EUROPEAN UNIVERSITY CHAMPIONSHIPS

Van 3 tot en met 7 september 2019 zijn de European Universities Championships verroeid met als topprestatie de zware vierzonder en de lichte dubbelvier die een zilveren plak wisten te bemachtigen, gevolgd door de dames tweezonder en mannen acht die het podium net niet wisten te behalen.

Hoe beter de prestaties, hoe enthousiaster het contact met het thuisfront en soms glipte er dan meer dan alleen verhalen over roeiprestaties naar buiten. Hierover is besloten verhaal te halen bij Mees van Nierop, medecoach van de lichte dubbelvier. Zo werd Van Nierop gevraagd “Met welk doel voor ogen zijn jullie naar Zweden afgereisd?”. Hij antwoordde gekscherend “Als we maar ergens bekend om zouden staan”. Deze uitspraak had meer toelichting nodig. Het kwam erop neer dat als zij roeiend hun bekendheid niet konden verkrijgen, ze maar op een andere manier memorabel moesten zijn. Dit bracht hem op het ‘photobooth avontuur’. Elke middag aten alle atleten in de gezamenlijke eetzaal van de universiteit. Naast de entree stond een fotohokje, waar afgeschermd door een klein, rood gordijntje, de leukste ploegfoto’s werden geschoten die vervolgens werden vertoond op de voorkant, duidelijk te zien voor iedereen. Hier ging hun uitvoerig uitgedachte charme offensief - om voor altijd in ieders geheugen gegrift te staan - van start. Het zojuist beschreven gordijntje werd aan de kant getrokken en de lichte dubbelvier nam plaats op het krukje voor de camera. De details van de geschoten foto’s doen er niet toe, maar laten we het houden op dat deze typerende plaatjes nog lang op het netvlies zouden staan van de concurrenten. Uiteraard kregen deze foto’s een ereplek op de voorkant van het fotohokje. “De stempel was gedrukt.” Wat Van Nierop vooral duidelijk wilde maken aan de hand van enkele spraakmakende verhalen is dat goede prestaties daadwerkelijk het hoofddoel waren, maar dat voor hem het meest indrukwekkende was dat daadwerkelijk voor elke startende ploeg de Roode Massa weer klaar stond om elkaar de finish over te schreeuwen. De Zweedse organisatie die kostte wat kostte de EUC vlag wilde laten zien wist niet wat ze aanmoest met de overduidelijk aanwezige Roode Massa. Van Nierop voegde nog toe: “Deze duidelijke aanwezigheid van Laga haar identiteit, die de opgelegde eenheid van de organisatie zonder moeite overstemde, is iets waar wij als heel Laga trots op mogen zijn.”