-18-
Agnes’ wekelijks praatje Langzaam maar zeker glijden we door de tijd. Het corona virus is nog nooit zo actief geweest, niet alleen in Nederland maar over de hele wereld. Sommige landen zijn zelfs compleet in lock down en ik heb zo stiekem het vermoeden dat wij daar ook wel eens naar toe kunnen gaan. We zullen zien. Afgelopen week hebben een heel aantal van onze leden een telefoontje van mij (Agnes) gehad met de vraag of hun bijdrage aan ons boekje (Mijn) Leven met Corona ook in de Dorpsketting geplaatst mag worden zodat iedereen het kan lezen en er misschien wat steun uit kan halen en zich daardoor minder alleen of angstig voelt. Iedereen reageerde daar heel positief op maar waarschijnlijk zijn we toch iets te enthousiast geweest en hebben daarom het hele plan even ‘on hold’ gezet. Vroeger, ja dat bestond nog….vroeger….., hadden we alleen de papieren Dorpsketting en die bleef in Stompwijk. Er zal misschien eens een exemplaar in Zoeterwoude of Leidschendam terecht gekomen zijn maar daar bleef het dan wel bij. Tegenwoordig hebben we internet. Een bron van informatie, je kan alles opzoeken en terugvinden en juist dat laatste is nu een beetje waar de schoen wringt. Want er is ook nog zoiets als de wet op de privacy. Ook al vragen wij netjes toestemming aan jullie voor het plaatsen, de Dorpsketting staat ook op Internet en op Facebook en het zou dus zomaar kunnen zijn dat je ineens een verhaaltje van één van onze leden tegenkomt in Limburg of Zuid Frankrijk. Als het eenmaal op internet staat gaat het er ook niet meer af, het blijft daar voor eeuwig zweven. Dan moeten we ons even goed afvragen of we dat willen. Wij als bestuur zijnde gaan de komende tijd goed nadenken wat de gevolgen kunnen zijn en of we er al dan niet mee door gaan. Hou de Dorpsketting in de gaten, het wordt vervolgd. Voordeel van deze telefoontjes is wel dat ik de meeste van jullie weer een keertje gesproken heb en wat is het toch heerlijk om jullie stemmen en verhalen te horen. Helaas kunnen we nog steeds geen hoop en tijdsbestek geven wanneer we weer kunnen beginnen maar reken maar dat we er bovenop zitten. Want ook wij missen die gezellige dinsdagmiddagen en we missen zeker jullie aanwezigheid. Altijd gezellig, altijd een goed humeur, het klaverjassen werd vaak steeds fanatieker en de kaartenmakers en rummicubbers gingen rustig hun gang. Nog steeds ben ik elke dinsdagmiddag een beetje ontheemd, terwijl je zou denken het is nu al vanaf maart dat we niet meer bij elkaar komen, daar zou je nu toch wel aan gewend moeten zijn. Nou nee, ik in elk geval niet. Ik wil de tijd wel voorruit duwen, maar helaas, dit weekend is de tijd zelfs een uur achteruit gegaan. Pfffff, nog een uur langer in dit nare jaar 2020. Laten we met elkaar toch hopen dat 2021 een stuk beter wordt en dat we het virus onder controle krijgen. Om de tijd te verdrijven ben ik maar kerstkaarten gaan maken. Het is misschien nog wel een beetje vroeg, maar aan de andere kant, het is zo december. Ik maak ze met Diamond Painting en ik ben er hartstikke trots op dat ik met mijn ellendige handen dit toch nog voor elkaar krijg.
