OVER DE VERANDERING “Mayakovski werd bestempeld als een revolutionair in de culturele Canon van Rusland. Misschien was dat een goede aanleiding om na te denken over wat we nu willen veranderen, parallel aan wat hij deed, dachten we bij de voorbereiding. Daarom was de omschrij ving van het project drieledig: Mayakovski, wij, voor verandering. In de eerste twee luiken zijn we geslaagd: de deelnemers hebben zich verder verdiept in Mayakovski en erop gereflecteerd. Tijdens de eerste twee kvartirniks hebben ze vooral veel gediscus sieerd. Over verandering, over politiek, meestal in het Russisch omdat ze zich vol passie in de strijd gooiden. En deze kvartirniks waren net op de data van de Oktoberrevolutie: de eerste vol gens de Juliaanse kalender (25 oktober) en de tweede volgens de Gregoriaanse k alender (7 november). Die discussies konden soms lang duren en soms vurig zijn, want sommige deelnemers leven in het verleden, hebben veel nostalgie en voelen zich een beetje ontworteld. Zij prefereren de revolutionai re gedichten van Mayakovski. Anderen leven in het nu, kijken vooruit en voor hen zijn die revolutionaire ideeën en communistische idea len iets uit een ver verleden dat is afgesloten. Dat waren de fans van de liefdesgedichten. Dat gaf twee keer behoorlijk verhitte discussies, waardoor de deel nemers vroegen om ons voortaan te concentreren op de poëzie: ‘We moeten de politiek er uitlaten anders verliezen we de poëzie.’” En zo hebben we het luik ideeën voor verandering losgelaten. In feite hebben ze zichzelf gecensureerd als het over ideeën voor verandering ging. Ze hebben heel erg hun best gedaan om dat niet naar buiten te brengen of dit in hun poëzie te vermengen.” Irina, deelnemer: “Ik wou meedoen aan dit project omdat het alles omvat: mijn cultuur, mijn vaderland, mijn jonge tijd… Het brengt me terug naar mijn wortels. Ik voel een beetje nostalgie. En ik voel me ook een verrader omdat ik nadenk over mijn cultuur op een andere plaats. Ik leef op een andere grond, het zonnetje schijnt, ik heb geen honger, alles is normaal, maar toch vind ik dat iedereen moet wonen waar hij geboren is.”
41