herkes çektiği fotoğrafları sanal alemde paylaşıyor. Bu fotoğrafı izleyen insanla ilgili; fotoğrafa bakan insan iyi ve kötüyü ayırt edebilme yeteneğine her zaman sahiptir. İyi bir esere bakıyor olmakla kötü bir işe bakıyor olmak arasındaki farkı izleyen kişi ortaya koyar. Dijitalle fotoğraf daha kolay ulaşılır ve daha fazla üretilir hale geldi. Ama burada iyi ve kötüyü ayırt etmek tamamen izleyene ait bir süreç. Fotoğrafçı olmadığı halde, fotoğrafçı psikolojisiyle hareket eden birçok amatör fotoğrafçı var. Onların da kadrajları oldukça sağlam ve kendilerini geliştiriyorlar. Bu insanların fotoğrafçılık eğitimi almamış olmaları onlar için avantaj mı yoksa dezavantaj mı? Bunun avantaj sağladığı durumlar kadar dezavantaj sağladığı durumlar da var. Çünkü akademik anlamda fotoğraf eğitimi almış bir kişi çok fazla teknik ayrıntıya takılıp fotoğrafın estetik ve yan unsurlarından uzak kalabilirler. Öte yandan teknik ayrıntılara dikkat edilmediği halde çok güzel bir fotoğraf çekmek de mümkün olabilir. Duruma göre değişkenlik gösterebilen bir konu bu. Şöyle bir tarafın var; medya içinde çalışmana rağmen medyadan çok uzakta duruyor gibisin. Bu dengeyi kurmayı nasıl başarıyorsun? Bunu söylemen hoşuma gitti. Bu bir tercih ve fark edilmiş olması hoşuma gitti açıkçası. Bunun sebebi medya içindeki iktidar ilişkileri, bu ilişkilerin içinde olmak istemiyorum. Bunun için yapabileceğim tek şey uzak durmak. Uzak durduğum sürece daha özgür, daha bağımsız ve daha rahat hareket edebiliyorum. Fotoğraf editörlüğü yapan bazı arkadaşlarımız yazarlığa da yönelebiliyorlar. Bir fotoğraf bazen sayfalarca metinden daha değerli de olabiliyor. Yazı yazmayı hiçbir zaman beceremedim, belki de bu nedenle fotoğraf benim için çok önemli. Yazıdan çok uzağım ve yazı konusunda da çok yeteneksizim. Öyle fotoğraflar çekiyorsun ki, insanların yazıyla anlatmaya çalıştığı şeyi sen de fotoğraflarınla özetleyebiliyorsun. Fotoğrafın altında kullanılan yazılardan da hoşlanmıyorum. Bir fotoğraf kendi derdini kendi anlatabilmeli, yan bir açıklamaya ihtiyaç duymamalı. Her fotoğraf ayrı bir öyküdür değil mi? Kesinlikle. Fotoğrafla ayrı bir dünya yaratıyorsun. Fotoğrafın altındaki yazı izleyenin hayal kurma gücünü engeller. Fotoğrafın izleyici için özel bir öyküsü olabilmeli ama fotoğrafın altına yazı yazıldığında insanları koşullandırmış olursun. Bazen şöyle şeyler oluyor: Çektiğim ve altına yazı yazmadan sergilediğim bir fotoğraf için çok farklı yorumlar alabiliyorum. O fotoğrafla ilgisi bile olmayan çok renkli hikâyeler kurabiliyorlar. Benim istediğim de bu zaten. Dolayısıyla yazıdan uzak durmayı tercih ediyorum. Fotoğrafçılığa yeni başlayanlar için neler önerebilirsin? Tek bir şey çok önemli, herkese de bunu söylüyorum; fotoğrafla ilgilenen kişinin bütçesi için uygun olan makine en iyi makinedir. Fotoğraf artık ucu bucağı olmayan bir yatırım aracı. Çok ciddi maliyetler çıkabiliyor karşınıza. Makinenin sağladığı çok fazla teknik imkânlar var ancak izleyen kişilerin hepsi o teknik ayrıntıları fark edemez. Dolayısıyla bütçen için uygun olan makine en iyi makinedir. Kaldı ki işin büyük bir kısmı da bilgisayar başında hallediliyor. Dijital fotoğraf hakkında neler söylersin? Neden bu kadar çok ilgi görüyor? İlgi görüyor çünkü üretim süreci çok hızlı ve çok kolay. Eskiden analog makineler zamanında fotoğraf çok pahalı bir uğraştı. Fotoğraf çekebilmek için eğitim almak gerekliydi. Şimdi öyle değil, hemen herkes elindeki telefonla bile fotoğraf çekebiliyor. Kolay ulaşılabilir olması dijital fotoğrafın popülaritesini arttırdı. Bu aynı zamana demokratik bir ortamın oluşmasını sağladı. Şu anlamda demokratik bir ortam sağladı; eskiden fotoğraf sadece fotoğrafçıların elinde olan bir üretim alanıydı, artık çok daha fazla insan fotoğrafla ilgilenebiliyor. Dijital bir devrim söz konusu bana göre. Yıllardır medyadasın, birçok yerde çalıştın, birçok insanla tanıştın, çalışmaktan keyif aldığın insanlar oldu mutlaka… İlk aklıma gelen Ahmet Tulgar’dır. Ahmet benim hayran olduğum bir insan. İşini çok iyi yapan biridir. O kadar iyi iletişim kuruyor ki karşısındaki insanla, röportajı takip ederken hayran kalıyorsun. Olayın
40