Als je haar maar

Als je haar maar goed zit….

Wat doe je op een druilerige zaterdagmorgen waarop je verder toch niets te doen hebt? Dan ga je gezellig met je moedertje naar het Kappers café om je weer eens even lekker te laten verwennen. De reis er naar toe was al een hele onderneming, want lopen van het Akkermunt naar de Bles, allebei met een rollator en kruk mee, door de miezerregen en dan nog een beetje omhoog de Meerlaan op, was best nog wel een dingetje. Maar het is gelukt. We werden al opgewacht en begeleid in de lift, gelukkig maar want we bleven onderweg een paar keer vast zitten maar dat werd met een telefoontje weer snel opgelost. Ik was er na de opening nog niet geweest, maar wat ziet het er gezellig uit. We konden meteen gaan zitten en m’n moeder ging in de permanentwikkels en aan mij de moeilijke taak om een kleurtje uit te zoeken. Maar met wat hulp van Demelza kwamen we er al snel uit en kon ik lekker achterover leunen, koppie thee met wat lekkers (of koffie, chocolademelk of limonade). En, cliché of niet, als je haar maar goed zit dan is alles okay!! Met een heel ander koppie dan dat ik binnenkwam stond ik na een kleine twee uur weer buiten, m’n moedertje moest nog onder de kap en dan nog geföhnd worden dus die was nog wat langer zoet. Thuis gekomen vond mijn wederhelft het ook een groot succes dus dat kon niet meer stuk. Demelza, heel erg bedankt voor het goede gevoel wat je me gegeven hebt. Super ook hoe jullie het aangepakt hebben en je eigen stempel op het café hebben gedrukt. De ochtend was daarmee gevuld en ik kon precies op tijd op de bank ploffen om de formule 1 te bekijken. Als fervent fan weer genoten, ook al was het spektakel een stuk minder groot dan vorige week in Zandvoort. Ik denk dat geen enkele race dat dit seizoen kan overtreffen. Wat een feest was dat en zelfs thuis voor de buis was het net of je erbij was. Scheelde alleen een paar honderd euro voor een kaartje, een paar dagen doofheid en voor een hapje en drankje hoefde je geen uren in de rij maar konden we gewoon even naar de koelkast lopen. Later in de middag nog de sprint kwalificatie en op het moment dat dit in de Dorpsketting verschijnt is ook de race gereden. De kans dat Max Verstappen op dit circuit wint is klein, maar de wonderen zijn de wereld niet uit. En dan deze week een weekje op vakantie, vorig jaar ook geweest maar toen was ik vreselijk ziek dus dat wil ik dit jaar maar niet weer doen. We gaan voor een heerlijk weekje naar de Veluwe, de weersvoorspellingen zijn goed, in elk geval droog en niet al te heet. Maar we zijn overal op voorbereid, we zouden

-21bijna kunnen zingen we gaan naar Zandvoort, aan de zee…we nemen broodjes en drinken mee…. Nu nemen wij wel wat meer mee dan broodjes en drinken maar we zullen van de honger niet omkomen. Spelletjes, boekjes, paintings, korte broek, lange broek, t-shirt en vest, open en dichte schoenen, ondergoed en voor mij als koukleum eerste klas ook een thermolegging. Ach we gaan maar een midweekje maar nemen spullen mee voor een maand haha. Achteraf zal blijken dat het meeste bij thuiskomst zo schoon de kast weer in kan, maar ja je kan maar beter goed voorbereid zijn. Dan moeten er ook nog twee rollators mee en de nodige andere hulpmiddelen en dan kan de pret beginnen. Maar daarover volgende week meer. Een hele fijne week en geniet van alles wat er op je pad komt. Lieve groet, Agnes Hofstede

Sportieve en gezellige wedstrijd van Blesruitermenners in het Wilsveen

De jaarlijkse wedstrijd van de Blesruitermenners in het Wilsveen is altijd goed bezet en komen velen een kijkje nemen. De verwachtingen voor dit jaar waren echter, door allerlei omstandigheden, beduidend minder vandaar dat de traditionele 6 marathonhindernissen werden vervangen door een Minimarathon, een parcours van 11 poorten waarvan 3 marathonhindernissen. Ook de catering werd op een laag pitje gezet. Het bleek een misrekening want het werd al snel een sportieve en gezellige wedstrijd en kwamen er toch vele kijkers. Vooral de Minimarathon was spectaculair hier haalden de deelnemers alles uit kast om met hun pony of paard zo snel mogelijk het parcours af te leggen. In het parcours ontbrak de altijd spectaculaire waterhindernis uiteraard niet. Met name hier werden de pony’s en paarden extra luidruchtig aangespoord. Het onderdeel dressuur werd gejureerd door de bekende jury, Clemens Ammerlaan die na het rijden van de proef de deelnemers van de nodige bemerkingen en aanwijzingen gaf. De Minimarathon werd uiteindelijk bij de pony’s enkelspan gewonnen door Ger Kappetijn, bij de tweespan pony’s door Mike Kappetijn en bij de enkelspan paarden Kitty Smits- Roeling. De prijsuitreiking van de Minimarathon vond, op het terrein, een uurtje na de start van de laatste deelnemer plaats en was er dus volop gelegenheid nog even na te praten. Kijk voor de volledige uitslag op www.blesruiters.nl Ab