ROZDZI AŁ TRZEC I
Wierzę w Ducha Świętego 113
Co to znaczy: wierzę w Ducha Świętego?
Wierzyć w Ducha Świętego oznacza modlić się do Niego tak samo jak do Ojca i Syna. Oznacza to wiarę w to, że Duch Święty przychodzi do naszego serca, żebyśmy jako dzieci Boże poznali naszego Ojca w niebie. Poruszeni przez Ducha Świętego możemy zmieniać oblicze ziemi. [683-686]
Jaką rolę w życiu Jezusa odgrywa Duch Święty?
Bez Ducha Świętego nie można zrozumieć Jezusa. Jak u nikogo innego w Jego życiu uobecnił się Duch Boży, którego nazywamy Duchem Świętym. [689-691, 702-731] Duch Święty był Tym, który powołał do życia Jezusa w łonie Dziewicy Maryi (Mt 1, 18), potwierdził, że Ten jest umiłowanym Synem (Łk 3, 21-22), prowadził Go (Mk 1, 12) i napełniał życiem aż do końca (J 19, 30). Na krzyżu Jezus oddał ducha. Po swoim Zmartwychwstaniu obdarzył swoich uczniów Duchem Świętym (J 20, 20). Tym samym Duch Jezusa przeszedł na cały Kościół: „Jak Mnie posłał Ojciec, tak i Ja was posyłam” (J 20, 21). 115
Pod jakim imieniem i w jakich znakach ukazuje się Duch Święty?
Na Jezusa Duch Święty zstąpił pod postacią gołębicy. Pierwsi chrześcijanie doświadczają Ducha Świętego
927N_youcat_inside.indd 73
WILHELM STÄHLIN (1883-1975), ewangelicki teolog
Nie przyjęliście przecież ducha niewoli, aby trwać w lęku, ale przyjęliście Ducha, który czyni was dziećmi. W Nim wołamy: Abba, Ojcze! Rz 8, 15
On pobudza nas do spotykania się z innymi, zapala w nas ogień miłości, czyni z nas misjonarzy miłości Bożej.
72 73 [ I I ] 3. ROZDZ I AŁ : W IER ZĘ W DUCHA Ś W IĘ T EGO
114
Kto więc prosi: „Przyjdź Duchu Święty”, musi być również gotowy prosić: „Przyjdź i zniszcz mnie tam, gdzie muszę być zniszczony!”.
CZĘŚĆ PIERWSZA – W CO W IER Z YMY
Przed śmiercią Jezus obiecał swoim uczniom, że pośle im „innego Wspomożyciela” (J 14, 16), gdy Jego nie będzie już z nimi. Kiedy potem na uczniów, członków pierwotnego Kościoła, został wylany Duch Święty, zrozumieli, co Jezus miał na myśli. Przepełniło ich głębokie poczucie bezpieczeństwa i radość w wierze, otrzymali też określone CHARYZMATY: tzn. mogli prorokować, uzdrawiać, czynić cuda. Aż do dnia dzisiejszego istnieją w Kościele ludzie, którzy mają takie dary i dokonują wielkich rzeczy. 35-38, 310-311
CHARYZMAT Y (gr. chárisma – powab, łaska, łaskawość, miłosierny dar) są łaskami Ducha Świętego, bezpośrednio lub pośrednio służącymi Kościołowi (zob. 1 Kor 12, 6nn). Mogą być proste i zwyczajne, jak i nadzwyczajne (dar języków, prorokowania, uzdrawiania). Zostają udzielone w celu budowania Kościoła, dla dobra ludzi oraz ze względu na potrzeby świata.
BENEDYKT XVI, katecheza o Duchu Świętym, 20.07.2007 r.
24.09.2013 14:54