Hallo lieve kinderen,
-6-
Zeg, Annie en Keesje mochten weer bij opa en oma logeren! Het leuke ervan was dat oma en opa, samen met mama, papa, dus met z’n allen ook naar de viering van Palmpasen zijn geweest! Wat was dat een feest zeg! Geweldig van de kinderen hoor, dat ze zowat met z’n allen hieraan hebben deelgenomen! De kinderen liepen zo mooi in processie met hun fantastisch versierde Palmpasen-stokken, in een keurige nette rij naar binnen met mevrouw Marianne Turk voorop! Het was een prachtige viering waarbij het EMS-koor en de mensen, hele leuke liedjes zongen! Het waren allemaal liedjes zoals: Wij zijn samen onderweg, Het Koninkrijk van God, Vrienden zingt in vreugde, maar ook het beroemde lied Jeruzalem. Allemaal liedjes, waar je heel veel van kan leren hoe met God en met elkaar om te gaan! Ook de muziek maakt ons heel blij! Wat kan mevrouw Truus toch prachtig orgel spelen! Daar genieten wij allen met volle teugen van! De lezingen zoals: “Eén takje is ons genoeg” waren ook goed om te horen! Hoe fijn deze schitterende samenwerking van alle lieve medewerkers bij elkaar, om alles tot één groot feest te maken! Fantastisch! Dank u wel hoor, allemaal! Mevrouw Marianne Turk, had het ook over het motto van deze tijd, nl: “Altijd anderen blij maken!” Dat is zo! We moeten nooit denken dat we genoeg voor anderen hebben gedaan! Zo’n groen takje geeft aan dat wij Jezus willen volgen, daarom moeten wij dat niet alleen zeggen, maar ook doen! Deze Palmpasen-stokken, zijn een heel goed voorbeeld van dit motto! Na afloop van deze viering, mochten de Palmpasen-stokken natuurlijk worden weggebracht naar mensen waarbij je zo’n mooi hart gerust onder de riem kon steken, omdat die het echt nodig hadden! Eveneens mochten de gezegende Palmtakjes mee naar huis. Oma vroeg aan Annie en Keesje: “aan wie gaan jullie, de Palmpasen-stokken geven?” Annie zei: “Aan……. Opa en Oma…..!” “Wat geweldig!” zeiden opa en oma, “maar ik weet wat! Wij houden er één en de andere geven wij aan de mevrouw op de hoek die nogal eenzaam is, dan is zij ook blij!” Dat vonden de kinderen een prima idee en samen gingen ze er meteen naar toe! Toen ze weer thuis bij opa waren aangekomen, vroeg Keesje na gesmuld te hebben van een lekkere maaltijd: “Opa, vertel eens wat over de Goede Week? “Natuurlijk vond opa dat prachtig en begon meteen te vertellen: “Deze week wordt de Goede Week genoemd, omdat het de laatste week is van de veertigdagentijd, weet je nog dat we dat de Vastentijd noemen? De laatste week die aan Pasen vooraf gaat! Deze week begint met Palmzondag, wat we net gevierd hebben en eindigt op Stille Zaterdag! We weten dat Jezus op Palmzondag Jeruzalem binnen trok en met palmtakken werd toegejuicht door de mensen. Op Witte Donderdag, zat Jezus voor het laatst met zijn apostelen aan tafel. Dat was het laatste Avondmaal. Ook waste hij de voeten van deze apostelen. Goede Vrijdag, is een dag van rouw! Jezus wordt dan veroordeeld en aan het kruis genageld. In de kerk wordt zijn dood om 15.00 uur herdacht. Dat noemen we de Kruisweg. Stille Zaterdag is een dag van rust en rouw, maar ook van gespannen afwachten! Wat zal er verder gebeuren? Is er nog hoop op een goede afloop? Christenen noemen deze week, de Goede Week, omdat zij overtuigd zijn dat het leven niet eindigt bij de dood!
