Licht op de stad

We zijn het er intussen over eens: wereldwijd maken we een overgang door, een transitie naar een andere manier van leven op deze planeet.

Dat is op verschillende vlakken nodig: zowel op vlak van ons leefmilieu en het klimaat op deze aarde, als op vlak van landbouw en industrie, als ook op politiek en economisch vlak. Misschien is dat ook zo op vlak van zingeving, engagement en spiritualiteit?

We zijn daarin volop aan het graven, hoe het anders kan, wat we gezamenlijk beter kunnen doen, voor ons aller goed en welzijn.

En dat geeft schokken. Dat schudt ons door elkaar. Het zet kasten wankel en herschikt de boeken, tafels en stoelen. Dat zorgt ook voor tegenreacties, voor uitgesproken meningen en standpunten op alle vlakken.

Misschien zien we het nog niet helemaal goed in: ook de menselijke structuur zit middenin die transitie. We zijn nu in het Antropoceen, zoals dat wetenschappelijk heet, waarin de mens centraal staat. En we zien in dat als we de mens centraal zetten, het met onze planeet en leefwereld niet goed komt, want dan blijven we dezelfde fouten maken.

We zullen met andere woorden misschien nog veel dieper moeten graven om die Mens volledig te ontbloten en haar/hem/het vanuit de kern te transformeren naar een ander wezen. (Wim Schrever)