1.4.1 Hoe kun je nu verliefd zijn op het leven!!?

goed voelen om de juiste redenen, omdat zij iets goeds gedaan hebben! Zij willen het goed voelen ook verdiend hebben!13

Een volwassene heeft inderdaad een ethische dimensie en heeft het ook nodig te weten dat hij iets goeds doet, dat hij iets geeft, dat hij belangrijk is. Een kind leeft emotie-gestuurd en doet dingen omdat ze leuk zijn. Een volwassene leeft in principe waarde-gestuurd en doet dingen omdat ze waardevol zijn, omdat zij een betekenisvolle bijdrage leveren. Dat kan een bijdrage zijn op wetenschappelijk of artistiek terrein, of op politiek of sociaal terrein, of op relationeel of familiaal terrein.

Iets goeds doen leidt tot de ervaring van geluk, die een diepere ervaring is dan de ervaring van plezier. Geluk is dus ook geen optelsom van genoegdoeningen. Het is een andere dimensie. Het gaat niet om verzadiging maar om vervulling. Daarom zullen alle genoegens en pleziertjes die je hebt (goeie baan, mooie woning, auto, vakanties…) je nooit tot geluk brengen. Je voelt je niet gelukkig omdat er een gevoel van leegte achterblijft, een honger naar zinvolheid, een spirituele honger, een honger van de ziel die nooit bevredigd kan worden door lichamelijke of emotionele genoegdoeningen.14

Als je geluk moet hebben om gelukkig te zijn, dan ben je niet gelukkig.

Gelukkig zijn hangt dus niet af van wat je hebt of wat je doet. Een vuilnisophaler kan een gelukkiger mens zijn dan een directeur of een hoogleraar. Maar in onze samenleving wordt ons voorgehouden dat je allerlei dingen ‘nodig hebt’ om gelukkig te zijn. Als je geluk moet hebben om gelukkig te zijn, dan ben je niet gelukkig.

Het is een mythe dat je ook maar iets nodig zou hebben om gelukkig te kunnen zijn. Je hebt geen enkele reden nodig om gelukkig te zijn. Niets in de wereld kan je gelukkig maken, maar alles in de wereld kan je inspireren om gelukkig te zijn. Je kunt gewoon gelukkig zijn zonder meer, omdat je leeft, omdat je er bent, omdat je als het ware verliefd bent op het leven.15

1.4.1 Hoe kun je nu verliefd zijn op het leven!!?

Het gaat natuurlijk om een spirituele verliefdheid, niet om een romantische of seksuele verliefdheid. Toch is er een grote gelijkenis.

Verliefd worden op een mens is God ontmoeten in die mens. RUMI

Je kunt namelijk verliefd worden op het leven op dezelfde manier als je verliefd kunt worden op een mens: door je open te stellen voor de schoonheid, voor het mysterie. De Perzische dichter Rumi zei “Verliefd worden op een mens is God ontmoeten in die mens.” God is immers alleen maar een andere naam voor het mysterie, voor dat wat we niet begrijpen, maar wat ons vervult. Verliefd worden is een ervaring van vervulling, van volheid.

Een belangrijk aspect van verliefdheid is dat diegene waarop je verliefd bent daarvoor niets hoeft te doen. Het volstaat dat de persoon er is en dat je in de buurt mag zijn of dat je weet dat hij of zij bestaat.

13 Robert Nozick, Anarchy, State and Utopia. New York: Basic Books, 1974. Besproken in o.a. Paul Cortois, Meditaties bij een machine. Leuven: Acco, 2007. 14 Zie verder de vraag over de ziel, op pagina 48. 15 Zie bijv. Shinoff, Marci. Happy for no Reason. New York: Free Press, 2008.

De persoon waarop je verliefd bent moet je niet gelukkig maken, je bent gewoon gelukkig en vervuld omdat je er bij mag zijn! Elke esthetische ervaring kan daartoe model staan. Als je een roos bekijkt en vervuld wordt door de schoonheid, kun je beseffen dat wat we de schoonheid noemen, in feite onvatbaar, onverklaarbaar, en onmededeelbaar is. Je kunt alleen stil zijn want al wat je er kunt over zeggen mist de essentie, alle woorden schieten te kort. Er is alleen de ervaring van vreugde en vervuld zijn, en die ervaring is onbenoembaar en onmededeelbaar.

Als iemand dus zegt in die roos, of in die man of in die vrouw niets te zien, dan ben je machteloos. Je kunt het immers niet uitleggen of bewijzen, je kunt de ander alleen uitnodigen om te proberen het ook te zien. Het is juist als onze woorden zwijgen, als ons analytisch denken zwijgt, omdat ‘er geen woorden zijn’, dat de ervaring van schoonheid kan ontstaan. Zolang we dat proberen uit te leggen, te begrijpen of te beoordelen, zullen we de ervaring niet hebben. Je kunt de schoonheid leren zien in een mens, een kind, een dier, een bloem, een insect, een kei, de sterren, de levende wereld, de hele natuur, het hele leven… Zo kun je ook gefascineerd worden, verliefd worden op het leven als je gaat zien dat het hele leven in feite als een roos is die zich opent en ontvouwt. Dat is de betekenis van mindfulness. Als je op die manier leert kijken, wakker wordt, de ogen opent, stil staat, en het mysterie laat binnenkomen, kun je de schoonheid van het leven ontwaren en ervaren.16

16 Zie vraag 3.5, p. 120, over meditatie.