dan önce yarı umut yarı endiĢeyle baktı bana. "Nasıl görünüyorum abla?" diye sordu. "Peri padiĢahının kızı gibi" dedim. "Bu gece kocan seninle sabahlamakla kalmayacak, ertesi gece de kapını tıklatacak, eminim." Kulaklarına kadar kızardı, yanakları al al oldu. Güldüm ve sarıldım ona. Bir süre sustu, sonra bir kahkaha attı. GülüĢü gün ıĢığı gibi içimi ısıttı. Ġnanıyordum söylediklerime. Tıpkı arının çiçek nektarına üĢüĢmesi gibi, ġems de ona gelir sanıyordum. Yine de kızcağızı uğurlarken içimde kötü bir his, karanlık bir sezgi belirdi. Sanki bir cin kulağıma tatsız bir Ģeyler fısıldadı. Ama gene de durdurmadım Kimya'yı. Yapmadım. Hayatım boyunca kendimi affetmeyeceğim... Kimya Konya, Aralık 1247 Bilir bilmesine kimsenin bilmediklerini Tebrizli ġems. Yoksulların çektiklerini, kâhinlerin gördüklerini, velilerin kerametlerini, Ģu âlemin envai çeĢit bilmecelerini, hepsini bilir. Ama hakkında hiçbir Ģey bilmediği bir konu var: KarĢılıksız sevmek! ĠĢte bunu bilmez ġems. Bilmez nasıl acıtır insanın canım, sevdiğinden karĢılık görememek! Çöl Gülü'nün beni giydirip kuĢandırdığı akĢam öyle heye382 383
canlıydım ki yerimde duramıyordum. Daha önce hiç bilmediğim bir hâl gelmiĢti üstüme. Cesaret mi yoksa pervasızlık mı? Tenime değen ipek elbisenin hıĢırtısı, saçtığım ıtır kokuları, dilimde gül yapraklarının tadı... hiç bu kadar allanıp pullanmamıĢ, kendimi böyle kadın hissetmemiĢtim. Gerçi bedenim, istediğim kadar yuvarlak ve dolgun, memelerim arzuladığım kadar iri değildi ama yine de alımlı buldum kendimi. Evdeki herkes uykuya dalana kadar bekledim. Sonra uzunca bir Ģala sarınarak parmak uçlarımda ġems'in odasına gittim. "Kimya! Seni beklemiyordum" dedi ġems kapıyı açar açmaz. "Affedersin. Ama seni görmem gerekliydi" dedim ve içeri buyur edilmeyi beklemeden odaya süzüldüm. "Kapıyı örter misin