Karbonkel XXX

Karbonkel

Karbonkel is publicist, geschiedenisfreak en Haarlemoloog. Hij laat zijn licht schijnen op zaken van Wisselende Importantie...

XXX

Het leven hangt van delicate spinraagsels aan elkaar. Zo zou ik er, om maar meteen met de deur in huis te vallen, zonder de Eerste Wereldoorlog niet zijn geweest. Mijn grootvader, geboren in Leeuwarden, werd in 1914 gemobiliseerd, en ontmoette aldus te onzent mijn grootmoeder uit Bloemendaal. Zonder die oorlog was dat ongetwijfeld niet gebeurd. En als die massaslachting destijds ook onze grenzen zou zijn overgestoken óók niet – dan had hij waarschijnlijk, net als miljoenen lotgenoten, ergens in een modderige loopgraaf tijdens een zoveelste artillerie-barrage, voorafgaand aan een zoveelste grootscheepse ‘laatste’ aanval, zijn einde gevonden – in plaats van, zoals nu het geval is geweest, ‘veronderstelde luchtaanval’ te oefenen aan onze rustige kust. En kalmpjes zowel het eerste vliegtuig als de eerste maanlanding mee te maken. Voor de gein, en natuurlijk ook een béétje omdat ik nu eenmaal een piekeraar ben (maar geen tobber!), heb ik me wel eens afgevraagd of, als hij één dag (of één uur, of één minuut) later zijn zaad had verschoten, mijn vader dan mijn vader zou zijn geweest of niet – en daarmee ik zelf. Je bent dan weliswaar zoiets als je eigen broer (of neef, zelfs), maar dat is toch iemand ánders, nietwaar? Dit soort overwegingen maakt een mens bescheiden. Wat geen kwaad kan, want ondanks de opeenstapeling van toevalligheden die, als er maar even érgens iets anders was gegaan, een totaal ander resultaat zou hebben gehad (jij was er zomaar niét geweest), hebben we allemaal nu eenmaal de neiging om onszelf als het meest levende wezen te beschouwen dat we kennen. De kroon op een millennia lange evolutionaire voortgang. Hoe dat kan ontaarden in een zelfgecentreerd wereldbeeld, zien we dagelijks op social media en op straat. ‘Ik denk, dus ik ben’ is daar al lang overgegaan in ‘Ik denk het, dus het is zo’ – en dat is dan weer het basismateriaal waaruit wereldoorlogen geknutseld worden. En jij en ik dus, uiteindelijk. Voor liefhebbende historici roept dit alles ook meteen de vraag op: hoe zullen we later herinnerd worden? Er zijn hele volksstammen geweest die hebben gezongen, gevochten, gehuild, gebeden, gelachen, gewerkt en bewonderd, maar die desondanks door ons bondig worden samengevat als ‘Klokbeker-cultuur’ of ‘Bandkeramiek-cultuur’, doordat er van al hun activiteiten uiteindelijk alleen wat potscherven over zijn gebleven, diep in de Hendrik-Ido-Ambachtse hei of de Medemblikse modder. Al het andere werd opgeslagen in lucht, en is voorgoed onvindbaar. Over tienduizend jaar zullen verbaasde archeologen ons waarschijnlijk de ‘Glasplaat-cultuur’ noemen, om dezelfde redenen. En zullen er seminars gehouden worden, met verhitte discussies over wat die mensen toen met al die rechthoekige tabletten van glas déden…en of ze dachten dat die zouden helpen tegen de toen naderende Grote Vloed en de bijkomende zesde Great Extinction. Ongetwijfeld zullen er in die dagen ook grote ontdekkingen worden gedaan: op Mars zullen karretjes worden gevonden vol aan de aardse verwante bacteriën, en diep in de ruimte zal een onnatuurlijk vehikel worden waargenomen en geborgen, vol inscripties op gouden schijven, waarmee de oude vraag of we alleen zijn in het heelal eindelijk beantwoord zal worden. En, kosmisch gezien niet lang daarna, zal het heelal zodanig op- en uitgerekt zijn, dat er van geen één punt, waar dan ook, ooit nog een ander lichtpunt valt waar te nemen, en iedereen zal zijn als een blinde, die zijn ogen dicht doet in een donkere kamer bij nacht. Een geruststellend vooruitzicht. Want het kan dus altijd érger…

VAN DUIVENBODEN

INTERIEUR

Van Duivenboden Interieur, met meer dan 800 vierkante meter showroomoppervlakte voor de totaalinrichting van nu, in eeuwenoude herenhuizen, die een overweldigend decor vormen. Een ruim assortiment aan meubelen, verlichting, textiel en woonaccessoires, belooft samen met een gepassioneerd team van ontwerpers en adviseurs een onvergetelijke interieurbeleving.

Een van onze nieuwe aanwinsten is de Prime van Gelderland!

Dit is een bank met een knappe combinatie van minimalisme en tegelijkertijd weelderige kussens welke een grote aantrekkingskracht uitoefenen. De hoge poten, de smalle basis waarop de kussens liggen en de goede verhoudingen geven de bank een architecturaal voorkomen. Het overweldigende comfort maakt het geheel af. Probeer hier maar eens koelbloedig aan voorbij te lopen.