Η ΓΕΝΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ Αν και τα ερωτήματα θα είναι πάντα παραπάνω από τις απαντήσεις που έχουμε να δώσουμε, ας προσπαθήσουμε να ερευνήσουμε τα άγνωστα μονοπάτια της πορείας του ανθρώπου προς την εξέλιξη.
Γράφει η Ειρήνη Σπανοπούλου eirinispanopoulou@hotmail.com Ο άνθρωπος, αυτός ο δεινός ταξιδιώτης στο χρονικό συνεχές της γης, είναι ένα μοναδικό πλάσμα, γεννημένο να διαφεντεύει τον κόσμο στον οποίο και δραστηριοποιείται. Σίγουρος για τον εαυτό του, δημιουργός και κτήτορας, διεκδικεί και εκμεταλλεύεται ότιδήποτε προς όφελος του, για ένα καλύτερο μέλλον. Με σίγουρα βήματα προχωράει στον δρόμο της γνώσης και της επιστημονικής έρευνας, που τον διευκολύνουν ανοίγοντας του μονοπάτια στρωμένα με αποδείξεις και εύλογα συμπεράσματα. Όσο όμως και αν παλεύει με το απαιτητικό τέρας της λογικής, όσο και αν επιθυμεί να εξηγήσει με μαθηματικούς τύπους το παρόν και με αλγοριθμικές εξισώσεις το μέλλον, εντούτοις αδυνατεί να κοιτάξει στο παρελθόν και να ξεδιαλύνει το μυστήριο που
αιωνίως δημιουργεί δεκάδες αναπάντητα ερωτήματα προκαλώντας αμηχανία. Πώς δημιουργήθηκε πραγματικά; Από ποια μήτρα ξεπήδησε για πρώτη φορά για να αντικρίσει το φως του ήλιου; Ποια πλάσματα ενώθηκαν για να του δώσουν πνοή ή μήπως ήταν
απλά το αποτέλεσμα χημικών ενώσεων που σε βάθος χρόνου του έδωσαν μορφή και σχήμα; Η παραμονή μας στην γη είναι τόσο μακρόχρονη που οι απαρχές της δημιουργίας σκοτίζονται από σκιές και βαριά σύννεφα αλληγορικών παραδόσεων. Σήμερα παλεύουμε να βρούμε μια κάποια άκρη σε αυτόν τον λαβύρινθο επιθυμίας. Η πραγματική μας ταυτότητα παραμένει κρυφή από την επιστήμη που ακόμα και αυτή αποκτά σταδιακά δική της μνήμη και νοημοσύνη. Μήπως τελικά βαδίζουμε σε λάθος δρόμο; Μήπως τελικά έφτασε η στιγμή να απευθυνθούμε αλλού προκειμένου να πάρουμε τις απαντήσεις που χρειαζόμαστε για να ολοκληρωθούμε πραγματικά σαν είδος; Ας αφήσουμε για λίγο τις σύγχρονες απόψεις περί καταγωγής από τα