Dytikos #48 by Alexios Alamatidis

έτος 10o - άνοιξη 2008

Üποψη για τον Kόσµο

ôéìÞ: € 8x10-3

Μηχανήµατα • Κλιµατισµού • Φυσικού Αερίου • Θέρµανσης • Εξαερισµού ΕΜΠΟΡΙΑ – ΜΕΛΕΤΗ – ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Γνωρίζατε ότι η κακή χρήση των κλιµατιστικών µηχανηµάτων

ς α ί ε γ Υ α δ ί Ασπ

ά κ ι τ σ ι τ α µ ι λ Κ για τα

! ! ! η σ η ρ ή τ ν υ ηΣ

έχει δυσάρεστες επιπτώσεις στην υγεία σας; • Γρίπη • Εξωγενής αλλεργική κυψελίτιδα • Βρογχιολίτιδα • Ερεθισµός της µύτης του λαιµού και των µατιών Είναι παθήσεις και συµπτώµατα που µπορεί να συνδέονται µε την κακή συντήρηση των κλιµατιστικών.

Πως µπορούµε να προστατέψουµε την υγεία µας;

ΜΕ ∆ΥΟ ΑΠΛΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ Καθαρισµός φίλτρων Προληπτική συντήρηση Θα πρέπει µια φορά το χρόνο να προβούµε σε προληπτική συντήρηση του κλιµατιστικού µας, από εξειδικευµένο συνεργείο.

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ

Ισχύει µέχρι 30 Μαΐου 2008

Μετά τη συντήρηση το µηχάνηµα θα επανέλθει στην αρχική του λειτουργία, χωρίς απώλειες είτε στην ψύξη είτε στη θέρµανση.

Συντήρηση µιας συσκευής:

€ 35,00 (+Φ.Π.Α.) Συντήρηση δύο συσκευών:

€ 60,00 (+Φ.Π.Α.) Συντήρηση τριών συσκευών:

€ 90,00 (+Φ.Π.Α.) Ξενίδης Μεν. Κωνσταντίνος

Λαγκαδά 238 • Αερογέφυρα Σταυρούπολης • Θεσσαλονίκη Τηλ.: 2310.600.241 & 2310.656.219 Fαχ: 2310.659337 - e-mail: kbclimagas@yahoo.gr

www.metallus.gr

Έλα Λόλα, να ένα μήλο!

Μόνο αυτό, δεν αρκεί για να γράψεις καλά στις εξετάσεις.

Τμήματα ȖɇɀɁȵɅɐɃɇ ȞɇȾȹɐɃɇ r Κατεύθυνση Θετική, Θεωρητική, Τεχνολογική ȥȺɌɒɉɎɈɌ ȚɗɋɊɀ ȱɆɐ ȟɄɂɈɘƇɈɄɀ ȫɀɄ t FNBJM FQJDFESP!PUFOFU HS XXX FQJLFOUSP FEV HS

ÁãáðçôÝò áíáãíþóôñéåò, áãáðçôïß áíáãíþóôåò,

ãéá óõíäñïìÝò

επικοινωνήστε στο τηλέφωνο: 2310 606.928 αποστείλετε: • για 10 τεύχη 18,00€ • για 5 τεύχη 9,00€

Πριν από έναν περίπου μήνα βρέθηκα λίγες μέρες στην Κολωνία, μια «αδελφή» πόλη της Θεσσαλονίκης, με περίπου τον ίδιο αριθμό κατοίκων. Η πόλη αυτή δεν μου είναι άγνωστη, μια και γεννήθηκα και έζησα 18 χρόνια της ζωής μου εκεί. Παρότι γνωρίζω την Κολωνία πάρα πολύ καλά, ετούτη τη φορά πρόσεξα κάτι που άλλοτε δεν του έδινα και τόση σημασία, προφανώς γιατί ανήκει στα αυτονόητα και στην καθημερινότητά της. Ο λόγος γίνεται για τα ποδήλατα στους δρόμους μιας πόλης με τον ίδιο περίπου αριθμό κατοίκων με τη Θεσσαλονίκη, αλλά με εικόνα εντελώς διαφορετική. Μιλάμε για πολλές χιλιάδες ποδηλάτες, αγαπητοί φίλοι, σε κάθε γωνιά, σε κάθε δρόμο και πλατεία, υπάρχουν παντού. Και αν εδώ πέρα ο ποδηλάτης θεωρείται και λίγο «ούφο» από τους «πανέξυπνους» συμπατριώτες μας, εκεί «ούφο» είναι ο οδηγός αυτοκινήτου που οδηγεί μέσα στο κέντρο της πόλης. Οι ποδηλατόδρομοι είναι περίπου όσοι και οι κανονικοί δρόμοι και οι ποδηλάτες εκεί σου δίνουν την εντύπωση ότι η πόλη τούς ανήκει. Οι περισσότεροι ποδηλάτες φορούν κράνος και ειδικά ευδιάκριτα ρούχα και αν πεις για τα ποδήλατα, είναι πράγματι χάρμα οφθαλμών. Το ποδήλατο δεν έχει όριο ηλικίας, οι περισσότεροι αναβάτες που είδα ήταν ενήλικες, το ποδήλατο, βλέπετε, δεν είναι παιχνίδι, αλλά ένα σοβαρό εργαλείο μετακίνησης και άθλησης. Ήταν Σάββατο και ο καιρός ήταν, για τα γερμανικά δεδομένα, πολύ καλός. Ήλιος, καθαρός ουρανός και η θερμοκρασία γύρω στους 12 βαθμούς Κελσίου. Τα ποδήλατα χιλιάδες ξεχύθηκαν στους δρόμους, μικροί, μεγάλοι, άλλοι με κουστούμι και γραβάτα, άλλοι με φόρμες, μητέρες με ειδικά καρότσια που τα τραβούσαν με το ποδήλατο, και μέσα είχαν το παιδί τους. Οι ειδικοί χώροι στάθμευσης ποδηλάτων ήταν γεμάτοι, στους δρόμους οι οδηγοί των αυτοκινήτων σέβονται τους πεζούς και τους ποδηλάτες, αν τολμήσεις και αψηφήσεις την προτεραιότητά τους, την έβαψες. Η μήνυση και το τσουχτερό πρόστιμο είναι βέβαια, το αυτοκίνητο στις πόλεις θεωρείται αναγκαίο κακό και όχι «must», όπως είναι εδώ. Την επόμενη μέρα έβρεχε. Σκέφτηκα πως τώρα θα αφήσουν τα ποδήλατα σπίτι οι Γερμανοί και θα στραφούν σε άλλους τρόπους μετακίνησης. Παρά τη βροχή, δεν υπήρχε αισθητά μειωμένος αριθμός ποδηλάτων στην πόλη. Απλώς όλοι φορούσαν αδιάβροχα ρούχα και η ζωή τους συνεχιζόταν κανονικά. Το πράσινο περισσεύει, οι χώροι στάθμευσης (αυτοκινήτων) είναι άφθονοι και τα καυσαέρια βρίσκονται σε σχετικά χαμηλά επίπεδα. Η πόλη έχει μια εντελώς διαφορετική εικόνα απ’ ότι η Θεσσαλονίκη. Ο αριθμός των αυτοκινήτων και ο τρόπος μετακίνησης των Θεσσαλονικέων αγγίζει το γελοίο. Είναι πράγματι γελοίοι αυτοί που θεωρούν το αυτοκίνητο μέτρο προόδου ή είδος επίδειξης και το ποδήλατο απομεινάρι της φτώχειας και της μιζέριας. Πώς όμως φτιάχνεις μια κοινωνία με ευσυνείδητους πολίτες που σέβονται πρώτα απ’ όλα τον εαυτό τους και ύστερα το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζουν; Πώς καταφέρνεις να πείσεις

τους πολίτες να αφήσουν σπίτι το αυτοκίνητο και να ανέβουν σε ποδήλατο ή σε μέσο μαζικής μεταφοράς; Είναι απλό. Πρώτα δημιουργείς τις κατάλληλες υποδομές (τραμ, μετρό, λεωφορεία, ποδηλατόδρομους) και μετά κάνεις πολλή δουλεία στα σχολεία (ειδικά στα δημοτικά), σε θέματα περιβαλλοντικής συνείδησης. Τα θετικά αποτελέσματα θα έρθουν σε 10 με 15 χρόνια. Δεν είναι τυχαίο που στη Γερμανία βλέπεις ανθρώπους όλων των ηλικιών πάνω στα ποδήλατα. Και όταν λέμε όλων των ηλικιών, το εννούμε, αφού είδα γιαγιά 75 χρονών να κάνει πεντάλ, 40 άρηδες, 20 άρηδες, πιτσιρικάδες, όλοι μα όλοι. Σε πρώτη φάση όλα αυτά μπορεί να ακούγονται αστεία στα αυτιά του Έλληνα. Και όμως δεν υπάρχει άλλη λύση για τις πόλεις μας, αγαπητοί φίλοι, αφού η λύση στο κυκλοφοριακό δεν είναι να δημιουργηθούν υποδομές που θα βάλουν ακόμη περισσότερα αυτοκίνητα στις πόλεις (με χώρους στάθμευσης, λεωφόρους κτλ.), αλλά να δημιουργηθούν υποδομές που θα βγάλουν το αυτοκίνητο μέσα από την πόλη. Οι Έλληνες πολιτικοί και συγκοινωνιολόγοι φαίνεται πάντως να έχουν μεσάνυχτα. Στη Θεσσαλονίκη ειδικά δεν υπάρχει ούτε ένας ποδηλατόδρομος. Κάτι πήγε να γίνει στο Κορδελιό πριν από μερικά χρόνια, αλλά έγινε με λάθος τρόπο. Όσο για την παραλία (τόπος «συνεύρεσης» ποδηλατών), είναι κατά τη γνώμη μου η γκετοποίηση του ποδηλάτου, ο περιορισμός του σε ένα μόνο σημείο της πόλης, λάθος φιλοσοφία δηλαδή. Οι πόλεις μας είναι εχθρικές απέναντι στον πεζό και στο ποδήλατο, είναι δηλαδή εχθρικές προς το περιβάλλον. Ένα είναι σίγουρο. Για να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο, πρέπει πρώτα να αλλάξει η νοοτροπία μας. Εμείς οι ίδιοι είναι που διαμορφώνουμε με τη συμπεριφορά μας την εικόνα της πόλης. Οι πολιτικοί ποτέ δεν φημίζονταν για θαρραλέες αποφάσεις σχετικά με το περιβάλλον. Τώρα είναι η ευκαιρία να αλλάξουμε κάτι, να διορθώσουμε λάθη του παρελθόντος, να απαλλαχθούμε από παρωχημένους τρόπους σκέψης και μορφές συμπεριφορές, να δούμε νέες αξίες για εμάς και το μέλλον της επόμενης γενιάς. Και όσο για τη Μακεδονία; Ελληνική είναι και κανείς δεν μπορεί να μας την πάρει, ούτε οι Αμερικανοί, ούτε μια χούφτα άνθρωποι στα βόρεια σύνορά μας. Θέλει όμως και εδώ δουλειά και προπάντων Παιδεία, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Αέραααααα… Ως το επόμενο ραντεβού μας να ’στε όλοι καλά.

Παραγωγή: adaction A.E. Πλ. Ιπποδρομίου 21, 546 21 Θεσσαλονίκη, τηλ: 2310 256.974-5 email: creative@adaction.gr

Υπεύθυνος έκδοσης - Αρχισυντάκτης: Αλέξης Αλαματίδης Ειδικός σύμβουλος έκδοσης: Άγγελος Παμπουκίδης Συνεργάτες: Λευτέρης Ακριτίδης Άννα Ακριτίδου Χαράλαμπος Δάντης Χριστίνα Δεβρελή Θόδωρος Ελευθεριάδης Θεοδώρα Ρούμκου Οδυσσέας Σταυράκης Τραπεζανίδης Δημήτρης Δημήτρης Χορόσκελης Αλέξανδρος Υδάτης

editorial

Συνεργάτες τεύχους: Θόδωρος Γιαχουστίδης Θεοδώρα Γιαννιού Δάνος Δανιηλίδης Μπάμπης Ιμβρίδης Φώτης Κουτσαμπάρης Πασχάλης Μητρακούδης Ιωάννα Μπάμπη Ειρήνη Μπούρα Κώστας Ποτακίδης Γιώργος Στάμκος Κατερίνα Τερζοπούλου

Γραφιστική: Γιώργος Παπαδόπουλος Διαφημίσεις: 2310 606.928 Διορθώσεις κειμένων: Δώρα Γιαννιού Σκίτσα: Δημήτρης Νικολαΐδης Φιλμ - Εκτύπωση: Φίλιππος, Εκδοτική Βορείου Ελλάδος Διεύθυνση Περιοδικού: Ευζώνων 7, Άνω Ηλιούπολη, 546 31 Θεσσαλονίκη, ( 2310 606.928, Φαξ: 2310 642.055 Hλεκτρονικό ταχυδρομείο: dytikos@the.forthnet.gr Δικτυακός τόπος: http://users.forthnet.gr/the/dytikos Τιράζ: 7.000. Διανέμεται δωρεάν σε πάνω από 300 σημεία στην πόλη. Φωτογραφία Εξωφύλλου Νομός Κιλκίς Αλέξης Αλαματίδης

Τα άρθρα εκφράζουν τις απόψεις των συντακτών τους

ÌÅÓÇÓ ÅÊÐÁÉÄÅÕÓÇÓ

ÈÅÙÑÇÌÁ ÈÅÙÑÇÌÁ

ìå ðñïïñéóìü ôçí åðéôõ÷ßá!

ÅÊÐÔÙÓÇ

ÓÕÓÔÇÌÁ ÓÐÏÕÄÙÍ

25%

óôïõò Üñéóôïõò ìáèçôÝò

ÊëåéóôÜ ÔìÞìáôá 6 áôüìùí.

Â’ Ëõêåßïõ (Âáèìüò > 18)

50%

Äéäáóêáëßá áðü ôïõò õðåýèõíïõò äéåýèõíóçò.

óôïõò Üñéóôïõò ìáèçôÝò

30%

Á’ Ëõêåßïõ (Âáèìüò > 18) óôï óõíïëéêü ðïóü, ãéá äýï áäÝëöéá

ÄùñåÜí óõããñÜìáôá ôùí êáèçãçôþí ìáò óôïõò ìáèçôÝò. ÔáêôéêÞ åíçìÝñùóç ãïíÝùí. Óõóôçìáôéêü ðñüãñáììá äéáãùíéóìÜôùí áíÜ äåêáðåíèÞìåñï.

ÐÑÏÓÏ×Ç! Ç Ýãêáéñç åããñáöÞ óáò èá óõìâÜëåé óôçí ïëïêëçñùìÝíç ðñïåôïéìáóßá óáò êáé ôï óùóôüôåñï ðñïãñáììáôéóìü ôïõ öñïíôéóôçñßïõ

ËÁÃÊÁÄÁ 126 (ÅÍÁÍÔÉ ÏÁÅÄ) - ÔÇË.: 2310 552255

τουρισμός

ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟΙ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ Γραφικές εικόνες στα χωριά του Νότιου Πηλίου.

Κείμενο-Φωτογραφίες: Πασχάλης Μητρακούδης

paskalis98@yahoo.com

Νότιο Πήλιο

Ένας μυστικός παραδεισένιος προορισμός Παρθένες παραλίες, ήσυχα ψαροχώρια και ατελείωτοι ελαιώνες συνθέτουν ένα σκηνικό που όμοιό του δύσκολα συναντά κανείς. Το Νότιο Πήλιο συνδυάζει ιδανικά πλούσια βλάστηση που φτάνει ως τη θάλασσα και κλειστούς κολπίσκους με κρυστάλλινα πεντακάθαρα νερά που λαμπυρίζουν στις ακτογραμμές του Παγασητικού και του Αιγαίου. Αυτός ο μοναδικός συνδυασμός βουνού και θάλασσας είναι που κάνει το Πήλιο έναν ακαταμάχητο προορισμό και για τις τέσσερις εποχές του χρόνου.

Πάντα είχα την επιθυμία να επισκεφθώ το νότιο μέρος του Πηλίου, αυτό το κομμάτι γης που μοιάζει με ένα τεράστιο χέρι που αγκαλιάζει τον Παγασητικό και κλείνει μέσα του ένα πανέμορφο νησάκι, το Παλιό Τρίκερι. Εξοπλισμένοι λοιπόν με χάρτες και ταξιδιωτικούς οδηγούς ξεκινάμε για ένα όμορφο τριήμερο στο νότιο Πήλιο στις αρχές του Μάρτη. Περνάμε βιαστικά από το Βόλο, αποφεύγοντας τον πειρασμό να πιούμε έναν καφέ στην όμορφη παραλία του, γιατί έχουμε ακόμη δρόμο μπροστά μας μέχρι να φτάσουμε στον προορισμό μας. Δυστυχώς ο Βόλος δεν έχει εξωτερικό περιφερειακό δρόμο που να παρακάμπτει το κέντρο του, αλλά το θετικό είναι ότι παντού υπάρχουν πινακίδες και αν είσαι προσεκτικός, δύσκολα θα μπερδευτείς. Προσπερνάμε στο δρόμο μας τα παραλιακά χωριά Αγριά, Κάτω Λεχώνια, Μαλάκι, Κάτω Γατζέα, Καλά Νερά και Κορόπη, που τα τελευταία χρόνια έχουν μεγάλη τουριστική ανάπτυξη και συγκεντρώνουν πλήθος κόσμου στις γραφικές ψαροταβέρνες και στις παραλίες τους. Τώρα ο δρόμος αρχίζει να απομακρύνεται από τη θάλασσα κι εμείς χανόμαστε μέσα σε μικρούς λοφίσκους από ατελείωτους ελαιώνες. Όπου και να κοιτάξει το μάτι σου βλέπεις μόνο γέρικες ελιές, ενώ ατελείωτες στροφές και δρόμοι με στενές κλίσεις μάς περιμένουν μέχρι να φτάσουμε στους Αφέτες. Από το χωριό γυαλίζει η παραλία της Αφύσσου. Το καλοκαίρι μαζεύει πολύ κόσμο που έρχεται να απολαύσει τη ζεστή θάλασσα του Παγασητικού. Συνεχίζοντας τον ορεινό, δύσβατο δρόμο φτάνουμε στην Αργαλαστή. Έδρα του ομώνυμου δήμου και οικονομικό κέντρο της περιοχής, η Αργαλαστή διατηρεί ακόμη ανέπαφα πολλά από τα στοιχεία του παρελθόντος, όπως παλιά ελαιοτριβεία, συσκευαστήρια ελιάς και νεοκλασικά αρχοντικά, τα περισσότερα από τα οποία είναι σχεδόν παρατημένα και νοικιάζονται κυρίως

σε αλλοδαπούς που αφθονούν στην περιοχή λόγω των πολλών αγροτικών εργασιών. Είναι από τις λίγες περιοχές στο Νότιο Πήλιο που διαθέτει τόσο μεγάλο κάμπο –με κυριότερες καλλιέργειες αυτή της ελιάς και του αμπελιού– τη στιγμή που τα περισσότερα σπίτια στα υπόλοιπα χωριά έχουν μετά βίας μια μικρή αυλή, λόγω των έντονων κλίσεων. Λίγο πριν φτάσουμε στην πλατεία, μας εντυπωσιάζει το μαρμάρινο κωδωνοστάσιο της εκκλησίας των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, κτισμένο το 1913. Το περίτεχνο αυτό κτίσμα –ύψους 28 μέτρων– είναι απομίμηση του καμπαναριού της Αγίας Φωτεινής στη Σμύρνη και αποτελεί σήμα κατατεθέν του δήμου. Οι παραλίες της περιοχής, ο Κάλαμος, το Λεφόκαστρο, η Πάου και το Χόρτο είναι πολυσύχναστοι τουριστικοί προορισμοί που τις απολαμβάνουν Έλληνες και ξένοι επισκέπτες, ενώ από τη μεριά του Αιγαίου βρίσκονται η φημισμένη παραλία των Ποτιστικών και η Μελανή Ξινόβρυσης με τον Άγιο Κωνσταντίνο Πάλτσης, δύο παραλίες άγριας ομορφιάς με τεράστια βράχια σαν θεόρατα γλυπτά που ξεφυτρώνουν μέσα από τη θάλασσα.

Στη Μηλίνα και στο Λαύκο Ο δρόμος τώρα συνεχίζει παραλιακά και φτάνει στη Μηλίνα, που έχει την περισσότερη τουριστική κίνηση. Ο γραφικός οικισμός διαθέτει πολλές ψαροταβέρνες, καφετέριες και καταστήματα λαϊκής τέχνης, που εκτείνονται κατά μήκος της παραλίας. Παλιότερα αποτελούσε σημαντικό λιμάνι, αλλά με τα χρόνια ατόνησε δίνοντας θέση σε μια νέα μορφή ανάπτυξης, αυτήν του τουρισμού. Απέναντί μας προβάλλει το ακατοίκητο νησί Αλατάς, με το μοναστήρι των Αγίων Σαράντα Μαρτύρων. Το νησάκι πήρε το όνομά του από τις αλυκές που υπάρχουν εκεί και είναι κατάφυτο από ελιές και θάμνους. Τα επόμενα χρόνια όμως το νησί αναμένεται να κατοικηθεί, καθώς προβλέπεται η κατασκευή τριών ξενοδοχειακών οικισμών από Κυπριακό τουριστικό όμιλο, μια επένδυση αξίας 50 εκ. ευρώ. Φεύγουμε από τη Μηλίνα και ακολουθούμε το δρόμο που οδηγεί προς το Λαύκο. Το γραφικό κεφαλοχώρι αποτελεί την έδρα του δήμου Σηπιάδος και διαθέτει πολλά παραδοσιακά σπίτια σε καλή κατάσταση, ενώ κάποια άλλα επισκευάζονται στα πρότυπα των παλαιοτέρων. Τριγυρνάμε στα γραφικά καλντερίμια του οικισμού που καταλήγουν στην πλατεία που σκεπάζεται από αιωνόβια κυπαρίσσια και πλατάνια.

Πόλος έλξης για τους τουρίστες είναι οι ψαροταβέρνες στο γραφικό λιμανάκι της Αγίας Κυριακής, με τα χταποδάκια να λιάζονται στα σύρματα.

τουρισμός

Το γραφικό λιμανάκι στο Βαλτούδι μπορεί να μην έχει μεγάλη κίνηση, όμως κρατιέται ζωντανό χάρη στον τουρισμό.

Τριγύρω υπάρχουν παλιά ταβερνάκια, το δημαρχείο και το Φάμπειο Μουσείο. Τα εκθέματά του –πίνακες ζωγραφικής και αγάλματα– είναι δωρεά του καλλιτέχνη Θανάση Κ. Φάμπα, δημότη του Λαύκου, που μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στη Ρουμανία (καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Βουκουρεστίου) και στο Βόλο. Από τον Λαύκο κινούμαστε προς την πλευρά του Αιγαίου και συγκεκριμένα προς τις παραλίες του Μουρτιά, του Πλατανιά και του Μαρτίνι. Εδώ το σκηνικό είναι ακόμη ωραιότερο: φαγωμένα από τη θάλασσα λευκά βράχια ξεπροβάλλουν σαν γλυπτά ενός μεγάλου καλλιτέχνη, ανάμεσα σε υπέροχα γαλαζοπράσινα νερά. Εκεί κοντά βρίσκεται και ο Άγιος Γεώργιος (κατά τους ντόπιους Κατηγιώργης). Το μικρό ψαροχώρι φημίζεται για τις ψαροταβέρνες του και ιδιαίτερα το καλοκαίρι θα το βρείτε πάντα γεμάτο από τουρίστες, οι οποίοι καταφθάνουν ακόμη και από την αντικρινή Σκιάθο με μικρά καραβάκια ή δικά τους κότερα. Κάθε πρωί, το λιμανάκι γεμίζει ψαρόβαρκες που κουβαλούν ό,τι θαλασσινό μπορείς να φανταστείς: φαγκριά, κουτσομούρες και μπαρμπουνάκια, κατακόκκινες σκορπίνες, αστακούς, δράκαινες, αχιβάδες, κοχύλια κι ένα σωρό άλλα φρούτα της θάλασσας. Τα τραπεζάκια στήνονται έξω, εκεί που ξεκινάει η παραλία και αυτή που κυριολεκτικά κάνει τη διαφορά είναι ο

«Φλοίσβος» του κυρ Νίκου Βούλγαρη. Ο αεικίνητος ιδιοκτήτης του πηγαίνει πρωί-πρωί και μαζεύει κρίταμμα, ένα σαρκώδες φυτό που φυτρώνει στα θαλασσινά βράχια και γίνεται νόστιμη σαλάτα με ξύδι και λάδι.

Στο Τρίκερι, το ακρόπρωρο του Πηλίου Απογευματάκι βρεθήκαμε στην Αγία Κυριακή, το γραφικό λιμανάκι του Τρικερίου που νομίζεις ότι μοιάζει με νησί. Στην είσοδο του οικισμού μάς υποδέχεται ο παλιός ταρσανάς που συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του στα πλεούμενα της περιοχής, ενώ λίγο πιο κάτω συναντάμε γραφικές ψαροταβέρνες με τα χταποδάκια να λιάζονται στα σύρματα και πλήθος κόσμου που απολαμβάνουν φρέσκο ψάρι και παραδοσιακούς ουζομεζέδες. Όλοι οι δρόμοι είναι πλακόστρωτοι, στενοί και τα σπίτια έχουν μικρές αυλές, απ’ όπου ξεπετάγονται ολάνθιστες βουκαμβίλιες, γιασεμί και τριανταφυλλιές. Λίγο πιο κάτω βρίσκεται η Γεροπλίνα, που πήρε το όνομά της από τα γέρικα πλοία που βρίσκονται αραγμένα στο μικροσκοπικό λιμανάκι της, ενώ από τον Αλογόπορο υπάρχει καραβάκι για το νησί Παλιό Τρίκερι, που την εποχή του Μεταξά χρησιμοποιήθηκε και σαν τόπος εξορίας. Οι Κόττες είναι το μέσα λιμανάκι του Τρικεριού, που οφείλει το όνομά του στο

σκοτάδι, το οποίο λόγω του προσανατολισμού του χωριού πέφτει από νωρίς. Δύο χιλιόμετρα από την Αγία Κυριακή απέχει το Τρίκερι, που ατενίζει τις ακτογραμμές της Εύβοιας από τη μία και της Στερεάς Ελλάδας από την άλλη. Το χωριό, παρά το γεγονός ότι είναι απομακρυσμένο, σφύζει από ζωή και κυρίως από νέους ανθρώπους που δεν αφήνουν τον τόπο τους να μαραζώσει. Στη δροσερή πλατεία υπάρχουν γέρικα πλατάνια και ακακίες ανάμεσα σε ταβέρνες που σερβίρουν κυρίως θαλασσινά, αφού κύρια ασχολία των κατοίκων αποτελεί η αλιεία. Η ώρα περνάει και ο ήλιος δύει ήδη πίσω από το Τρίκερι. Φεύγουμε από το Νότιο Πήλιο, κρατώντας εικόνες και πληροφορίες σαν μικρά φυλαχτά: μαλακή ζάλη από το τσίπουρο που ήπιαμε με τους ντόπιους στην πλατεία του Τρικερίου μαζί με φούσκες (θαλασσινός ουζομεζές) και προβατίνα στη γάστρα, πανέμορφους παρθένους κολπίσκους στο δρόμο μεταξύ Μηλίνας - Τρικερίου, γλυκιά ευωδιά από το ανθισμένο αγιόκλημα στις αυλές των σπιτιών της Αγίας Κυριακής κι ένα σωρό άλλα. Αν ψάχνετε για beach bar, μαζικό τουρισμό και αστεράτα ξενοδοχεία, ατυχήσατε. Αυτό το μέρος δεν είναι για σας. Είναι μόνο γι’ αυτούς που αγαπούν την ησυχία και τη φύση, που δεν διστάζουν να ψάχνουν ώρες ολόκληρες να βρουν όμορφες παραλίες –αφού δεν υπάρχουν ταμπέλες που να τις αναγράφουν– και

αρκούνται να φάνε σε ένα μικρό ταβερνάκι που εκείνη τη στιγμή ίσως διαθέτει μόνον αυγά και πατάτες, αλλά τις πιο νόστιμες που έχω φάει στη ζωή μου! Φεύγουμε από το μοναδικό τούτον τόπο με μια γλυκιά γεύση, αλλά συνάμα και με μια αίσθηση ανεκπλήρωτου που σύντομα θα μας φέρει ξανά πίσω.

