www.gnosisellas.gr Η ΡΟΥΝΑ ΛΑΦ
μουν πολύ νέος ακόμη κι εκείνη ονομαζόταν ΟΥΡΑΝΙΑ. Μία απ’ τις τόσες νύχτες, δεν έχει σημασία ποια, εγκατέλειψα για λίγο το φυσικό σώμα. Πόσο ευτυχισμένος. αισθάνθηκα έξω από το πυκνό σώμα δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση από εκείνη του να αισθάνεται κανείς την ψυχή διαχωρισμένη, το παρελθόν και το μέλλον μετατρέπονται τότε σ ένα αιώνιο τώρα. Η διείσδυση στα ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ αποδείχνεται σχετικά εύκολη όταν έχουμε τη ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΑΦΥΠΝΙΣΜΕΝΗ. Στο ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΣΥΜΠΑΝ της ΠΕΜΠΤΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗΣ αισθάνθηκα τη βαθειά ανάγκη να επικαλεστώ ένα Δάσκαλο και φώναξα με φωνή μεγάλη, καλώντας, ικετεύοντας, παρακαλώντας. Για μιά στιγμή φάνηκε ως εάν ολόκληρο το σύμπαν να μετασχηματιζόταν τέτοια είναι η δύναμη του λόγου. Το ασημένιο κορδόνι έχει την ισχύ να επιμηκύνεται άπειρα έτσι οι ψυχές μπορούν να ταξιδεύουν ελεύθερα στο έναστρο διάστημα. Και εγώ ταξίδεψα πολύ κι έφθασα μέχρι το Ναό. Καθώς προχωρούσα πλήρης έκστασης το μυστηριώδες μονοπάτι που οδηγεί τους ΜΥΗΜΕΝΟΥΣ έως τις πόρτες του Ιερότατου τόπου, είδα να μου επιτίθεται ένα μεγάλο θηρίο, ένας Μιθραϊκός ταύρος, τρομακτικός πέρα για πέρα. Δίχως να περνιέμαι για ανδρείος, σας διηγούμαι αγαπητέ αναγνώστη, ότι δεν ένοιωσα φόβο αντιμετώπισα το ζώο κι αποφασιστικά κι ορμητικά το έπιασα από τα κέρατα καταφέρνοντας έτσι να το ρίξω στη γη. Όμως εκείνες ακριβώς τις στιγμές συνέβη κάτι ασυνήθιστο: έπεσε μπρος στην έκπληκτη συνείδηση μου μια σιδερένια αλυσίδα κι εξαφανίστηκε ως δια μαγείας το φοβερό ζώο. Εκείνες τις στιγμές κατανόησα το καθετί διαισθητικά είναι φανερό, χρειαζόμουν να γίνω ελεύθερος, να σπάσω τις υποδουλωτικές αλυσίδες, να εξαλείψω το ΕΓΩ. Μετά, συνέχισα το δρόμο μου και εισήλθα από τις πόρτες του Ναού. Αισθανόμουν μεθυσμένος από μια εξαίσια πνευματική αισθησιακότητα οπωσδήποτε δεν θ άλλαζα εκείνες τις στιγμές για όλο το χρυσάφι του κόσμου. Ο,τι συνέβη κατόπιν, το ξέρουν καλά οι ΘΕΟΙ, και τώρα θα το διηγηθώ στους ανθρώπους. 91