www.soncemre.com
Soncemre Platform ile „OKU“mak!
www.kelamdenizi.com
yani yaşamın simgeleriydi. Son on bin yılda erkekler bunları aldılar elimizden, ama hâlâ alamayacakları bir yeteneğimiz var; doğurganlık. Bir insanı dünyaya getirmek ayrıcalığı. Tabii biyolojik saati geçirmemek şartıyla. Eğer geç kalırsak erkeklerin yapamayacağı şeyi bu kez doğa yapacak. Ve sen istesen de doğuramayacaksın. Bak Karen-cım, umarım Nigel'la sonsuza kadar mutlu yaşarsınız, ama ya tersi olursa. Ya benim lanet kehanetim doğru çıkar da Nigel'la aynlırsanız ve doğurman için artık çok geç olursa..." O kadar haklıydı ki, ona ne diyeceğimi bilemedim. Suskunluğum onu iyice cesaretlendirdi. "Bana kalırsa Nigel'ı değil, kendi kalbinin sesini dinle kızım, lütfen istemediğin bir şeyi yapma Karen. Beni gözünün önüne getir, yaşlanıyorum, sevdiklerim birer birer çekiliyor hayatımdan ama dert değil, çünkü sen varsın." "Benim için de sen varsın anneciğim" "Aynı şey değil bebeğim." Sesi iyice duygusallaşmıştı. "Benim zamanım senden önce dolacak. Bir süre sonra ben olmayacağım. Evet olmayacağım, gerçek bu, yapayalnız kalacaksın. Nigel ya da başka bir erkek yalnızlığını paylaşabilir, ama bir çocuğun olursa... Yapma Karen, bu çocuğu doğur." Derinden bir iç geçirdim. "Tamam anne, düşüneceğim." "Düşün ama Nigel'ı mutlu edeceğim diye de kendine ihanet etme." Gülmeye çalıştım beceremedim. "Merak etme anneciğim, yapmam." Bir sessizlik oluştu aramızda. "Sağ ol anne" diyerek bozdum sessizliği. "Sahiden ihtiyacım varmış öğütlerine." "Biraz sert olsa da işe yaradılar demek." Sesi duygusallığından sıyrılmaya başlamıştı. "Umarım Nigel'da da işe yaramıştır." "Ne, yoksa kötü bir şey mi söyledin ona?" "Hemen de savunur sevgilisini. Ne söyleyeyim Nigel'a? Adam kibarlık yapmış yemeğe çıkarmış beni. Dilimin döndüğünce çocuk yapmanın erdemlerini anlattım. O da sözümü bile kesmeden dinlemekle yetindi söylediklerimi. En küçük bir tartışma bile geçmedi aramızda." "Çünkü karşı çıkmamıştır" diye açıkladım yanlarında bulun-masam da neler olup bittiğinden adım gibi emin olarak. "Bütün gece canına okumuşsundur." Hiç pişmanlık duymadan: "Gerekiyormuş" diye mırıldandı. "Umarım yararı olur da çocuk konusunda fikrini değiştirir." "Çok acımasızsın anne." "Acımasız değil tatlım, tecrübeli. Ve gelmekte olan torunumun hayatını savunacak kadar da cesur." Cesur deyince aklıma babam geldi, şeyhinin gizli karşı çıkışma aldırmadan sevdiği kadının peşinden hiç bilmediği bir ülkeye giden derviş Poyraz Efendi. "Anne bugün bir adamla tanıştım" deyiverdim birden bire. "Babamın eski arkadaşıymış. İzzet Efendi. Seni de tanıyor."