Πληροφορίες Διαμονή: Τα παραδοσιακά καταλύματα «Αγαμέμνων» στην Αργαλαστή είναι μακράν η καλύτερη επιλογή διαμονής στην περιοχή (τηλ. 24230 54557, www. agamemnon.gr). Αν θέλετε να βρίσκεστε κοντά στη θάλασσα, στη Μηλίνα θα βρείτε πολλά ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια, όπως το Milina apartments (τηλ. 24230 65020), ενώ στην πλατεία του Τρικερίου θα βρείτε τα ενοικιαζόμενα δωμάτια του Γ. Μαραβέλια (τηλ. 24230 91411) και στον Αλογόπορο τις ενοικιαζόμενες κατοικίες του Χ. Σωτηρίου (24210 70019). Στη Μηλίνα λειτουργεί επίσης το κάμπινγκ «Ολιζών» (τηλ. 24230 65236). Αποστάσεις: Ο Δήμος Σηπιάδος απέχει από τη Θεσσαλονίκη 265 χιλιόμετρα. Δείτε κι άλλα: Στην ιστοσελίδα του δήμου Σηπιάδος www.sipiada.gr

περιβάλλον Γράφει ο ∆άνος ∆ανιηλίδης (danospress@yahoo.com)

Ανακυκλώστε, χαρίζοντας αντικείμενα που δεν θέλετε σε κάποιον άλλον Ένα διεθνές δίκτυο ανθρώπων άπλωσε τις ρίζες του για καλό σκοπό και στην Ελλάδα πριν από μερικούς μήνες. Το «Δυτικώς» αποφασίζει να το γνωρίσει καλύτερα.

ιδιαίτερη αυτή ιστορία ξεκίνησε πριν από πέντε χρόνια (Μάιος 2003) στο Τούσον της Αριζόνας, από τον κύριο Ντέρον Μπιλ. Ο ίδιος ήταν ήδη τακτικός φίλος της ανακύκλωσης και στέλεχος μη κερδοσκοπικής οργάνωσης που ασχολούνταν με ζητήματα προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος. Ύστερα από κάποια ανακαίνιση που έκανε ο Μπιλ στο γραφείο του, προέκυψαν κάποια είδη του γραφείου που δεν τα χρειαζόταν πλέον. Ο ίδιος επεδίωξε, αντί να τα πετάξει στα σκουπίδια, να τα δωρίσει σε κάποια εθελοντική οργάνωση, ώστε και τόπο να πιάσουν, αλλά και να μην επιβαρυνθεί το περιβάλλον. Συνειδητοποιώντας, λίγο αργότερα, ότι καμία οργάνωση δεν τα ήθελε –οπότε τα αντικείμενα αυτά ήταν έτοιμα να επιβαρύνουν τη γειτονική του χωματερή– κατέληξε στην απόφαση να δημιουργήσει το δίκτυο freecycle, μια μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα –αποκλειστικά δικτυακή– οργάνωση. Η φιλοδοξία του ήταν –και τελικά υλοποιήθηκε πανηγυρικά– να μπορούν μέσω της συγκεκριμένης ιστοσελίδας όσοι επιθυμούσαν να ξεφορτωθούν αντικείμενα που δεν χρειάζονταν πλέον, τα οποία θα περιέρχονταν –χωρίς κόστος– στα χέρια ατόμων που τα χρειάζονταν. Έτσι γεννήθηκε αυτός ο ιντερνετικός τρόπος ανακύκλωσης, μέσω της ιστοσελίδας www.freecycle.org.

Τι μπορεί κανείς να ξεφορτωθεί; Όσοι εγγραφούν –δωρεάν– ως μέλη του δικτύου μπορούν μέσω αγγελιών προσφοράς που θα βάλουν να απαλλάσσονται από δώρα που έλαβαν και δεν χρησιμοποίησαν ποτέ, παλιούς υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα, ηλεκτρικές συσκευές, έπιπλα, βιβλία και περιοδικά, διακοσμητικά. Ουσιαστικά μιλούμε για οποιοδήποτε προϊόν, που διατηρείται, όμως, σε καλή και λειτουργική κατάσταση.

Γεωγραφική εξάπλωση του δικτύου και η περίπτωση της Θεσσαλονίκης Το δίκτυο αποτελείται σήμερα από περισσότερες από 5.000 τοπικές ομάδες και 5 εκ. μέλη, σε 75 χώρες του πλανήτη. Τα μέλη αυτών των κατά τόπους ομάδων δημοσιεύουν στην τοπική ιστοσελίδα του δικτύου αγγελίες, είτε προσφοράς είτε και ζήτησης, ώστε να είναι εύκολη και οικονομική η μεταφορά των συμφωνηθέντων προϊόντων. Στην Ελλάδα υπάρχουν δέκα τοπικά δίκτυα, με περισσότερα από 2.500 μέλη. Αυτά τα δίκτυα εδρεύουν στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη (900 μέλη μέχρι τα μέσα Μαρτίου), στην Πάτρα, στην Κοζάνη, στη Μυτιλήνη, στην Ξάνθη, στις Σέρρες, στη Ρόδο, στη Χαλκίδα και στο Ηράκλειο. Ας δούμε, όμως, τι είπε ο διαχειριστής του freecycle Θεσσαλονίκης (http://groups.yahoo.com/group/ thessaloniki_freecycle_group/) Aλέξανδρος Αστάρας για την εδώ προσπάθεια: «στόχος μας είναι αφενός να βοηθηθούν άνθρωποι οι οποίοι χρειάζονται κάποια αντικείμενα και αφετέρου να μειώσουμε τον όγκο των σκουπιδιών στις χωματερές, όπου και αυτά θα κατέληγαν. Με αυτόν τον τρόπο έχουμε και λιγότερα σκουπίδια, αλλά εξοικονομούμε και τα υλικά και την ενέργεια που δαπανήθηκαν, προκειμένου να κατασκευαστούν αυτά τα αντικείμενα. Σημειώνω ότι στις αγγελίες μας δεν θα βρει κάποιος διαλυμένα αντικείμενα ή σκουπίδια, αλλά αποτρέπουμε και όσους νομίζουν ότι ευαισθητοποιώντας τους συνανθρώπους μας, θα καταφέρουν να αποσπάσουν πανάκριβα προϊόντα». Το δίκτυο λειτουργεί –τόσο εδώ στη Θεσσαλονίκη όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο– χωρίς υπαλλήλους, γραφεία, αποθήκες, έσοδα και έξοδα, καθώς οι ιδρυτές και στη συνέχεια οι διαχειριστές του επιδιώκουν να απλοποιούν κατά το δυνατόν την όλη διαδικασία ανταλλαγής αντικειμένων μεταξύ των μελών τους. Την ίδια ώρα, όμως, φροντίζουν να προστατεύουν τα μέλη τους από κακόβουλους και επιτήδειους. Ο βασικότερος κανόνας είναι ότι τα πάντα διακινούνται εντελώς δωρεάν και κανείς δεν μπορεί να ζητήσει ή να προσφέρει ως δέλεαρ χρήματα για να δώσει ή να αποκτήσει κάτι. Σύμφωνα με τον κ. Αστάρα «στη Θεσσαλονίκη τα

ΚΛΙΜΑΤΙΣΜΟΣ • ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ • ΘΕΡΜΑΝΣΗ • ΕΞΑΕΡΙΣΜΟΣ ΤΗΛ.: 2310.656.219 - 2310.600.241

περιβάλλον «στόχος μας είναι αφενός να βοηθηθούν άνθρωποι οι οποίοι χρειάζονται κάποια αντικείμενα και αφετέρου να μειώσουμε τον όγκο των σκουπιδιών στις χωματερές, όπου και αυτά θα κατέληγαν.» συνηθέστερα αντικείμενα που αλλάζουν χέρια είναι τα ηλεκτρονικά αντικείμενα, τα περιφερειακά υπολογιστών, όπως μόντεμ, κάρτες γραφικών, εκτυπωτές, αρχεία, αλλά και αντικείμενα όπως κινητά τηλέφωνα, ποδήλατα, μουσικά όργανα και είδη σπιτιού, τα οποία έχουν ανάγκη κυρίως οι φοιτητές. Υπάρχουν όμως και κάποιες παράξενες αγγελίες, όπως κάποιου μέλους που ζήτησε ένα παλιό αυτοκίνητο ή μία βέσπα, άλλων που προσφέρουν καλάμια ψαρέματος ή εξοπλισμό ενυδρείου!».

Πρακτικές συμβουλές για να μπείτε και εσείς στο… χορό της ανακύκλωσης! Καταρχήν βρείτε την πιο κοντινή σε σας ομάδα. Εάν μένετε στη Θεσσαλονίκη, γραφτείτε σε αυτήν, διαφορετικά στην πιο κοντινή ομάδα προς τον τόπο διαμονής σας. Η εγγραφή είναι δωρεάν, γράφετε μόνο το e-mail σας και έναν κωδικό αριθμό που θα δείτε στη φόρμα εγγραφής. Από εκεί και πέρα βάζετε αγγελία για κάτι που θέλετε να χαρίσετε ή για κάτι που αναζητάτε (καλά είναι πάντως να ξεκινήσετε προσφέροντας κάτι και όχι ζητώντας!). Αφού ελεγχθεί η αγγελία σας, δεν έχετε παρά να περιμένετε τα e-mails όσων ενδιαφερθούν γι’ αυτήν. Επειδή, δυστυχώς, ο κόσμος μας δεν είναι αγγελικά πλασμένος, σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό να πούμε ότι πρέπει να λάβετε ορισμένες προφυλάξεις, τόσο για την προσωπική σας ασφάλεια όσο και για τα προσωπικά σας δεδομένα, όταν τα δημοσιεύετε στη λίστα ή παίρνετε μέρος σε μια συναλλαγή. Δεν υπάρχει, ας πούμε, λόγος να δώσετε το τηλέφωνό σας δημοσίως, αλλά μόνο στον ενδιαφερόμενο, στη μεταξύ σας διαδικασία ανταλλα-

γής μηνυμάτων. Επίσης, σκεφτείτε τους κινδύνους που μπορεί να προκύψουν από την είσοδο ενός «ξένου» που έρχεται να παραλάβει ένα αντικείμενο από το σπίτι σας. Η συνάντηση αυτή καλό είναι να γίνει κάπου εκτός σπιτιού, ειδικά εάν είστε γυναίκα και μένετε μόνη. Το μέχρι σήμερα αποτέλεσμα της ύπαρξης αυτού του δικτύου είναι ότι οι χωματερές είναι ελαφρύτερες κατά 300 τόνους, κάτι που αντιστοιχεί τέσσερις φορές στο όρος Έβερεστ. Στο χέρι όλων μας είναι να αυξηθεί αυτό το ποσοστό ακόμη περισσότερο.

Τι γίνεται με τις παραδοσιακές μορφές ανακύκλωσης στην περιοχή της Θεσσαλονίκης; Το 1985 ήμουν μαθητής γυμνασίου και η λέξη «ανακύκλωση» ήταν μια… εξόχως εξωτική λέξη. Τη συνήθεια αυτή προσπαθούσε τότε να διαδώσει –με τις μικρές της δυνάμεις– η Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης. Ας είναι καλά ο ήρωας της ανακύκλωσης, ο Βασίλης Χατζηκοντίδης από το Καλοχώρι, ο οποίος με το μετά… βίας κινούμενο διαλυμένο ντάτσουν της Κίνησης περνούσε από τους ελάχιστους ενδιαφερόμενους και χέρι-χέρι τσουβάλιαζε τις σακούλες με το χαρτί! Αυτή ήταν η πρόδρομη φάση της εν Θεσσαλονίκη ανακύκλωσης. Οφείλω να πω ότι από κάποια στιγμή και μετά έμαθε και η τοπική αυτοδιοίκηση (ΟΤΑ Ν. Θεσσαλονίκης, Δήμος Θεσσαλονίκης και σταδιακά και άλλοι δήμοι) τι πάει να πει ανακύκλωση και ξεκίνησε την τοποθέτηση κάδων, αρχικά μόνο για χαρτί και αργότερα για γυαλί, αλουμίνιο και πλαστικό. Παρ’ όλα τα κατά καιρούς παράπονα ευαισθητοποιημέ-

νων περί της ανακύκλωσης κατοίκων διαφόρων περιοχών για έλλειψη κοντινών προς αυτούς κάδους, για… νυχτερινές μετακινήσεις (βλέπε… αναχωρήσεις κάδων για άλλες περιοχές), πρέπει να παραδεχτούμε ότι αν θέλει κάποιος να κάνει ανακύκλωση των προαναφερθέντων υλικών, όλο και θα υπάρχει κάποιος –κοντά ή σχετικά κοντά του– φιλόξενος κάδος. Το ζήτημα είναι να μπει στη διαδικασία δέσμευσης ενός χώρου (στο σπίτι ή στην εργασία ή ακόμη καλύτερα και στα δύο), όπου θα συγκεντρώνονται σε απλές σακούλες ή πιο ανθεκτικές τσάντες (π.χ. σαν τις μπλε του ΙΚΕΑ), χαρτιά, γυαλιά, αλουμίνιο και πλαστικό. Ανακυκλώνοντας αρκετά χρόνια τώρα,τα πρώτα τρία υλικά, θα έλεγα ότι δεν αποτελεί μεγάλο ηρωισμό η δέσμευση κάποιου χώρου στο μπαλκόνι. Από εκεί και πέρα εάν υπάρχει κάδος κοντά σας, μεταφέρετε το προς ανακύκλωση υλικό με τα χέρια, διαφορετικά ένα Σάββατο που θα βγάλετε το αυτοκίνητο, δεν νομίζω ότι είναι τόσο μεγάλη θυσία να φορτώσετε το υλικό σε αυτό και να το αδειάσετε στον πρώτο κάδο που θα συναντήσετε. Συνήθειες και πρακτικές που αποτελούν εδώ και χρόνια καθημερινότητα στην Ευρώπη είναι αναγκαίο να υιοθετηθούν επιτέλους και εδώ. Δοκιμάστε το! Εκτός των άλλων θα νιώσετε και όμορφα!

θεσσαλονίκη Γράφει η Ειρήνη Μπούρα eirini_mp@yahoo.gr

Αυτοσχεδία Από το 2003 σε μία γειτονιά της Κασσάνδρου όσοι συμμετέχουν στις δράσεις της Αυτοσχεδίας, ένα χώρο κοινωνικού προβληματισμού και παρέμβασης, παράγουν πολιτισμό και πολιτική, κάνοντας βίωμα την αλληλεγγύη και τη δημιουργικότητα.

βοηθήσει, ούτε έφτιαξε κάτι ανάλογο. Θέλει να υπάρχουν καλά πράγματα, αλλά να τα κάνουν οι άλλοι», είπε προβληματισμένος ο Άγγελος.

Αυτοσχεδία ξεκίνησε από φοιτητές και είναι νομικά κατοχυρωμένη ως πολιτιστικός σύλλογος. Δεν πρόκειται για χώρο κατάληψης, συντηρείται οικονομικά από εισφορές μελών και φίλων, ανάλογα με τις δυνατότητές τους, με την επιδίωξη να υπάρχει και να διευρύνεται. Το όνομα της Αυτοσχεδίας δεν επιλέχτηκε τυχαία. Συμβολίζει την έννοια της αυτονομίας και της δημιουργίας, ενώ σχεδία σημαίνει ταξίδι, ένα ταξίδι χωρίς προορισμό, ένας πειραματισμός. Όσοι βιαστικά θα κολλήσουν κομματική ταμπέλα στο χώρο, σφάλλουν γιατί δεν ταυτίζεται με κανένα κόμμα. Ο Άγγελος και η Έφη έχουν διαθέσει ψυχή και χρόνο στην Αυτοσχεδία. Μιλήσανε στο «Δυτικώς» για την εμπειρία τους και ομολόγησαν πως ο χώρος δεν έχει τη δυναμική του παρελθόντος. Παρά την προσπάθεια να ανοιχτεί στον κόσμο της γειτονιάς με διάφορες δράσεις, απέτυχε στο να μην είναι αμιγώς φοιτητικός.

«Είναι μία όαση για να αναπνεύσεις!» «Δεν δίνονται δυνατότητες στους ανθρώπους στα μεγάλα αστικά κέντρα να επικοινωνήσουν και είναι τόσο απομονωμένοι. Η Αυτοσχεδία αποτελεί μία δημιουργική συνεύρεση, μία όαση για να αναπνεύσεις», εξηγεί η Έφη, τεταρτοετής φοιτήτρια στη νομική του Α.Π.Θ. «Όταν ξεκίνησε, ο πυρήνας αριθμούσε 25 άτομα. Τον τελευταίο χρόνο στις συνελεύσεις συμμετέχουν περίπου 12 άτομα. Κάποιοι παντρεύτηκαν, πολλοί έφυγαν στο εξωτερικό για μεταπτυχιακό ή άλλαξαν πόλη, λόγω δουλειάς», συμπλήρωσε η Έφη για τη σημερινή κατάσταση. Η ίδια υποστηρίζει ότι άντλησε μοναδική εμπειρία μέσα στη συλλογικότητα: «Τέτοιου είδους κοινωνικές και συλλογικές εργασίες απαιτούν χρόνο που δύσκολα κάποιος αφιερώνει. Είναι όμως τόση η μαγεία από αυτά που κερδίζεις, η αλληλεγγύη και η συντροφικότητα, που τελικά παίρνεις περισσότερα σε σχέση με αυτά που θυσιάζεις. Όταν έκανα μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας στην Αυτοσχεδία σε δύο παιδάκια, είχα πολύ καλή σχέση με τους γονείς τους. Ήταν σαν μία δεύτερη οικογένεια για μένα».

«Δυστυχώς δεν μιμήθηκαν το παράδειγμά μας…» Ο 32χρονος Άγγελος είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Αυτοσχεδίας. Αυτή την περίοδο εκπονεί τη διδακτορική του διατριβή στο Πολυτεχνείο, ενώ παράλληλα οδεύει στην απόκτηση δεύτερου πτυχίου από το Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Α.Π.Θ. «Δεν είχαμε αποτέλεσμα κοινωνικής ανταπόκρισης, ο κόσμος δεν ήρθε να

Δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι η Αυτοσχεδία είναι ένας παροχέας υπηρεσιών κάτι που σε καμία περίπτωση δεν ισχύει. «Παρά την ύπαρξη αυτής της εντύπωσης, δεν μπορώ να πω με τίποτα ότι απέτυχε. Σχηματίσαμε μία αντίληψη που συνεχίζεται στους φοιτητικούς συλλόγους στο χώρο του πανεπιστημίου. Εκεί δεν υπάρχει άλλοθι και θα διαπιστωθεί στο μέλλον κατά πόσο θα βρίσκονται συνεχιστές», πρόσθεσε ο Άγγελος και διευκρίνισε πως η Αυτοσχεδία είναι μία κοινωνική πρόταση, ένα τεράστιο πεδίο γνώσης και καλυτέρευσης της ζωής.

Οι δράσεις Ποτέ κάποιος δεν πλήρωσε χρηματικό αντίτιμο για να συμμετάσχει στις δραστηριότητες της Αυτοσχεδίας. Όπως διευκρινίζουν ο Άγγελος και η Έφη, δεν πρόκειται για εθελοντική παροχή υπηρεσιών, αλλά για έναν κοινωνικό χώρο πολιτισμού και πολιτικής, με στόχο την ανάπτυξη σχέσεων αλληλεγγύης. Όλα αυτά τα χρόνια στο στέκι, όπως αποκαλούν την Αυτοσχεδία, αναπτύχθηκαν κοινωνικές, πολιτιστικές και πολιτικές δραστηριότητες. Εκδόθηκαν ενημερωτικά φυλλάδια σε συνεργασία με επιτροπές πολιτών και άλλες συλλογικότητες. Πραγματοποιήθηκαν μαθήματα φωτογραφίας, σκακιού, γερμανικών, νοηματικής γλώσσας, μουσικής, κατασκευής καραγκιοζοφιγούρας, μπατίκ, κεριών και μαριονέτας. Διοργανώθηκαν διάφορες εκδηλώσεις, όπως χαριστικά παζάρια, συζητήσεις για

διάφορα θέματα με καλεσμένους, γνώστες της εκάστοτε πραγματικότητας, όπως για παράδειγμα αφιέρωμα στη Λατινική Αμερική με τον Γιώργο Αυγερόπουλο, δημοσιογράφο του Εξάντα, ομιλία για το κοινοτικό ραδιόφωνο με τον Άκη Ασπρογέρακα κ.ά. Όσοι παρακολούθησαν το θεατρικό εργαστήρι έβγαλαν προς τα έξω τις υποκριτικές τους δυνατότητες. Στο χώρο φιλοξενήθηκε η Χ.Ν.Ο.Υ. – θεατρική ομάδα φοιτητών ιατρικής και η θεατρική ομάδα Σταυρούπολης. Η ομάδα κουκλοθέατρου της Αυτοσχεδίας – Κου Κλου Βάου έγραψε, σκηνοθέτησε και έπαιξε δύο έργα στην Αυτοσχεδία, σε πλατείες και σχολεία.

Η σημερινή εικόνα Αυτή την περίοδο συνεχίζει στο χώρο να λειτουργεί αναγνωστήριο – δανειστική βιβλιοθήκη, αρχείο εντύπων, νησίδα υπολογιστών, παιδότοπος για τα παιδιά της γειτονιάς και δύο εργαστήρια κοσμημάτων και κουκλοθέατρου. Επίσης, πραγματοποιούνται μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας ελληνικών σε παιδάκια αλλοδαπών, ενώ μέχρι πριν από λίγους μήνες υπήρχε φωτογραφική ομάδα και ομάδα χορού Παλαιστινίων φοιτητών. Κλείνω, παραθέτοντας ένα απόσπασμα από κάποιο κείμενο που έγραψαν για την Αυτοσχεδία τα μέλη της: «Στην κοινωνία του σήμερα, των εμπορευματικών σχέσεων, όπου όλα πωλούνται και αγοράζονται και κάθε δράση θα πρέπει να έχει μία τιμή ή μία αξία ανταλλαγής, το στέκι προσπαθεί να αναπτύξει σχέσεις ουσίας ανάμεσα στους ανθρώπους, σχέσεις προσώπων και όχι ανταλλακτικές σχέσεις ατόμων. Η λογική αυτή θα θεωρήσει εαυτόν επιτυχημένο, όταν όλη η μικροκοινωνία του στεκιού γίνει μέτοχός της. Τη στιγμή που η γειτονιά θα μας πετάξει έξω από το στέκι μας, για να το κάνει δικό της, ο ρόλος αυτού θα έχει εκπληρωθεί και κάποιοι άλλοι ή και οι ίδιοι 25, που ίδρυσαν την Αυτοσχεδία, θα ανοίξουν μία άλλη, κάπου αλλού…». Info Εσπερίδων 4 & Κασσάνδρου 125 Τηλέφωνο: 2310.213-874 http://aftoshedia.wordpress.com aftoshedia@yahoo.gr

πόλη Γράφει η Ειρήνη Μπούρα eirini_mp@yahoo.gr

Bookcrossing στη Θεσσαλονίκη!

Μία παγκόσμια ανοικτή βιβλιοθήκη

ν βρείτε ένα βιβλίο σε ένα παγκάκι ή στο κάθισμα ενός λεωφορείου, μη θεωρήσετε ότι κάποιος το ξέχασε. Ρίξτε μία προσεκτική ματιά στο εξώφυλλο και θα διαπιστώσετε ότι είστε απλώς ένας σταθμός στο ταξίδι του! «Είμαι ένα βιβλίο που ταξιδεύει. Πάρε με μαζί σου, διάβασέ με και μετά άσε με κάπου για να συνεχίσω το ταξίδι μου!» αναγράφεται στην ετικέτα ενός ελεύθερου βιβλίου, εξηγώντας τη φιλοσοφία του bookcrossing. Πρόκειται συγκεκριμένα για την απελευθέρωση βιβλίων και την ηλεκτρονική παρακολούθηση του ταξιδιού που κάνουν, περνώντας από τον έναν αναγνώστη στον άλλον. Απευθύνεται σε όλους τους λάτρεις της ανάγνωσης, συνδυάζοντας την περιπέτεια, την ανιδιοτέλεια και τη λογοτεχνία. Το σύνθημα των bookcrossers είναι διάβασε, καταχώρισε και απελευθέρωσε. Στο καφέ Φρουτότυπο, το οποίο διαθέτει βιβλιοθήκη αποκλειστικά για απελευθερωμένα βιβλία και αποτελεί μία από τις επίσημες ζώνες του bookcrossing στην Ελλάδα συναντήσαμε μερικούς φανατικούς βιβλιόφιλους της Θεσσαλονίκης. Η Αργυρή, η Έφη, ο Αλέξανδρος, η Μελίνα, η Γαλήνη συναντιούνται μία φορά το μήνα για να μοιραστούν το πάθος τους για τα βιβλία, να ανταλλάξουν απόψεις και πάνω από όλα να διασκεδάσουν. Κάθε φορά στις συναντήσεις τους συμμετέχουν και τα δύο ιδρυτικά μέλη του bookcrossing της Βέροιας, φτάνοντας τον αριθμό των 20-25 ατόμων. Οι bookcrossers διαλέγουν τα πιο απίθανα μέρη για απελευθέρωση. Παγκάκια, καρτοτηλέφωνα, λεωφορεία, αεροδρόμια είναι στις επιλογές τους! Τις περισσότερες φορές κάποιος περαστικός φωνάζει ότι ξέχασαν το βιβλίο τους και αναγκάζονται να εξηγούν ότι το άφησαν για να το βρει κάποιος άλλος και να το διαβάσει, προκαλώντας έκπληξη και απορία. Μου διηγήθηκαν ένα τραγελαφικό περιστατικό που συνέβη σε έναν bookcrosser της παρέας, τον Θοδωρή. Όταν άφησε ένα βιβλίο στην Αριστοτέλους, μία γιαγιά νόμιζε ότι έκρυβε κάτι ύποπτο στο εσωτερικό του και άρχισε να φωνάζει: «Χασίσια! Θα πάρω την αστυνομία!». Δυστυχώς το δύσκολο δεν είναι

οι αντιδράσεις των περαστικών, αλλά το γεγονός ότι η προσπάθεια των παιδιών πολλές φορές δεν έχει αίσιο αποτέλεσμα, γιατί οι υπάλληλοι του Δήμου τα θεωρούν σκουπίδια και τα πετάνε.

