξένος μετά από τα γεύματα έλεγε κάποια ιστορία ή κάποιο ανέκδοτο. Στην περίπτωση που κάποια ημέρα της φιλοξενίας δεν έτρωγε μαζί με τον ξενοδόχο του, τότε αυτός του έστελνε τρόφιμα στον ξένο του. Στους πρώτους ιστορικούς χρόνους βελτιώθηκαν οι συγκοινωνίες με αποτέλεσμα την ανάπτυξη του εμπορίου. Οι πολιτείες και οι κοινωνίες ήκμαζαν, όπως επίσης οι επιστήμες και οι τέχνες. Τα ταξίδια τότε έγιναν συχνά και πήραν μαζικό χαρακτήρα σε περιόδους αγώνων και εορτών[6]. Οι ελληνικές πόλεις, σε περιπτώσεις εορτών, αθλητικών εκδηλώσεων και πανηγυρισμών, εκτός από το πλήθος των επισκεπτών, δέχονταν και αντιπροσωπείες από άλλες πόλεις. Τότε με τη μεσολάβηση της πολιτείας, η φιλοξενία ανατέθηκε σε ορισμένους πολίτες οι οποίοι αντιπροσώπευαν την πόλη, οπότε δημιουργήθηκε ο θεσμός της δημόσιας φιλοξενίας. Η δημόσια φιλοξενία συνήθως δημιουργούσε ισχυρούς δεσμούς ανάμεσα στις πόλεις, με αποτέλεσμα να συνάπτονται συνθήκες αμοιβαίας φιλοξενίας. ~Την προστασία των ξένων σε κάθε πόλη επέβλεπαν οι «πρόξενοι», δηλαδή οι επίσημοι αντιπρόσωποι των άλλων πόλεων, μετά από ειδική συνθήκη που υπογράφονταν για αυτό. Έτσι δημιουργήθηκε ο θεσμός της «προξενίας». Ο θεσμός της προξενίας ισχυροποιήθηκε από την καθιέρωση των νομισμάτων σαν ανταλλακτικό ενδιάμεσο και από την διάδοση της γραφής και οδήγησε σε συνθήκες φιλίας πολλές ελληνικές πόλεις, αλλά και ελληνικές με ξένες πόλεις επίσης.
9
Η συνθήκη προξενίας, συντάσσονταν και χαράσσονταν σε μαρμάρινες στήλες, ενώ ορισμένες φορές οι εκπρόσωποι αντάλλασσαν σύμβολα αμοιβαίας αναγνώρισης, όπως συνηθίζονταν στην περίπτωση της ιδιωτικής ξενίας. Την εποχή αυτή, η λέξη «ξενία», πολλές φορές χρησιμοποιήθηκε για να εκφράσει την έννοια της φιλίας. Σταδιακά δε ο θεσμός της προξενίας έβαλε τις βάσεις για να διαμορφωθεί και να λειτουργήσει ένας τύπος διεθνούς δικαίου μεταξύ των πόλεων -κρατών. Κάθε καλεσμένος μπορούσε να φέρει όποιον ήθελε σε γεύμα. Αυτή n συνήθεια γέννησε μάλιστα μια ιδιαίτερη κατηγορία ανθρώπων, στην οποία έδωσαν το περιφρονητικό παρατσούκλι “παράσιτα”. Ο Πλούταρχος έγραψε ένα ολόκληρο κεφάλαιο αφιερωμένο στο πρόβλημα: ως ποιο Βαθμό μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς αυτό το δικαίωμα χωρίς να ξεπεράσει τα όρια της καλής συμπεριφοράς. Στο “Συμπόσιο” ο Πλάτωνας διηγείται ότι ο Αριστόδημος συνάντησε τον Σωκράτη με επίσημο ένδυμα και μαθαίνοντας ότι πηγαίνει στο τραπέζι του Αγάθωνα, αποφάσισε να τον συνοδεύσει αν και δεν ήταν καλεσμένος. Στο δρόμο ο Σωκράτης, απασχολημένος καθώς ήταν με ένα φιλοσοφικό πρόβλημα, Βράδυνε το βήμα του. Ο Αριστόδημος