Ε
τους μια εφήμερη κατασκευή πάνω σε αυτόν. Η συμβολική σημασία του θρησκευτικού τόπου δεν υπάρχει πια εδώ, ούτε όμως η δυσκολία του παραδοσιακού ταξιδιού με τα πόδια, που έχει αντικατασταθεί από το πολύ πιο άνετο αυτοκίνητο. Το προσκύνημα γίνεται όλο και περισσότερο κομμάτι της καθημερινότητας, όσο οι πιστοί και οι χώροι της πίστης τους επιδίδονται σε διαρκείς κινήσεις πάνω στους άξονες που συνδέουν τις πόλεις.
{ 07.β Το Lagos - Ibadan Expressway και η ‘City of God’ } 6 To project Global Prayers: Contemporary Manifestations of the Religious in the City, πραγματοποιήθηκε μεταξύ 2009 – 12 και τα αποτελέσματα του δημοσιεύθηκαν στην έκδοση με τον ίδιο τίτλο το 2014. Πρόκειται για συνεργασία μεταξύ του metroZones – Center for Urban Affairs και του HKW (Haus der Kulturen der Welt) στο Βερολίνο, που περιλαμβάνει μία σειρά από άρθρα και έρευνες για τη σύγχρονη παρουσία του θρησκευτικού στοιχείου στην πόλη.
Ζ
7 Ο όρος χρησιμοποιείται για πόλεις όπως το Lagos στη Νιγηρία, ή η Shenzhen στην Κίνα, όπου η εξάπλωση των κατοικημένων περιοχών είναι τέτοια που τα επιμέρους αστικά κέντρα με τα προάστια αντιμετωπίζονται ως ένα σύνολο.
8 Μεταξύ 1967 – 70, η χώρα βρίσκεται σε εμφύλιο πόλεμο, ενώ από το 1970 έως και το 1999 βρίσκεται σε απόλυτα ασταθές πολιτικό σκηνικό. Από το 1999 και μετά επιτυγχάνεται η εδραίωση μιας ισχυρής δημοκρατικής κυβέρνησης.
Z ‘The Lagos Strip’, Helmut Weber, Sabine Bitter, ‘All Will be Well’, 2011 Τα μέτωπα των θρησκευτικών camps στον Lagos – Ibadan Expressway με τις πύλες και τα ‘τείχη’ τους
Στο φωτογραφικό αφιέρωμα των Sabine Bitter και Helmut Weber που δημοσιεύθηκε στην έκδοση ‘Global Prayers – Contemporary Manifestations of the Religious in the City’ 6, εικόνες από μεγάλες αλλόκοτες κατασκευές – τείχη πολλών μέτρων και θεόρατες πύλες – διαδέχονται η μία την άλλη μέσα σε ερημικά τοπία, ενώ αυτοκινητόδρομοι περνούν από μπροστά τους. Πρόκειται για σκηνές από τον αυτοκινητόδρομο Lagos – Ibadan Expressway, που συνδέει τις δύο μεγαλύτερες μητροπολιτικές περιοχές της Νιγηρίας και αποτελεί έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της Αφρικανικής ηπείρου. Οι κατασκευές ανήκουν στα θρησκευτικά ‘camps’ που λειτουργούν και εξαπλώνονται από το 1980 και μετά στο πλάι του αυτοκινητόδρομου ανάμεσα στις δύο πόλεις. Πρόκειται για ιδιοκτησίες θρησκευτικών ομάδων, κατά κύριο λόγο Πεντηκοστιανών και Ευαγγελιστών, καθώς και Μουσουλμάνων. Η πόλη του Lagos είναι στην πραγματικότητα περισσότερο μία μητροπολιτική περιοχή αποτελούμενη από διαφορετικά αστικά κέντρα τα οποία επεκτεινόμενα μέσα στα χρόνια έφθασαν να αποτελούν μία ενιαία ζώνη, μαζί με επιμέρους κοινότητες και προάστια (Lagos Conurbation). 7 Εικοσιένα εκατομμύρια κάτοικοι περίπου ζουν και εργάζονται στην τεράστια πόλη που ξεκίνησε ως διοικητική πρωτεύουσα της χώρας προτού αυτή μεταφερθεί στην Abuja. Παρέμεινε ωστόσο το μεγάλο οικονομικό κέντρο της Νιγηρίας και μία από τις πολυπληθέστερες πόλεις της Αφρικής με τεράστια πληθυσμιακή ανάπτυξη. Το τοπίο της είναι ένα τοπίο αντιθέσεων, πανύψηλοι ουρανοξύστες και πολυτελή διαμερίσματα δίπλα σε πάμφτωχες γειτονιές, εκατοντάδες διαφορετικές φυλές και εθνότητες όλες στον ίδιο χώρο. Μετά την ανεξαρτητοποίηση της χώρας το 1960 από το Ηνωμένο Βασίλειο και την ίδρυση του δημοκρατικού κράτους το 1963 8, δημοκρατικές κυβερνήσεις εναλλάσσονται με στρατιωτικά καθεστώτα, περίοδοι ειρήνης με περιόδους αναταραχών σε ένα πολιτικό σκηνικό που μόνο ασταθές θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί. Μέσα σε όλα αυτά, δεν λείπει η θρησκευτική ανομοιογένεια. Ο πληθυσμός της Νιγηρίας είναι εξ ίσου μοιρασμένος ανάμεσα στο Χριστιανισμό και το Ισλάμ, με το 75% των Χριστιανών να ανήκουν στους Προτεστάντες.
{ Ανάμεσα στις πόλεις }