Γιατί το κάνουν; Ένα από τα πιο δραστήρια μέλη στη Θεσσαλονίκη είναι η 24χρονη δημοσιογράφος Αργυρή Μαγκλάρη, η οποία έγινε μέλος το Νοέμβριο του 2006 με το nickname Silver –Greece. «Το bookcrossing είναι το μέσο για να διαδώσεις βιβλία που έχεις αγαπήσει σε άλλους ανθρώπους και να αγαπήσεις βιβλία που συγκίνησαν άλλους», είπε η Αργυρή, η οποία ενημερώνει όλα τα μέλη για το πότε και πού έχουν συνάντηση. Πριν από τρία χρόνια το ανακά-

λυψε και ο οδοντίατρος Αλέξανδρος Λιώτας, αντλώντας έμπνευση από την επαγγελματική του ιδιότητα επέλεξε για nickname το dentistartist και με το bookcrossing αγάπησε ξανά το διάβασμα: «Είχα σιχαθεί το διάβασμα, επειδή είμαι αναγκασμένος να μελετώ τις ιατρικές εξελίξεις. Με το bookcrossing άρχισα πάλι να το αγαπώ. Το διάβασμα πρέπει να είναι χαρά και όχι εξαναγκασμός». Η 24χρονη μετεωρολόγος-κλιματολόγος Έφη Ρούση προσχώρησε στην παρέα πιο πρόσφατα ως efou. «Είμαστε μία μεγάλη χαρούμενη παρέα με σημείο επαφής την αγάπη για τα βιβλία», τόνισε όλο χαμόγελο η Έφη. «Πρόκειται για ένα ρομαντικό τρόπο να μοιράζεσαι τα βιβλία και να μην τα ξεφορτώνεσαι», ανέφερε η 26χρονη Γαλήνη Παπαδοπούλου, φοιτήτρια Νομικής, η οποία παρά το τρομακτικό παρατσούκλι της dragongrrrr, έθεσε στη συζήτησή μας τη ρομαντική διάσταση της φιλοσοφίας του bookcrossing. Πάντως, αν κάποιος δεν θέλει να αποχωριστεί για πάντα το βιβλίο του μπορεί να κάνει bookring. Είναι μία λίστα ονομάτων, στα οποία θα πάει το βιβλίο, επιστρέφοντας στο τέλος στον κάτοχό του. Αντίθετα η διαδικασία του bookray περιλαμβάνει λίστα αναγνωστών, αλλά χωρίς επιστροφή στον κάτοχο. Είναι στην ευχέρεια του τελευταίου να αποφασίσει τι θα το κάνει. «Αγοράζω 20 με 30 βιβλία το μήνα. Τα διαβάζω όλα, όμως έχω πρόβλημα χώρου. Προτιμώ λοιπόν, ένα βιβλίο που μου έχει αρέσει να το αφήσω να ταξιδέψει», ομολόγησε η 29χρονη φυσικός Μελίνα Τσιρκινίδου. Στη διαδικτυακή κοινότητα του bookcrossing θα τη συναντήσετε ως koishii. Η λέξη σημαίνει αγαπημένος στα Ιαπωνικά και η βιβλιομανής Μελίνα την επέλεξε φυσικά γιατί έτσι λέγεται ο ήρωας του αγαπημένου της βιβλίου.

Πώς ξεκίνησε; Το Μάρτιο του 2001 ο Ron Hornbaker από το Mιζούρι δημιούργησε ένα δωρεάν, διασκεδαστικό και πρωτό-

τυπο site ελεύθερης διακίνησης βιβλίων ανά τον κόσμο. Μεγάλη ώθηση δόθηκε τον επόμενο χρόνο, όταν δημοσιεύτηκε ολοσέλιδο ρεπορτάζ στο περιοδικό «Book», με αποτέλεσμα να γράφονται όλο και περισσότερα άρθρα. Η εγγραφή είναι δωρεάν και καθημερινά προσχωρούν περίπου 200 νέα μέλη. Το μόνο που χρειάζεται είναι να δώσεις το email σου και ένα password, αλλά μέσα στην ιστοσελίδα εμφανίζεσαι μόνο με ένα ψευδώνυμο (nickname) που εσύ επιλέγεις. Αριθμεί περίπου 652.000 μέλη σε περισσότερες από 130 χώρες, αν και η πλειονότητα τους είναι στις ΗΠΑ. Η λειτουργία του είναι απλή: διαλέγεις ένα βιβλίο, το καταχωρείς, γράφοντας τον ειδικό αριθμό (Book Crossing ID Number) στο εσωτερικό του, ώστε όποιος το βρει να μπορεί να μάθει ή να γράψει σχόλια γι’ αυτό, ανακοινώνεις το μέρος και την ώρα που θα το αφήσεις, ώστε οι bookcrossers να μπορούν να το κυνηγήσουν και τέλος το απελευθερώνεις «ξεχνώντας» το κάπου. Κάθε μέλος έχει ένα bookshelf, εικονικό ράφι βιβλιοθήκης που μπορεί να χωρέσει χιλιάδες βιβλία. Κάθε φορά που κάποιος κάνει μια νέα καταχώρηση στο site γίνεται ενημέρωση με email. Στη βάση δεδομένων είναι καταχωρημένα περίπου 4.600.000 βιβλία. Τον Αύγουστο του 2004 η διάδοση του ανάγκασε το λεξικό της Oξφόρδης να συμπεριλάβει τον ορισμό του. Ελληνικές επίσημες ζώνες απελευθέρωσης βιβλίων υπάρχουν σε πολλές πόλεις στην Ελλάδα, ενδεικτικά στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στη Λάρισα, στα Χανιά, στο Βόλο, στα Γιάννενα κ.α. Στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν περίπου 300 bookcrossers, ενώ συνολικά στη χώρα υπολογίζονται στους 3.000. Αν και κυρίως είναι νεαρά άτομα, Το διάβασμα βιβλίων είναι ίδιο με το να κοιτάς έναν πίνακα. Πρέπει με βεβαιότητα, χωρίς αμφιβολία, χωρίς δισταγμό να θαυμάζεις τι είναι όμορφο. Vincent Van Gogh

Ο κόσμος είναι ένα βιβλίο και αυτοί που δεν ταξιδεύουν διαβάζουν μόνο μία σελίδα. Saint Augustine

το bookcrossing απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες. Αυτή τη στιγμή η ιστοσελίδα του είναι μόνο στα Αγγλικά, όμως υπάρχει ελληνικό φόρουμ. Ακόμη στο www.bookcrossing.com μπορεί να προμηθευτεί κάποιος σακουλάκια, ετικέτες, καθώς και να ξεδιπλώσει τη δημιουργικότητά του, ανεβάζοντας για εκτύπωση λογότυπα που ο ίδιος σχεδίασε.

Ραντεβού την Πρωτομαγιά! Οι bookcrossers διοργανώνουν ετήσια συνέδρια με διάφορες δραστηριότητες, όπως ανταλλαγή βιβλίων, ποδηλατικό release, επισκέψεις σε βιβλιοπωλεία, συναντήσεις με συγγραφείς κ.ά. Το κόστος συμμετοχής είναι περίπου στα 10 ευρώ και το ποσό που συγκεντρώνεται είτε διατίθεται για κάποιο φιλανθρωπικό σκοπό είτε δίνεται στους διοργανωτές. Το 3ο Ελληνικό Συνέδριο Bookcrossing «Η Μάζωξη» από το κρητικό ρήμα «μαζώνω» που σημαίνει συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί στα Χανιά από 1 έως 4 Μαΐου. To 1ο έγινε στη Θεσσαλονίκη και συμμετείχαν περίπου 40 άτομα. Στο 2ο που έγινε στην Αθήνα έλαβαν μέρος 60, ενώ στο 3ο εκτιμάται ότι ο αριθμός θα είναι μεγαλύτερος, με αυξημένη προσέλευση από το εξωτερικό. Οι bookcrossers μας έπεισαν πως το κίνημα απελευθέρωσης βιβλίων είναι ένας ευχάριστος τρόπος να μοιραστείς με άλλα άτομα βιβλία που σε άγγιξαν και να παρακολουθείς τα ίχνη τους για πάντα! Τα βιβλία αλλάζουν τους ανθρώπους και εκείνοι ίσως αλλάξουν τον κόσμο…

Ένα βιβλίο που βρίσκεται αδρανές σε ένα ράφι είναι χαραμισμένα πολεμοφόδια. Τα βιβλία πρέπει να βρίσκονται σε συνεχή κυκλοφορία όπως τα λεφτά. Δάνεισε και δανείσου στο μέγιστο. Henry Miller

Ένα δωμάτιο χωρίς βιβλία είναι σαν σώμα χωρίς ψυχή. Cicero Διάβασε για να ζήσεις. Gustave Flaubert

Αν παίρνω λίγα χρήματα, αγοράζω βιβλία. Αν περισσεύει κάτι, τότε αγοράζω φαγητό και ρούχα. Erasmus

Αφήστε μας να διαβάζουμε και να χορεύουμε… δύο τρόποι διασκέδασης που δεν θα κάνουν ποτέ κακό στον κόσμο. Voltaire

Υποτροφίες για την Α’ Γυµνασίου Σχολικού Έτους 2007-2008 Τα Εκπαιδευτήρια Βασιλειάδη προκηρύσσουν διαγωνισμό μεταξύ των μαθητών της ΣΤ' τάξης των δημοτικών σχολίων του νομού Θεσσαλονίκης, για την χορήγηση υποτροφιών σε μαθητές που από το επόμενο σχολικό έτος 2008-2009 θα φοιτήσουν στην Α' τάξη του Γυμνασίου μας. Ήσασταν εκεί; Όχι. Χάσατε!

Ο διαγωνισµός θα γίνει την Τετάρτη 14 Μαϊου 2008 Οι υποψήφιοι διαγωνίζονται στην Αριθµητική και τα Ελληνικά.

Αιτήσεις συμμετοχής γίνονται δεκτές καθημερινά στη γραμματεία του σχολείου μας. Σημειώνουμε ακόμη ότι οι εγγραφές μαθητών για την Α' τάξη του Γυμνασίου άρχισαν και παρακαλούμε τους γονείς που ενδιαφέρονται να εγγράψουν τα παιδιά τους στο σχολείο μας να επικοινωνήσουν με την γραμματεία για να ενημερωθούν σχετικά. Πληροφορίες - Εγγραφές: 12ο χλμ ε.ο. Θεσσαλονίκης - Νέων Μουδανιών, Θέρμη Θεσσαλονίκης. Τηλέφωνο 2310 475958 και 472294, Φαξ 2310 489002, www.vassilliadis.edu.gr

ποδήλατο Η λύση του κυκλοφοριακού και όχι μόνο

αστικό τοπίο (κάτι που δεν μπορούμε να ισχυριστούμε για το αυτοκίνητο), καταλαμβάνει ελάχιστο χώρο, δεν θορυβεί, δεν ρυπαίνει, δεν σκοτώνει ζώα στην άσφαλτο, δεν προκαλεί και έχει σχεδόν μηδενικά έξοδα συντήρησης και τόσα άλλα…

Η φιλοσοφία του ποδηλάτου

του Αλέξη Αλαµατίδη

το ποδήλατο στην πόλη

κατάσταση στις ελληνικές πόλεις σχετικά με το κυκλοφοριακό και τα προβλήματά του έχει φτάσει εδώ και καιρό στο απροχώρητο. Οι πολιτικοί κωλυσιεργούν και η πλειονότητα των πολιτών φαίνεται υπνωτισμένη, άπραγη τις περισσότερες φορές στα θέματα που έχουν σχέση με το περιβάλλον. Και ενώ σε όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις το ποδήλατο αποτελεί σήμερα βασικό μέσο μετακίνησης, στη χώρα μας το έχουν ακόμη συνδεμένο με τη φτώχεια, αντίθετα με το αυτοκίνητο που είναι ένα κοινωνικό σύμβολο, σημάδι ανάπτυξης και προόδου. Το ποδήλατο είναι στην καλύτερη περίπτωση ένα παιχνίδι (φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι οδηγοί τους ποδηλάτες). Η κατάσταση αυτή πρέπει να αλλάξει και ο μόνος τρόπος είναι να πάρει ο καθένας πρωτοβουλίες για τον εαυτό του και να απαλλαχθεί μια για πάντα από τα μέτρα της Πολιτείας που ποτέ δεν έρχονται. Καυσαέρια, θόρυβος, νεύρα, έλλειψη πρασίνου και χώρου γενικά είναι τα χαρακτηριστικά της Θεσσαλονίκης. Ακόμη και στους γύρω δήμους, η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Μια βόλτα στους δρόμους των Αμπελοκήπων, της Σταυρούπολης ή της Νεάπολης αρκεί, για να διαπιστώσει κανείς πόσο εχθρική είναι η πόλη απέναντι στον πεζό (στον άνθρωπο, δηλαδή). Βασικός υπαίτιος γι’ αυτό είναι το αυτοκίνητο. Αυτό ρυπαίνει με τόνους CO2 την ατμόσφαιρα, κλέβει πολύτιμο χώρο πρασίνου για δρόμους και χώρους στάθμευσης, θορυβεί συμβάλλοντας σε αρκετές «σύγχρονες» ασθένειες, αλλά και σκοτώνει ή σακατεύει αρκετές χιλιάδες ανθρώπους το χρόνο σε τροχαία δυστυχήματα.

Το απόλυτο μηχάνημα οδήγησης Πολλοί θα θυμούνται το σλόγκαν γνωστής αυτοκινητοβιομηχανίας που έλεγε για τα οχήματά της πως είναι τα «απόλυτα μηχανήματα οδήγησης». Στην πραγματικότητα, το απόλυτο μηχάνημα οδήγησης είναι το ποδήλατο. Οδηγώντας ένα ποδήλατο, έχεις το μεγαλύτερο έλεγχο που μπορείς να έχεις ως οδηγός πάνω στο όχημά σου. Το ποδήλατο έχει πρότυπο τη φύση, μια και είναι απαλλαγμένο από οτιδήποτε περιττό και κινείται με την ελάχιστη ενέργεια με την οποία μπορεί να κινηθεί ένα όχημα, καταναλώνοντας μόνο την ενέργεια που εμπεριέχεται στην τροφή του αναβάτη του και όχι πετρέλαιο. Το πετρέλαιο ευθύνεται για τα περισσότερα δεινά του πλανήτη, σε ανθρώπινο αλλά και σε περιβαλλοντικό επίπεδο, αυτό ως παρένθεση. Αλλά για το απόλυτο μηχάνημα οδήγησης λέγαμε. Ζυγίζει κάτω από 20 κιλά, παρκάρει παντού και μέσα στην πόλη έχει μεγαλύτερη μέση ωριαία ταχύτητα από το αυτοκίνητο. Άλλο ένα βασικό πλεονέκτημα είναι πως ενώ μετακινείσαι, γυμνάζεσαι κιόλας, κάτι που με το αυτοκίνητο δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Μόνο να αρρωστήσεις μπορείς σε ένα αυτοκίνητο μέσα στην πόλη, από νεύρα, άγχος, φόβο και αγωνία. Ένα σύγχρονο ποδήλατο σταματά ακαριαία αν φρενάρεις, ενώ η δυνατότητα να κινείσαι σε δρόμους, πλατείες, πεζοδρόμια και μονόδρομους (νόμιμα), το καθιστά πασπαρτού στην πόλη. Είναι ένα όχημα διασκεδαστικό, που συμβάλλει σε πιο αργούς ρυθμούς ζωής –που τόσο ανάγκη έχουμε– ομορφαίνει το

Κάνοντας ποδήλατο, δεν κάνεις απλώς ποδήλατο, αλλά συμμετέχεις σε μια άτυπη οργάνωση ανθρώπων που νοιάζονται για το περιβάλλον και αποτελείς σίγουρα και καλό πρότυπο για τους πιτσιρικάδες που σε βλέπουν. Είναι προτιμότερο τα παιδιά να βλέπουν έναν ποδηλάτη παρά κάποιον μέσα σε Τσερόκι ή πάνω σε 1000άρα να κάνει παντιλίκια ή σούζες. Πολλές φορές αναρωτιόμαστε πώς θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε στη βελτίωση των συνθηκών ζωής στις πόλεις ή στην ανακούφιση της περιβαλλοντικής ρύπανσης. Μάθαμε να κατηγορούμε τις κυβερνήσεις (που εμείς οι ίδιοι στέλνουμε κάθε 4 χρόνια στη Βουλή) για οτιδήποτε αρνητικό μάς περιβάλλει, χωρίς ποτέ οι ίδιοι να αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες. Η ανάληψη πρωτοβουλιών από εμάς μάς δίνει την ελευθερία να αποφασίζουμε για την κατάσταση των πόλεών μας, τουλάχιστον σε επίπεδο ρύπανσης και κυκλοφοριακού. Και το ποδήλατο είναι ένα μέσο που δίνει αυτή την ελευθερία.

«...στο Άμστερνταμ κυκλοφορούν περισσότερα ποδήλατα απ’ ό,τι αυτοκίνητα!» Γιατί άραγε; Είναι οι κάτοικοι της ολλανδικής πόλης φτωχότεροι από τους Θεσσαλονικείς; Φταίνε οι ανύπαρκτοι ποδηλατοδρόμοι στην πόλη μας; Όχι, είναι θέμα νοοτροπίας – ή θέμα πολιτισμού, αν θέλετε. Γιατί οι κάτοικοι στο Άμστερνταμ έμαθαν από μικροί πως το ποδήλατο δεν είναι παιχνίδι που προορίζεται για την παιδική ηλικία μόνο αλλά μια μηχανή ακριβείας που προσφέρει μετακίνηση και εκγύμναση σε τιμή ευκαιρίας! Μπορεί και στην Ελλάδα να αφυπνιστεί ο κόσμος και σε 10 ή 20 χρόνια να κυκλοφορούν περισσότερα ποδήλατα, αλλά η σημερινή κατάσταση, συγκρινόμενη με ευρωπαϊκές πόλεις, είναι απελπιστική. Είναι απελπιστικό να βλέπεις πως ακόμη και σε δρόμους αρκετά μεγάλους (οδός Λαγκαδά ή ο δρόμος που πάει από τα ΚΤΕΛ προς τη δυτική Θεσσαλονίκη) δεν προβλέπεται το ποδήλατο σε δικό του δρόμο. Είναι απελπιστικό να βλέπεις Έλληνες μηχανικούς (πολλοί εκ των οποίων έχουν σπουδάσει στην Ευρώπη) να σχεδιάζουν τις ελληνικές πόλεις, αποκλείοντας με εχθρικά «μέτρα» το ποδήλατο. Είναι απελπιστικό να βλέπεις ανθρώπους μέσα σε 1,5 τόνους λαμαρίνα να προσπαθούν να μετακινηθούν στο κέντρο της πόλης, εκλύοντας ταυτόχρονα θανατηφόρες ποσότητες αόρατου CO2 στην ατμόσφαιρα. Μια κοινωνία ευσυνείδητων πολιτών δεν δημιουργείται όμως από τη μια μέρα στην άλλη. Αν εμείς σήμερα ξεκινήσουμε με τα παιδιά μας, μπορεί σε 20 ή 30 χρόνια οι πόλεις μας να είναι πιο όμορφες, με λιγότερα καυσαέρια και περισσότερο πράσινο. Από την άλλη, η λύση είναι και λιγάκι μονόδρομος. Κανείς δεν θέλει να πνιγεί μέσα στο καυσαέριο του αυτοκινήτου του και τα μέτρα που επιτρέπουν σε ολοένα και περισσότερα αυτοκίνητα να μπαίνουν στην πόλη θα αποδειχτεί μπούμερανγκ.

Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στην Κολωνία.

Το κέντρο αισθητικής της Μαρίας Πλιόγκου παρέχει ολοκληρωμένες προτάσεις κοσμετικής και αδυνατίσματος. Η πείρα της, καθώς και τα υπερσύγχρονα μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας υπόσχονται θεαματικά αποτελέσματα! Επισκεπτόμενοι ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα αισθητικής στη δυτική Θεσσαλονίκη, θα ξαφνιαστείτε ευχάριστα: Η Μαρία Πλιόγκου, η οποία παρά την πολυετή πείρα της, δεν σταματά να ενημερώνεται συνεχώς για όλες τις τελευταίες τάσεις στο χώρο της ομορφιάς, είναι στη διάθεσή σας προκειμένου να προλάβει κάθε σας επιθυμία. Οι υπηρεσίες που παρέχονται είναι υψηλής ποιότητας και περιλαμβάνουν τα πάντα: φωτοαποτρίχωση και φωτοανάπλαση με το πιο προηγμένο τεχνολογικά μηχάνημα στην Ελλάδα, το Eterna Giovinezza Plus της Quanta System, θεραπείες προσώπου και σώματος, αποτρίχωση, μανικιούρ, πεντικιούρ, ονυχοπλαστική, μασάζ, μακιγιάζ καθώς και καλλυντικά.

You are beautiful!

Ιδανική πρόταση αδυνατίσματος Αν θέλετε να απαλλαγείτε δια παντός από την κυτταρίτιδα και το τοπικό πάχος, δεν έχετε παρά να επισκεφθείτε άμεσα το κέντρο αισθητικής της κ. Πλιόγκου. Αναζητώντας το καλύτερο, όσον αφορά το τοπικό αδυνάτισμα, το κέντρο διαθέτει και προσφέρει τη μοναδική μέθοδο HYPOXI, με τρία πρωτοποριακά μηχανήματα που απευθύνονται σε γυναίκες και άνδρες. Με τη μέθοδο αυτή, που βασίζεται στη στοχευμένη λιποδιάλυση, το κέντρο σας παρέχει οριστική λύση στο πρόβλημα του τοπικού πάχος και της κυτταρίτιδας. Πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό και κυρίως πολύ αποτελεσματικό (απώλεια έως και 20 εκατοστά από τους μηρούς και την κοιλιά). Ξεχάστε την λιποαναρρόφηση και εφαρμόστε τη φυσική εναλλακτική μέθοδο HYPOXI που παρέχει θεαματικά αποτελέσματα εύκολα, γρήγορα, ανώδυνα και πολύ οικονομικά!

Πρόταση γνωριμίας! Η κ. Πλιόγκου σάς παρέχει τη δυνατότητα να γνωρίσετε τη μέθοδο HYPOXI, με μία δωρεάν πρώτη επίσκεψη. Μην καθυστερείτε… Το ραντεβού με την ομορφιά σάς περιμένει!

ΚΕΝΤΡΟ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΜΑΡΙΑ ΠΛΙΟΓΚΟΥ ΛΑΓΚΑΔΑ 237, ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗ , Τ: 2310 640.404 ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΩΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (10:00 ΕΩΣ 20:00)

Ελλάδα

Γράφει ο

Μπάμπης Ιμβρίδης

imxa@in.gr

Η Εθνική ταυτότητα τις περισσότερες φορές χρησιμοποιείται για να δηλώσει περισσότερο το δυνατό και ιδανικό παρά το πραγματικό. Έτσι διαμορφώνει άτομα, ομάδες λαούς, περνά από γενιά σε γενιά, πραγματώνεται και δυναμώνει μέσα από αγώνες,

ρος το τέλος της δεκαετίας του ΄70, έτυχε να ταξιδέψω με φίλο μου στο χωριό του στη Φλώρινα. Εκεί διαπίστωσα πως οι κάτοικοι, τουλάχιστον μεταξύ τους αλλά και με αυτόν, επικοινωνούσαν σε μια ακατανόητη για μένα γλώσσα. Τότε μου αναφέρθηκε πως μιλούσαν τα «ντόπια», δεν έγινε καμιά κουβέντα για διάλεκτο που ονομαζόταν «Μακεδονική». Μια δεκαετία αργότερα σε κάποια άλλη περιοχή της Φλώρινας, στο Ξινό Νερό, θα ανοίγαμε συζήτηση με φίλους που μας φιλοξενούσαν για αυτή την ντοπιολαλιά, τη «Μακεδονική». Έτσι έμαθα πως επί δεκαετίες η γλώσσα αυτή τελούσε υπό διωγμό, μιλιόταν συνωμοτικά, αλλά ακόμα και για τα εγχειρίδια με αυτή τη γλώσσα που είχε τυπώσει το 1925 το ελληνικό κράτος, για να τη διδάξει στα σλαβόφωνα παιδιά της Βόρειας Ελλάδας. Όλα αυτά, πριν από το 1990 και όλα όσα θα επακολουθούσαν μετά την ανεξαρτητοποίηση της Π.Γ.Δ.Μ. Κανείς τότε δεν μπορούσε να φανταστεί πως μερικά χρόνια αργότερα η συζήτηση αυτή θα απασχολούσε τόσο πολύ ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Πέντε μόλις χρόνια πριν, το καλοκαίρι του 2003 ο φίλος μου Νίκος από τον Άγιο Παντελεήμονα Φλώρινας, βίωνε το δικό του πρόβλημα, που όσο και αν θέλαμε αδυνατούσαμε να βοηθήσουμε. Ενώ κήδευε τον πατέρα του στο χωριό, βρισκότανε στα σύνορα των Ευζώνων περιμένοντας τους συγγενείς του, τα αδέρφια του πατέρα του που κατοικούσαν «μέσα», από την άλλη πλευρά των συνόρων. Αν και είχαν γεννηθεί στη Φλώρινα, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου τούς αφαιρέθηκε η ελληνική υπηκοότητα και ζούσαν στην πόλη Μπίτολα, πρώην Μοναστήρι, μόλις είκοσι χιλιόμετρα μακριά από τη Φλώρινα. Κι όμως, για να παραστούν τα αδέρφια του πατέρα του Νίκου στην κηδεία του αδερφού τους, έπρεπε αυτός να βάλει λυτούς και δεμένους, πολιτικούς και τοπικούς άρχοντες να προσπαθούν. Το αποτέλεσμα; Τα αδέρφια δεν κατέστη δυνατόν να παραστούν στην κηδεία, διότι το διαβατήριό τους έγγραφε τόπος γέννησης Λέρι (Φλώρινα στα Σλαβομακεδόνικα) και εθνικότητα μακεδονική. Έτσι στην κηδεία παρέστησαν μόνο τα ανίψια του θανόντος που είχαν γεννηθεί στην Μπίτολα.

πολέμους και δύσκολες καταστάσεις. Κάτω από τέτοιες συνθήκες η εθνική ταυτότητα ριζώνει τόσο μέσα στην πραγματικότητα όσο και στη φαντασία και στο όνειρο.

Ο ΚΑΛΟΣ

Ο ΚΑΚΟΣ &

Ο ΑΣΧΗΜΟΣ

Πρόσφατα διάβαζα ένα άρθρο του Σταύρου Θεοδωράκη στα «Νέα» όπου κατέγραφε τη συνομιλία του με κάποιο νεαρό από χωριό της Φλώρινας. Ο νεαρός με το όνομα Βαγγέλης, στην περιοχή του ονομαζόταν Γκέλε. Θυμήθηκα πως και στο δικό μου χωριό στις Σέρρες τον Βαγγέλη, Γκέλι τον αποκαλούμε. Αλλά εμείς εκεί δεν μιλούμε καθόλου τη λεγόμενη «Μακεδονική», όπως ίσως σε κάποια άλλα χωριά των Σερρών. Και όταν λέμε μιλάμε τα «ντόπια», μιλάμε περίπου με την προφορά του γέρου Κωνσταντίνου Καραμανλή. Κόβουμε, δηλαδή, μερικά φωνήεντα από τις λέξεις. Το περίπλοκο του «Μακεδονικού» και της ταμπέλας έστειλε και στέλνει ξένους Ευρωπαίους και μη που περνούν από τη Θεσσαλονίκη στο Αεροδρόμιο αντί για τα βόρεια σύνορα. Τέτοιες και παρόμοιες ιστορίες συζήτιουνται αμήχανα και άβολα από πολλούς από εμάς. Πολύς λόγος τελευταία για το «Μακεδονικό», ή όπως πρέπει εμείς οι Έλληνες Μακεδόνες να το ονοματίζουμε «Σκοπιανό», διότι το πρόβλημα δεν είναι δικό μας αλλά δικό τους. Αλλά το ίδιο υποστηρίζεται και από την άλλη πλευρά. Ο διευθυντής του ινστιτούτου εθνικής ιστορίας των Σκοπίων Todor Tserpekanof δήλωνε σε εκπομπή ελληνικού καναλιού: «Δεν με απασχολεί πώς με αποκαλείτε, δεν είναι δικό μου θέμα, είναι πρόβλημα εκείνων που αρνούνται να με αναγνωρίσουν. Όμως υπάρχουμε. Θα έπρεπε να το αποδεχτείτε και να πείτε, εντάξει ας αποφασίσουμε τώρα πώς θα αποκαλούμε αυτή τη χώρα. Είναι όμως δικό σας πρόβλημα. Εγώ είμαι Μακεδόνας, δεν έχω άλλο όνομα».

