Opleiding EHBO en reanimatie (met AED) EHBO-vereniging Erp organiseert binnenkort een opleiding voor het Eenheidsdiploma EHBO volgens de richtlijnen van het Oranje Kruis. Je leert hoe met een slachtoffer om te gaan, eerste hulp te verlenen en zo nodig deskundiger hulp in te schakelen. De lessen worden door onze kaderinstructrice Léonie Martens gegeven. Tijdens de opleiding oefen je ook met LOTUS-slachtoffers, mensen die een letsel grimeren en realistisch uitbeelden. Vast onderdeel van de opleiding is de reanimatie en het gebruik van de AED. De opleiding wordt afgesloten met een examen, ook weer volgens de richtlijnen van het Oranje Kruis.
voor jou. Je kennis en vaardigheid kunnen je altijd van pas komen, thuis, op je werk, bij je vereniging of zomaar onderweg.
‘Ik wou dat ik wist wat ik kan doen’ Heb je bij een gewonde al eens ooit gedacht: “Ik wou dat ik wist wat ik nu kan doen?” of “Nietsdoen is geen optie.”, dan is een EHBO-opleiding zeker iets
Aanmelden kan bij de secretaris van EHBO-vereniging Erp: Anja Westbroek, anja.westbroek@home. nl
Drie zaterdagen Investeer drie zaterdagen; 14 en 28 september en 12 oktober, telkens van 09.00 tot 16.00 uur. Hoogstwaarschijnlijk in gemeenschapshuis Ter Aa. De kosten zijn 200,- euro. Sommige werkgevers en ziektekostenverzekeraars vergoeden (een deel) van de kosten. Vraag dat dus zelf even na.
Ken je mensen die interesse hebben in een EHBOopleiding, maar die buiten het verspreidingsgebied van de Erpse Krant wonen, laat hen weten dat ze ook welkom zijn.
Kunstbloemen rondom containers De gemeente Meierijstad start met een proef met aangeklede ondergrondse afvalcontainers. Op drie plekken in Meierijstad, in Veghel en Schijndel, plaatst de gemeente kunstgrasmatten met -bloemen en -buxushagen naast de containers. Daarnaast toont een pictogram op de bestrating dat afval ín de bak hoort. Met de proef, die tot einde 2019 loopt, test gemeente Meierijstad of aangeklede ondergrondse afvalcontainers bijdragen aan minder bijgeplaatste afvalzakken naast de containers. Onderdeel van een bredere zwerfafvalaanpak Afvalzakken naast de afvalcontainers geven een rommelig straatbeeld, leiden tot ergernis bij omwonenden en trekken ongedierte aan. Wethouder van Rooijen geeft aan dat deze pilot deel uitmaakt van de bredere zwerfafvalaanpak: “Als gemeente willen we met elkaar naar een duurzaam Meierijstad. Om dat te bereiken hebben we een brede aanpak zwerfafval, waar deze proef onderdeel van is. In andere gemeenten hebben ze ook al goede ervaringen met deze methode. Groen, gras en bloemen associëren mensen met netjes, schoon en fris. Het maakt het voor mensen daardoor logischer om er niets naast te zetten. We vinden het een positieve aanpak om gedrag van inwoners te beïnvloeden en bijplaatsingen te ontmoedigen.” De proef start na de zomervakantie en loopt tot het einde van dit jaar. Daarna wordt bekeken of de aanpak succesvol was en of het op meerdere locaties wordt toegepast.
De kerkjes zijn gebleven Op 1 januari 2005 stopten Frans van Hek en Jan Penninx als hoofdredacteur van de Erpse Krant. De twee grijze eminenties hadden maar één voorwaarde voor hun opvolger. Op maandag 28 oktober 2004 belde ik Frans van Hek. Ik heb die datum nog ergens terug kunnen vinden in mijn persoonlijke analen. De Erpse Krant had het op het oog van mij als buitenstaander zwaar. Hij was dun en wekte de indruk dat het lastig was om kopij binnen te halen. En Frans en Jan waren nu eenmaal geen schrijvende redacteuren. Ze verzamelden kopij, maar maakten die niet. Tegelijkertijd was ik een paar jaar terug voor mezelf begonnen als freelance schrijver. Ik schreef voor het Brabants Dagblad, enkele weekbladen en teksten
voor bedrijven. Misschien kon ik de twee hoofdredacteuren wel helpen; bijvoorbeeld door af en toe eens een interview te schrijven. Pro deo uiteraard. Misschien dat ik de heren daarmee kon helpen om de krant nieuw leven in te blazen. Want de krant was een instituut. Die hoorde bij Erp, Keldonk en Boerdonk. Ik kon het me niet voorstellen als die niet meer iedere donderdag in de bus zou vallen. En dus belde ik Frans, die mij daarop bij hem thuis uitnodigde. Hij waardeerde mijn aanbod, vertelde hij me aan de tafel in de serre, sigaartje in de hand. Het zou voor de krant inderdaad hartstikke mooi zijn als daar af en toe een interview in zou staan. En ik had het niet verkeerd gezien, zo bevestigde hij direct ook mijn vermoeden: de krant had het zwaar. Maar de krant dikker maken, wat zou gebeuren als ik extra verhalen aan zou leveren, was daarom eigenlijk geen optie. Dan zou hij duurder worden en al snel kopje onder gaan.
‘Maar’, zei hij en hij trok nog eens aan zijn sigaar. ‘Ik heb een ander voorstel: wat als jij de krant nu eens in zijn geheel overneemt?’ Ik hoefde niet direct antwoord te geven en moest het maar eens op mijn gemak op me in laten werken. Enkele weken later gaf ik Frans van Hek en Jan Penninx mijn jawoord. Veel keuze had ik voor mijn gevoel ook niet. Beide heren waren de zeventig gepasseerd. Als ik het stokje niet van hen over zou nemen, dan was het maar de vraag hoe lang de Erpse Krant nog zou blijven bestaan. Frans en Jan waren blij dat hun ‘kindje’ een nieuwe ‘papa’ had gevonden. Ze gaven me wel nog een ‘verplichting’ mee: “Het maakt ons niet uit wat je met de krant doet”, vertelden ze me. “We zouden het alleen heel fijn vinden als de drie kerkjes op de voorpagina blijven bestaan.” Die drie kerkjes hadden daar vanaf de allereerste editie gestaan. Die stonden in de ogen van de twee nestors van de Erpse Krant symbool voor de drie dorpen en daarmee symbool voor de krant. De drie kerkjes staan er nog steeds, zij het in een iets modernere uitvoering. Daar blijven ze voorlopig ook staan, al is het alleen maar uit eerbied voor twee mensen die zich respectievelijk 36 en 20 jaar met ziel en zaligheid voor de krant in hebben gezet.
- 25