teko asmoz. Txorrota ireki eta gogoratu zen hodiak konpontzen ari zirela eta urak, gardena baino, txokolate beltzaren pareko kolorea zuela. Gehiegizkoa zen hain denbora apurrean gertatzen ari zitzaion guztia. Ezinezkoa zen ezer gehiagorik suertatzea. Baina emaztea etxera iritsi eta atea irekitzea lortu zuenean bozgorailu erraldoi batetik botatako oihuaren antzeko zarata bat sortu zuen bere eztarritik eta zera esan zion: - Higinio! Oraindik bizarra egin gabe?!
32