Αυτοί φταίνε για όλα Φυσικά για όλα τα δεινά που συμβαίνουν στη χώρα μας κάποιοι άλλοι φταίνε. Εμείς πάντα είμαστε οι καλοί, κάποιοι άλλοι οι κακοί, μας υπονομεύουν και μας επιβουλεύονται. Ο καλός είμαι πάντα εγώ, εγώ ο Έλληνας, εγώ ο Τούρκος, εγώ ο Αλβανός, εγώ ο Σέρβος, εγώ ο Βούλγαρος. Εγώ είμαι πάντα θύμα της βαρβαρότητας των άλλων. Ο κακός είναι πάντα ο γείτονάς μου. Τις περισσότερες φορές ο κακός στην περιοχή των Βαλκανίων είναι ο Τούρκος. Κατά καιρούς όμως οι εχθροί μας αλλάζουν. Γίνονται κάποιοι άλλοι γείτονές μας, μπορεί κάποτε να είναι οι Βούλγαροι ή οι Αλβανοί. Σ’

Ελλάδα αυτή τη χρονική περίοδο είναι οι Σκοπιανοί. Για τους Σκοπιανούς εχθροί τους είναι οι Αλβανοί, για τους Αλβανούς οι Σέρβοι, για τους Σέρβους οι Κροάτες. Ο άσχημος είναι αυτός που δεν παίρνει το δικό μας μέρος – αφού έχουμε πάντα δίκιο, και παίρνει το μέρος των αντιπάλων μας. Τις περισσότερες φορές ο ξένος, ο τρίτος, η μεγάλη δύναμη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι Αμερικανοί, το ΝΑΤΟ, παίζουν το ρόλο του άσχημου. Αυτός ο τρόπος αφήγησης της ιστορίας μπορεί να έχει αμφισβητηθεί εδώ και χρόνια, δυστυχώς όμως δείχνει να υφίσταται ακόμα στα Βαλκάνια. Αυτό, άλλωστε, μας αποκάλυψε πρόσφατα με εκτενή επιστολή του ο μεγάλος μας μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης. Διαβάζοντας την επιστολή αυτή στην εκπομπή του, ο άλλος μεγάλος ηθοποιός της σάτιρας, ο κατασκευάζοντας συναίνεση με 70% τηλεθέαση, σταμάτησε για μερικά λεπτά το διονυσιασμό του πλήθους και του ακροατηρίου του, σταμάτησε τη σάτιρα για τη Ρούλα, το γιατρό της στύσης και τον Γιωργάκη – αυτοί οι τρεις όχι τυχαία πάνε μαζί, και έγινε ο πολιτικός μας καθοδηγητής. Με τρεμάμενη φωνή, γεμάτη συγκίνηση, που να φανερώνει ότι επικροτεί αυτό που διαβάζει, αλλάζοντας αυτόματα τη μουσική και το ύφος της εκπομπής του, ο Λαζόπουλος πέρασε το μήνυμα. Το εθνικοπατριωτικό, συνωμοσιολογικό μανιφέστο του Μίκη Θεοδωράκη μάς φανερώνει ξανά πως για όλα φταίνε οι Αμερικανοί. «Είναι ασχήμια να ανεχόμαστε να μας περιφρονούν και να μας εξυβρίζουν οχυρωμένοι κάτω από τα σκέλια των Αμερικανών οι Σκοπιανοί και εμείς να τους παρακαλάμε και να ζητάμε μεσολάβηση των Αμερικανών, χάνοντας κάθε μέρα όλο και πιο πολύ την αξιοπρέπειά μας και την υπερηφάνεια μας. Ας κλείσουμε τα σύνορα, ας σταματήσουμε τις οικονομικές και διπλωματικές μας σχέσεις και ας τους αφήσουμε να αυτοαποκαλούνται όπως θέλουν». Τον Απρίλιο του 1997 ο μεγάλος μας καλλιτέχνης είχε δώσει συναυλία στα Σκόπια, γεγονός που είχε προκαλέσει τη μήνη ορισμένων εγχώριων μακεδονομάχων, αλλά σχολιάστηκε με τα πιο θετικά σχόλια από το σύνολο του ελληνικού Τύπου. Τότε ο Μίκης σε συνέντευξη που είχε δώσει στην πρωτεύουσα του γειτονικού κράτους, στο περιθώριο της συναυλίας, δήλωνε: «Θα είναι έγκλημα να σταματήσουν οι σχέσεις των δύο χωρών εξαιτίας αυτού του προβλήματος» (του ονόματος). Σε ένα άρθρο σε αθηναϊκή εφημερίδα το 1999 ο Μίκης Θεοδωράκης έλεγε ότι μεταξύ Ελλάδος και Δύσης υπάρχουν βαθιές ιστορικές διαφορές και ειδικότερα με τους «πέντε»: Γάλλους, Βρετανούς, Γερμανούς Ιταλούς και Αμερικανούς. Αυτοί, τόνιζε, περιφρονούν και μισούν τους Έλληνες και όλες οι εθνικές καταστροφές που έχει υποστεί η χώρα μας τα τελευταία πενήντα χρόνια σε αυτούς οφείλονται.

Παράλληλα καλούσε τον τότε Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο να ηγηθεί μιας γιγαντιαίας σταυροφορίας της Ελλάδος προς τις πνευματικές της ρίζες. Ούτε λόγο ποτέ ο Μίκης για το φίλο – δικτάτορα Μιλόσεβιτς, καμία δήλωση για Σρεμπρένιτσα και Σαράγιεβο, κουβέντα για τις μαζικές εκκαθαρίσεις στο Κόσσοβο.

Του Αλεξάνδρου η χώρα Παλιότερα στα σχολικά βιβλία της Π.ΓΔ.M. δεν υπήρχε καμιά αναφορά στην κληρονομιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου και στη μακεδονικότητά του. Η αλλαγή έγινε μετά το 1991. Ο Tserpekanof υποστηρίζει όμως πως ο Αλέξανδρος ήταν πάντα μέρος της τοπικής παράδοσης. Μπορεί να μη μαθαίνανε την ιστορία στο σχολείο αλλά τη μαθαίνανε στο σπίτι. «Είμαστε κυρίως δημιουργήματα της συλλογικής μνήμης των γονιών και των παππούδων μας, των προγόνων μας», υποστηρίζει. Μπορεί εν έτει 1887 η «Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση» (Internal Macedonian Revolutionary Organization) του Γκότσε Ντέλτσεφ να χρηματοδοτήθηκε για τους σκοπούς της με τέσσερα εκατομμύρια χρυσά φράγκα από τον κρατικό προϋπολογισμό της Σερβίας, μα και σήμερα εθνικιστές αλλά και ο κρατικός μηχανισμός της Π.Γ.Δ.Μ. συνεχίζουν να χρηματοδοτούν κάθε συμφέρουσα προπαγάνδα. Στο Πακιστάν εμείς ανακαλύπτουμε τους Μακεδόνες Καλάς, στο Πακιστάν και αυτοί ανακαλύπτουν την ιστορική τους συνέχεια, στο Αφγανιστάν εμείς, εκεί και αυτοί παρέα με τον Άγγλο «μεγάλο ερευνητή» Μάθιου Λέμινγκ –που αποδείχτηκε λαμόγιο– στην πόλη Αλ Χανούμ να μαζεύουνε γενετικό υλικό από τους απογόνους τους για να κάνουν το αλάνθαστο τεστ

προϊόν πολιτικής σκοπιμότητας μάλλον παρά ιστορικής παράδοσης. «Η ιδέα ότι ο Μέγας Αλέξανδρος μας ανήκει ήταν στα μυαλά μερικών περιθωριακών ομάδων μόνο. Ήταν ασήμαντη στα πρώτα χρόνια τη ανεξαρτησίας μας. Όμως το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι τα παλιά βαλκανικά έθνη έχουν μάθει να νομιμοποιούνται μέσω της ιστορίας. Στα Βαλκάνια, για να σε αναγνωρίσουν ως κράτος, πρέπει να έχεις ιστορία 2000 – 3000 χρόνων. Αφού, λοιπόν, μας υποχρεώσατε να εφεύρουμε μια ιστορία… την εφηύραμε».

στην αγκαλιά των ακραίων εθνικιστών που τώρα λένε πως ήμαστε απευθείας απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η αντίδρασή σας ήταν μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Σαν να θέλατε να συμβεί ό,τι συμβαίνει». Τελικά μπορεί οι εθνικές ταυτότητες να διαμορφώθηκαν μέσα από τραυματικές εμπειρίες, αλλά κάποια στιγμή όλα αυτά πρέπει να μπουν την άκρη για να προχωρήσουν μπροστά οι λαοί. Καιρός πλέον να στραφούμε, να ανοιχτούμε στους θεσμούς, στο σύγχρονο ευρωπαϊκό κόσμο και όχι σε παράλογες ιστορικές ερμηνείες που μας κοστίζουν τόσο ακριβά.

«...τα παλιά βαλκανικά έθνη έχουν μάθει να νομιμοποιούνται μέσω της ιστορίας. Στα Βαλκάνια, για να σε αναγνωρίσουν ως κράτος, πρέπει να έχεις ιστορία 2000 – 3000 χρόνων. Αφού, λοιπόν, μας υποχρεώσατε να εφεύρουμε μια ιστορία… την εφηύραμε». DNA. Τελικά η πατρότητα του Αλέξανδρου παραμένει στο ύψος των ανδριάντων, των πινακίδων και των επιγραφών που στήθηκαν ή ετοιμάζονται να στηθούν ένθεν και ένθεν των συνόρων. Ο Denko Malevski ήταν ο πρώτος υπουργός εξωτερικών μετά την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της χώρας του. Σε εκπομπή του Παύλου Τζήμα στην ελληνική τηλεόραση λέει πως είναι κρίμα που οι πιο μετριοπαθείς πολιτικές δυνάμεις δεν κατάφεραν να φτάσουν σε ένα συμβιβασμό. Όσο για τον Αλέξανδρο και τη θέση του στην ιστορία της χώρας, ο Malevski αναγνωρίζει ότι αυτό είναι

Για τον Malevski η χώρα του εξωθήθηκε από την άρνηση συμβιβασμού της Ελλάδος σε μια παράλογη κούρσα στην ιστορία για να θεμελιώσει παράλογα δικαιώματα σ’ αυτήν. «Η πίεση που δεχτήκαμε από τον ελληνικό πολιτικό κόσμο είχε ως αποτέλεσμα να ηττηθούμε εμείς οι μετριοπαθείς και τη θέση μας να πάρουν τα εθνικά ριζοσπαστικά στοιχεία. Αφού δεν μας επιτρέψατε να υπάρξουμε με αξιοπρέπεια ως κράτος δίπλα σας και δεν μας δώσατε το χρόνο να λύσουμε σιγά-σιγά τα προβλήματά μας, μας υποχρεώσατε να σκάβουμε και εμείς βαθιά στην ιστορία όσο βαθιά σκάβετε εσείς. Εσείς μας οδηγήσατε

βαλκάνια του Γιώργου Στάμκου

stamkos@post.com

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΟΣΟΒΟ

Άνοιξε το «Κουτί της Πανδώρας»; Independence Day Στις 17 Φεβρουαρίου του 2008 σχεδόν δύο εκατομμύρια Αλβανοί του Κοσόβου βγήκαν στους δρόμους για να γιορτάσουν πανηγυρικά την επίσημη διακήρυξη της ανεξαρτησίας τους από τη Σερβία. Οι κεντρικοί δρόμοι της Πρίστινα, της πρωτεύουσας του Κοσόβου, γέμισαν, παρά το τσουχτερό κρύο, με μια θάλασσα από αλβανικές και αμερικανικές σημαίες. Οι Αλβανοί πανηγύριζαν την ανεξαρτησία τους, που ήρθε, όπως υποστήριζαν, ύστερα από 100 περίπου χρόνια σέρβικης κατοχής και 550 οθωμανικής κυριαρχίας. Χόρευαν, μεθούσαν και πυροβολούσαν στον αέρα για να γιορτάσουν την επίσημη δημιουργία του δικού τους κράτους, που τόσο φλογερά επιθυμούσαν. Δεν παρέλειψαν να ευχαριστήσουν τις ΗΠΑ και ορισμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υποστήριξαν ανοικτά την ανεξαρτησία.

Αν και η ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου ήταν μια μονομερής κίνηση των Αλβανών, η οποία συνάντησε τη σφοδρή αντίδραση του Βελιγραδίου και της Μόσχας, εντούτοις το νεότευκτο κράτος αναγνωρίστηκε ταχύτατα από αρκετά κράτη της Δύσης (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία κ.ά.), αλλά και του μουσουλμανικού κόσμου (Τουρκία, αραβικές χώρες). Ένα νέο κράτος γεννήθηκε στα Βαλκάνια, διακόσια μόλις χιλιόμετρα βορείως των συνόρων μας. Για τους Αλβανοκοσοβάρους, που αποτελούν το 88% σ’ ένα σύνολο δύο εκατομμυρίων κατοίκων, η μονομερής ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου –αν και κάτω από την επίβλεψη του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.– υπήρξε ένα όνειρο δεκαετιών που έγινε πραγματικότητα με τη δημιουργία ενός δεύτερου αλβανικού κράτους στα Βαλκάνια. Για τους

Σέρβους όμως επρόκειτο για μια κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και της απόφασης 1244 του ΟΗΕ, που οδήγησε στη βίαιη απόσπαση του 15% του εδάφους της Σερβίας, και μάλιστα μιας ιστορικής περιοχής που θεωρείται «λίκνο» του σερβικού πολιτισμού και της ορθοδοξίας και πατρίδα μιας καθόλου ευκαταφρόνητης σερβικής μειονότητας. Οι υπόλοιπες βαλκανικές χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, είδαν την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου με αυξανόμενη νευρικότητα. Η Αλβανία, η Τουρκία και η Σλοβενία αναγνώρισαν σχεδόν αμέσως αυτό το νέο κράτος, ενώ η Ρουμανία, η Κύπρος και η Ελλάδα αρνήθηκαν να το κάνουν. Η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και η Βοσνία διστάζουν να προχωρήσουν σε αναγνώριση, επειδή και οι δύο χώρες έχουν πρόσφατα υποφέρει πολύ από εθνικιστικές διαμάχες και εθνικούς διαχωρισμούς. Τα Σκόπια έχουν κάθε λόγο να φοβούνται τον αλβανικό εθνικισμό και αλυτρωτισμό, ενώ το Σεράγεβο φοβάται, ως αντίποινα, την απόσχιση της Σέρβικης Δημοκρατίας της Βοσνίας, που αποτελεί το 49% του εδάφους της χώρας. Οι εναπομείναντες Σέρβοι του Κοσόβου (περίπου 120.000), και ειδικά αυτοί που κατοικούν στην περιοχή βορείως της διχοτομημένης πόλης Κόσοφσκα Μίτροβιτσα στην κοιλάδα του ποταμού Ίμπαρ, θα κινηθούν αποσχιστικά και θα κηρύξουν την ένωσή τους με την κυρίως Σερβία. Ως αντίποινα οι 60.000 περίπου Αλβανοί της κοιλάδας του Πρέσεβο στη νότια Σερβία ίσως θα ξεσηκωθούν και θα ζητήσουν την ένωσή τους με το Κόσοβο. Το ίδιο πιθανόν να κάνουν και οι Αλβανοί της ΠΓΔΜακεδονίας, που θα επιδιώξουν την ομοσπονδιοποίηση της χώρας.

Όλοι όσοι πίστευαν πως με την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου κλείνει και το τελευταίο κεφάλαιο της διάλυσης της πρώην Γιουγκοσλαβίας μάλλον πρόκειται να διαψευστούν από τις εξελίξεις…

Το Φάντασμα της «Μεγάλης Αλβανίας» Πίσω από την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου κρύβεται ασφαλώς το αλβανικό ζήτημα και το φάντασμα της Μεγάλης Αλβανίας. Το αλβανικό ζήτημα, που είναι σήμερα και ο κυριότερος παράγοντας αποσταθεροποίησης των κεντροδυτικών Βαλκανίων, έγκειται στο γεγονός ότι ένας στους δύο Αλβανούς ζει εκτός των συνόρων της Αλβανίας, δηλαδή ότι ο «αλβανικός εθνικός χώρος» δεν συμπίπτει με τα σύνορα του αλβανικού κράτους. Και πράγματι, πέρα από τα 3,5 εκατομμύρια των Αλβανών της «μητέρας πατρίδας» υπάρχουν περισσότερα από τρία εκατομμύρια ομοεθνών τους που ζουν στο Κόσοβο (90% του πληθυσμού), στην ΠΓΔΜ (27% του πληθυσμού),

στο Μαυροβούνιο (60.000), στη νότια Σερβία (70.000) και στην Ελλάδα (περίπου 500.000 οικονομικοί μετανάστες). Οι εθνικιστικές διεκδικήσεις αυτού του διασκορπισμένου λαού προκαλούν ανησυχίες στα γειτονικά κράτη και μπορούν να πυροδοτήσουν την αστάθεια με κύριο στόχο, εκτός από το Κόσοβο, τη διάλυση του ευάλωτου «κρίκου» της ΠΓΔΜ. Αρκετοί ρεαλιστές πολιτικοί των Τιράνων γνωρίζουν ότι μια «Μεγάλη Αλβανία», πέρα από αναχρονισμό, αποτελεί κι επικίνδυνη αυταπάτη, που μπορεί να οδηγήσει τη φτωχή Αλβανία σε απίστευτες περιπέτειες δίχως τέλος. Παρά λοιπόν το γεγονός ότι ήδη το μεγαλύτερο τμήμα του Κοσσυφοπεδίου ελέγχεται, με τη βοήθεια του ΝΑΤΟ, από τους Αλβανούς, κανείς δεν είναι τόσο τρελός ώστε να μιλήσει ανοιχτά για «Μεγάλη Αλβανία», τη στιγμή που τα εσωτερικά προβλήματα της «μικρής Αλβανίας» μοιάζουν ανυπέρβλητα. Ωστόσο οι ίδιοι οι Κοσοβάροι Αλβανοί, απογοητευμένοι από την παθητική στάση της «Μητέρας Αλβανίας», σχεδιάζουν να καταστήσουν το Κόσοβο, σε περίπτωση που αυτό γίνει ανεξάρτητο, εθνικό κέντρο του αλβανισμού, με επίσημη θρησκεία το Ισλάμ και επίσημη γλώσσα τη γκέκικη διάλεκτο! Για τους Αλβανούς του Κοσόβου ο στόχος παραμένει η πρώτα η ανεξαρτησία. Όμως οι εθνικιστές τους φλέγονται από το όραμα της «Μεγάλης Αλβανίας», αν και κανείς τους δεν το ομολογεί ανοικτά. Η ανοικτή υποστήριξη της Ουάσιγκτον στο «Σχέδιο Αχτισάαρι» και στην ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου, όπως διατυπώθηκε απροκάλυπτα και κατά την επίσκεψη του προέδρου Μπους στα Τίρανα την άνοιξη του 2007, ίσως εκληφθεί από τους Αλβανούς εθνικιστές ως «πράσινο φως» για τη διεκδίκηση της «Μεγάλης Αλβανίας», πράγμα που θα οδηγήσει στην ενεργοποίηση του «βαλκανικού ντόμινο» και στην εκ νέου αποσταθεροποίηση των δυτικών Βαλκανίων. Και αυτό είναι κάτι που αφορά άμεσα και την Ελλάδα.

Θα Ανοίξει το Νέο «Κουτί της Πανδώρας»; Δεν είναι αμελητέος ο κίνδυνος η ανεξαρτησία του Κοσόβου να ανοίξει το «Κουτί της Πανδώρας» και να οδηγήσει όχι μόνο σε μια αποσταθεροποίηση της περιοχής των Βαλκανίων, αλλά σε μια επαναδιαμόρφωση του χάρτη της Ευρώπης. Κανείς δεν γνωρίζει πώς θα αντιδράσει σ’ αυτή την περίπτωση η σερβική κυβέρνηση και ο σερβικός λαός. Το σίγουρο είναι πως το Βελιγράδι δεν πρόκειται να αναγνωρίσει ποτέ το ανεξάρτητο Κόσοβο. Ανήμερα της ανεξαρτησίας ο Σέρβος πρωθυπουργός Βόισλαβ Κοστούνιτσα δήλωσε ότι «όσο υπάρχουν Σέρβοι, το Κόσοβο θα θεωρείται αναπόσπαστο μέρος

της Σερβίας και αν αυτή η γενιά δεν καταφέρει να το επαναφέρει στη σύνθεσή της θα το καταφέρουν οι επόμενες γενιές». Ο ίδιος, εξαιτίας του ζητήματος του Κοσόβου και της στάσης του φιλοευερωπαίου Προέδρου Τάντιτς στο ζήτημα των σχέσεων με την Ε.Ε., αποχώρησε από την κυβέρνηση συνασπισμού, με αποτέλεσμα να προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές για τις 11 Μαΐου του 2008. Δύσκολα μπορεί να προβλεφθεί και η αντίδραση της σερβικής μειονότητας του Κοσόβου, ειδικά των Σέρβων που κατοικούν βορείως της Κοσόφσκα Μητροβίτσα που ίσως να προχωρήσουν σε απόσχιση και σε ένωση με τη «Μητέρα Σερβία». Το σίγουρο είναι πως μια λάθος έκρηξη και αιματοχυσία στο Κόσοβο θα μπορούσε να προκαλέσει ένα «ντόμινο αστάθειας» στα Βαλκάνια με πρώτο θύμα τη λεγόμενη «Δημοκρατίας της Μακεδονίας», αλλά και τη Βοσνία. Τα Σκόπια δύσκολα θα αποφύγουν μια νέα εξέγερση των Αλβανών που κατοικούν στα βορειοδυτικά της χώρας και οι οποίοι θα θελήσουν ίσως να ενωθούν με το νέο αλβανικό κράτος του Κοσόβου –το «Πεδεμόντιο» του Αλβανισμού! Παράπλευρη, αλλά άμεση απώλεια, θα πρέπει να θεωρηθεί και η διάλυση του θνησιγενούς κράτους της Βοσνίας με την απόσχιση της Σερβικής Δημοκρατίας (49% του εδάφους και 40% του πληθυσμού) και την ένωσή της με το Βελιγράδι. Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς να αρνηθεί στους Σερβοβόσνιους, που αποτελούν ήδη de facto ημι-ανεξάρτητη δημοκρατία στη Βοσνία, το ίδιο δικαίωμα που θα έχει παραχωρήσει πριν στους Αλβανούς του Κοσόβου. Η ανεξαρτησία του Κοσόβου μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί πως αποτελεί νομικό προηγούμενο και να πυροδοτήσει

έτσι μια αλυσιδωτή αντίδραση ανεξαρτητοποιήσεων αυτόνομων και μειονοτικών περιοχών της Ευρώπης που θα αλλάξουν ριζικά τον πολιτικό χάρτη της ηπείρου μας. Ορισμένοι απαισιόδοξοι αναλυτές προβλέπουν, με αφορμή την αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου, τον κατακερματισμό πολλών ευρωπαϊκών κρατών και τη δημιουργία επιπλέον δέκα ίσως και είκοσι νέων εθνικών κρατών στην Ευρώπη! Όχι μόνο το Βέλγιο –ένα κράτος-«ιστορικό ατύχημα» για ορισμένους– θα διασπαστεί σε Φλάνδρα και Βαλονία, αλλά και η Μεγάλη Βρετανία θα πρέπει να ανεχθεί την απόσπαση της Σκοτίας, της Ουαλίας ακόμη και της Βόρειας Ιρλανδίας. Το ίδιο και η Ισπανία, που θα πρέπει να αποχαιρετίσει την Καταλονία και τη Χώρα των Βάσκων. Η Γαλλία θα πρέπει να αντιμετωπίσει τη δεδομένη απόσχιση της Κορσικής, ίσως και της Βρετάνης. Η Ιταλία θα δει ενδεχομένως το βόρειο τμήμα της (Παδανία) να γίνεται μια πλούσια ανεξάρτητη χώρα και η Φινλανδία θα πρέπει να μάθει να ζει χωρίς τη Λαπωνία. Στην ανατολική Ευρώπη οι εξελίξεις θα είναι το ίδιο δραματικές. Η Υπερδνειστερία, ένα ρωσικό προτεκτοράτο που είναι ήδη De Facto ανεξάρτητο από τη Μολδαβία, θα κηρύξει κι επίσημα την ανεξαρτησία της. Το ίδιο και οι φιλορωσικές Αμπχαζία και Νότια Οσετία, που θα αποχωρήσουν και επίσημα από τη Γεωργία, για να πέσουν ενδεχομένως στην αγκαλιά της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως σ’ αυτή την περίπτωση το Ναγκόρνο Καραμπάγ θα ενωθεί με την Αρμενία, ενώ υπάρχει περίπτωση

ακόμη και η Κριμαία (κατοικημένη κατά 75% από Ρώσους) να αποσχιστεί από την Ουκρανία και να ενωθεί με τη Ρωσία. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα η Ελλάδα δεν θα αποφύγει και την αναγνώριση της λεγόμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» και την οριστική διχοτόμηση της μεγαλονήσου σε δύο διαφορετικά κράτη. Στα Βαλκάνια, τέλος, αυτή η επιδημία ανεξαρτητοποιήσεων και αποσχίσεων μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω «βαλκανοποίηση» με την κάθε μειονότητα να επιδιώκει την αυτονομία και το δικό της κράτος. Όχι μόνον οι Ούγγροι της Βοϊβοντίνας και της Τρανσυλβανίας, αλλά και οι Τούρκοι της Βουλγαρίας, καθώς και οι Μουσουλμάνοι του Σάντζακ ίσως επιδιώξουν την αυτονομία και την ανεξαρτησία τους. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης θα πιέσουν για αυτονομία, όπως άλλωστε και οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου. Οι εναπομείναντες Σέρβοι της Κράινας δεν θα μείνουν αμέτοχοι, ενώ στο χορό των διεκδικήσεων ενδέχεται να μπουν και οι Γκαγκαούζοι, οι Σλαβομακεδόνες της Ελλάδας και της Βουλγαρίας, ακόμη και οι Βλάχοι! Αν ξεσπούσε εξαιτίας του Κοσόβου μια ανεξέλεγκτη εθνικιστική επιδημία, η Ευρώπη θα γνώριζε μια νέα περίοδο παρατεταμένης αστάθειας με απρόβλεπτες συνέπειες. Γι’ αυτό λοιπόν και το ζήτημα της ανεξαρτησίας του Κοσόβου είναι πολύ περισσότερο σοβαρό απ’ ό,τι φαίνεται με μια πρώτη ματιά.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, στο πλαίσιο της οποίας κινείται και η Ελλάδα, θα πρέπει να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες για την εκτόνωση των εθνικιστικών διεκδικήσεων και την προστασία του «απαραβίαστου» των διεθνών συνόρων στην Ευρώπη. Η Ε.Ε. θα πρέπει να επιταχύνει τις διαδικασίες για την ενσωμάτωση της «μαύρης τρύπας» των δυτικών Βαλκανίων στους κόλπους της, έτσι ώστε να καταστήσει τα κρατικά σύνορα των χωρών της περιοχής «άνευ σημασίας» και οι κάτοικοί τους να νιώσουν ελεύθεροι και ασφαλείς. Η λύση δεν είναι η αλλαγή των συνόρων ή ο εκτοπισμός και οι εκκαθαρίσεις των «ανεπιθύμητων πληθυσμών», αλλά ο σεβασμός των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και ταυτόχρονα ο σεβασμός των υπαρχόντων συνόρων και της εδαφικής ακεραιότητας των ευρωπαϊκών χωρών. Ας ελπίσουμε το ανεξάρτητο Κόσοβο να μην αποτελέσει προηγούμενο. Διαφορετικά ξεχάστε την Ευρώπη που ξέρατε! Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΚΟΣ είναι ο δημιουργός και διευθυντής του περιοδικού ΖΕΝΙΘ και συγγραφέας των βιβλίων ΝΙΚΟΛΑ ΤΕΣΛΑ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΓΚΡΙΖΑ ΕΛΛΑΔΑ: Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ «ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ», Ο ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΕΣΛΑ, MIND CONTROL, ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ κ.ά. που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΑΓΝΩΣΤΟ.

