-10Met de A1 gingen we deze keer naar Baambrugge. Een bestemming die al voor het 2e jaar op de toerkalender staat, maar wij waren er nog nooit geweest. Alle groepen volgen immers net als vorig seizoen hun eigen programma en daardoor was deze nog niet langs gekomen. Nu kwam het er alsnog van en het was een mooie rit. Het eerste stuk nog wel bekend, zoals door de Meije en richting Portengen, maar daarna bij Nieuwer ter Aa de A12 over en een stuk langs het Amsterdam-Rijnkanaal. Vanaf Loenersloot slingerden we langs de Angstel en kwamen vanzelf bij koffietent De Punt uit. 1 Man ging zonder pauze meteen weer door naar huis, maar de rest had wel tijd voor koffie met voor sommigen uiteraard ook echt een punt. De terugweg ging door het Vinkeveense Plassengebied en dan kun je pech hebben dat er een paar bruggen net omhoog zijn. Als ze dan weer zakken en je wilt weer gaan rijden moet je soms wel opletten of ook de slagboom aan de overkant omhoog is. Bij handbediende slagbomen kun je je anders lelijk vergissen. Maar een noodstopje eindigde gelukkig net voordat ik met m’n stuur in de slagboom hing. Via Wilnis en De Hoef kwamen we weer op bekendere wegen en ging het vlot naar huis. Arno van Rijn Rood aan de buitenkant Afgelopen zondag vertrok de A2 met 8 man vanaf de sporthal. Bij vertrek was nog niet besloten waar de rit naar toe zou gaan. De beslissing zou worden uitgesteld tot vlak voor Capelle ad IJssel. Daar zouden we twee opties hebben: de stormvloedkering naar Krimpen ad IJssel overgaan en de weg vervolgen naar Schoonhoven, of de Van Brienenoordbrug over richting Alblasserdam/Kinderdijk. Op de dijk naar Capelle werden de opties in stemming gebracht. Ondanks ik de telling niet kon volgen -en hier ‘helaas’ of ‘uiteraard’ niets van is vastgelegd- denk ik toch dat er een zekere democratische beslissing werd genomen. Na een gelijk aantal stemmen voor beide opties sprak onze ware leider Frans zijn veto uit en werd besloten om naar Kinderdijk te rijden. Dit was zeker geen verkeerde keuze. Met het prachtige weer was het een genot om langs de molens door de Alblasserwaard te rijden. Na de koffieshop in Oud-Alblas zijn we doorgereden naar Bleskensgraaf en met de pont overgestoken naar Bergambacht. Met de wind schuin in de rug reden we via Gouda en Waddinxveen hard terug naar Stompwijk. Terug in Stompwijk stond er ruim 130 km op de teller. Tijdens deze zeer mooie route van Frans, heb ik ook de oplossing gevonden voor iets dat mij al langere tijd bezighoudt: Hoe trek ik de wielersokken van onze vereniging aan? Met andere woorden wat is links en wat is rechts, groene of rode balk aan de buitenkant van mijn enkels? Waarschijnlijk is er niemand die zich daar druk om maakt, maar het staat wel slordig als de een groen en de ander rood aan de buitenkant heeft zitten. Ik heb de vraag enkele renners voorgelegd, maar kreeg nooit een bevredigend antwoord. Ook is er binnen de vereniging niemand die verantwoordelijk is voor de naleving van de kledingvoorschriften aan wie ik dit probleempje kon voorleggen. Maar ik heb nu dus de oplossing gevonden bij een A2-rijder die afgelopen zondag met het luxe model sokken reed met daarop een clublogo (ik heb begrepen dat dit model inmiddels niet meer verkrijgbaar is). Bij deze sokken moet vanzelfsprekend het logo aan de buitenkant van de enkels zitten. En dan zit de rode balk automatisch ook aan de buitenkant. Dus dames en heren rijders, laten we voortaan de sokken aantrekken met de rode balk aan de buitenkant van de enkels. John