δεν παρατήρησε ότι ο φιλόσοφος έμεινε πίσω και μπήκε μόνος στο σπίτι του Αγάθωνα. Παρ’ όλα αυτά δεν βρέθηκε σε δυσάρεστη θέση: οι θύρες ήταν διάπλατα ανοιχτές, και ένας δούλος τον οδήγησε αμέσως στην τραπεζαρία, όπου ο Αγάθωνας τον υποδέχτηκε με μεγάλη χαρά, λέγοντάς του ότι ήθελε να τον καλέσει προσωπικά, μα δεν μπόρεσε να τον βρει. ~ Μόλις οι προσκαλεσμένοι έμπαιναν στο σπίτι, οι δούλοι τούς έβγαζαν τα υποδήματα. Θεωρούνταν αταίριαστο να κυκλοφορεί κανείς μέσα στο σπίτι με τα πέδιλα με τα οποία βάδιζε στο δρόμο. Πριν καθίσουν οι καλεσμένοι στο τραπέζι, τους έπλεναν και τους αρωμάτιζαν τα πόδια. Μα ούτε κι ύστερα απ’ αυτή τη διαδικασία ήταν ωραίο να ρίχνεται κανείς στο φαγητό. Προηγούμενα οι καλεσμένοι περιφέρονταν στα δωμάτια, θαύμαζαν τα έπιπλα και τα αντικείμενα διακόσμησης και επαινούσαν την καλαισθησία του νοικοκύρη. Οι Έλληνες έδιναν μεγάλη σημασία στους καλούς τρόπους. Αυτό ζητούσε n εθιμοτυπία. Η συνήθεια να τρωει κανείς ξαπλωμένος, αν και άγνωστη στην ομηρική εποχή, ήταν παρ’ όλα αυτά πολύ παλιά, όπως αποδεικνύεται από τα ζωγραφισμένα αγγεία του 7ου αιώνα. Σε κάθε κρεβάτι κάθονταν δυο άνθρωποι. Ξαπλώνονταν ακουμπώντας με τον αριστερό αγκώνα σε μαξιλάρι, έτσι που το στήθος τους ήταν μισοσηκωμένο. Αφού καθόταν όλος ο κόσμος, οι υπηρέτες έχυναν νερό στους καλεσμένους τους για να πλύνουν τα χέρια τους. έπειτα έφερναν κάτι τραπεζάκια χαμηλά, πάνω στα οποία ήταν έγκαιρα τακτοποιημένα τα φαγητά. ‘Έφερναν τόσα τραπεζάκια όσα κρεβάτια ήταν στην αίθουσα, δηλαδή σε κάθε τραπεζάκι έτρωγαν δύο άνθρωποι. Οι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν πιρούνια και μαχαίρια. Κουτάλια είχαν, αλλά προτιμούσαν να τα αντικαθιστούν με μια κόρα ψωμί. Το φαγητό το έπιαναν με τα χέρια. Τις μερίδες τις σέρβιραν ψιλοκομμένες για να πιάνονται εύκολα. Billie Holiday - Strange Fruit http://www.youtube.com/watch?v=h4ZyuULy9zs&feature=player_embedded
Je veux - ZAZ (greek subs)
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=tIUtcaUjTgA
10
Ο Ξένιος Δίας δεν μένει πια εδώ Του Παντελη Μπουκαλα
Το πρόβλημα είναι σοβαρότατο, με παραμέτρους πολύ περισσότερες απ’ όσες μάς επιτρέπουν να δούμε οι ιδεολογικές ή συμφεροντολογικές παρωπίδες μας. Και μία από τις αιτίες της τωρινής οξύτητάς του είναι η στάση της πολιτείας: τα κυβερνήσαντα κόμματα, καθένα με τη σειρά του, γνώριζαν ότι μεγάλο τμήμα της ανάπτυξης των προηγούμενων χρόνων οφειλόταν στην ανασφάλιστη και πάμφθηνη εργασία που εξαναγκαστικά παρείχαν οι μετανάστες. Ως και το «θαύμα» των Ολυμπιακών, με τα έργα που εσκεμμένα αφέθηκαν για την τελευταία στιγμή ώστε να θεωρηθούν πολυτέλεια οι διαγωνισμοί, οφείλουν εν πολλοίς στους κάθε χρώματος «μαύρους» την έγκαιρη πραγματοποίησή τους. Κάποιοι, λοιπόν, καρπώθηκαν τα κέρδη της φτηνής εργασίας και ανέβηκαν στην κοινωνική κλίμακα, σαρκάζοντας όποτε άκουγαν για φορολογική συνείδηση κ.