Cocktailreview

Qua keuzes wil ik toch wel even benadrukken dat ik mijn hart gevolgd heb. Er lag ook een full time job op mij te wachten in een andere sector, maar ik heb doelbewust gekozen voor de halftijdse job in het museum omdat zo’n kans een prachtige startfunctie is de culturele wereld.

Wist je altijd al tijdens je studie wat je als job wou doen? Ja en nee. Ik ben gestart omdat ik gepassioneerd ben door kunst, niet omdat ik een groots vooropgesteld plan had voor mijn toekomst. Dus ik had in het begin geen antwoord op die onvermijdelijke grapjes die we allemaal al wel gehoord zullen hebben “Wat gaat ge daar in godsnaam mee doen?”. Maar tijdens het eerste semester van mijn 3e bachelor kreeg ik de kans om voor het eerst mee te draaien in een museum. De geweldige mensen van Museum M contacteerde mij toen om administratief mee te werken aan de voorbereiding en opbouw van de Arenbergtentoonstelling (big foreshadowing here). Dat is voor mij een enorm keerpunt geweest. Sinds die korte, vrijwillige stage had ik plots een heel duidelijk doel voor ogen: collectiebeheer. Het zorgen voor een collectie en het onderhouden van de bruikleenwerking van een museum zijn vanaf dat moment eigenlijk altijd het streefdoel geweest. En zonder die ervaring had ik nu waarschijnlijk geen idee gehad wat ik zou willen doen. Dus laat mijn verhaal ook een warme oproep zijn voor jullie op zelf te zoeken naar vrijwillige engagementen in de sector. JOUW NICHE IS OUT THERE <3 Hoe was het om het studentenleven achter te laten? Deze vraag caught me by surprise, want ik had hier eigenlijk nog niet bij stilgestaan. Ik ben uit mijn studietijd rechtstreeks in mijn job gerold dus de overgang was voor mij heel organisch en vanzelfsprekend. Ik moet ook heel eerlijk toegeven dat ik geen geweldig blokstudent was, dus mij ga je niet horen rouwen over het feit dat ik nooit nog een examen moet afleggen. Datgene wat ik het meeste mis zijn de andere studenten en dan bedoel ik niet enkel mijn eigen vrienden, maar het geheel aan kunstwetenschappers. Klinkt echt absurd cheesy he, maar ik ben in mijn vier jaar PAL coach en Mecenas lid geweest. Ik ken jullie bijna allemaal en heb al die jaren niets liever gedaan dan jullie helpen en steunen waar nodig. Mijn hart bloedt bij de gedachte dat er een ganse groep eerstejaars is die ik niet ken en kan helpen met hun overstap naar universiteit. Dus als jij, liefste kunstwetenschapper wie je ook mag zijn, ooit hulp of steun nodig hebt: slide in my dms. Ik geef een killer van een motivationele speech ;)