5300µ2 Στην υπηρεσία τη δική σας και του αυτοκινήτου σας Χρησιµοποιούµε µόνο βούρτσες από βετέξ και απιονισµένο νερό.

ΑΝΟΙΧΤΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ Μεγάλη γκάμα υπηρεσιών καθαρισμού Από ένα απλό εξωτερικό πλύσιμο, έως κρυσταλοποίηση χρώματος και από ένα απλό εσωτερικό καθαρισμό έως βιολογικό καθαρισμό. Άνεση κατά την παραμονή σας στους χώρους μας Διαθέτουμε σαλόνι αναμονής καθώς και μίνι μπαρ για την εξυπηρέτησή σας.

Μεγάλη γκάμα αξεσουάρ Σε μας θα βρείτε πάντα μεγάλη ποικιλία αξεσουάρ σε πολύ λογικές τιμές. Όλα τα είδη εξωτερικού πλυσίματος περιλαμβάνουν πλούσιο ενεργό αφρό στην αρχή του τούνελ και γυαλιστικό κερί πριν από κάθε στέγνωμα.

Θέρμη

Σταυρούπολη

4ο χλμ Χαριλάου - Θέρμης Αλεξάνδρου Μινωτή 6 (όπισθεν Κούκου) Σταυρούπολη Τηλ. 2310 489580 φαξ 2310 489581 Τηλ. 2310 607200 φαξ 2310606400 •www.sakiscar.com •ww.sakiscarwash.gr •sakiscar@otenet.gr

Πολιτιστικές Προτάσεις, Δράσεις & Άλλα Θεάματα Ãéá ïðïéáäÞðïôå áëëáãÞ ðñïãñáììáôéóìÝíçò åêäÞëùóçò ôï «Äõôéêþò» äå öÝñåé êáìéÜ åõèýíç.

Συνεχίζονται οι παραστάσεις! Η παιδική παράσταση «ΚΟΥ ΚΟΥ» συνεχίζει τις παραστάσεις της έως την Κυριακή των Βαΐων στο Θέατρο Αθήναιον (Βασ. Όλγας 35), κάθε Κυριακή στις 11.30 π.μ. και τις καθημερινές για σχολεία. Ένα απρόσμενο παραμύθι πλάθεται μπροστά στα μάτια των θεατών. Μια μαγική ιστορία. Τα έμψυχα και τα άψυχα. Οι άνθρωποι και τα αντικείμενα. Η φαντασία μπλέκεται με την πραγματικότητα υφαίνοντας πολύχρωμες εικόνες και ονειρική ατμόσφαιρα. Ένα έργο για την ομαδικότητα και τη φιλία. Η ιστορία μας βασίζεται στην ανάγκη που έχουν τα παιδιά να δίνουν στα άψυχα αντικείμενα ανθρώπινες ιδιότητες. Μια μαγική ατμόσφαιρα όπως αυτή, που απαιτεί η συγκεκριμένη παράσταση, δεν θα μπορούσε να αποδοθεί χωρίς το γεμάτο εκπλήξεις και αυτοματισμούς σκηνικό, χωρίς την κατάλληλη μουσική και τραγούδια που πλημμυρίζουν το έργο, αλλά και χωρίς τη μαεστρία όλων των επαγγελματιών συντελεστών που επιλέχθηκαν με ιδιαίτερη προσοχή για μια τέτοια πρωτότυπη παραγωγή. Για πληροφορίες: «Νεφέλες» Αλ. Σβώλου 9 Αμπελόκηποι – Θεσ/νίκη. Τηλ.: 2310 749549, Φαξ: 2310 749898

Το Κέντρο Χαρακτικής «ΗΛΙΟΣ» σε συνεργασία με τη Δημοτική Επιχείρηση Τοπικής Πολιτιστικής Ανάπτυξης Νεάπολης (Δ.Ε.Τ.Π.Α.Ν.), των σχολείων και του Δήμου Νεάπολης, ξεκίνησαν την υλοποίηση του προγράμματος «Σχολείο και Χαρακτική». Μαθητές σχολείων ξεναγούνται στην έκθεση χαρακτικής που φιλοξενείται στο Κέντρο Χαρακτικής «ΗΛΙΟΣ», ενημερώνονται για την τέχνη και τις τεχνικές της χαρακτικής, επισκέπτονται τους χώρους των εργαστηρίων χαρακτικής, βλέπουν από κοντά πώς δημιουργείται ένα έργο χαρακτικής και φεύγουν διπλά κερδισμένοι, καθότι εκτός του ότι «μυούνται» στα μυστικά της χαρακτικής, εξασφαλίζουν για το σχολείο τους και το έργο το οποίο δημιουργήθηκε παρουσία τους. Στο πρόγραμμα «Σχολείο και Χαρακτική» μπορούν να συμμετέχουν όσα σχολεία επιθυμούν μέχρι και τις 18 Απριλίου 2008. Οι επισκέψεις πραγματοποιούνται μόνο ύστερα από επικοινωνία. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: Σχολείο και Χαρακτική, πληροφορίες: Χρύσα Ψωμά, τηλ. 6944 750 206. ΚΕΝΤΡΟ ΧΑΡΑΚΤΙΚΗΣ «ΗΛΙΟΣ» ΔΗΜΟΥ ΝΕΑΠΟΛΗΣ, Λαγκαδά 120 & Δ. Κομνηνού, τηλ.: 2310 533544 & 522725

Μια επιλογή μονοτυπιών από τα φοιτητικά, σχεδόν, χρόνια του Μάρκου Καμπάνη έως σήμερα, περιλαμβάνει η έκθεση «Μονοτυπίες», που εγκαινιάστηκε στις 14 Μαρτίου 2008, στο βιβλιοπωλείο του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (Τσιμισκή 11, Θεσσαλονίκη). Η μονοτυπία είναι μια τεχνική ανάμεσα στη ζωγραφική και τη χαρακτική. Θα μπορούσε να ορισθεί ως τυπωμένη ζωγραφική. Το τελικό έργο (που είναι μοναδικό, σε αντίθεση με τη χαρακτική, όπου έχουμε πανομοιότυπα αντίγραφα) είναι εκτύπωση, χωρίς όμως να υπάρχει πάντα η συνήθης μήτρα. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 3 Μαΐου 2008. Ώρες λειτουργίας βιβλιοπωλείου: Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο 10:00 π.μ. - 3:00 μ.μ. Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή 10:00 π.μ. - 9:00 μ.μ. Τηλ.: 2310 288.036, ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ www.miet.gr

«7ο Σχολικό Πρωτάθλημα Σκάκι Νομών Θεσσαλονίκης-Χαλκιδικής». Με μεγάλη επιτυχία έληξε το 7ο Διανομαρχιακό Ατομικό Σχολικό Πρωτάθλημα Σκάκι Νομών Θεσσαλονίκης - Χαλκιδικής, που πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις των Εκπαιδευτηρίων Βασιλειάδη στις 15 και 16 Μαρτίου 2008. Οι συμμετοχές των προκριθέντων μαθητών (από τα νήπια μέχρι και τη Γ΄ Λυκείου) από όλα τα σχολεία της Θεσσαλονίκης και της Χαλκιδικής, άγγιξαν τις 430 (20% περισσότερες από πέρσι) η δε επιτυχία της διοργάνωσης ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Μάθημα ζωής έδωσε για μια ακόμη φορά και ο μαθητής Κουμτζής Αργύριος, που η έλλειψη της όρασής του δεν του μειώνει το ενδιαφέρον για το σκάκι. Επίσης τα Εκπαιδευτήρια Βασιλειάδη, υπό την αιγίδα της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας, θα διοργανώσουν το 1ο Τουρνουά Σκάκι για Εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας την Κυριακή 13 Απριλίου 2008. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ ΓΥΜΝΑΣΙΟ – ΛΥΚΕΙΟ τηλ.: 2310 475958, 475959, 478855

Την Πέμπτη 10 Απριλίου, η Καλλιόπη Βέττα μαζί με τον Γιάννη Ιωάννου στο Πλατώ. Μια μαγική βραδιά με την αισθαντική ερμηνεύτρια και το γνωστό μουσικό – συνθέτη που θα κάνουν στάση στις 10 Απριλίου στο Πλατώ. Η δουλειά της χαρακτηρίζεται από τη συνύπαρξη πολλών μουσικών στοιχείων, ένα σταυροδρόμι ιδιαιτέρων μουσικών ακουσμάτων, ένα κράμα ηχητικών ιδεών με κοινό παρανομαστή τη φωνή της. Οι ερμηνείες της αποκαλύπτουν τις φωνητικές ικανότητές της και είναι απόλυτα αναγνωρίσιμες για την αισθαντική χροιά της, τη ζεστασιά και τα έντονα συναισθήματα. Η μουσική διαποτίζεται με έθνικ χρώματα και new age αποχρώσεις. Ο Γιάννης Ιωάννου, μουσικός με άποψη και όραμα, συνθέτης και ενορχηστρωτής, παραγωγός στη Δισκογραφία, σε Συναυλίες, στο Μουσικό Θέατρο, και στην Τηλεόραση από το 1978. Από το 1994 είναι στενός συνεργάτης του Μίκη Θεοδωράκη, φροντίζοντας, ενορχηστρώνοντας και παίζοντας πιάνο για τη «Λαϊκή» και όχι μόνο, ορχήστρα του συνθέτη, ακολουθώντας τον σε διεθνείς περιοδείες, τηλεοπτικές εμφανίσεις, και δισκογραφία. ΠΛΑΤΩ (Γιάννη Αγγέλου 14) 2310. 321. 389, επικοινωνία: Γιώτα Πεχλιβανίδου τηλ.: 6947 94 46 46

Την Τρίτη 15 Απριλίου 2008, ώρα 8:00 το βράδυ, στην Gallery IANOS (Αριστοτέλους 7), εγκαινιάζεται έκθεση φωτογραφίας στο πλαίσιο της Photobiennale Thessaloniki Greece / 20ής Φωτογραφικής Συγκυρίας 2008. Κεντρικό θέμα της διοργάνωσης είναι ο «Χρόνος». Διάρκεια έκθεσης: 15/4/08 - 3/5/08 Η Photobiennale, μετεξέλιξη της Φωτογραφικής Συγκυρίας, θα πραγματοποιηθεί από τα μέσα Απριλίου έως τα τέλη Μαΐου του 2008, ενώ στο εξής θα διεξάγεται κάθε δύο χρόνια. Στόχος της διοργάνωσης, η οποία διεξάγεται σε συνεργασία με φορείς του ΥΠΠΟ, πολιτιστικούς οργανισμούς, το Δήμο Θεσσαλονίκης, και χρηματοδοτείται από το Ε.Π. Πολιτισμός, είναι να δημιουργήσει μια πλατφόρμα συνάντησης για τους καλλιτέχνες διαφορετικών ρευμάτων και τάσεων, από την Ελλάδα και το εξωτερικό και να καταστεί μια από τις πιο σημαντικές φωτογραφικές συναντήσεις στην περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Στην πραγματοποίηση της διοργάνωσης, την οποία συντονίζει ο διευθυντής του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, συμμετέχουν περισσότεροι από 10 επιμελητές, παρουσιάζονται τα έργα περισσότερων από 100 δημιουργών σε τουλάχιστον 30 εκθεσιακούς χώρους στην πόλη της Θεσσαλονίκης, όπως μουσεία, ιδρύματα, ξένα μορφωτικά ινστιτούτα, χώροι τέχνης. ΙΑΝΟΣ, Αριστοτέλους 7, τηλ.: 2310 277004, 284832, www.ianos.gr

16η Διεθνής Έκθεση Τηλεκάρτας και Νομισμάτων «Card Collect & Coin Expo 2008». Ανανεωμένη και με ενδιαφέρουσες καινοτομίες ήταν η φετινή 16η Διεθνής Έκθεση Τηλεκάρτας και Νομισμάτων, που πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο 29-30 Μαρτίου στο ξενοδοχείο Mediterranean Palace της Θεσσαλονίκης (δίπλα στο λιμάνι), με την ευγενική υποστήριξη των ΕΛΤΑ. Μερικές χιλιάδες αντικείμενα περίμεναν τους φίλους συλλέκτες στη 16η «Card Collect & Coin Expo 2008». Από τηλεκάρτες και προπληρωμένες κάρτες, νομίσματα, χαρτονομίσματα και ευρωνομίσματα, μέχρι γραμματόσημα, παλιές καρτποστάλ, Ολυμπιακές και άλλες καρφίτσες πέτου (lapel pins), στρατιωτικά παράσημα και μετάλλια, ομόλογα και μετοχές, παιχνίδια kinder και άλλα συλλεκτικά είδη, όλα αυτά τα πολύχρωμα αντικείμενα του… συλλεκτικού πόθου, ήταν και φέτος απλωμένα στα σταντ και τα τραπέζια της έκθεσης. Για πληροφορίες: τηλ./φαξ 2310 232956, 6932 860825, e-mail: danospress@yahoo.com

EET – EST – CST – PST (Eastern European Time – Eastern Standard Time – Central Standard Time – Pacific Standard Time) 8 Απριλίου – 7 Μαΐου 2008 GEORGIA KOTRETSOS – Athens, Greece (EET), JON PECK – Miami, FL, United States (EST), JUAN WILLIAM CHÁVEZ – St. Louis, MO, United States (CST), BRYAN RECKAMP – San Francisco, CA, United States (PST) Οι καλλιτέχνες της έκθεσης σημειώνουν: «Η συνεργασία μας βασίζεται στην αμοιβαία κατανόηση και σεβασμό του χρονο/χρόνου (chrono/time) του καθενός από εμάς. Πρόκειται για μια έκθεση αυτοαναφορική και αντανακλαστική θεματικά, η οποία εστιάζει στο γεγονός ότι λειτουργούμε και παράγουμε τέχνη σε διαφορετικούς τόπους. Αυτό αρχικά υπονοείται ήδη στον τίτλο της έκθεσης, εισάγοντας τέσσερις διαφορετικές ζώνες που αντιστοιχούν στον καθένα μας, δηλαδή τέσσερις διαφορετικές τοποθεσίες/χρόνους, ξεκινώντας από την Αθήνα και καταλήγοντας στο Σαν Φρανσίσκο. Παρά τις διαφορετικές αρχές που διέπουν τα έργα μας, στην περίπτωση της έκθεσης EET – EST – CST – PST που πραγματοποιείται στο πλαίσιο της PhotoBiennale/20ης Φωτογραφικής Συγκυρίας, Thessaloniki 2008, όλοι μας πραγματευόμαστε, είτε πρακτικά είτε αναφορικά, παραμέτρους της φωτογραφίας». Γκαλερί TinT, Χρυσ. Σμύρνης 13, 546 22 Θεσσαλονίκη, τηλ.: 2310 235 689, 220191, tint@ otenet.gr - www.tintgallery.gr

Το Θέατρο Σκιών του Μιχάλη Χατζάκη θα παρουσιάσει στις 5, 12,19 Απριλίου και στις 3,10 και 17 Μαΐου την κωμική παράσταση «ο Καραγκιόζης στο πανηγύρι». Ο Μιχάλης Χατζάκης αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η συγκεκριμένη παράσταση πρωτοπαίχτηκε στο πάλκο του Μόλλα (1871-1948) ως πρόσθετη κωμωδία στο τέλος της παράστασης. Στο πάλκο του Γεωργίου Χαρίδημου (1924-1996) απέκτησε διαστάσεις κανονικής παράστασης. Δανείστηκε και συνένωσε διάφορα κωμικά επεισόδια που πλαισίωναν το κυρίως θέμα και με την αίσθηση που τον διέκρινε συνέθεσε ένα μικρό αριστούργημα». Ο Μιχάλης Χατζάκης, Κωνσταντινουπολίτης στην καταγωγή, γεννήθηκε και σπούδασε στην Αθήνα. Πρωτογνώρισε τον «Καραγκιόζη» από τον παλιό μάστορα της τέχνης Γεώργιο Κουτσούρη και μαθήτευσε πολλά χρόνια στους καραγκιοζοπαίχτες Γεώργιο Χαρίδημο και Δημήτρη Μόλλα. Οι παραστάσεις πραγματοποιούνται κάθε Σάββατο στις 18.30 το απόγευμα και η γενική είσοδος κοστίζει 7 ευρώ. Μέγαρο Χ.Α.Ν.Θ., τηλ.: 2310 241007

3o G-Hotels Culture Events 23 Απριλίου-19 Οκτωβρίου 2008 Αίθουσες Τέχνης: Athos Palace Hotel και Pallini Beach Hotel Οργάνωση: Τέχνη του Επικοινωνείν Ένα project με συνεχόμενη ροή εικαστικής έκφρασης, που πραγματοποιείται σε δύο χώρους που για έξι μήνες εναλλάσσονται χιλιάδες επισκέπτες.

Στη Δημοτική Πινακοθήκη της Καβάλας φιλοξενούνται οι φωτογραφίες του Καμίλο Νόλλα με τίτλο: «Καπνομάγαζα: Αινίγματα, Τάξη και Κενότητα». Την επιμέλεια της έκθεσης ανέλαβε ο Θανάσης Μουτσόπουλος. Στις φωτογραφίες του ο Καμίλο Νόλλα αποτυπώνει τις καπναποθήκες της Ελλάδας, στις οποίες παρουσιάζεται η βιομηχανική κληρονομιά. Τα φωτογραφικά εκθέματα θα παραμείνουν στο χώρο μέχρι τις 5 Μαΐου 2008. Η έκθεση διοργανώθηκε από το Μουσείο Καπνού του Δήμου Καβάλας και το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης. Παράλληλα έχει κυκλοφορήσει ένας κατάλογος με το γενικό τίτλο «Καπνομάγαζα» από τις εκδόσεις Καστανιώτης στην ελληνική, αγγλική και γαλλική γλώσσα. Η έκθεση λειτουργεί καθημερινά εκτός Κυριακής. Δημοτική Καπναποθήκη Καβάλας, τηλ.: 2510 223344 Το 2008 φιλοξενούνται στις εγκαταστάσεις των G-Hotels 24 εικαστικές εκδηλώσεις, 2 μουσικά happenings, 2 θεατρικές παραστάσεις, Tango Show, ποιητική βραδιά, εκδήλωση ανοικτής γευστικής δοκιμής οίνου σε συνεργασία με το περιοδικό Sorbet, Tai Tsi Tsuan Show, Φεστιβάλ κρασιού και τέλος εξαήμερη προβολή 32 βραβευμένων ταινιών σε συνεργασία με το Διεθνές Πανόραμα Ανεξάρτητων Δημιουργών Φιλμ και Βίντεο Πάτρας. Στο πρόγραμμα ξεχωριστή θέση έχει το αφιέρωμα στη

Ιορδάνης Χουδαμάς, Έκθεση Αγιογραφίας, 23 Απριλίου - 9 Μαΐου, Αίθουσα Τέχνης Athos Palace Hotel. Η Αγιογραφική μαρτυρία αποτελεί για το δημιουργό τέχνη εσωτερικής παρόρμησης, αφού η απεικόνιση του Θείου στις δύο διαστάσεις κάνει πραγματικότητα τον «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» προορισμό του ανθρώπου. Η ιδιομορφία του καλλιτέχνη βρίσκεται στο γεγονός ότι αποδίδει όλα τα κλασικά στοιχεία της Αγιογραφίας ακόμη και πάνω σε χαρτί ακουαρέλας, χρησιμοποιώντας τέμπερες. Μπέτυ Βυτινάρου, Έκθεση Ζωγραφικής «Δρόμοι Παράλληλοι», 10 Μαϊου-23 Μαΐου, Αίθουσα Τέχνης Pallini Beach Hotel. Η καταξιωμένη χορογράφος μας αποκαλύπτεται σε μία ακόμη δραστηριότητά της, τη ζωγραφική. Θεωρεί ότι ο χορός, η ζωγραφική αλλά ακόμη και η ποίηση, είναι δρόμοι παράλληλοι, άρρηκτα δεμένοι μεταξύ τους, αφού σαν έννοιες αλλά και κατ’ ουσία, εμπεριέχουν πολλά κοινά σημεία. Για τη δημιουργό οι τρεις αυτοί δρόμοι είναι ίδιοι. Ορμώμενη από το νέο χορόδραμα που ανέβασε πρόσφατα, το Σεξ + Πυρ, όχι μόνο αναπαριστά με ζωντανά χρώματα στον καμβά τις χορογραφίες της, αλλά αναφέρεται και με ποιητικό τρόπο για την έμπνευσή της.

Νησιώτης Κωνσταντίνος, Έκθεση Κατασκευών «Αέναο Ταξίδι», 10 Μαΐου-23 Μαΐου, Αίθουσα Τέχνης Athos Palace Hotel. Καράβια… Τα συναντάμε στις περισσότερες μορφές της τέχνης, όπως σε θαλασσογραφίες και σε στίχους ποιημάτων, σε αξεπέραστα έργα της παγκόσμιας συγγραφικής τέχνης.

Ο δεύτερος Πανελλήνιος Μαθητικός Διαγωνισμός για το 2008 έχει θέμα του την «Ανακύκλωση». Οι ενδιαφερόμενοι από 16-24 ετών καλούνται να κατασκευάσουν ήχους από υλικά που ανακυκλώνονται, π.χ. ξύλο, χαρτί, ύφασμα, γυαλί, αλουμίνιο, φελλό κ.ά. Η καταληκτική ημερομηνία παράδοσης των έργων θα είναι η Τετάρτη 30 Απριλίου. Ο πρόεδρος του Εκπαιδευτικού ομίλου «Δομή» θα βραβεύσει τα καλύτερα έργα με υποτροφίες συνολικού ύψους 12.000 ευρώ για τις ειδικότητες των Τομέων «art & design και sound & music». Η συγκεκριμένη εκδήλωση υποστηρίζεται από τους Δήμους Βύρωνα, Θεσσαλονίκης, Καισαριανής και Χαλανδρίου. Όλα τα έργα θα εκτεθούν από τις 2 έως τις 6 Ιουνίου στη Στοά του Βιβλίου, Μέγαρο Αρσάκη. Περισσότερες πληροφορίες: 210 3840552, 3824411 και στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.iekdomi.gr

Μελίνα Μερκούρη, με παρουσίαση συλλεκτικής κινηματογραφικής αφίσας και φωτογραφίας από τις ταινίες της, σε συνεργασία με το Cineshop. Συνολικά τα G-Hotels φιλοξενούν για το 2008, τριάντα τέσσερις εκδηλώσεις που αλλάζουν το χαρακτήρα των τουριστικών παροχών στην ευρύτερη περιοχή της Καλλιθέας Χαλκιδικής. Από τις φετινές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται μέχρι τις 4 Ιουλίου σάς παρουσιάζουμε τις παρακάτω:

από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, σε μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες, στην σύγχρονη τέχνη της φωτογραφίας ακόμη και σε ρεφραίν τραγουδιών. Τα καράβια στην παρούσα έκθεση είναι επίσης και η μοναδική έμπνευση του δημιουργού, που από παιδί γοητευόταν από αυτά και σε ώριμη πλέον ηλικία αποφάσισε να ασχοληθεί με αυτή την ιδιότυπη ναυπηγική τέχνη. Μαρίνα Δημητροπούλου, Έκθεση Ζωγραφικής «Φύση Φωτός», 7 Ιουνίου-20 Ιουνίου, Αίθουσα Τέχνης Pallini Beach Hotel. Η ζωγράφος, στην έκτη της ατομική έκθεση αποκαλύπτει πλέον την ώριμη δημιουργικότητά της. Βαδίζοντας στο δρόμο των εμπρεσιονιστών, καταργεί συστηματικά τις γραμμές και εκφράζεται αποκλειστικά με το χρώμα, το οποίο χειρίζεται με μία εκπληκτική ευαισθησία ως αναφορά τη φωτεινότητα και τη διαύγειά του. Κήποι, λιβάδια, τοπία και τριαντάφυλλα, προβάλλουν «αυτόφωτα», με μιαν ιδιόμορφη λάμψη. Από τη συγκινησιακή δύναμη των χρωμάτων δημιουργεί ένα νέο περιεχόμενο, καθώς τα σύμβολα που προάγει ισοδυναμούν με τις ιδέες που θέλει να εκφράσει». Καίτη Κεχαγιά Θεοδώρου, Έκθεση Ζωγραφικής, «Ονειροτόποι Ανθρώπων», 21 Ιουνίου-4 Ιουλίου, Αίθουσα Τέχνης Pallini Beach Hotel. Κύριο χαρακτηριστικό, στην άνω των τριανταπέντε ετών εικαστική υπόσταση της δημιουργού, είναι το απολύτως προσωπικό και ιδιάζον καλλιτεχνικό της ύφος. Βραχώδεις παραλίες, κορμοί δένδρων αλλά και ανθρώπινα σώματα, αποτυπώνονται με τρόπο που της παρέχει τη δυνατότητα να μη θίγει τις παραστατικές και περιγραφικές αξίες του θέματος που ζωγραφίζει. Εκτός από ακρυλικά και τέμπερες, χρησιμοποιεί επίσης σαν χρωματική ύλη φυτικές μεμβράνες που η ίδια συλλέγει από τη φύση.

Στο Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας-Θράκης φιλοξενείται από τις 27 Φεβρουαρίου η περιοδική έκθεση, που καλείται «Με αφορμή μια στάμνα». Οργανώθηκε από το Κέντρο Μελέτης Νεώτερης Κεραμεικής και θα διαρκέσει μέχρι τις 30 Ιουνίου 2008. Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας-Θράκης, Βασ. Όλγας 68, τηλ.: 2310 889855. Ημέρες και ώρες λειτουργίας: Κάθε μέρα εκτός Πέμπτης: 9.00-15.00, Τετάρτη 10.00-22.00.

