-10-
Deze week beginnen we de verslagen, met het uitgebreide verslag van Jorrian Hendriks van vorige week: Met de A2 op pad: Een echte fietser ben ik niet, ik vind het leuk hoor, in een groepje of als ik echt ergens voor train. Maar zo, zonder doel een rondje fietsen vind ik best saai. Maar goed, over 3 weken ga ik met mijn 2 zwagers naar België fietsen. Een kleine 350 kilometer in 2 dagen. Dus mocht ik afgelopen zondag met pappa Frans en zijn mannen mee. Het werd een topochtend. We vertrokken via de Ondermeer richting Zoeterwoude om uiteindelijk in Vinkeveen een bakkie te doen. Het is nog redelijk vroeg, toch zijn we lang niet de enige die al de weg op gaan. De meeste weggebruikers halen we in, andere komen ons te gemoet. We zijn met’z’n tienen en fietsen twee aan twee. Omdat je als je niet één van de twee voorste bent, niet alles kan zien, waarschuw je elkaar met een kreet of gebaar. “Voor” betekent, dat er rechts van de groep iemand wordt gepasseerd. Als er “tegen” wordt geroepen, komen er links van de groep weggebruikers aan. Dit kan je ook met een gebaar aan de gene achter je aangeven maar dat komt later pas. Papa Frans leidt de kudde en rijdt vooral op de heenweg heel veel op kop. Arie zorgt wat meer van achteruit de groep, dat iedereen het bij kan houden. Mocht je op wat voor manier dan ook, in de problemen komen, dan helpt Arie je graag. We rijden zo`n 31 km gemiddeld en de Voor`s en Tegen`s vliegen je om de oren. Ik kan dat zelf ook wel aardig, dus roep ik lekker mee. Dan komen we op een smaller, lang kronkelig pad. “op 1” hoor ik iemand roepen, binnen 5 seconden rijden we i.p.v. 2 aan 2, op een groot lint achter elkaar. Great call! Want bij de 2e bocht die een beetje blind is, komt er een auto in tegengestelde richting die we niet hadden kunnen ontwijken. Peter rijdt voorop en heeft er zin in. We rijden zo`n 36 km per uur achter meneer Bregman aan. Totdat we achter een auto komen die heel langzaam rijdt, omdat hij de fietsers voor hem niet kan passeren. Deze collega fietsers blijven 2 aan 2 rijden terwijl zij volop genieten van de omgeving. Hierbij trappen ze helaas niet echt door, waardoor er in onze groep wat geroezemoes ontstaat. De koffie wordt koud, daar gaat mijn gemiddelde en wat een kneuzen, zijn de meest voorkomende uitspraken. Als de auto aan de kant gaat voor een tegemoet komende auto, vliegen we er toch maar langs en voorbij. Daarbij bedanken en verontschuldigen we ons bij beide auto's. Aan de overkant van de volgende kruising moet er koffie gedronken worden. Helaas is deze koffietent gesloten. Maar des te lekkerder smaakt de koffie met ijsje van het huis, een kilometer verder op. Het personeel aldaar dacht een makkelijk ochtendje tegemoet te gaan. Na een half uur genieten, hijs ik me weer op het door Arie lager gezette zadel. De streek van het lichaam, die ik tijdens het zitten met het zadel verbindt, is nu al beurs. Maar goed, we zijn al over de helft. Een paar "auto tegen" en "fiets voor" verder, word ik me bewust van de reacties van mensen die we passeren. Bijna alleen maar negatief en boos terwijl de intentie van een ieder in deze groep niks dan goed is. Ik bedenk het volgende: Hoe een wielrenner in wil halen: Hij/zij geeft een gil. "Vooooooor". Degene die gepasseerd moet worden schrikt iets en gaat op tijd aan de kant. Zo gaat het inhalen niet ten koste van de opgebouwde snelheid. En kan hij/zij er vol gas en veilig langs. Desnoods via de autoweg, het is toch rustig op zo'n zondag ochtend. Hoe iemand wil dat een wielrenner hem/haar inhaalt....
