Iedereen wil graag oud worden De oudste inwoner van Vinkel, Toon Pennings
Als ik aankom bij de oudste inwoner van ons dorp, maakt deze zelf de deur voor me open en begroet me met: zedde gè er al. Gè zut toch um half zeuve hier zèn! Ik excuseer me voor het kwartier dat ik te vroeg ben en samen lopen we naar binnen.
GRONDIGE DENKERS, GEDREVEN DOENERS www.ploegam.nl
34
Toon is inderdaad nog vrij vitaal en kan dan ook nog zelf in huis rond. Maar dat alles minder wordt, weet hij zelf ook wel. Maar dat moet je accepteren, want anders wordt het allemaal wel heel moeilijk. Iedereen wil graag oud worden, maar niemand wil het zijn, waren de woorden van een wijze vrouw. Toon denkt na… en begint dan te vertellen dat hij geboren is op 28 februari 1928. Ik ben dus de zondag aacht daag terug, 93 geworre. Oja denk ik, de zondag acht daag terug… zondag ’n week geleden om het hedendaags te zeggen. Ik ben op Engelenstede geboren. Als tweede van ’n gezin met 3 jongens en 2 meiden. Hier in het dorp zei toentertijd iedereen Toon van Bert van Nôlleke’s. Toon Pennings was ik in de klas, maar daarbuiten zei niemand Pennings. Ik heb een onbezorgde jeugd gehad. Ik ging naar school en als ik thuis kwam moest ik mee helpen op m’n ouders boerderij. We
hadden ’n stuk of 8 koeien, waar m’n ouders de kost mee konden verdienen en zodoende 5 kindermonden gevuld konden worden. Over m’n schooltijd kan ik je eigenlijk niet veel vertellen, omdat ik er niet veel meer van weet. Het zal allemaal wel niet zoveel indruk gemaakt hebben, anders had ik er nog wel meer over geweten. Het enige dat ik weet is dat ik met Toon van Berkel wel eens wat deed na school. Maar veel zal het niet geweest zijn, want ik moest mezelf na school thuis melden, want er was werk voldoende, 8 koeien hè. Groot boer, kun je je het voorstellen? Ik schud van nee. Altijd geboerd Toon? Nee! Ik heb ook nog bè Toon van Cisse gewerkt! De kolenboer? Inderdaad jonghe… Dus wel altijd geboerd?... ik knik verontschuldigend. Ik was 14 misschien 15 jaar toen ik dat deed. Zwaar werk. Met zakken kolen vanaf de platte wagen bij de mensen ergens achter op de misse op zoek naar ‘n kolenhok. Maar je kwam zodoende wel op veel plaatsen. Op de meeste plaatsen was het overal hetzelfde. Èrremoei! 26 jaar was ik toen ik trouwde met Toi vd Berg, van yuppe. Die kende ik natuurlijk al van school. Maar verders eigenlijk niet, want in die tijd gingen wij van Engelenstede en Kaathoven vanuit school onze kant op en die van HeeschVinkel hun kant op. Ook had ik eigenlijk niet zoveel met Heesch-Vinkel. Dè was toch ander volk. Nie verkeerd... mar toch. Zo ervaarde ik dat als mènneke hè! Maar op Dintherse kermis 1950 liep ik zogezegd tegen ons Toi oan. Na 4 jaar gevreeën te hebben -verkering heet het nu trouwens- trouwden we op 25 mei 1954. Wat deden jullie toentertijd als jong stelletje? We gingen ’n eindje fietsen en kijken of er ergens wat te doen was. Er was toen op ’n zondagmiddag nergens iets te
Echo 2021 - 03