Το χοροθέατρο του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος θα παρουσιάσει από τις 2 έως τις 18 Μαΐου στο Βασιλικό Θέατρο μια παράσταση αφιερωμένη στη Θεσσαλονίκη, η οποία θα αναφέρεται στο παρελθόν και στο παρόν της πόλης, με τη μορφή της ζωντανής εγκατάστασης. Η παράσταση, που θα καλείται «Υπομέλας Τόπος», θα περιλαμβάνει τις ενότητες: «Τόπος συνάντησης όσων ξεχάστηκαν», «Αποσπασματική εμπειρία της πόλης», «Χρόνος της περιπλάνησης και του στοχασμού», «Μικρή ομάδα νευρώνων στον εγκέφαλο», «Η ακριβής λειτουργία της μας είναι άγνωστη», «Ρέκβιεμ για τα καμένα όνειρα αυτών που έζησαν τη μεγάλη φωτιά του 1917». Τη χορογραφία έχει αναλάβει ο Δημήτρης Σωτηρίου, τα σκηνικά και κοστούμια ο Αθανάσιος Κολαλάς και την οργάνωση της παραγωγής η Ιωάννα Λιάκου. Βασιλικό Θέατρο, Πλατεία Λευκού Πύργου, τηλέφωνο κρατήσεων: 2310 288000

Στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης παρουσιάζεται από τις 5 Μαρτίου η έκθεση που καλείται «Τόπος». Το φιλότεχνο κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει εικαστικές δημιουργίες, γλυπτά, εγκαταστάσεις, ζωγραφικά έργα από Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες έως τις 21 Αυγούστου 2008. Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Εγνατία 154, τηλ.: 2310 240002

συνέντευξη

Συνέντευξη στην Κατερίνα Κ. Τερζοπούλου

Γεράσιμος ΓΕΝΝΑΤΑΣ ΑΓΑΠΗΘΗΚΕ ΣΑΝ «CAVEMAN» ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Τι... γέννημα και τι… θρέμμα είστε, κύριε Γεννατά; Δυστυχώς, Αθηνών...! Γίνατε ηθοποιός γιατί προέκυψε ή γιατί το λαχταρούσατε; Αν με βάζατε να μαντέψω από αυτό που αφήνει τόσο η σκηνική όσο και τηλεοπτική σας παρουσία που είναι ιδιαίτερα εκφραστική, προς το τελευταίο θα έκλεινα. Είναι αλήθεια ή όχι; Η αλήθεια είναι ότι προέκυψε και έγινα ηθοποιός. Δηλαδή, δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα ασχοληθώ με το θέατρο, θα δουλέψω και θα κερδίσω χρήματα από αυτό. Ήμουν βιολόγος... Σπούδαζα βιολογία στο βιολογικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μου άρεσαν και μου αρέσουν ακόμη οι φυσικές επιστήμες! Και πώς ξεκίνησε η ιστορία; Κάποια στιγμή άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι το να γίνω βιολόγος δεν ήταν αυτό που θα με ενδιέφερε να κάνω στη ζωή μου και προς το τέλος εγκατέλειψα τις πανεπιστημιακές σπουδές. Εγκαταλείποντας το πανεπιστήμιο και περιδιαβαίνοντας από εδώ και από κει ψάχνοντας ένα χρόνο περίπου, κατέληξα σε μια δραματική σχολή. Από κει ξεκίνησαν ουσιαστικά τα πράγματα, γιατί άρχισα να καταλαβαίνω ότι αυτό είναι που μου δίνει χαρά, μου δίνει ευχαρίστηση, και αυτό κάνω μέχρι τώρα..

Από μικρός βιώσατε δύσκολες συνθήκες χάνοντας σχεδόν παιδί τους γονείς σας και –κακά τα ψέματα– δεν είναι εύκολο κάτω από τέτοιες καταστάσεις ακόμη και να επιβιώσει, ορισμένες φορές, κάποιος, όχι να διαπρέψει όπως εσείς. Πώς βρήκατε τη δύναμη και τα καταφέρατε τόσο καλά; Ξέρετε τι νομίζω… Όταν ζεις μέσα σε μια συνθήκη δεν καταλαβαίνεις το πόσο δύσκολη είναι. Εσύ έχεις να λειτουργήσεις μέσα σ’ αυτήν και να την αντιμετωπίσεις. Αυτό συνέβη και σ’ εμένα. Προσπαθούσα, έτσι απλά, να αντεπεξέλθω – προσπαθούσα να ζήσω...! Ως ηθοποιός ξεκινήσατε με θέατρο, και πιστεύω –απ’ ό,τι μου πέρασε η παράσταση «Caveman»– ότι σας σαγηνεύει και ζείτε κάθε στιγμή πάνω στη σκηνή. Τι είναι όμως εκείνο που τόσο σας γοητεύει σε αυτό; Το θέατρο είναι κυρίως ένα παιχνίδι και ένα όμορφο ταξίδι γνωριμιών και επικοινωνίας με τους ανθρώπους, με το κοινό, πράγμα που με σαγηνεύει! Εκείνο που διαφοροποιεί το θέατρο από τις υπόλοιπες δουλειές μας είναι η πρόβα, μοναδική στο θέατρο, που είναι επίσης μια ζωντανή διαδικασία. Αυτό δεν υπάρχει στην τηλεόραση, στο σινεμά… η ζωή κι εμένα με συναρπάζει!

Ο Γεράσιμος Γεννατάς, με μεγάλη πορεία ως ηθοποιός, έγινε γνωστός και αγαπητός στο ευρύ κοινό από την τηλεόραση. Στο σίριαλ είσαι το «Ταίρι μου», σαν Παναγιώτης, ήταν μια τις εκφραστικότερες μορφές που συμπάθησε όλη η Ελλάδα, όπως και στο ρόλο του Τάσου στο «Αχ και να ξερες». Την ευκαιρία να τον γνωρίσουμε επί σκηνής εδώ στη Θεσσαλονίκη μάς την έδωσε παίζοντας –εναλλάξ με τον Χριστόδουλο Συλιανού– στη συναρπαστική παράσταση «Caveman», η οποία αναφερόταν με πολύ ιδιαίτερο, έξυπνο και άμεσο τρόπο στις σχέσεις των δύο φύλων, κατενθουσιάζοντας το κοινό που πλημμύριζε σε κάθε παράσταση το Ράδιο Σίτυ. Ο Γεράσιμος Γεννατάς, είναι ένας άνθρωπος ιδιαίτερα ευφυής, με αναλυτικό μυαλό, ευαισθησίες και χιούμορ για τον οποίο αξίζει τον κόπο να γνωρίσουμε κάτι περισσότερο:

Παρά τα όσα σας προσφέρει το θέατρο, η τηλεόραση είναι εκείνη που σας έκανε γνωστό στο πανελλήνιο. Ποια είναι η σχέση σας μαζί της, αλλά και η άποψή σας γι’ αυτήν; Γενικά εγώ δεν αφορίζω την τηλεόραση· και δεν την αφορίζω, γιατί η τηλεόραση είναι ένα μέσον με τρομακτική δύναμη! Το θέμα είναι πώς το χρησιμοποιείς αυτό το μέσον. Δυστυχώς, όμως, νομίζω πως σήμερα το τοπίο είναι ευτελές. Και είναι ευτελές γιατί χαρακτηρίζεται από μια προχειρότητα, από έναν καιροσκοπισμό, μέσα από μια ψεύτικη λάμψη και όλα τα παιδάκια θέλουν να γίνουν ηθοποιοί γιατί βλέπουν αυτόν το δήθεν λαμπερό κόσμο… Μα δεν είναι πραγματικός αυτός ο κόσμος… Πόσοι άνθρωποι προσπαθούν να ζήσουν εκεί με 700 ευρώ το μήνα. Ουσιαστικά πιστεύω ότι η ύπαρξη της τηλεόρασης είναι για να εξυπηρετεί τη διαφήμιση και οι περισσότεροι από όσους βγαίνουν στις ειδήσεις, οι πολιτικοί που χαμογελάνε, πέραν του ότι λένε συνήθως ψέματα, βγαίνουν με στόχο να διαφημιστούν, όπως διαφημίζονται, δηλαδή, τα διάφορα προϊόντα! Σαφώς, μέσα στο ευτελές τοπίο υπάρχουν και εξαιρέσεις, όπως κάποιες εκπομπές που κάνουν ορισμένοι δημοσιογράφοι οι οποίοι αντιστέκονται και έχουν μία ευαισθησία απέναντι στην κοινωνία… Βέβαια υπάρχουν και ποιοτικές εκπομπές ιδιαίτερες, καλλιτεχνικής φύσεως.

συνέντευξη «Σήμερα ο καλλιτεχνικός κόσμος δυστυχώς δεν μιλάει γιατί βολεύεται, γιατί πληρώνεται καλά και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να προβάλλεται, να ψωνίζει επώνυμα ακριβά προϊόντα… » Υπάρχουν! Εγώ, λοιπόν, δεν αφορίζω το μέσον αυτό. Δεν είμαι από κείνους που λένε: «δεν κάνω τηλεόραση». Προσπαθώ απλώς να κάνω τηλεόραση όσο καλύτερα μπορώ. Θεωρείτε ότι ίσως υπάρχουν προοπτικές για καλύτερη εξέλιξη; Χμ…! Θα το δούμε σε 30 χρόνια όταν ο ιστορικός του μέλλοντος κρίνει… (γέλια) Γενικά φαίνεται να είστε άνθρωπος που έχει άποψη για το τι παίζεται γύρω του και όχι μόνον άποψη, αλλά και δράση, όπως, για παράδειγμα, το καλοκαίρι με τις πυρκαγιές, που αποφασίσατε να αντιδράσετε ανεβαίνοντας στα καμένα της Πάρνηθας για να στήσετε μια «αναμνηστική πινακίδα» που έλεγε το πότε κάηκε το δάσος αυτό. Όμως και μ’ αυτό τι άλλαξε; Ξέρετε, νομίζω ότι το μόνο που μας σώζει είναι η συλλογικότητα και η κοινωνικότητα. Αυτό που αναφέρατε πριν εγώ το έκανα μόνος μου… Με στεναχώρησε το γεγονός ότι το έκανα μόνος μου και φταίω γι’ αυτό. Aλλά σε μια προσπάθεια –σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, δυστυχώς– να βρω άλλους 10 φίλους, δεν ήλθε κανείς. Η αλήθεια είναι ότι εκνευρίζομαι με τον εαυτό μου, γιατί το έκανα αρκετά αργά… Kαι το έκανα αρκετά αργά επειδή μας τρώει δήθεν το ότι δουλεύουμε πολύ. Αυτό είναι ένα απίστευτο ψέμα, «ότι δηλαδή εγώ ασχολούμαι με την τέχνη μου και δεν έχω χρόνο να κοιτάξω τι γίνεται γύρω μου… Όμως η μικρή προσπάθειά μου να κάνω αυτή τη διαμαρτυρία λίγο πιο συλλογική απέτυχε. Τέλος πάντων… είναι μια πολύ μεγάλη ιστορία αυτή, το σίγουρο είναι ότι μόνο η συλλογικότητα μας σώζει.

Σήμερα Τετάρτη, 5 Μαρτίου, εδώ στη Θεσσαλονίκη κάνουμε δύο συλλαλητήρια διαμαρτυρίας για την ονομασία των Σκοπίων... Τι νομίζετε ότι θα καταφέρουμε; Και με αφορμή αυτό, ποια είναι η δική σας άποψη για την περιβόητη ονομασία των Σκοπίων; Όσον αφορά το όνομα των Σκοπίων, η άποψή μου είναι ότι είναι ψεύτικο πρόβλημα, όπως τα περισσότερα που πλασάρουν οι πολιτικοί. Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι εσείς το βιώνετε διαφορετικά και είναι απόλυτα φυσικό. Σε σχέση τώρα με τα συλλαλητήρια ναι, ένα συλλαλητήριο, είναι πάντα ένα συλλαλητήριο. Εξαρτάται βέβαια από ποιους οργανώνεται και τι θέλει να διαπραγματευτεί. Πριν από 30 - 40 χρόνια οι καλλιτέχνες ήταν μια φωνή αντίδρασης σ’ αυτό που συνέβαινε στην κοινωνία. Σήμερα ο καλλιτεχνικός κόσμος δυστυχώς δεν μιλάει γιατί βολεύεται, γιατί πληρώνεται καλά και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να προβάλλεται, να ψωνίζει επώνυμα ακριβά προϊόντα… Καταλαβαίνετε, είναι πολύ βαθύ το πρόβλημα. Πρέπει ίσως αυτό το φαινόμενο να κάνει τον κύκλο του, για να διαπιστώσουμε ότι τέρμα, δεν αξίζουν όλες αυτές οι αηδίες… Πόσα καλλυντικά θα αγοράσουμε, πόσα κλιματιστικά, πόσα αυτοκίνητα; Πόσο σκουπιδαριό θα φάμε; Ένα πορτοκάλι μπορώ να φάω; Να το καθαρίσω με τα χέρια μου και να το φάω; Αλλά φαίνεται ότι θα πρέπει να γίνει ο κύκλος.

φωνα με το μοντέλο αυτό, κάνω τηλεόραση, αποκτάω δημοσιότητα, χρήματα, επειδή έχω παίξει σε κάποιο σίριαλ που ανέβασε ακροαματικότητα. Αίφνης λοιπόν, αυτό το μοντέλο σού δημιουργεί την αίσθηση ότι όλα είναι εύκολα… και αυτό είναι μια ελαφρότητα …! Η δυσκολία είναι το να είσαι στην τέχνη σου γενναιόδωρος. Και πώς θα είσαι στην τέχνη σου γενναιόδωρος; Επιθυμώντας να κατακτήσεις κάτι δύσκολο…! Ο «Caveman» ήταν μια πρόκληση για μένα, γι' αυτό και αποφάσισα να παίξω τον ρόλο αυτό και είμαι πολύ ευχαριστημένος για τις εμπειρίες που μου χάρισε. Στην παράσταση ο Caveman συχνά περνούσε το μήνυμα στο γυναικείο πληθυσμό ότι ορισμένες συμπεριφορές του αρσενικού –που πολλές φορές ίσως και να εξοργίζουν τη σύγχρονη γυναίκα– είναι γονιδιακά «γραμμένες» στο κύτταρο του άνδρα, με στόχο αυτός να προστατέψει τη σύντροφό του. Προσωπικά, μου άρεσε τούτη η εξήγηση, προκαλώντας μου, μάλιστα, τρυφερά συναισθήματα. Όμως νομίζετε ότι η γυναίκα σήμερα έχει ανάγκη από προστασία; Νομίζω ότι κάθε τι εξαιρετικό χρειάζεται προστασία. Θα μπορούσαν να είναι και οι

άντρες αυτοί. Αλλά εγώ θέλω να πω ότι η γυναίκα που φέρνει τη ζωή είναι ένα εξαιρετικό πλάσμα, ένα πλάσμα, μάλιστα, που έχει ταλαιπωρηθεί απίστευτα στην πορεία των χρόνων και ακόμη ταλαιπωρείται... Πριν από 50 χρόνια δεν ψηφίζατε… Ναι, εγώ νομίζω ότι χρειάζεται προστασία. Προστασία με την έννοια του ότι είναι ένα πολύτιμο πλάσμα, που πρέπει να νοιάζεσαι γι’ αυτό… Να το αγαπήσεις, να το χαϊδολογήσεις, να το κανακέψεις, να του δώσεις το χώρο του να ανθήσει…! Μ’ αυτά που ακούω τολμώ να υποθέσω ότι μάλλον γνωρίζετε αρκετά τη γυναικεία ψυχοσύνθεση… Όμως, τι πιστεύετε γι’ αυτόν τον περιβόητο «πόλεμο» των δύο φύλων, πρέπει να υπάρχει; Τι σας δίδαξε εσάς η παράσταση «Caveman»; Αν θα πρέπει να υπάρχει πόλεμος, θα πρέπει να είναι μόνον…πως να το πω... για να διεκδικούμε ο ένας τον άλλον και για το πώς διεκδικεί ο ένας το γέλιο του άλλου. Θα πρέπει να είναι ένας πόλεμος... γαργαλιστικός. Και μετά τον «Caveman», τι έχουμε στη συνέχεια; Προς το παρόν δεν έχω πολλά πράγματα στο μυαλό μου, μάλλον θα κάνω μια ταινία το καλοκαίρι και μετά διακοπές! Ένας ηθοποιός σε διακοπές, τέλεια. (γέλια) Καιρός ήταν!

Από όσα μου λέτε μου δίνετε την εντύπωση ευαίσθητου, δυναμικού και παρορμητικού ανθρώπου... Πόσο έξω πέφτω; Πιστεύω ότι όλοι μας έχουμε τις αντιφατικές πλευρές μας και αυτό μας καθιστά, θα έλεγα, «αστείους», γιατί… αν πω «ενδιαφέροντες», κινδυνεύω να αναρωτηθώ: « τι, εγώ είμαι ενδιαφέρων τύπος, τώρα;»…. καταλάβατε; (γέλια) Οπότε ας πούμε ότι μας καθιστά αστείους και αυτό, τουλάχιστον, είναι καλό ... Το έργο «Caveman» πώς αποφασίσετε να το παίξετε, κύριε Γεννατά; ένα έργο τόσο δύσκολο, ένα μονόλογο με πολλή δράση για δυόμιση ολόκληρες ώρες, που όμως για να προκαλέσει και να δώσει αυτά που έχει στο θεατή πρέπει να εξαντλήσει τον καλλιτέχνη; Λοιπόν, νομίζω ότι αυτό που μας δυσκολεύει και μας εξαντλεί έχει και αξία... Το δύσκολο και το κουραστικό είναι γοητευτικό επειδή σε προκαλεί να το διεκδικήσεις. Ξέρω εγώ… το εύκολο... δεν θέλω να πω ότι είναι ευτελές, αλλά είναι… εύκολο. Και εδώ είναι αυτό που έλεγα πριν για τον κόσμο του θεάματος… Υπάρχει σ’ εμάς ένα μοντέλο λειτουργίας που προκαλεί πολλά παιδιά να γίνουν ηθοποιοί, μέσω της ιδιωτικής τηλεόρασης γιατί βλέπουν το λαμπερό ψεύτικο, όμως, κόσμο. Σύμ-

συνέντευξη

Χρήστος Μπεχτσής Από τα seven video net στις αίθουσες των κινηματογράφων

Ο Χρήστος Μπεχτσής είναι ο πρόεδρος της «seven group Α.Ε.» στην οποία ανήκει η γνωστή αλυσίδα καταστημάτων seven video net και πλέον η νεοσύστατη δραστηριότητα «seven films». Αντικείμενο της seven films είναι η διανομή κινηματογραφικών ταινιών που απευθύνονται στους σινεφίλ και σε αυτούς που αναζητούν την ποιότητα και την εναλλακτικότητα μέσα στις κινηματογραφικές αίθουσες. Πώς πάρθηκε η απόφαση να προχωρήσετε στη διανομή στις αίθουσες κινηματογραφικών ταινιών; Η διανομή στις αίθουσες είναι ένα κομμάτι μιας καινούργιας επιχειρηματικής δραστηριότητας, που είναι η γενικότερη εκμετάλλευση αποκλειστικών δικαιωμάτων ταινιών. Η απόφαση αυτή ήρθε ως φυσικό επακόλουθο της εν γένει δραστηριότητάς μας στο χώρο της ψυχαγωγίας (με το δίκτυο Seven). Ασχολούμασταν με ταινίες και αυτό συνεχίζουμε να κάνουμε, απλώς και σε ένα άλλο επίπεδο. Ας πούμε πως είναι η συνέχιση μιας σχέσης «πάθους», για να χρησιμοποιήσουμε και κινηματογραφικό λεξιλόγιο…. Πώς μπορεί μια εταιρεία από τη Βόρεια Ελλάδα να αντιπαρατεθεί με τις μεγάλες εταιρείες που ελέγχουν το χώρο; Καταρχήν ξεκινήσαμε από τη Β. Ελλάδα, αλλά μην ξεχνάτε πως πλέον είμαστε σε όλη την Ελλάδα! Επίσης, στόχος μας δεν είναι η «αντιπαράθεση» με κανέναν.. Διεκδικούμε, βέβαια, μερίδιο στην αγορά, και αυτό φέρνει σε αμηχανία αρκετούς από τους παλιούς, αλλά η στόχευσή μας είναι να μεγαλώσουμε αυτή την αγορά, που οι παλιοί απλώς αφήνουν να συρρικνωθεί. Το καλλιτεχνικό και το εμπορικό – καλλιτεχνικό πρόγραμμα δεν έχει τη θέση που θα μπορούσε να έχει στην ελληνική αγορά. Επίσης,

μην ξεχνάτε ότι και όταν ξεκινήσαμε στη Θεσσαλονίκη το 1996 με το πρώτο Seven, στην Αθήνα υπήρχαν ήδη 2-3 μεγάλα δίκτυα με περισσότερα από 30 μαγαζιά… Τώρα τα Seven έχουν 107 σημεία και ο δεύτερος έχει πάλι 30… Μέχρι τώρα πώς τα βλέπετε τα πράγματα; Ενδιαφέροντα και αισιόδοξα. Ποιο γεγονός σάς εξέπληξε ευχάριστα και ποιο δυσάρεστα στην έως τώρα ενασχόλησή σας με την κινηματογραφική διανομή; Δεν θα το ανέφερα ως έκπληξη, αλλά σίγουρα το να βλέπεις καλές ταινίες να μένουν στα 3.000 εισιτήρια και πραγματικά κακές να φτάνουν τις 800.000 είναι σίγουρα αξιοσημείωτο! Μέσα από αυτό, βέβαια, βγαίνουν και αισιόδοξα συμπεράσματα. Αφού το σινεμά υπάρχει, τότε υπάρχει χώρος αξιοπρεπής και για το καλό σινεμά. Ακόμα, είναι πολύ σημαντική η εκτίναξη των ελληνικών παραγωγών. Αν και τηλεοπτικής αισθητικής, «ανοίγουν» την κινηματογραφική αγορά. Δημιουργούν κινητικότητα. Σε αντίθεση με τις φεστιβαλικές ελληνικές παραγωγές, που τις περισσότερες φορές δεν βρίσκουν καν διανομή. Απ’ το ένα, λοιπόν, στο άλλο είναι σίγουρο πως υπάρχει κενό.

Θα δούμε και άλλες συνεργασίες όπως το ντιλ με την Ελευθεροτυπία; Πιστεύω πως ο τρόπος αυτός της διανομής DVD στα περίπτερα είναι στρεβλός και οδηγεί από τη μια σε "σαλαμοποίηση" τις εφημερίδες και απώλεια της ταυτότητας τους και από την άλλη υποβαθμίζει τις ταινίες και τον ρόλο που αυτές παίζουν στην ψυχαγωγία μας και την αισθητική μας. Έτσι βλάπτονται και οι δύο, και ο τελικός καταναλωτής και αυτός είναι ο λόγος που πρέπει ο τρόπος αυτός να επανεξεταστεί και να επανακαθοριστεί. Σε αυτή την κατεύθυνση λοιπόν θα κινηθούμε κι εμείς στις όποιες συνεργασίες με έντυπα μέσα.

Ποια θεωρείτε τα μεγάλα ατού της Seven Films; Ο σχεδιασμός, η σκληρή και συστηματική δουλειά, η πίστη ότι αυτό που κάνουμε είναι πολύ σημαντικό για να ‘ναι μόνο «μπίζνα», ο φανατισμός και η αγάπη στο αντικείμενο των ανθρώπων που υλοποιούν το έργο.

Τελικά υπάρχει κρίση στην κινηματογραφική αίθουσα ή δεν παράγονται πια καλές ταινίες; Κρίση υπάρχει στην αγορά γενικότερα, σε όλους τους κλάδους. Η ίδια κρίση θεωρώ ότι ως ένα βαθμό επηρεάζει και τις κινηματογραφικές αίθουσες. Πέραν όμως της γενικής κρίσης, αυτό που διαπίστωσα σαν απλός καταναλωτής αρχικά και μετά σαν επιχειρηματίας είναι και ένα κενό που υπάρχει στην συγκεκριμένη αγορά. Ένα κενό που αφορά ποιο ιδιαίτερες, εναλλακτικές, σινεφίλ ταινίες σε συνδυασμό με τους αντίστοιχους χώρους στους οποίους θα μπορέσει ο καταναλωτής να τις απολαύσει. Θεωρώ ότι ένας σημαντικός αριθμός θεατών δεν βρίσκει αυτό που του ταιριάζει και βρίσκει άλλες λύσεις ψυχαγωγίας.

Υπάρχουν κάποια ανακοινώσιμα σχέδια για το μέλλον σε ό,τι αφορά την κινηματογραφική διανομή της Seven Films; Τα Seven Cinemas. Αλλά αυτό ας το κρατήσουμε για την επόμενη συνέντευξη…

Ποιος είναι ο στόχος της Seven Films; Να φέρει την κατάλληλη ταινία, στην κατάλληλη αίθουσα και να κινητοποιήσει ένα ξεχασμένο και απαξιωμένο κοινό, που σκέφτεται, που επιλέγει, που αναζητά ποιότητα ζωής και που παράγει ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ!

™·˜ ÚÔÛÎ·ÏÔ‡ÌÂ ™ ∆√ ª∂°∞§À∆∂ƒ√ ¶√§Àµπµ§π√¶ø§∂π√ ∆∏™ ∂§§∞¢∞™ !

™∆∏ ™∆∞Àƒ√À¶√§∏

T· ¿ÓÙ· ÁÈ· ÁÚ·Ê‹ Î·È ·Ó¿ÁÓˆÛË! π∫∞ Î. ¿. § Ã√ ™ ∞ π∫ π¢ ∞ ¶ ∞ π∫ Ã¡ ∆∂ BIB§IA ; §√°√ πª∞ ø™ § ∞ ¡ ∞ ™ ∏ ∫ ºπ ƒ∞ ø° ∑ À/ π√ ¢ ∂π¢∏ ™Ã∂ ∞ºπ∫∏ À§∏ °ƒ π∞ π¢ ¡ πÃ ∞ ¶ ∞ ∫ °π °ø ∞ π¢ ∞ ¶ Ã∞ƒ∆π∫∞ ™ Î.¿. π∞ § ∞ ∫ ™ ∞ π¢ ¢ ∞ ™ ∂ ª ∞ ∫ ∆π ¶ √ ¶ ∂

- ™∆∏ ª∂°∞§À∆∂ƒ∏ ¶√π∫π§π∞ - ™∆π™ ∫∞§À∆∂ƒ∂™ ∆πª∂™

Î·Ï‹ ∞Ó¿ÛÙ·ÛË ∫ÔÏÔÎÔÙÚÒÓË 22

(·¤Ó·ÓÙÈ ·ﬁ ÙË ªÔÓ‹ §·˙·ÚÈÛÙÒÓ)

ÌÂ ¿ÓÂÙÔ ¿ÚÎÈÁÎ, ÛÂ 3.000 Ù.Ì.!

øÚ¿ÚÈÔ: Î·ıËÌÂÚÈÓ¿ 9 .Ì. - 9 Ì.Ì. Î·È ™¿‚‚·ÙÔ 9 .Ì. - 5 Ì.Ì.

5 ÌÂÁ¿Ï· ÔÏ˘‚È‚ÏÈÔˆÏÂ›· 1. ¢ËÌ. °Ô‡Ó·ÚË 39 2. ∂ÚÌÔ‡ 53 3. ∞ÚÈÛÙÔÙ¤ÏÔ˘˜ 10 4. ∫ÔÏÔÎÔÙÚÒÓË 22 - ™Ù·˘ÚÔ‡ÔÏË Î·È 5. www.malliaris.gr

κινηματογράφος Του Θόδωρου Γιαχουστίδη

61ο Φεστιβάλ των Κανών Πόσο εύκολα μπορεί να ξεπεράσει το 60ό;

ούτο το κείμενο γράφεται στις 15 Μαρτίου, δύο ολόκληρους μήνες πριν από την έναρξη του πιο σημαντικού φεστιβάλ κινηματογράφου του κόσμου: εκείνου των Κανών. Το φεστιβάλ, που θα διεξαχθεί μεταξύ 14 και 25 Μαΐου, έχει να ξεπεράσει το εξαιρετικό, επετειακό, περσινό φεστιβάλ. Για να δούμε, θα τα καταφέρει; Το μοναδικό που γνωρίζουμε για το φεστιβάλ έως αυτή τη στιγμή, πέρα από τις ημερομηνίες διεξαγωγής του, είναι πως πρόεδρος της κριτικής επιτροπής θα είναι φέτος ο Σον Πεν! Ο Πεν έχει τιμηθεί στις Κάνες το 1997, οπότε και κέρδισε το βραβείο ερμηνείας για τη συμμετοχή του στην ταινία «She’ so lovely» του Νικ Κασσαβέ-

της, όπου έπαιζε με τη μέχρι πρότινος σύζυγό του, Ρόμπιτ Ράιτ… Ως ταινία έναρξης ακούγεται έντονα ότι αυτή θα είναι το βιογραφικό έπος «Che» του Στίβεν Σόντερμπεργκ, με τον Μπενίτσιο Ντελ Τόρο να υποδύεται τον Αργεντινό επαναστάτη, Τσε Γκεβάρα. Από εκεί και πέρα ακούγεται πολύ έντονα πως στο συγκεκριμένο φεστιβάλ θα κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα της η 4η πολυαναμενόμενη ταινία του Ιντιάνα Τζόουνς: «Ιντιάνα Τζόουνς και το Βασίλειο του Κρυστάλλινου Κρανίου» (Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull). Ο Τζορτζ Λούκας βρίσκεται στην παραγωγή, ο Χάρισον Φορντ πρωταγωνιστεί και ο Στίβεν Σπίλμπεργκ σκηνοθετεί. Θα είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται ο Σπίλμπεργκ στο φεστιβάλ των Κανών μετά τον «Ε.Τ.» του 1982! Κάτι μας λέει πως, εκτός συναγωνισμού, θα προβληθούν στις Κάνες και διάφορες «μεγάλες» ταινίες, όπως π.χ.