τ.λ. Οι ωφελημένοι, είτε προύχοντες των αγροτικών περιοχών ήταν είτε εργολάβοι, βουλκανιζατεράδες, κτηνοτρόφοι ή επαγγελματίες του τουρισμού, εν αντιθέσει με τους μετανάστες, ψήφιζαν. Ήταν κομμάτι του κοινωνικού κατεστημένου, του κομματικού συστήματος, του πελατειακού κράτους. Κι έτσι έμενε στα αζήτητα η νομιμότητα που επικαλείται τώρα η κυβέρνηση (και η ΔΗΜΑΡ;). Αλλωστε, ποιος θα γηροκομούσε τους υπερήλικους συγγενείς μας; Ποιος θα έδινε ζωή σε χωριά που έσβηναν; Ποιος θα συνέβαλλε στην άμβλυνση του δημογραφικού προβλήματος; Και ποιοι θα συνέδραμαν στην υποστύλωση των υπό κατάρρευση ασφαλιστικών ταμείων. Τα ξέρουμε όλοι όλα αυτά. Αλλά τα κρύβουμε κάτω από το χαλί της ευαισθησίας και της συνείδησής μας, αφήνοντας έξω μόνο το έγκλημα. Γιατί τώρα προέχουν άλλα. Τώρα τον τόνο τον δίνει ο φόβος, γνήσιος ή καλλιεργημένος. Τώρα η «Χρυσή Αυγή», με υμνητές του Χίτλερ στους κόλπους της, είναι στη Βουλή και δίνει τη γραμμή, αφού υπερκέρασε τον «λάιτ» ΛΑΟΣ. Αλλά τόσος κυνισμός πού βρέθηκε; Ποιος αρρωστημένος νους-νουνός αποφάσισε γελώντας σαρκαστικά να ονομάσει «Ξένιο Δία» το πογκρόμ; Υπάρχουν πιο ταιριαστά πλάσματα για να αναστήσουν οι ελληνολάτρες ονοματοδότες μετά τον Ξενοκράτη, τον Τειρεσία, τον Καλλικράτη κ.ά. Υπάρχει ο Κέρβερος, οι Εκατόγχειρες, ο Πανόπτης Αργος. Υπήρχε, χειρότερος απ’ όλους άρα και καταλληλότερος, ο Κύκλωπας Πολύφημος, όπως θα ξέρουν όλοι όσοι κινητοποιήθηκαν για να «αποδείξουν», διαστρέφοντας και διαβάλλοντας τα παραδεδομένα, ότι ο Ξένιος Δίας προστάτευε μόνο τους Ελληνες διαφορετικών πόλεων και όχι τους εθνικά ή φυλετικά ξένους. Στην «Οδύσσεια», λοιπόν, οι Ιθακήσιοι φτάνουν στη γη των Κυκλώπων και ο Οδυσσέας προσπέφτει στον Πολύφημο, λέγοντας (μτφρ. Δ.Ν. Μαρωνίτης): «Σεβάσου τους θεούς· είμαστε / ικέτες σου· κι ο Δίας εκδικείται και τους ικέτες και τους ξένους, / ο Ξένιος Δίας που τιμώντας τους ξένους συντροφεύει». Αν η αιγίδα του Ξενίου Διός κάλυπτε μόνο τις ελληνικές πόλεις, όπως διατείνονται οι ανασκευαστές, κανένα δικαίωμα δεν θα είχε ο γνώστης Οδυσσέας να ζητήσει από τον Κύκλωπα να σεβαστεί τον φιλόξενο αρχιθεό. Εκτός και αποφασίσουμε ότι ο αναιδής, απολίτιστος και ξενοφάγος Πολύφημος ήταν Ελληνας. Ηταν; http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_07/08/2012_491589
11