Schemat badania

Schemat badania

Analiza losów studentów uczestniczących w projektach mobilności w programach Erasmus i Erasmus+ zakłada połączenie dwóch schematów badawczych: trackingowego (przekrojowego) i panelowego (podłużnego). Schemat panelowy polega na kilkakrotnym powtórzeniu pomiaru z użyciem takich samych lub podobnych narzędzi na jednej grupie respondentów w regularnych odstępach czasowych. Metoda trackingowa z kolei umożliwia objęcie badaniem kolejnych grup absolwentów.

Badanie zainicjowano w 2017 r., przeprowadzono także pilotaż narzędzia i zrealizowano pierwszą fazę trackingową. Do tego pomiaru wykorzystano kwestionariusz podstawowy.

Podstawowa wersja kwestionariusza jest kierowana do osób, które: → w ciągu danego roku odbyły wyjazd w ramach stypendium, → wyjeżdżały w latach wcześniejszych, ale w ciągu danego roku zakończyły studia (w związku z czym nie zostały wcześniej objęte badaniem).

Osoby, które w danym roku wezmą udział w badaniu trackingowym i wyrażą zgodę na kontynuowanie w kolejnych latach, dołączą do próby panelowej. Po wypełnieniu kwestionariusza podstawowego podczas pierwszego pomiaru osoby te w kolejnych edycjach będą proszone o uzupełnienie jego krótszej wersji (kwestionariusz panelowy). Pomiar będzie powtarzany rok, trzy lata i pięć lat od zakończenia przez nie studiów.

Zastosowanie schematu badania łączącego dwa sposoby gromadzenia danych pozwoli na prześledzenie rozwoju kariery zawodowej, postaw i opinii respondentów. Otrzymane w ten sposób informacje umożliwią rozpoznanie dynamiki zmian zachodzących w danej grupie i mechanizmów przyczynowo- -skutkowych związanych z obserwowanymi zjawiskami.

Największym ryzykiem związanym z tak skonstruowanym badaniem jest potencjalnie niska stopa zwrotu kwestionariuszy już w pierwszej fali badania, a co za tym idzie – również niewielka mobilizacja do wzięcia udziału w kolejnych pomiarach panelowych 23 (Babbie 2013). Żeby zapobiec takim sytuacjom, w następnych latach planowane jest wprowadzenie zachęt do udziału w kolejnych falach badania panelowego, aby ankietę wypełniła możliwie największa liczba respondentów.

23. Por. E. Babbie, Podstawy badań społecznych, przeł. W. Betkiewicz i in., Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2013.