REPORTAGE Ανταπόκριση από την Αίγυπτο
Egypt Revolt
Η ώρα της αλήθειας για την Αίγυπτο και τον καταπιεσμένο λαό της
Προσωπική μαρτυρία από το μέτωπο μιας αυθόρμητης εξέργεσης Κείμενο: Γιάννης Ζαχαράκης
Η
απόφαση για το ταξίδι στην Αίγυπτο είχε παρθεί εδώ και πολλούς μήνες, όλα είχαν κανονιστεί με αρκετή προσπάθεια και μετά από πολλές συναντήσεις των 7 μελών της αποστολής. Τίποτα δε φαινόταν ικανό να μας αποτρέψει από το να φτάσουμε στο Κάιρο και να δούμε από κοντά το μεγαλείο μιας χώρας με πολιτισμό 6,000 χρόνων και να γευτούμε την απίστευτη ποικιλία τοπίων και κουλτούρας. Ούτε καν η βομβιστική επίθεση στην κοπτική εκκλησία της Αλεξάνδρειας ή τα επεισόδια μεταξύ διαδηλωτών και δυνάμεων της αστυνομίας δύο μέρες πριν την άφιξή μας, η οποία πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 27 Ιανουαρίου με την ομάδα να έχει καταπληκτική διάθεση. Τα πράγματα στο Κάιρο είχαν ηρεμήσει, οι ρυθμοί φαίνονταν φυσιολογικοί, αν και φρενήρεις για τα ελληνικά και ευρωπαϊκά δεδομένα. Μονάχα η ισχυρή παρουσία της αστυνομίας μαρτυρούσε την αναταραχή των προηγούμενων ημερών, αλλά οι Αιγύπτιοι είναι συνηθισμένοι στην πάντα αισθητή παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων. Η πρώτη μέρα κυλάει ήρεμα, οι άνθρωποι παντού φιλικοί και ανοιχτοί, αν και παρόλο που ο τουρισμός είναι η κύρια βιομηχανία της χώρας, η εικόνα των ξένων είναι κάτι μη αναμενόμενο, ιδιαίτερα εκτός των κύριων τουριστικών περιοχών. Το Κάιρο άλλωστε είναι μια γιγαντιαία πόλη με περισσότερους από 20 εκατομμύρια κατοίκους. Τίποτα δεν προμήνυε την κόλαση των επόμενων ημερών. Η Παρασκευή είναι ημέρα προσευχής αλλά και παραδοσιακά ημέρα πνευματικής και συναισθηματικής ανάτασης και παρότρυνσης του λαού από τους πνευματικούς ηγέτες. Από τους χίλιους μιναρέδες της πόλης μπορείς να ακούσεις την προσευχή του ιμά12
μη αλλά και το κήρυγμα σε πολύ έντονο και επιτακτικό λόγο, δυστυχώς, χωρίς να καταλαβαίνουμε τι λέει. Η μόνη διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες μέρες, όντας βρισκόμενοι στις παρυφές της πόλης, είναι η απώλεια σήματος στα κινητά. Θα μαθαίναμε αργότερα ότι απλά η κυβέρνηση αποφάσισε να κατεβάσει τους διακόπτες σε διαδίκτυο και κινητή τηλεφωνία. Αδιανόητο για μάς, αλλά χαρακτηριστικό της δύναμης αυτών των μέσων, αφού η αρχική παρότρυνση για την εξέγερση έγινε μέσω του Facebook. Ο Αιγυπτιακός λαός παραδίδει μαθήματα δημοκρατίας και όλοι εμείς θα έπρεπε να διδαχτούμε από τον τρόπο που εκατομμύρια άνθρωποι μπορούν να αυτο-οργανωθούν, όταν έχουν κοινό σκοπό και κίνητρα. Τα πράγματα πήραν μια εντελώς διαφορετική τροπή και τα γεγονότα άρχισαν να εξελίσσονται με καταιγιστικούς ρυθμούς, όταν αργά το απόγευμα προσπαθήσαμε να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο μας στο κέντρο της πόλης, λίγα τετράγωνα μακριά από το επίκεντρο των εξελίξεων, την Πλατεία Tahrir (Πλατεία Ελευθερίας). Η απαγόρευση κυκλοφορίας ήταν σε ισχύ από τις 6 μμ ως και το πρωί του Σαββάτου στις 7πμ. Με αυτήν την εξέλιξη η μόνη λύση ήταν η διανυκτέρευση σε ξενοδοχείο έξω από το κέντρο, απ’ όπου παρακολουθούσαμε τη φάλαγγα των τανκς να κατεβαίνουν στο κέντρο. Ο στρατός είχε αποφασίσει να επέμβει για τη διατήρηση της δημόσιας ασφάλειας και την προστασία της δημόσιας περιουσίας. Ο κόσμος ζητωκραυγάζει και επευφημεί τους στρατιώτες, ο στρατός άλλωστε είναι ο πιο αξιοσέβαστος θεσμός της χώρας. Καθώς οι οδομαχίες εξελίσσονταν και δυνάμωναν, διάσπαρτοι πυροβολισμοί ακούγονταν όλη τη νύχτα, οι διαδηλωτές συγκρούονταν με τις δυνάμεις της αστυνομίας. Οι πληροφορίες που μεταδίδονταν από την κρατική τηλεόραση λογοκριμένες και ελεγχόμενες και 18 / 02 / 2011