Konumlandýrmalar- Ahmet Önel
58
148 Kýrmýzý kapaklý deftere öyküler yazýyorum, diyorsun. Yeþil kapaklý olaný günlükler içinmiþ. Mavi kapaklý defterde yeni bir romana baþlamýþsýn. Sistemli bir çalýþma için iyi bir yöntem, diyorum. Düpedüz kolaylýk! Yalnýzca bir oyun bu, diyorsun, kolaylýkla ilgili düþüncelerimi kapaksýz bir deftere geçirirken. Kurallarýn anlatýlanlarla sýnýrlý olduðu çocuksu bir oyun yalnýzca.
149 Adresimi yitirdiðini söyledi, kapýmý çaldýðý o gün! Mektuplarýn kesilmesi demek o yüzdenmiþ. Sana gelmiþ iþte, diye gülümsedim birden. Ya da yazýnýn tükendiði bu yere!
150 Yaþam güzel anlar toplamýdýr, diye mýrýldanýyor adam. Kadýnýn yanaðýna minik bir öpücük konduruyor. Geri kalanlar, yani tüm tatsýz anlar ise birer ölüm provasý olmalý, yoksa haksýz mýyým?