دیوان غزلیات نوید اخگر بانوی غزل در 254 صفحه

‫من میروم که فرنچی دگر کنم‬ ‫مو ناخن و همه حالم دگر کنم‬ ‫حسن مرا کور میکنی‬ ‫گر آفتاب ُ‬ ‫من میروم برنزه را به همه رنگ رو کنم‬ ‫گر پاسدار ظلم در همه جا پرسه میزند‬ ‫من میروم که خون دلش صد چنان کنم‬ ‫اینجا حجاب و لچک و اسالم و زهد تو‬ ‫بر خاک دین بریزیم و با آن وداع کنم‬ ‫من یک زنم که به گُل کرده ام سالم‬ ‫در باغ دل بشینم و با عشق آن کنم‬ ‫اینک امام مفلس سرکوب و ظلم و جور‬ ‫من میروم که خاک بر سر آئین او کنم‬ ‫من یک زنم مرا بگیر و ببند و به سنگ کوب‬ ‫با انقالب من چو در افتی چنان کنم‬ ‫آتش به ریش و ریشه و سامانه میکشم‬ ‫من اخگرم میان شعله تو را واژگون کنم‬ ‫الف ‪13‬‬