-23-
Onze ervaringen in corona-tijd
april
2020
Het begint allemaal aan het begin van het jaar, precies weet ik het niet maar het coronavirus waart al in China en Japan. Dan lijkt het nog ver van ons bed. Wij verheugen ons al een paar maanden op onze zon-vakantie naar Las Palmas, op de Canarische eilanden. Voor het eerst gaan we, op 9 maart met mijn zoon en schoondochter en kleindochter Mette van 14 maanden, op vakantie t/m 18 maart. Terwijl het in Nederland nog koud en regenachtig is genieten wij van zonnige temperaturen van zo`n 23°. We krijgen weinig mee van de toestanden in de wereld, soms kopen we een krant voor informatie. Via appjes merken we dan wel dat familie en vrienden bezorgd vragen of we wel op tijd weer naar huis kunnen! Op zondag 15 maart krijgen wij te horen dat we niet meer van het park af mogen tenzij naar een dokter of apotheek, en dan maar 1 persoon. Ook de maaltijden gaan in shifts. Als dan op maandag ook nog de ligstoelen verwijderd worden bij het zwembad en er linten om komen zodat je niet meer mag zwemmen zijn we toch wel enigszins gefrustreerd en bezorgd. We wennen er aan en men krijgt toestemming om de ligbedden te verplaatsen naar je huisje. Wij vinden het fijn dat we bij elkaar kunnen zijn en spelletjes kunnen doen (en dàn mogen we nog wel knuffelen). Via het reisbureau horen we dat de geplande vlucht a.s. woensdag, gewoon doorgaat. Daar is het heel druk op de luchthaven, 2 rijen vakantiegangers die allemaal terug willen en lang moeten wachten voor er ingecheckt kan worden. Ook een tegenvaller is dat er niets te krijgen is op de luchthaven, het is onderhand rond 18.00 uur en we krijgen wel trek! We kopen een flesje drinken en hopen in het vliegtuig wat te krijgen, nee dus, als de kar met eten langs komt krijgen we te horen dat er geen warme maaltijden en dergelijke worden verstrekt!! Nou ja...ook dat nog. Dan maar een koude snack. Op Schiphol aangekomen zit het ook al niet mee, na 45 minuten komen eindelijk als laatste, onze koffers in zicht. Met de shuttle bus naar onze parkeerplaats en om 2.00 uur werden we thuis afgezet. Gauw naar bed want we zijn best moe van alles! De volgende dagen kunnen we rustig aan doen, we hoeven geen ladingen boodschappen in huis te halen, want mijn verjaardag kan NIET gevierd worden dat weekend! Wat een domper, zelfs mijn kinderen vinden het niet verstandig om te komen. Gelukkig maken ze een uitzondering voor Mette, waar we zondag op mogen passen, zodat de ouders hun handen even vrij hebben om hun huis leeg te ruimen voor de fotograaf die foto`s komt maken voor Funda. Wat een gezellige dag nog, met de zelf opgehangen slingers! En een smakelijke diner- maaltijd van De Bles maakte de dag helemaal af. Verder gaan we maar door, met de regels in acht genomen, die steeds strenger worden. Kinderen die niet meer naar school of opvang mogen. Ouders die thuis moeten werken en winkels die niet meer open mogen. Je mag zelfs niet meer naar de kapper. En ook de horeca moet gesloten blijven. We gaan niet meer naar koor-repetities, niet meer naar de soos, het wekelijkse zwemuurtje is er niet meer bij, wat een toestanden! Ook de Toerclub heeft aangekondigd dat er voorlopig niet in groepsverband gefietst mag worden en voor het 25 jarig-jubileumfeest worden alle activiteiten een jaar opgeschort. Wat een domper en tegenvaller.
