
7 minute read
Goes beleven
In de gemeente Goes is altijd iets te doen. Fietsen, wandelen of varen; er is voor elk wat wils. Op de volgende pagina’s vijf leuke voorbeelden van de vele dingen die u in onze mooie gemeente kunt ondernemen.
Karel Leeftink (62) uit Middelburg is al elf jaar boswachter in de gemeente Goes. Naast zijn andere werkzaamheden organiseert en begeleidt Karel daar op verschillende plekken het hele jaar door excursies en activiteiten voor jong en oud.
Advertisement
‘Voor iedereen is er in de gemeente Goes wat wils. Wandelen, mountainbiken of paardrijden in de bossen, het is allemaal mogelijk. Zelf organiseer ik samen met een aantal vrijwilligers het hele jaar door ook excursies en activiteiten voor jong en oud, bijvoorbeeld in het Poelbos. Van personeels- en bejaardenverenigingen tot basisschoolklassen, allemaal doen ze graag mee. We passen de excursie of activiteit aan aan de groep, zodat iedereen het goed naar zijn of haar zin heeft.
Een excursie voor volwassenen is vaak anders dan een activiteit met kinderen. We nemen de gasten mee de natuur in en af en toe vertellen we daar dan iets over. Voor volwassenen is zo’n excursie vaak een gezellig samenzijn. Voor kinderen ligt dat anders. Zij zijn drukker en voor hen is bijvoorbeeld een excursie of activiteit in het bos een middel om hun energie kwijt te kunnen.
Het is mooi om te zien dat ieder kind de natuur op zijn eigen manier beleeft en ontdekt. De één klimt graag in bomen of bouwt een hut, terwijl de ander juist over de grond kruipt en met een loep op zoek gaat naar insectjes. Daarom zorg ik altijd voor een gevarieerd programma. Het spel van de ree en de vele jagers is hier ook een vast onderdeel van. Eén kind is dan de ree en de anderen zijn de jagers. De kans is wel groot dat ze tijdens de jacht ook een echte ree tegenkomen, want die leven er in de gemeente Goes genoeg.’
staatsbosbeheer.nl/natuurgebieden/ zuid-beveland

Pieter-Jan van der Vlies (44) uit Goes is eigenaar van watersportbedrijf Van der Vlies Nautic. Wie zin heeft om het water op te gaan, is voor het huren van een sloep bij hem aan het goede adres.
‘Ik verhuur al sinds 2006 allerlei soorten sloepen aan mensen die graag het water op gaan. Zelf heb ik veel affiniteit met water. Ik ben er mee opgegroeid. Toen ik jong was, zeilde ik graag en knapte ik boten op. Van die laatste hobby heb ik uiteindelijk mijn beroep gemaakt.
Mijn bedrijf is op twee locaties gevestigd; in Goes en in de jachthaven van Kortgene. Het watersportseizoen start in april en eindigt na de herfstvakantie in oktober. Veel mensen die een sloep huren, gaan het Veerse Meer op om de eilandjes of het stadje Veere te bezoeken. Daarnaast verhuur ik ook sloepen om mee op het Goese Meer te varen. Mensen krijgen voor hun vertrek altijd een instructie van mij, maar ze hebben voor het besturen van een sloep geen vaarbewijs nodig. Iedereen die achttien jaar of ouder is, kan er mee varen. Dat maakt een sloep een aantrekkelijke boot.
Varen in een sloep is een beleving, zeker wanneer het mooi weer is. Je zit in een sloep heel dicht op het water en ontdekt Zeeland echt van een heel andere kant. Dorpjes als Wolphaartsdijk en Kortgene zijn heel leuk om met een sloep te bezoeken, net als de eiland- jes in het Veerse Meer. Veel mensen leggen daar aan om te barbecueën, te voetballen of om te genieten van de zon. En heb je tijdens het varen behoefte om af te koelen? Geen probleem. Je maakt de sloep dan goed vast aan een boei of een steiger en springt lekker het water in.’
vandervliesnautic.nl
Ko Goud (64) uit Wemeldinge is kapitein van het cruiseschip Amelia. Samen met zijn vrouw Ella neemt hij gasten zomer en winter mee op een onvergetelijke zeehondensafari over de Oosterschelde.
‘Wij doen dit werk inmiddels twaalf en een half jaar. Kennissen van ons hebben ons op het idee gebracht om mensen mee te nemen op zeehondensafari. Zij wonen zelf in SaoediArabië en kwamen af en toe naar Nederland om hun vakantie door te brengen. We spraken altijd af en huurden dan vaak een jacht. Daarmee voeren we kriskras door het hele land. Mijn vrouw maakte tijdens de tocht lekker eten klaar en ik vertelde onze kennissen over de Nederlandse wateren. Zo is het balletje voor de zeehondensafari gaan rollen.

