Suikerverslaving is het thema van deze week. Om te beginnen wil ik een bekende mythe ontkrachten. Sommige mensen beweren namelijk dat suiker gif zou zijn maar dat is niet waar; ik vind het bangmakerij. Arsenicum is gif, maar suiker niet.
Kom erbij! op ’t Kompas
De jury had het knap lastig met zoveel voorleestalent op ‘t Kompas.
Traditiegetrouw wordt op de vrijdagmiddag voorafgaand aan de herfstvakantie de voorleeswedstrijd gehouden op basisschool ’t Kompas. Tijdens deze middag mochten de 7 voorleestalenten van ’t Kompas een stukje voorlezen uit een zelfgekozen boek. Het thema van de Kinderboekenweek was dit jaar ‘Vriendschap’. Alle kinderen hadden het lied ‘Kom erbij!’ ingestudeerd en daarmee werd de voorleeswedstrijd officieel geopend. Door de leerlingen van groep 8 werden alle deelnemers aangekondigd en werd de jury gevraagd om een reactie. In de jury zat dit jaar een echte kinderboekenschrijver: Piet Hendrikx uit Fijnaart. Hij had samen met oud-schooldirecteur Werner Buurma en leerkracht van de Singelschool Dita den Hollander de lastige taak om drie winnaars uit te kiezen. Natuurlijk heeft Piet zelf ook een stukje voorgelezen uit eigen werk. De kinderen en het publiek genoten zichtbaar van het avontuur van Polleke en Pelleke. Alle deelnemers kregen na afloop een oorkonde uitgereikt en daarnaast kregen de winnaars Lars,
Sem en Michelle ook nog een boekenbon. Michelle mag ’t Kompas vertegenwoordigen tijdens het voorleeskampioenschap van de gemeente Moerdijk. Nieuwe projecten Na de herfstvakantie wordt er
gestart met een uniek project. In samenwerking met muziekvereniging DSH en Toneelvereniging Kreatief uit Heijningen wordt er een bijzondere kerstmusical ingestudeerd. Daarnaast wordt er een begin gemaakt met de aanleg van een schooltuin.
Ons lichaam heeft zelfs suiker nodig, o,a. voor de werking van de spieren. Het hangt er wel van af uit welke bron je de suiker haalt want bepaalde vormen van suiker kunnen op den duur wél ziekmakend zijn. Dat komt omdat het eten van geraffineerde suiker bepaalde lichaamsprocessen kan verstoren. Toch eten we er met z’n allen teveel van, met name omdat het zo verslavend is. En daar wil ik het over hebben. Want hoe komt het toch dat het zo lastig is om zoetigheid te laten staan? En hoe kom je van die zoetverslaving af? Onze onbegrensde suikerbehoefte heeft met twee dingen te maken: Aanmaak van dopamine; wanneer je chocolade, koekjes of snoep eet, wordt er een stofje in de hersenen aangemaakt, dopamine, oftewel het gelukshormoon. Dus na het eten van suiker voel je je écht even beter maar dat gevoel duurt maar kort, én…het smaakt naar meer. Dus neem je nog een hapje, en nog een en nog een… om je maar beter te voelen. Gevoel van veiligheid: In de babytijd leven we van babymelk en dat smaakt zoet. Als baby wennen we dus meteen aan de heerlijke smaak van zoetigheid. Daardoor associëren we zoet vaak met veiligheid en geborgenheid. Als we in ons latere leven stress ervaren, dan grijpen we graag terug naar de smaken van onze babytijd. We ervaren onbewust, door het eten van iets zoets, de intimiteit en geborgenheid van die periode.
Toch is het beter om zin in zoet af te leren. Dat kan op 2 manieren. In één keer cold turky of langs de weg der geleidelijkheid. Heb je begeleiding nodig? Het programma De EetLijn kan je erbij helpen. Bel gerust voor informatie met Nettie: 0168-462101. En of je nou snel of langzaam wilt? Afkicken van de suiker zal je zoete beloning zijn! Piet Hendrikx leest een stukje voor uit Polleke en Pelleke.