magazine SAMEN - editie 39

Leven met Glaucoom

Een ziekte als glaucoom sluipt langzaam je leven binnen. Vaak merk je het pas als het te laat is. Voor meneer van den Hoek (77 jaar) begon het met een simpel gebaar: zijn hand voor zijn oog houden. ‘Ik weet het nog als de dag van gisteren. Ik liep door Rotterdam en hield mijn hand voor mijn ogen. In 1 keer besefte ik dat mijn zicht in mijn rechteroog erg slecht was.’ Wat volgde was een medische zoektocht, meerdere operaties en een leven waarin zien niet meer zo vanzelfsprekend is.

Een steeds kleiner venster

Glaucoom beschadigt de oogzenuw, vaak door een verhoogde oogdruk. Het sluipt langzaam dichterbij en pas als je zicht afneemt, wordt het ontdekt. Meneer van den Hoek beschrijft wat hij ziet. ‘Ik kijk door een heel klein zwart venstertje. Aan de zijkanten zie ik niets. Het is alsof ik de wereld door een rietje bekijk.’

De impact op het dagelijkse leven

Zijn wereld is letterlijk kleiner geworden. Ook simpele dingen, zoals boodschappen doen, zijn niet meer vanzelfsprekend. ‘De kleine letters op verpakkingen kan ik niet meer lezen. Vroeger wist ik waar alles stond, maar nu verplaatsen ze producten in de supermarkt. Dan sta ik weer te zoeken. Dat maakt mij onzeker.’

Ook in huis merkt hij de beperkingen. ‘Ik heb dit huis van mijn ouders overgenomen en zelf opgeknapt. Klussen was altijd mijn passie. Nu kan ik zelfs een kastdeurtje niet meer ophangen. Dat frustreert mij enorm.’

Muziek als houvast

Een lichtpuntje in zijn dag is muziek. ‘Ik ben dol op jazz en oude popmuziek. Vroeger ging ik ook vaak naar concerten, maar dat lukt nu niet meer. Gelukkig kan ik nog luisteren. Ik kijk bijna iedere dag op de televisie naar een concert. Het geeft rust en troost. Zo kom ik mijn dag goed door. Ik zou niet weten wat ik zonder moest.’

Accepteren en hulp vragen

Van den Hoek heeft altijd alles zelf willen doen. ‘Zo ben ik opgevoed. Ik merk nu dat ik het niet meer alleen red. Soms heb ik ook dagen dat ik mezelf afvraag wat ik hier nu nog doe? En dan probeer ik toch maar positief te blijven. Mijn advies? Zoek hulp. Ook als je net zo eigenwijs bent als ik. Soms is het gewoon nodig.’