ADAPTACJA RECEPTORÓW
zdolność przystosowywania się siatkówki do oświetlenia o różnym natężeniu. zmiana wrażliwości na bodźce
ADAPTACJA DO CIEMNOŚCI
krzywa składa się z dwu części: komponenta czopkowa (do 10 minut) oraz komponenta pręcikowa największa wrażliwość pręcików osiągana dopiero po 30 min. przebywania w ciemności – tzw. absolutny próg widzenia duża ok. 92% rodopsyny musi zosteać zresyntetyzowane, aby oko zaadaptowało się do ciemności
ADAPTACJA DO ŚWIATŁA
zmiana szerokości źrenic adaptacja fotoreceptorów o zachodzi bardzo szybko, po 2-3 min. o w pierwszym momencie występuje zjawisko „olśnienia” nerwowa – zmiana szybkości przewodzenia impulsów
Intensywność światła
czopki
pręciki mała
Czas przebywania w ciemności [minuty]
Wykonaj zadanie 17
DROGA WZROKOWA I neuron: pręciki i czopki II neuron: komórki dwubiegunowe III neuron: komórki zwojowe aksony tworzą nerw wzrokowy (n. II) skrzyżowanie wzrokowe (tu krzyżują się włókna z donosowych części siatkówki, pozostałe nieskrzyżowane) pasmo wzrokowe IV neuron: ciało kolankowate boczne (80 % włókien; informacja: CO?) lub wzgórek górny pokrywy śródmózgowia (20% włókien; informacja: GDZIE?) V neuron: pierwszorzędowa kora wzrokowa (pole 17) Część włókien dąży do podkorowych ośrodków wzrokowych:
pola przedpokrywowego o odruch źrenic na światło o odruch akomodacyjny wzgórka górnego pokrywy śródmózgowia o odruch konwergencyjny
INTEGRACJA OŚRODKOWA
Włókna z przynosowych części siatkówek krzyżują się o reprezentacja prawego pola widzenia znajduje się w lewej półkuli o reprezentacja lewego pola widzenia w półkuli prawej. Ośrodek korowy: kora wzrokowa płata potylicznego o pierwotna: pole 17, kora prążkowa, V1 (vision 1) wokół bruzdy ostrogowej o wtórna: pole 18 (V2 i V3) i 19 (V4 i V5) każde z pól zawiera retinotopową reprezentację powierzchni siatkówki
Wykonaj zadanie 18 i 19.
20