το κινουμένων σχεδίων «WALL-E» του Άντριου Στάντον, με πρωταγωνιστή ένα ρομπότ που μαθαίνει για τη θέση του στον κόσμο. Δεν θα μας κάνει καθόλου εντύπωση

ταινία που επιθυμεί. Στο ρόλο του παραγωγού, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο, ενώ μαζί του είναι ο Μπρους Γουίλις, ο Στάνλεϊ Τούτσι και ο Τζον Τουρτούρο.

αν από το φεστιβάλ ξεκινήσει την καριέρα της η ταινία «Sex and the city», για να δούμε πού βαδίζουν οι 4 ψωνάρες Νεοϋορκέζες της διάσημης τηλεοπτικής σειράς. Τέλος, από τις ταινίες-«κράχτες» λογικά θα προβληθεί και η νέα ταινία του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν «The Happening» με πρωταγωνιστή τον Μαρκ Γουόλμπεργκ και θέμα το πώς ύστερα από μια φυσική καταστροφή, η τύχη της ανθρωπότητας βρίσκεται στα χέρια μιας οικογένειας. Σε ό,τι αφορά το διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ, μεταξύ των Αμερικανών σκηνοθετών που θα δώσουν το «παρών» μάλλον θα είναι και πάλι οι αδελφοί Κοέν, θριαμβευτές με το περσινό τους «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους». Φέτος, ίσως τους δούμε στη νέα τους ταινία «Burn after reading», μια δραματική κωμωδία με θέμα της τα απομνημονεύματα ενός πράκτορα της CIA που πέφτουν κατά λάθος στα χέρια δυο υπαλλήλων σε γυμναστήριο, που προσπαθούν να τα πουλήσουν. Το καστ, λαμπρό: Τζορτζ Κλούνεϊ, Μπρατ Πιτ, Τίλντα Σουίντον και Τζον Μάλκοβιτς! Ο Τσάρλι Κάουφμαν θα μας βυθίσει στο σουρεαλιστικό του κόσμο με την ταινία «Synecdoche, New York», με τον Φίλιπ Σίμουρ Χόφμαν να προσπαθεί να χωρέσει τη Νέα Υόρκη μέσα σε μια άδεια αποθήκη ως μέρος σκηνικού του νέου του θεατρικού έργου! Ο Εντ Χάρις σκηνοθετεί, συνυπογράφει το σενάριο και πρωταγωνιστεί στο ριμέικ του ξακουστού γουέστερν του 1966 με τον Μάρλον Μπράντο «Appaloosa». Μαζί του οι Βίγκο Μόρτενσεν, Ρενέ Ζελβέγκερ και Τζέρεμι Άιρονς! Άλλος ένας πιθανός Αμερικανός συμμετέχων είναι ο Μπάρι Λέβινσον με την ταινία «What’s just happened?» όπου περιγράφονται οι περιπέτειες ενός παραγωγού να γυρίσει την

Από Γάλλους αναμένεται να συμμετάσχουν στο επίσημο πρόγραμμα του φεστιβάλ ο Λοράν Καντέ με το «Εntre les murs», η Ανιές Ζαουί με το «Ρarlez-moi de la pluie», με πρωταγωνιστή τον Τζαμέλ Ντεμπούς, την ίδια και τον Ζαν Πιέρ Μπακρί, ενώ λογικά θα δούμε εδώ τις νέες ταινίες των Βέλγων αδελφών Νταρντέν με τίτλο «La silence de Lorna», όπου πρωταγωνιστεί ο αγαπημένος τους ηθοποιός, Ζερεμί Ρενιέ, αλλά και του Βέλγου Ζακό Βαν Ντορμέλ στην αγγλόφωνη επιστροφή του με τίτλο «Mr. Nobody», με πρωταγωνιστή τον Τζάρεντ Λίτο ως Νίμο Νόμποντι, άντρα ηλικίας 120 ετών στη γη του 2092 που βρίσκεται στα πρόθυρα της καταστροφής. Μαζί του οι Ρις Ιφάνς, Σάρα Πόλεϊ και Ντιάνε Κρούγκερ. Από εκεί και πέρα, διάφοροι γνωστοί σκηνοθέτες αναμένεται να εμφανιστούν στις Κάνες με τις νέες τους ταινίες. Π.χ., ο Μάικλ Γουίντερμπότομ έχει έτοιμο το νέο του φιλμ «Genova», με πρωταγωνιστή τον Κόλιν Φερθ και σχέση με… φαντάσματα! Ο Βιμ Βέντερς γυρίζει το «The Palermo shooting» και στο καστ εμφανίζονται από τη Μίλα Γιόβοβιτζ και τον Ντένις Χόπερ μέχρι την Πάτι Σμιθ και τον Λου Ριντ! Ο Βραζιλιάνος Φερνάντο Μεϊρέγιες μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το βιβλίο του Χοσέ Σαραμάγκο «Blindness», με την Τζούλιαν Μουρ να υποδύεται τη γυναίκα ενός γιατρού, τη μόνη κάτοικο ενός χωριού που μπορεί να βλέπει όταν όλοι οι συγχωριανοί της προσβάλλονται από μυστηριώδη τύφλωση. Στο καστ της ταινίας συμμετέχουν και οι Μαρκ Ράφαλο, Ντάνι Γκλόβερ

και Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ. Ο Τραν Αν Χουνγκ γυρίζει το «I come with the rain» με ήρωα έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ που ταξιδεύει στο Χονγκ Κονγκ προκειμένου να βρει το γιο ενός εκατομμυριούχου. Πρωταγωνιστούν οι Τζος Χάρτνετ και Ηλίας Κοτέας! Τέλος, αν και είναι δύσκολο να προλάβει, μικρές πιθανότητες να συμμετάσχει έχει και η ταινία που ακόμα γυρίζει ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, «Η σκόνη του χρόνου». Μάλλον πάει για το φεστιβάλ Βενετίας… Αυτά τα ολίγα. Για να δούμε κατά πόσο θα πέσουμε μέσα στις προβλέψεις μας…

κινηματογράφος

Κι όµως το σινεµά είναι ακόµα τέχνη Πέρασαν αρκετά χρόνια από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου στις πρώτες μου κινηματογραφικές αναζητήσεις. Τότε η πόλη μας είχε πολλούς, μα πάρα πολλούς κινηματογράφους. Αίθουσες που προβάλλανε ταινίες για όλα τα γούστα. Ήμουν κάπου στα 13 με 14, όταν είδα πρώτη φορά αξιόλογες και σοβαρές για την ηλικία μου ταινίες. Λίγο αργότερα ήρθε να προστεθεί στις κινηματογραφικές μου εμπειρίες και το Φεστιβάλ κινηματογράφου. Χρόνο με το χρόνο ανακάλυπτα όλο και περισσότερες ταινίες από το παγκόσμιο σινεμά Ήταν σαν να μάζευα γραμματόσημα απ’ όλες τις χώρες. Μόνο που εδώ αντί για άλμπουμ συλλογής είχα την καρδιά μου. Έφτασε ο καιρός που οι μεγάλες για τότε αίθουσες παρέδιδαν τα κλειδιά σε super market και το κινηματογραφικό τοπίο γινόταν ολοένα και φτωχότερο. Η απελευθέρωση της τηλεόρασης από τον κρατικό κλοιό έφερε το τελειωτικό χτύπημα στο σινεμά. Το παιχνίδι φάνταζε χαμένο από χέρι. Ώσπου έσκασε σαν βόμβα το πρώτο πολυσινεμά...

Γράφει o

Κώστας Ποτακίδης info@sevengroup.gr

Τώρα πλέον πάμε σινεμά και μπαίνουμε σε μια αίθουσα αδιαφορώντας τις περισσότερες φορές για το τι ταινία θα δούμε, αρκεί να βολεύει η ώρα προβολής. Και δεν έχουμε άδικο, αφού όποια και να επιλέξουμε το ίδιο θα είναι. Τι κι αν στη μία δέρνει ο Νίκολας Κέιτζ, τι κι αν στην άλλη αγαπάει ο Ρίτσαρντ Γκιρ, το ίδιο και το αυτό. Πάμε για να λέμε ότι πάμε, για να μη μας ρωτήσουν αν είδαμε την τελευταία ταινία του Ματ Ντέιμον και γίνουμε ρεζίλι λέγοντας «όχι». Τώρα, θα μου πείτε, γιατί, ρε φίλε, μας τα λες όλα αυτά; Μα για να βρω μια καλή δικαιολογία να σας προτείνω τις παρακάτω ταινίες που και σινεμά είναι και τέχνη είναι και κυκλοφόρησαν πρόσφατα σε dvd και γουστάρουμε κιόλας. Μα πάνω απ’ όλα το κάνω γιατί τώρα που κλείνω τα 40, επιτέλους νιώθω πως κάτι αλλάζει στο κινηματογραφικό γίγνεσθαι της χώρας μας τελευταία προς το πολύ καλό. ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ

CONTROL

ΚΛΕΦΤΕΣ

1000 ΜΙΛΙΑ ΕΡΩΤΑ

(Μ Βρετανία 2007)

(Ελλάδα 2007)

(Γερμανία 2007)

Όταν το σινεμά σε κάνει να γελάσεις, όταν το σινεμά σε κάνει να προβληματιστείς, όταν το σινεμά σε κάνει να νιώθεις περήφανος που ζεις στην Ελλάδα, όταν το σινεμά σε κάνει να ντρέπεσαι που είσαι Έλληνας. Μια ταινία που φωνάζει με όλη της τη δύναμη πως το καλό σινεμά δεν θέλει λεφτά, θέλει αρχ….ια. Ο Μάκης Παπαδημητράτος, δημιουργός των Κλεφτών, και να με συγχωρέσετε για την έκφρασή μου, με πορδές βάφει αυγά. Και τα βάφει καλά ο αθεόφοβος. Είχα πολύ καιρό να γελάσω με την ψυχή μου. Δείτε τη γιατί λατρέψατε το ΤΣΙΟΥ. Δείτε την, επίσης, γιατί βαρεθήκατε τον Ταραντίνο, είστε απογοητευμένοι από το ελληνικό σινεμά και πιστεύετε πως ζούμε σε μια χώρα όπου όλα είναι στο να πάνε να γα…θουν. ΑΝ ΤΗ ΧΑΣΕΤΕ, ΘΑ ΧΑΣΕΤΕ.

Όταν στη ζωή σου αναζητάς κάτι με μανία και δεν ξέρεις τι ακριβώς είναι αυτό, τότε σίγουρα είσαι γυναίκα. Η ζωή όμως θα στο φέρει αργά ή γρήγορα στα πόδια σου. Μόνο που τότε ή θα είναι αργά ή θα απογοητευθείς. Εκτός κι αν την πάρεις από νωρίς χαμπάρι και πας κατευθείαν στο τέλος. Τότε δεν είσαι απλώς γυναίκα αλλά μάγκας. Η διαδρομή μιας νεαρής και όμορφης κοπέλας που θεωρήθηκε το σύμβολο της σεξουαλικής απελευθέρωσης στην τότε ανατολική Γερμανία και όχι μόνο. Το μόνο που την ενδιέφερε ήταν η αναγνώριση, έπειτα ήρθε το sex, μετέπειτα ο έρωτας, η αγάπη, η απογοήτευση, η καταπίεση, η ελευθερία. Μια ολόκληρη ζωή χαράζοντας ρότα προς τη ζωή κατέληξε στο πιο απλό και δύσκολο συνάμα συμπέρασμα. Η ζωή είναι μεγάλη, μην την κάνεις καρναβάλι. (τα ‘λεγε ο Γιάννης, αλλά ποιος τον άκουγε…) Π. Κ. με αγάπη

Ασπρόμαυρο φιλμ φόρος τιμής σ’ ένα βρετανικό rock συγκρότημα και ιδιαίτερα στο δημιουργό του, τον Ian Curtis που έφυγε από τη ζωή σε νεαρή ηλικία. Οι Joy Division άφησαν το στίγμα τους ανεξίτηλο στην ιστορία της μουσικής κι ακόμα και σήμερα ο ήχος τους ακούγεται και αρέσει σαν να μην πέρασαν 30 χρόνια. Μια ταινία που επιχειρεί να ρίξει φως στη σκοτεινή πλευρά του καλλιτέχνη Ian, μια πλευρά που, απ’ ό,τι φαίνεται, τον οδήγησε στην καταστροφή και τον κατέστησε αυτόχειρα. Δείτε τη, γιατί το rock κυλά ακόμα στις φλέβες σας. Δείτε την, επίσης, για να καταλάβετε γιατί ο μπαμπάς σου όταν ακούς Joy Division δακρύζει.

απόψεις ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ! Η «Βυζαντινή Διένεξη» για το Όνομα «Μακεδονία» και τα Αδιέξοδα του Εθνικισμού

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 η «βυζαντινή διένεξη» Αθήνας-Σκοπίων γύρω από το όνομα «Μακεδονία», προκάλεσε ένα πρωτοφανές εθνικιστικό ντόπινγκ και στις δύο γειτονικές χώρες. Ο εθνικιστικός πυρετός που προσέβαλε μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας, κινητοποιώντας μάλιστα και τις κοινότητες της διασποράς για να συμμετάσχουν αποφασιστικά σ’ έναν «οικουμενικό πολιτισμικό πόλεμο» για την υπεράσπιση του ονόματος «Μακεδονία», δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα για την ελληνική πλευρά καθώς, περισσότερες από 120 χώρες, αναγνώρισαν τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Η διένεξη συνεχίζεται αμείωτη με τα Σκόπια να υπερασπίζονται με ασίγαστο πάθος το συνταγματικό όνομα της χώρας τους και κατ’ επέκταση τη νεότευκτη εθνική τους ταυτότητα και την Ελλάδα να επιθυμεί πλέον ένα συμβιβασμό πάνω σε μια σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσανατολισμό. Το θερμόμετρο τελευταία έχει ανέβει ψηλά και οι εθνικιστές πολιτικοί και των δύο πλευρών τρίβουν τα χέρια τους… Οι εθνικιστές, ως γνωστόν, δεν φημίζονται για την έφεσή τους στην ιστορική αλήθεια. Κάνουν πλιάτσικο στην Ιστορία και το προπαγανδιστικό αποτέλεσμα αυτής της κακοποίησης το παρουσιάζουν ως «ιστορική αλήθεια». Έτσι η σημερινή διαμάχη για το όνομα «Μακεδονία» προεκτείνεται και στο παρελθόν και καταλήγει στη διεκδίκηση του μονοπωλίου της κληρονομιάς των αρχαίων Μακεδόνων και των ενδοξότερων τέκνων τους, του

ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΚΑΡΑΤΑΣΙΟΥ

Μια ελπίδα πνοής για τις δυτικές συνοικίες

Όλοι μαζί μπορούμε να φέρουμε το όνειρο πιο κοντά!

Στρατόπεδο Καρατάσιου: ένα από τα 100 στρατόπεδα σε όλη την Ελλάδα που αποδεσμεύτηκαν το 2002 με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας ζωής στα αστικά κέντρα. Πέντε χρόνια μετά, τα ερωτηματικά για τον τρόπο εκμετάλλευσης των 689 περίπου συνολικά στρεμμάτων παραμένουν. Οι εκτάσεις του στρατοπέδου καλύπτονται από πράσινο σε ποσοστό 70% και 30% από παλιά στρατιωτικά κτίρια που μαραζώνουν και γίνονται χώροι συγκέντρωσης τοξικομανών. Δυστυχώς σε μια υποβαθμισμένη περιοχή των Δυτικών συνοικιών με παντελή έλλειψη πρασίνου οι κάτοικοι της περιοχής δεν μπορούν να χαρούν τους χώρους του πρώην στρατοπέδου Καρατάσιου. Μέχρι στιγμής 120 από τα συνολικά 689 περίπου στρέμματα έχουν παραχωρηθεί για 30 χρόνια στο Δήμο Πολίχνης, ενώ τα υπόλοιπα αποτελούν αντικείμενο διαμάχης μεταξύ Υπουργείου Οικονομικών και Υπουργείου Αμύνης. Τελικά υπάρχει πολιτική βούληση για

Φίλιππου και του Αλέξανδρου. Για τους εθνικιστές των Σκοπίων οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν διαφορετικός λαός από τους Έλληνες, με ευδιάκριτα φυλετικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά. Όμως οι απόψεις αυτές δεν συμφωνούν με την Ιστορία και την Αρχαιολογία. Ό,τι και να λέγεται για τους αρχαίους Μακεδόνες μερικά πράγματα είναι αναμφισβήτητα ακόμη κι από τους κακοπροαίρετους. Τα ονόματά τους ήταν ελληνικά, η γλώσσα τους –τουλάχιστον της ελίτ τους– ήταν ελληνική, οι θεοί τους ήταν ελληνικοί, τα θέατρα και ο πολιτισμός τους φώναζαν Ελλάδα. Έτσι το αν οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν ελληνικής καταγωγής ή προϊόν σταθερού και μακροχρόνιου εξελληνισμού είναι το μόνο που μπορεί να συζητηθεί. Αλλά αυτό είναι ένα ζήτημα που αφορά τους ιστορικούς, τους φιλόλογους, τους λόγιους και γενικά τους ειδικούς. Δεν αφορά τους πολιτικούς, ειδικά μάλιστα τους εθνικιστές πολιτικούς. Από την άλλη το αν οι Σκοπιανοί έχουν σήμερα το δικαίωμα ή όχι να αυτοαποκαλούνται «Μακεδόνες» αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί κανείς πλέον να τους το απαγορεύσει ή, ακόμη περισσότερο, να τους εμποδίσει. Άσχετα με ότι λέγεται περί ύπαρξης ή όχι «μακεδονικού έθνους», η πραγματικότητα είναι πως υπάρχουν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι στα βόρεια σύνορά μας που αυτοαποκαλούνται επίσημα «Μακεδόνες» εδώ και πάνω από μισόν αιώνα. Είναι γνωστό πως ο αυτοπροσδιορισμός ενός λαού δεν μπορεί να αλλάξει, και μάλιστα εκβιαστικά. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο σε κάτι τέτοιο. Εμείς μπορούμε να τους αποκαλούμε όπως θέλουμε: Σκοπιανούς, Βαρδαριώτες, FYROMίτες, Σλαβομακεδόνες κ.ά. αλλά αυτοί δεν πρόκει-

ται να αποκαλούν τον εαυτό τους διαφορετικά από Μακεντόντσι («Μακεδόνες»). Και αυτό είναι κάτι που δεν πρόκειται να αλλάξει, ακόμη κι αν επιτευχθεί συμβιβασμός στο ζήτημα της ονομασίας κι αποκαλούμε πλέον τα Σκόπια «Βόρεια Μακεδονία», «Νέα Μακεδονία» κτλ. Ακόμη και τότε αυτοί θα είναι «εθνικά Μακεδόνες» κι εμείς «εθνικά Έλληνες», όσο κι αν μας πλη-

ροής. Αλλά για να γίνει αυτό, θα πρέπει η νέα ελληνική εθνική ταυτότητα να πάψει να είναι κλειστοφοβική και να γίνει ανοικτή προς το «Άλλο» και το διαφορετικό. Οι Έλληνες, με την εμπειρία της δημοκρατίας και των ευρωπαϊκών αξιών που υιοθέτησαν εντασσόμενοι στην Ε.Ε., θα πρέπει να συμπεριφέρονται ως Ευρωπαίοι στα Βαλκάνια και όχι ως Βαλκάνιοι

γώνει κάτι τέτοιο, ειδικά εμάς τους Έλληνες Μακεδόνες… Υπάρχει όμως και το εξής ενδιαφέρον ενδεχόμενο: Η επιμονή των γειτόνων μας Σλαβομακεδόνων να ταυτιστούν σε φαντασιακό επίπεδο με το όνομα Μακεδονία και τους αρχαίους Μακεδόνες αποτελεί ίσως μια λανθάνουσα επιθυμία τους να ενταχθούν στην ιστορική και πολιτιστική σφαίρα του Ελληνισμού. Αυτό ίσως θα έχει ως συνέπεια στο μέλλον την απομάκρυνσή τους από το Σλαβισμό και την ενσωμάτωσή τους στην ελληνική γεωπολιτική και γεωπολιτισμική σφαίρα επιρ-

στην Ευρώπη. Πρέπει να δίνουν θετικό παράδειγμα με τη συμπεριφορά, την ανεκτικότητα και τις δημοκρατικές αξίες του και όχι να παρασύρονται απερίσκεπτα σε καυγάδες με τον κάθε θερμοκέφαλο Βαλκάνιο εθνικιστή. Επιτέλους να μη χάνουμε το δάσος από τα δένδρα. Να μην ξεχνάμε πως ο στόχος είναι να μη δημιουργήσουμε νέα αιματοβαμμένα σύνορα, αλλά να καταντήσουμε τα υπάρχοντα άνευ σημασίας. Αυτό πιστεύω πρέπει να είναι και το όραμα της ενωμένης Ευρώπης των λαών. Γιώργος Στάμκος

να αξιοποιηθεί η έκταση προς όφελος των κατοίκων των Δυτικών συνοικιών; Ή μήπως η «αδράνεια των κρατικών φορέων και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης» αποτελεί ένα πρόσχημα για μια οργανωμένη και συνειδητή προσπάθεια εκμετάλλευσης και ροκανίσματος των στρεμμάτων από πολυποίκιλα συμφέροντα; Για ποιο λόγο παραχωρείται μόνο το (23 %) της έκτασης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, κι αυτή μόνο για 30 χρόνια; Πώς μπορούμε να διασφαλίσουμε τη βέλτιστη αξιοποίηση της υπόλοιπης έκτασης με στόχο την ποιότητα ζωής των πολιτών και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της τοπικής κοινωνίας αποκλείοντας τη δημιουργία ενός νέου τσιμεντοχωριού; Για ποιο λόγο δεν διεκδικούμε άμεσα όλο το στρατόπεδο όπως έχουν ήδη πετύχει άλλοι Δήμοι της χώρας; Εμείς, η κίνηση Πολιτών για την ποιοτική αξιοποίηση του στρατοπέδου Καρατάσου, αλλά και κάθε δημότης του Δήμου Πολίχνης και όλων των Δυτικών συνοικιών πρέπει να υπερασπίσουμε έναν από τους τελευταίους ελεύθερους χώρους της περιοχής μας. Να τον προστατέψουμε από τον εφι-

άλτη της τσιμεντοποίησης και οικοπεδοποίησης. Γιατί το στρατόπεδο Καρατάσου είναι ο σημαντικότερος μεγάλος χώρος πρασίνου που απομένει στην περιοχή μας. Γιατί η άναρχη δόμηση των Δυτικών Συνοικιών και οι πολυκατοικίες που φυτρώνουν καθημερινά μπροστά μας κάνουν επιτακτικότερη την ανάγκη για ένα χώρο που θα ομορφύνει τη δυτική πλευρά της πόλης και θα κάνει πιο ποιοτική τη ζωή μας. Χρειαζόμαστε ένα χώρο διαφυγής από τον ασφυκτικό κλοιό του μπετόν και των αυτοκινήτων. Είναι γνωστά τα παράπονα και οι παρατηρήσεις κατοίκων και επισκεπτών για το κυκλοφοριακό κομφούζιο και για τη στασιμότητα της αισθητικής ανάπτυξης της περιοχής. Γιατί η επιπλέον τσιμεντοποίηση της περιοχής θα την υποβαθμίσει ακόμη περισσότερο. Γιατί οφείλουμε στα παιδιά μας χώρους για παιχνίδι, άθληση και δημιουργική απασχόληση. Γιατί αυτός ο χώρος μπορεί να γίνει κέντρο πολιτισμού (πολιτιστικό κέντρο πολλαπλών χρήσεων, αμφιθέατρο εκδηλώσεων), κοιτίδα αθλητισμού και περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης.

Η εξ' ολοκλήρου παραχώρηση των εκτάσεων του στρατοπέδου στο Δήμο Πολίχνης και η αποτελεσματική αξιοποίησή του με γνώμονα τις ανάγκες των κατοίκων είναι η μοναδική ελπίδα για να αξιοποιηθεί ένας από τους τελευταίους πνεύμονες ποιότητας ζωής σε ένα βεβαρημένο αστικό περιβάλλον. Υπέρτατος στόχος της κίνησής μας είναι η δραστηριοποίηση των πολιτών με τη συλλογή υπογραφών και η ετοιμότητά τους να αντισταθούν στα συμφέροντα που εποφθαλμιούν την έκταση του πρώην στρατοπέδου Καρατάσιου για ικανοποίηση αμφιλεγόμενων σκοπών. Η αξιοποίηση της έκτασης σε σκοπούς που θα βρίσκονται σε αρμονία με τη φύση και το περιβάλλον, σε σκοπούς που θα βελτιώσουν τη ζωή τη δική μας και των παιδιών μας, που θα βοηθήσουν τον τόπο μας να αναπνεύσει, σε σκοπούς που δεν θα τσιμεντοποιούν, δεν θα φυλακίζουν, δεν θα θέτουν τη ζωή μας στο περιθώριο. Αυτός είναι ο στόχος της Κίνησής μας! Και ο δικός σου στόχος! Κίνηση Πολιτών Στρατοπέδου «Καρατάσιου» Πληροφορίες: Λαζαρίδης Σάκης τηλ. 6972 554124

KATAXΩΡΗΣΗ ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΕΛ 33

τοπικά νέα

Τα Εν δήµω… Γράφει o

Φώτης Κουτσαμπάρης Η αξιοποίηση του «Παύλου Μελά» Σε σκουπιδότοπο έχει µετατραπεί το στρατόπεδο «Παύλου Μελά» στη Σταυρούπολη, γεγονός που αναδείχτηκε σε τηλεοπτικό σταθµό πανελλαδικής εµβέλειας. Η τοπική δηµοτική αρχή ωστόσο φάνηκε να µη γνωρίζει το πρόβληµα και παρουσίαζε διαφορετική την εικόνα του στρατοπέδου. Η φωτογραφία του «∆υτικώς» αποκαλύπτει την κατάσταση που δηµιουργήθηκε. Για το ζήτηµα πάντως της αξιοποίησης του στρατοπέδου ο δήµαρχος Σταυρούπολης Σάββας Σερασίδης µετέβη πρόσφατα στην Αθήνα όπου είχε συναντήσεις µε παράγοντες υπουργείων. Ο δήµαρχος συναντήθηκε µε τον υφυπουργό Άµυνας Κώστα Τασούλα, στον οποίο κατέστησε σαφές ότι η διοίκηση του δήµου Σταυρούπολης είναι υπέρ της µετατροπής των 383 στρεµµάτων του στρατοπέδου σε µητροπολιτικό πάρκο. Ο δήµαρχος Σταυρούπολης αντιπρότεινε στον κ. Τασούλα την αξιοποίηση από το στρατό ενός µεγάλου κτιρίου από τα υπάρχοντα στην έκταση του πρώην στρατοπέδου ως Μουσείου Αναπήρων και Θυµάτων Πολέµου, αναλαµβάνοντας παράλληλα τη δέσµευση ότι ο δήµος θα είναι µόνιµος συνδιοργανωτής εκδηλώσεων, στις οποίες θα αναδεικνύονται η εθνική και η κοινωνική προσφορά των ενόπλων δυνάµεων. Ο υφυπουργός Άµυνας εµφανίστηκε θετικός σε µία τέτοια εξέλιξη, ενώ δεσµεύτηκε να τη µελετήσει και σύντοµα να απαντήσει στο δήµο.

