3 minute read

kan ik mij beschermen en grenzen stellen?

5.3 Ik laat voortdurend over mij heen lopen en als ik neen zeg voel ik mij schuldig. Mensen zeggen soms dat ik te goed ben.

Wat moet ik doen om meer assertief te zijn? Hoe kan ik mij beschermen en grenzen stellen?

Advertisement

Stel u gerust: te goed zijn is even onmogelijk als te gezond zijn. Als mensen ‘over zich heen laten lopen’ is dat meestal uit angst voor afwijzing door de anderen. Zij sloven zich uit om de aanvaarding en de goedkeuring van anderen te krijgen. Ze zijn bang om ‘mensen te

Wat anderen van u denken kwetsen’ omdat ze bang zijn niet aanvaard te zullen worden. Die angst is niet uw zaak. berust op de biologische angst van elk zoogdier om niet aanvaard te PAULO COELHO worden en uit het nest of uit de groep gestoten te worden. Ook voor kinderen is aanvaard worden een levensnoodzaak. Volwassenen begrijpen dat die aanvaarding weliswaar nog altijd plezierig is, maar niet meer levensnoodzakelijk. Volwassenen begrijpen ook dat je altijd wel door sommigen aanvaard zult worden en door anderen niet.

Mensen die bang zijn om anderen te ‘kwetsen’ beseffen vaak niet dat zij er daarbij impliciet van uitgaan dat de anderen niet voldoende volwassen zijn om voor zichzelf te kunnen zorgen. Maar daardoor bewijzen ze de anderen geen dienst. Door hun (over)bezorgdheid behandelen ze anderen immers als zwakke en incompetente personen die beschermd moeten worden. Zij maken anderen afhankelijk van hun ‘hulp’ en helpen ze niet om op langere termijn voor zichzelf te kunnen zorgen. In ernstige gevallen is er soms sprake van co-dependentie, d.i. een afhankelijkheid van de afhankelijkheid van anderen. Deze mensen hebben anderen nodig die geholpen willen worden omdat zij het nodig hebben mensen te kunnen helpen om zich goed te kunnen voelen. De vraag is dan: wie helpt wie?

Het is belangrijk te begrijpen dat deze mensen in werkelijkheid niets doen voor anderen, maar alleen voor zichzelf. De zogenaamde ‘opoffering’ is een illusie. Niemand ‘offert zich op’. Hun gedrag is immers gebaseerd op hun eigen behoeften en emoties en gaat dus niet over de ander. Sommige mensen vinden het moeilijk te aanvaarden dat mensen in feite altijd voor zichzelf handelen. Als iemand iets doet ‘voor een ander’, is dat immers omdat hij het zelf nodig of belangrijk vindt om dat voor die ander te doen. Mensen doen dus altijd wat ze willen en ze doen dat altijd om hun eigen redenen, zelfs als ze het ogenschijnlijk voor een ander doen. De eigen reden is in de meeste gevallen angst om afgewezen te worden. De eigen reden komt dus neer op de behoefte om aanvaard te worden.

Maar in werkelijkheid is het zo dat mensen veel gemakkelijker door anderen aanvaard worden als ze beginnen met zich goed te voelen in plaats van dat van anderen te

Als je je als een voetmat laten afhangen. Anderen reageren immers ook altijd op ons gedrag. gedraagt, moet je niet De manier waarop je je tegenover jezelf gedraagt, is voor anderen verwonderd zijn als mensen een model voor hoe zij zich tegenover jou zullen gedragen. Je moet hun voeten willen vegen. niet verwachten dat anderen meer respect zullen tonen dan je voor jezelf toont. Niemand kan ‘over je heen lopen’ als je rechtop blijft staan, maar als je je als een voetmat gedraagt, moet je niet verwonderd zijn als mensen hun voeten willen vegen. Als je toont dat de kwaliteit van je leven voor jou niet zo belangrijk is, dan moet je niet verwachten dat anderen dat wel zullen doen.

This article is from: