çabaladığım gizli yaralarıma tuz basıyor sanki. Hem de bile bile... Beni herkesten iyi tanımanın ayrıcalığını sonuna kadar kullanarak. Esin'in yerinden kalkıp karşımda durması ve ne anlama geldiğini anlayamadığım alkışlarla bölünüyor konuşmamız. Esin elindeki kutuyu açıp; ortasına küçük, tek taş bir pırlanta yerleştirilmiş, kalp şeklinde bir kolyeyi boynuma takıyor. "Yüreklerimizin seninle attığını unutmaman için..." Can arkadaşlarım benim! Gözlerimden inen yaşları engelleyemiyorum. Onların olmayacağı bir nikâh töreninin yavanlığı, şimdiden içimi kavurmaya başladı bile... Dönüş yolunda, Korhan'ın arabasının arka koltuğunda oturuyoruz Esin'le. Sımsıkı tutuyor elimi. "Güçlü olacaksın!" diyor. "En çok altı ay sonra döner Pira-ye, diyorlar arkandan. En azından onları haklı çıkarmamak için, güçlü olmak zorundasın." 254 Gerçekten de altı ay sonra döner mi Piraye? Ya da temeli İstanbul'da kalmış, billur bir köşkü yerle bir edip; yıkıntısı üzerinde ağıtlar mı yakar? Bir bilebilsem... 22 Ablam ve çocuklar yalnız geliyorlar Diyarbakır'a. Eniştem, iş bahanesiyle sıyrılmayı becermiş gene. Nusret amcayla Nevin yengenin katılımıyla İstanbul grubumuz tamamlanıyor. Kenan Bey babama telefon açıp, "Gelin almaya gelelim," demiş. Artık unutulmaya yüz tutmuş eski âdetlerden biri daha. Babam da gerek olmadığını söylemiş zaten. Gelin almaya gelmeseler de, büyük bir kalabalıkla gelin karşılaması yapmaktan geri kalmıyorlar. Hem de davul zurna eşliğinde... Havaalanındaki yolcuların, yakınlarını uğurlamak ya da karşılamak için orada bulunan herkesin gözü üzerimizde. Haşim, kocaman bir gül demetiyle kucaklıyor beni. Konvoy halindeki arabaların susmayan korna sesleri, Diyarbakır'a gelin oluşumu, Haşim'in hemşehrilerine müjdeliyor sanki.
Alevi Dunce SAYFASI
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.