Λύκειο Σταυρούπολης (δίπλα στη Μονή Λαζαριστών), η παράδοση του οποίου έχει καθυστερήσει σηµαντικά. «Από το 1972 καταβάλλεται προσπάθεια να δηµιουργηθεί τεχνικό σχολείο στη Σταυρούπολη. Το 2004 κινήθηκαν οι διαδικασίες. Θέλουµε να λειτουργήσει το Σεπτέµβριο», επισήµανε η καθηγήτρια Βάσω Κύρκου. Εκπρόσωποι της Νοµαρχίας υποσχέθηκαν ότι τον Αύγουστο θα είναι έτοιµο, ενώ θα φιλοξενήσει τρία επαγγελµατικά λύκεια και µία επαγγελµατική σχολή µε 2.500 µαθητές.

γες, ακόµα και περιθωριακοί. Ο δήµος έκανε και µια ακόµα παρέµβαση υπέρ φτωχών και απόρων στους οποίους προσφέρει και δωρεάν φάρµακα που λαµβάνουν για διάφορες παθήσεις. Το πολυϊατρείο είναι το πρώτο δηµοτικό στη Θεσσαλονίκη που είναι πλήρως εξοπλισµένο και επανδρωµένο µε 14 ειδικότητες γιατρών, ενώ έχει τη δυνατότητα να εξυπηρετεί και ασφαλισµένους του ΙΚΑ. Στεγάζεται επί της οδού Βενιζέλου, απέναντι από το πάρκο Κρύας Βρύσης, και εξυπηρετεί όλους όσοι έχουν ανά-

Κυλιόµενες σκάλες, αυτόµατοι ανελκυστήρες, υπόγεια διάβαση, αγορά, αισθητική διαµόρφωση περιβάλλοντα χώρου, σύγχρονες αποβάθρες. Τα παραπάνω χαρακτηριστικά περιλαµβάνονται στο έργο αναβάθµισης του σιδηροδροµικού σταθµού Θεσσαλονίκης, που βρίσκεται σε εξέλιξη, µε προϋπολογισµό 3,6 εκατ. ευρώ Ήδη έχουν εγκατασταθεί κυλιόµενες σκάλες στην ανατολική πλευρά της στοάς που οδηγεί στα κρηπιδώµατα και τοποθετήθηκαν πλάκες γρανίτη στο δάπεδο και στα τοιχία. Η στοά του σταθµού έχει διανοιχτεί στο τέλος της, ώστε να δηµιουργηθεί η υπόγεια διάβαση που θα συνδέσει την οδό Μαργαροπούλου µε τη Μοναστηρίου. Στην πλευρά της Μαργαροπούλου διαµορφώνεται αυτή την περίοδο η είσοδος στη διάβαση, όπου θα γίνει και ένας χώρος προσωρινής στάθµευσης κυρίως για τα ταξί και για τα αυτοκίνητα που µεταφέρουν επιβάτες. Το έργο αναµένεται να παραδοθεί στις αρχές του καλοκαιριού.

Έξυπνα φανάρια 2

Μάθημα σε υπόγεια Το πρόβληµα της σχολικής στέγης στον Εύοσµο ήταν το θέµα ηµερίδας που διοργάνωσε η αντιδηµαρχία Παιδείας, Νεολαίας και Αθλητισµού του τοπικού δήµου. Σύµφωνα µε τις περιγραφές, οι συνθήκες στα περισσότερα σχολεία του Ευόσµου είναι τριτοκοσµικές. Τουλάχιστον 50 αίθουσες χωρισµένες µε γυψοσανίδες, διδασκαλία σε διαδρόµους και υπόγεια χωρίς εξαερισµό και εξόδους κινδύνου και στέγες που µπάζουν νερά, µε αποτέλεσµα να πληµµυρίζουν οι αίθουσες είναι µόνο µερικές από τις εικόνες που συνθέτουν το πρόβληµα της σχολικής στέγης. Λίγες µέρες µετά την ηµερίδα, τον Εύοσµο επισκέφτηκε ο υπουργός παιδείας κ. Ευρυπίδης Στυλιανίδης, ο οποίος θεµελίωσε το κλειστό γυµναστήριο αλλά και τις αίθουσες διδασκαλίας, στις οποίες θα εγκατασταθεί το 21ο ∆ηµοτικό Σχολείο Ευόσµου, στην οδό Χαρ. Τρικούπη. O δήµαρχος Ευόσµου, ∆ηµήτρης Χατζηβρέττας, ζήτησε την υποστήριξή του ώστε «να εξασφαλίσουµε ένα καλύτερο επίπεδο εκπαίδευσης για τα παιδιά µας», όπως είπε. Στη διάρκεια της περιοδείας του σε έργα σχολικής στέγης της δυτικής και ανατολικής Θεσσαλονίκης, ο κ. Στυλιανίδης άκουσε και τα παράπονα για το Επαγγελµατικό

«Λίφτινγκ» στο σιδηροδρομικό σταθμό

Πολυκλινική για απόρους ∆ωρεάν ιατρική περίθαλψη προσφέρει ο δήµος Πολίχνης µε το δηµοτικό πολυϊατρείο που ξεκίνησε πρόσφατα τη λειτουργία του. Την πολυκλινική του δήµου, όπως µπορεί να χαρακτηριστεί, επισκέπτονται καθηµερινά δεκάδες πολίτες, ανασφάλιστοι στο 90%, άποροι, οικονοµικοί µετανάστες, νεοπρόσφυ-

γκη κάλυψης ασφαλιστικού φορέα και αδυνατούν να προσφύγουν σε ιδιωτικές κλινικές, αλλά επιλέγουν αναγκαστικά πολλές φορές τις… ουρές στα δηµόσια νοσοκοµεία.

Κατά 25% αυξήθηκε την τελευταία διετία η ταχύτητα διέλευσης των οχηµάτων στους οδικούς κόµβους του νοµού Θεσσαλονίκης, όπου εγκαταστάθηκαν από τη Νοµαρχία και λειτουργούν τα λεγόµενα έξυπνα φανάρια. Πρόκειται για πρωτοποριακό σύστηµα φωτεινών σηµατοδοτών, που περιλαµβάνουν ραντάρ και ηλεκτρονικό υπολογιστή. Το ραντάρ ανιχνεύει τον κυκλοφοριακό φόρτο και, όταν αυτός είναι αυξηµένος, ο υπολογιστής δίνει εντολή και ανάβει το πράσινο φανάρι, για να υπάρξει ροή των οχηµάτων και αποσυµφόρηση του δρόµου. Έξω από τα σχολεία, όταν η ταχύτητα του οχήµατος ξεπερνά τα 50 χµ./ώρα, ανάβει κόκκινο για την ασφάλεια των µαθητών. Παράλληλα, ο υπολογιστής, που είναι συνδεδεµένος µε τη διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών της νοµαρχίας Θεσσαλονίκης, συγκεντρώνει όλο το 24ωρο στοιχεία για την κίνηση των δρόµων. Έξυπνα φανάρια έχουν τοποθετηθεί σε 15 σηµεία αιχµής και επικινδυνότητας της ανατολικής Θεσσαλονίκης, συγκεκριµένα στους πέντε σηµατοδότες στους κόµβους της Περαίας, στο οδικό τµήµα της οδού Θεσσαλονίκης προς Νέα Μηχανιώνα από τον κόµβο του καζίνου µέχρι τον κόµβο του Νέου Ρυσίου, στον κόµβο Θεσσαλονίκης – Θέρµης – Πανοράµατος και στον κόµβο της βίλας Ριτζ.

ΠΑΜE ΒΟΛΤΑ

τοπικά νέα

Ελληνική Λέσχη Φίλων Σκούτερ ΠΗΓΑΣΟΣ μάθετε για μας στο ίντερνετ:

www.pegasushellas.gr

Γράφει ο artdaimon pegasushellas@hol.gr

Η Ελληνική Λέσχη Φίλων Σκούτερ Πήγασος ιδρύθηκε το 2007. Η αγάπη μας για τις μηχανές και η ανάγκη μας για επαφή, όλων εμάς που η καθημερινότητά μας διευκολύνεται από τη χρήση τους, ήταν το έναυσμα για τη δημιουργία της Λέσχης μας. Μια νέα δίοδος επικοινωνίας για να μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας και να βιώνουμε νέες μέσα από τα ταξίδια και τις εκδρομές μας. Βασικό μας μέλλημα αποτελεί η ασφάλειά μας εν κινήσει, ώστε η επικίνδυνη δραστηριότητά μας να μετατρέπεται σε άκρως απολαυστική και ευχάριστη.

για την ανάπτυξη απόψεων σχετικά με τη μοτοσικλέτα, τα ταξίδια, την προβολή διαδρομών, φωτογραφικού υλικού καθώς και πληροφοριών. Ο Πήγασος προσπαθεί, σε συνεργασία και με τις άλλες λέσχες, να συμβάλει στη δημιουργία ενός καλύτερου περιβάλλοντος για τους μοτοσικλετιστές, να βοηθήσει στην ασφαλέστερη μετακίνησή τους και να προβάλει γνωστούς και άγνωστους προορισμούς εντός και εκτός Ελλάδος. Στην παρέα μας είναι ευπρόσδεκτοι όλοι οι φίλοι των σκούτερ και προσβλέπουμε στην ανάπτυξη διαπροσωπικών σχέσεων μέσω εκδηλώσεων, εξορμήσεων και συναντήσεων. Η λέσχη απευθύνεται σε ενήλικα άτομα κάθε ηλικίας και φύλου, φίλους της δίκυκλης μετακίνησης και των ταξιδιών. Ποιος μπορεί να γίνει μέλος; Όλοι. Σκούτερ μεγάλου και μικρού κυβισμού αλλά και μοτοσυκλέτες.

Ο Πήγασος είναι μια ελληνική λέσχη μοτοσικλετιστών μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Σκοπός της λέσχης είναι η πραγματοποίηση ταξιδιών, ψυχαγωγικού και ενημερωτικού χαρακτήρα καθώς και η συγκέντρωση ανθρώπων με κοινό χαρακτηριστικό την αγάπη τους για τα ταξίδια και τη μοτοσικλέτα. Μέσα από τη λέσχη μας θέλουμε να αναπτύξουμε την ιδέα της μετακίνησης με μοτοσικλέτα και να αναδείξουμε τη χαρά του τουρισμού και της ψυχαγωγίας με αυτήν. Επίσης, σκοπός μας είναι η αμοιβαία και αρμονική συνεργασία των μελών της λέσχης και η χρησιμοποίηση της ιστοσελίδας (φόρουμ) της λέσχης και των λοιπών κοινών επικοινωνιακών τρόπων που διαθέτουμε

Τι κάνω μετά; Μπορείς να γράφεις στο φόρουμ, να έρθεις στις συναντήσεις μας για καφέ και στις εκδρομές μας. Τι υποχρεώσεις έχω; Καμία υποχρέωση, οικονομική ή άλλου είδους. Συναντήσεις Για καφέ και γνωριμία, κάθε Τετάρτη στις 21:30 Πληροφορίες Για τις συναντήσεις και τον τόπο, στην ιστοσελίδα μας: www.pegasushellas.gr Τηλέφωνο πληροφοριών: 6939 644 907 (από τις 15:00 έως τις 18:00 καθημερινές) Email λέσχης: pegasushellas@hol.gr

ÂÉÂËÉÏ Διόρθωση από το προηγούμενο τεύχος: Το βιβλίο: Πλάτων «Η δίκη του Σωκράτη, Ευθύφρων, Απολογία, Κρίτων», σε μετάφραση του Τάκη Θεοδωρόπουλου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ωκεανίδα».

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΖΩΗΣ ΜΑΝΟΣ ΛΟΪΖΟΣ ΚΕΙΜΕΝΟ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΙΣΑΑΚ ΣΟΥΣΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΑΝΟΣ Το παρόν βιβλίο είναι μια αφιερωματική έκδοση στον σημαντικό μουσικοσυνθέτη Μάνο Λοΐζο. Στον πολυσέλιδο τόμο εντάσσονται κείμενα και αποσπάσματα συνεντεύξεων από καλλιτέχνες, στιχουργούς, δικούς του ανθρώπους, οι οποίοι αναφέρονται στο έργο και στην προσωπικότητά του. Μερικοί από αυτούς είναι οι: Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μάρω Λοΐζου, Χρήστος Λεοντής, Μαρία Φαραντούρη, Διονύσης Σαββόπουλος, Φώντας Λάδης, Γιώργος Νταλάρας, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Δημήτρης Γκιώνης, Μανώλης Ρασούλης, Θάνος Μικρούτσικος, Νίκος Ξυδάκης και πολλοί ακόμη. Στις σελίδες του βιβλίου εμπεριέχονται στίχοι από γνωστά τραγούδια του Λοΐζου, καθώς και κείμενα των: Χ. Αλεξίου, Γ. Μανιώτη, Γ. Υφαντή, Τ. Χυτήρη, Γ. Ανδρέου, Φ. Δεληβοριά, Μ. Φάμελλου και άλλων. Η έκδοση ολοκληρώνεται από την καταγραφή των βασικών βιογραφικών στοιχείων από τη ζωή του Λοΐζου, επιλογές από την πορεία του έντεχνου τραγουδιού και από την εσωτερική και εξωτερική ειδησεογραφία εκείνων των χρόνων. Οι φωτογραφίες προέρχονται από το προσωπικό αρχείο του Μ. Λοΐζου και παραχωρήθηκαν από την κ. Μυρσίνη Λοΐζου. Ο τίτλος του βιβλίου προέρχεται από το δίσκο «Για μια μέρα ζωής», που κυκλοφόρησε το 1981. Οι εμπνευσμένες μελωδίες του ανέδειξαν το συναισθηματισμό του αλλά και τη μελαγχολική ιδιοσυγκρασία του. Όλοι αναγνώρισαν την αξία του καλλιτεχνικού του έργου και της ξεχωριστής προσωπικότητάς του. Ο Μάνος Λοϊζος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1937 και έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 45 ετών.

ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

«Λίγο από το αίμα σου» της Σώτης Τριανταφύλλου, εκδ. ΠΑΤΑΚΗ.

Η κοινότητα των λευκών εποίκων στα υψίπεδα της Κένυας, από την εποχή της τζαζ στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η απώλεια του παλιού κόσμου μέσα από την ιστορία δύο οικογενειών που εγκαταλείπουν την Αγγλία στα χρόνια του 1930: ένα μυθιστόρημα για το τέλος της αποικιοκρατίας και για την παρακμή της αριστοκρατίας. Και για ό,τι χάνει κανείς όταν δεν έχει τίποτα να χάσει. «Τι ζητούν οι βάρβαροι» του Δημοσθένη Κούρτοβικ, εκδ. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.

Ένα αιρετικό μυθιστόρημα-ψυχογράφημα της βαλκανικής ψυχής, για τους καθ’ υποτροπήν Βαλκάνιους, τα «βαλκανικά φρικιά», αλλά και για όσους θέλουν να νιώθουν Ευρωπαίοι. Πρόκειται για μια ιστορία σχετικά τον τρόπο διαμόρφωσης της επίσημης ιστορίας των Βαλκανίων. Το βιβλίο αποτελεί μια διαφορετική, πικρή αλλά αληθινή ματιά στην κοινή βαλκανική μας μοίρα. «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» του Κόρμακ ΜακΚάρθυ, εκδ. ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ.

Ένας τυχοδιώκτης βρίσκει μια βαλίτσα με χρήματα. Αποφασίζει, αρπάζοντάς τη, να αλλάξει τρόπο ζωής. Στο κατόπι του ένας δολοφόνος. Το κυνηγητό που ακολουθεί θα αποκαλύψει μια κοινωνία που έχει υποταχθεί στην απόλυτη βία, μια κοινωνία όπου το καλό δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί στο κακό και το αίμα αποτελεί τη μόνη διαχρονική αξία. Στο βιβλίο βασίζεται και η ομώνυμη ταινία.

ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΣΤΟΡΤΟΝ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΩΚΕΑΝΙΔΑ

Ο Έντουαρντ Στόρτον παρουσιαστής εκπομπών στο BBC και ανταποκριτής του Καναλιού Τέσσερα στην Ουάσιγκτον παρουσιάζει στο αναγνωστικό κοινό μια ενδιαφέρουσα βιογραφία του Αποστόλου Παύλου. Τα περισσότερα κείμενα της έκδοσης προέρχονται από συνεντεύξεις που πραγματοποίησε ο Έντουαρντ Στόρτον στο πλαίσιο της σειράς «Στα βήματα του Αποστόλου Παύλου» και μεταδόθηκαν από το τέταρτο πρόγραμμα του BBC. Ο επονομαζόμενος «Απόστολος των Εθνών» από διώκτης των Χριστιανών μεταστράφηκε στη χριστιανική θρησκεία και πραγματοποίησε ιεραποστολικές περιοδείες με σκοπό τη διάδοσή της. Οι επιστολές του προς τις κοινότητες που ίδρυσε καταδεικνύουν την ηγετική του φυσιογνωμία και την επιμονή του να οδηγήσει τους ανθρώπους σε μια καινούργια πνευματική κατεύθυνση. Ο Απόστολος Παύλος γεννήθηκε πιθανώς το 5 μ.Χ. στην Ταρσό της Κιλικίας, στη Μικρά Ασία. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ταρσού και στην Ιερουσαλήμ, όπου και έγινε ραββίνος. Το 34 μ.Χ. οραματίστηκε τον Ιησού εν δόξη. Μεταξύ 45-48 μ.Χ. πραγματοποίησε ιεραποστολικές περιοδείες στην Κύπρο και στη Γαλατία. Το 49 μ.Χ. συναντήθηκε με τους Αποστόλους Πέτρο και Ιάκωβο τον Αδελφόθεο στην Ιερουσαλήμ. Ίδρυσε χριστιανικές εκκλησίες στη Μικρά Ασία και στα Βαλκάνια. Το 59 μ.Χ συνελήφθη και φυλακίστηκε στη Ρώμη. Τα 13 από τα 27 Βιβλία της Καινής Διαθήκης αποδίδονται σε αυτόν. Το βιβλίο συμπληρώνεται από το αντίστοιχο χρονολόγιο, μια εκτενή βιβλιογραφία και τις σημειώσεις του μεταφραστή Αργύρη Παπασυριόπουλου. Ι.Μ.

«Φόνοι στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας» της Βερονίκ Ρουά, εκδ. ΠΟΛΙΣ.

Η συγγραφέας παρουσιάζει με παιγνιώδη αλλά και απολύτως τεκμηριωμένο τρόπο τις επιστημονικές και ψευδο-επιστημονικές θεωρίες για την καταγωγή του ανθρώπου. Υπονομεύει τις θεωρίες της συνωμοσίας παρωδώντας και ανατρέποντας τα κλισέ που έγιναν διάσημα με τον «Κώδικα Ντα Βίντσι» ενώ αποτίνει φόρο τιμής στην ελευθερία της επιστημονικής έρευνας και καταδικάζει το θρησκευτικό φανατισμό. «Εγχειρίδιο βλακείας» του Διονύση Χαριτόπουλου, εκδ. ΤΟΠΟΣ.

Πρόκειται για μια συμπυκνωμένη φιλοσοφία ζωής με επίκεντρο τη νόηση και την κατανόηση, την ευφυΐα και την ανοησία, τη βλακεία και το βλάκα. Τα σχετικά φαινόμενα εξετάζονται τόσο από την ιστορική και ανθρωπολογική τους πλευρά όσο και ως κλινικά συμπτώματα της σύγχρονης ζωής «Ηχολογήματα» του Νότη Μαυρουδή, εκδ. ΝΕΦΕΛΗ.

Επιλεγμένη αρθρογραφία και συνεργασίες από εφημερίδεςπεριοδικά γύρω από θέματα μουσικής και πολιτισμού από τη ματιά του συνθέτη. Αναφορές σε πρόσωπα, σχολιάζοντας την κατά καιρούς επικαιρότητα μέσα από ραδιοφωνικές συνεργασίες. Ο Μαυρουδής φανερώνει τις αντιθέσεις και αντιφάσεις από την εποχή του Νέου Κύματος της δεκαετίας του ’60 έως τις μέρες μας.

βιβλίο

ÐAÑÏÕΣΙΑΣÇ

ΚΥΡΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑ ΞΕΝΟΦΩΝ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΖΗΤΡΟΣ

Ο παρών τόμος είναι μια πραγματεία με πολιτικό περιεχόμενο και έχει μυθιστορηματική δομή. Αποτελούμενος από οκτώ βιβλία, εξιστορεί την εκπαίδευση του Κύρου Β΄ του πρεσβύτερου, ο οποίος ίδρυσε την Περσική Αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών. Γιος του Καμβύση Α΄, ανέτρεψε τον παππού του, βασιλιά των Μήδων, Αστυάγη (550 π.Χ.), νίκησε τον Κροίσο (546 π.Χ.), κατέλαβε τη Βαβυλώνα (539π.Χ.) και κυριάρχησε σε ολόκληρη τη Δυτική Ασία. Στο Ξενοφώντειο έργο ο Κύρος πεθαίνει ειρηνικά δίνοντας συμβουλές στους δικούς του, ενώ κατά την Ηροδότεια αφήγηση σκοτώνεται πολεμώντας εναντίον των Μασσαγετών. Ο Ξενοφώντας προβάλλει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του Κύρου, την εκπαίδευσή του, τις στρατιωτικές και πολιτικές του ικανότητες. Παρουσιάζει τις πειθαρχικές και διπλωματικές μεθοδεύσεις, τις οποίες χρησιμοποιούσε για την κατάκτηση άλλων λαών. Το εισαγωγικό σημείωμα, τα διαφωτιστικά σχόλια, τη μετάφραση και τις αναλυτικές σημειώσεις επιμελήθηκε ο φιλόλογος Θεόδωρος Μαυρόπουλος, ο οποίος αναφέρει ότι το συγκεκριμένο κείμενο «αποτελεί πρόδρομο των μεταγενέστερων μυθιστορηματικών βιογραφιών και το πρώτο δείγμα ιστορικού μυθιστορήματος». Ιωάννα Μπάμπη

είκοσι χρόνια η στάση της κοινής γνώμης απέναντι στη Βιοτεχνολογία άλλαξε με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον. Αυτό έγινε γιατί οι εφαρμογές της σε χώρους όπως τα τρόφιμα, τα φάρμακα και η διάγνωση, την έκαναν γνωστή πολύ μακρύτερα από τα όρια του ακαδημαϊκού χώρου. Όπως σημειώνει ο Λεωνίδας Λουλούδης στον πρόλογο του βιβλίου «ο άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει τη σωστή χρήση των επιτευγμάτων της έρευνας, γεγονός που συνεπάγεται το καθήκον πρόληψης των παρενεργειών του». Αυτή ακριβώς είναι και η προσφορά του βιβλίου αυτού. Τα κείμενα του βιβλίου υπηρετούν ευθύβολα και απέριττα, καθ’ ένα χωριστά και όλα μαζί, αυτή την ευγενέστερη αποστολή του σημερινού ανθρώπου που είναι και επιστήμονας.

ΕΜΠΟΡΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗ ΡΟΥΜΑΝΙΑ ΕΛΕΝΗ Γ. ΓΑΒΡΑ

UNIVERSITY STUDIO PRESS

Μια αξιόλογη έκδοση κυκλοφόρησε πρόσφατα από τον εκδοτικό οίκο University Studio Press και φέρει τον

τίτλο «Εμπορικοί Σταθμοί των Ελλήνων στη Ρουμανία». Την επιμέλεια της έκδοσης ανέλαβε η κ. Ελένη Γαβρά, λέκτορας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, επιστημονική υπεύθυνη και συντονίστρια της έρευνας. Στις 763 σελίδες του βιβλίου παρουσιάζονται 189 κτίρια και αρχιτεκτονικές κατασκευές, οι οποίες σχετίζονται με την οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα των Ελλήνων σε οκτώ αντιπροσωπευτικές πόλεις: Βουκουρέστι, Βραΐλα, Γαλάτσι, Κωστάντζα, Μπρασόβ, Σιμπίου, Τούλτσεα και Τούρνου Σεβερίν. Η αποτύπωσή τους υλοποιήθηκε με επιτόπια έρευνα και η παρουσίασή τους (φωτογραφική-σχεδιαστική) συνοδεύεται από πλήρη αρχιτεκτονική και ιστορική τεκμηρίωση. Στο ερευνητικό έργο συμμετείχαν επιστήμονες από ελληνικά και ρουμανικά ακαδημαϊκά ιδρύματα. Η επιστημονική έρευνα και η έκδοση υποστηρίχθηκαν από το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης και από το Κέντρο Μελέτης και Ανάπτυξης Ελληνικού Πολιτισμού της Μαύρης Θάλασσας. University Studio Press, Αρμενοπούλου 32, τηλ. 2310 208731.

ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΡΑΛΙΒΑΝΟΣ

ΕΓΚΩΜΙΟ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΗΣ

Ο Αλέξης Καραλίβανος γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1938. Είναι εγγονός του Μακεδονομάχου Αλέξη Καραλίβανου, πρωτοπαλίκαρου του Παύλου Μελά. Μεγάλωσε με τη γενιά του 114, πάντα μπροστάρης όντας και πρόεδρος του συλλόγου Φοιτητών Ε.Κ. Κοζάνης. Τιμήθηκε με το αναμνηστικό μετάλλιο για την αντιστασιακή του δράση κατά της δικτατορίας το 1989. Ποιήματα έγραφε από τη νεαρή του ηλικία και το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Σοδειά» εκδόθηκε το 1983. Επίσης έγραψε διάφορες μελέτες στον κλάδο της δασολογίας και των επίπλων – Αποφοίτησε από το τμήμα Δασολογίας του ΑΠΘ και εκπόνησε τη διατριβή του στη Συνδεσμολογία επίπλων. Πέθανε ξαφνικά στη Θεσσαλονίκη, την πόλη που αγάπησε πολύ, στις 9 Ιανουαρίου 2006. Πορεύτηκε στη ζωή του πάντα με τα δικά του πιστεύω της αξιοκρατίας και της λεβεντιάς. Λένε πως όταν ένας άνθρωπος φεύγει από τη ζωή, χάνεται για πάντα. Ο Αλέξης όμως θα μείνει ζωντανός πάντα μέσα από τα ποιήματά του, τα οποία και μπορεί κανείς να απολαύσει στο εν λόγω βιβλίο.

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΤΟΜΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΡΕΤΑΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ

Τα εξαιρετικά επίκαιρα θέματα των «μεταλλαγμένων», της βιοτεχνολογίας και της σχέσης της επιστήμης με την κοινωνία είναι το επίκεντρο αυτού του βιβλίου. Για μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που άρχισε να αναπτύσσεται η Μοριακή Βιολογία και η Βιοτεχνολογία, οι επιστήμες αυτές αποτελούσαν ένα ερευνητικό πεδίο, με σχεδόν αποκλειστικά ακαδημαϊκό ενδιαφέρον, προσανατολισμένο στη βασική έρευνα και η κοινωνία δεν ασχολούνταν ιδιαίτερα μαζί τους. Τα τελευταία

κόμικ

Πολυτεχνείου 4, Κάτω Ηλιούπολη τηλ.: 2310.587.450 - 2310.587.451

Μακρυγιάννη 56, Άνω Ηλιούπολη τηλ.: 2310.588.601 - 2310 588.602

ι α ρ ή τ σ ι τ ν φρο

! ! ς ο μ ο ρ δ ό ν ο μ

τμήματα υψηλών επιδόσεων