La Gameta 2012

Page 71

La Gameta

- «Mas ainda hoje eu me pergunto como é que não te apanhámos nunca, mesmo depois de seguirmos as tuas pisadas e as da mula!» - Mirai, nien manginais l trabalho que me daba esse animal a cada beç que l aparelhaba nien l trabalho que you tenie para atar las cholas - i botaba ua risa xorda que solo el oubie i sentie. Nisto, mirando las rodeiras de trator marcadas no camino a sou lhado, botou-se a rir cumo un perdido, nun digo horas, mas quaije a puntos de se quedar stiraçado a rebolcos cun delor de barriga por tanto sanlhuç. Apuis de mirar alredror i ber que naide por lhi andaba, apuntou cul dedo a un picanço ne l alto dun trampo: - Sabes porque nunca me apanhórun? Nun sabes? Se le preguntares al moucho begilante de la nuite el te dirá, mas cumo bós dous nunca bos atrabessais ne l camino un de l outro achega-te eiqui acerca para que este segredo quede solo antre nós dous. Bá arrima-te! Nun tengas miedo que you stou eiqui sintado i inda te puodo dezir adonde hai fromigas d'ala que até te lhembes cun eilhas. Bolou l picanço de galho an galho i puso-se al lhado dreito de Antonho Xastre, todo repimponado nua xara, purparado a oubir los segredos de l anciano cuntrabandista. - Picanço, mira las mies botas – i apuntou cul dedo adreito a los pies – tu mira bien pa l rastro deilhas que, cumo bés ye, nuobo, pouco gasto i até parece que grampeia l suolo quando caminamos, papa fina esta modernice. Dantes – cumpassiou la boç mirando atento l paixarico – nestes pies las botas nun se dában, eran fidalgas de más, las nuossas tenien rastro de carbalho ou de aliseiro, fazie-las tiu Florentino i outros çapateiros. A mi fizo-me muitos pares, mas un deilhes troquei-le you la suola cul delantre para trás. Abaixei l sítio de l carcanhal para pousar l pie i alhebantei l pie para assintar melhor l carcanhal. Antraba un cachico d'aire mas era l anganho purfeito pals guardas i carabineiros: quando iba al pa riba, l rastro deixaba marca para baixo, quando benie de Spanha deixaba marca pa riba. Eiqui ganhou aire, botou outra risica i acrecentou adreitos al picanço: - Stás a pensar na mula ora sí? Claro que ye esso mesmo! agora mangina tu la lhabuta que you tenie para ferrar la béstia al robés todos los dies que lhebaba carga de contrabando! – i suspirando – ferraduras para fazer l camino que un die mos aperponimos. Alcides Meirinhos.

71


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.