Ella is aan boord de gastvrouw en ik ben de kapitein. Op ons schip is plaats voor twaalf mensen die op anderhalve meter afstand van elkaar zitten. Mijn vrouw en ik vinden het belangrijk dat zij tijdens de zeehondensafari volop genieten. De tocht moet voor de gasten echt een beleving zijn, iets dat ze niet snel vergeten. Vanuit de stadshaven varen we via de geopende bruggen naar het Goese Sas. Ik zeg daar altijd tegen hen: ‘Na het passeren van de sluis gaat uw hart pas echt open.’ Achter ons ligt dan letterlijk een zee aan ruimte: de Oosterschelde.
Er zijn over de Oosterschelde verschillende vaarroutes naar de verblijfplaats van de zeehonden mogelijk. Welke ik neem, hangt af van de hoeveelheid wind die er staat. De zeehonden liggen op de zandbanken. Dat is een prachtig gezicht en veel gasten maken er dan ook foto’s van. We varen met het schip heel dicht in de buurt van de zeehonden, op zo’n 50 meter afstand. Je kunt dan zonder een verrekijker te gebruiken zelfs hun snorharen tellen.’
goesisgoes.nl

Gert van der Slikke (75) uit Goes is voorzitter en actief lid van roeiverenging Scaldis. Hij is zelf een paar keer per week op het Goese water te vinden om zijn favoriete sport te beoefe- nen.
‘Ik begon met roeien toen ik 42 was. Mijn dochters roeiden allebei en hebben mij enthousiast gemaakt voor de sport. Toen ik na elf jaar roeien met mijn gezin van Assen naar Goes verhuisde, heb ik me direct bij roeiver- eniging Scaldis aangemeld. Bij die club ben ik inmiddels al 22 jaar actief als ‘recreatief roeier’. Ik roei iedere week een paar keer door de Goese wateren. Soms alleen, soms met andere leden van Scaldis. Actief bezig zijn op het water vind ik heerlijk!
Van Goese Sas tot aan de stad en van het Goese Meer tot aan de Oosterschelde. Ik heb genoeg opties waar ik naartoe kan roeien. Meestal ben ik een uur op het water te vinden. Ik roei ook graag met andere leden van Scaldis, want met hen heb ik een hoop plezier. Roeien is dus absoluut geen suffe sport. Naast de onderling gezelligheid die het met zich meebrengt, kost het roeien ook heel veel inspanning. Sommige mensen denken dat je alleen met je armen roeit, maar dat is niet waar. Je gebruikt namelijk voor tachtig pro- cent je benen. Daar komt de kracht vandaan die je tijdens het roeien nodig hebt. Voor de andere twintig procent gebruik je je rug en je armen.
Scaldis heeft ongeveer 150 leden. Jong en oud, bij onze roeivereniging zijn mensen van alle leeftijden actief. Wie zich als nieuw lid aanmeldt, krijgt altijd een seizoen lang een instructie. Hierdoor is hij of zij goed voorbe- reid om een roei-examen af te leggen. Hoe meer mensen roeien, hoe meer vreugd. Dat is wat je bij Scaldis echt terugziet!’
rvscaldis.nl
Niek Flipse (69) uit Goes stippelt met een atlas en detailkaarten een rondje rond de televisietoren uit. Niek is bekend in Goes en omstreken van zijn werk voor de Sportraad. Daarnaast is hij ook een fervent fietser. ‘Wel altijd competitief hoor, ik probeer altijd voor mezelf nóg iets sneller te zijn.’

Hij heeft een mooie fietsroute, die alle dorpen van gemeente Goes doorkruist. De televisietoren staat daarbij centraal. ‘Als je die in het midden houdt, kun je niet verdwalen’, volgens Niek. Langs de route zijn een aantal bijzonderheden, die zelfs veel échte Goesenaren niet weten. Zoals bij het Goese Sas, het punt waar je vier eilanden kan zien: SchouwenDuiveland, Noord-Beveland, Zuid-Beveland en Tholen. ‘Op dat punt ligt de gedenksteen van Frans Naerebout, die heeft daar ooit gewoond. Een heleboel Goesenaren weten niet waar die steen ligt. Nou, ga maar even zoeken!’.
De route die Niek omschrijft, kunnen fietsers overal starten. Zelf start hij meestal in Goes omdat hij daar woont. Via Kloetinge, Kattendijke, Wolphaartsdijk, Oud-Sabbinge, ’s-Heer Arendskerke, ’s-Heer Hendrikskinderen, Wilhelminadorp en Kloetinge fietst hij weer terug naar Goes.
Net voorbij ’s-Heer Hendrikskinderen, aan de Oude Zeedijk, is nog zo’n bijzonder punt. ‘Via de Westerweg rijd je door naar de Oude Zeedijk. Daar is een klein klimmetje en daar is een monument van een neergestorte Amerikaanse bommenwerper uit 1943. Er staat een hele plaat bij met uitleg. Ik weet zeker dat een heleboel Goesenaren dat ook nooit hebben gezien. En je hebt hier trouwens ook een heel mooi uitzicht op de Oosterschenge.’
De route is in totaal 42 kilometer en kan vanuit elke dorpskern gestart worden. Onderweg zijn langs de hele route bankjes te vinden en mooie plaatsen om even bij te tanken zoals theetuinen en boerderijwinkels. De volledige routeomschrijving vindt u op