Krzysztof Ignaczak (ur. 15 maja 1978 w Wałbrzychu) − polski siatkarz, grający na pozycji libero; 273-krotny reprezentant Polski (od 1998 − stan na 04.12.2011). Urodził się w bardzo usportowionej rodzinie. Pani Hanna, mama Krzyśka, trenowała piłkę ręczną. Tato Igły, pan Janusz, swojego czasu był zawodnikiem Chełmca Wałbrzych, jak i trenerem. Krzysiek ma młodszą siostrę – Karolinę. Swego czasu Karolina trenowała lekką atletykę i skok w z wyż. Obecnie studiuje pedagogikę.
Rodzina Krzysiek aktualnie jest szczęśliwym mężem Iwony i ojcem Sebastiana i córki Dominiki. Dominiki. Z obecną żoną znali się już od małego, ale nie od razu przykuli oni swoją uwagę. Pod koniec szkoły średniej Iwona Naborczyk wyjechała do Stanów Zjednoczonych, aby tam kontynuować swoją naukę. Jak mówi sam Krzysiek, po jej powrocie, tak jakoś się „spiknęli”. Umówili się raz, drugi i tak zapoczątkowała się historia wielkiej miłości. Przed ślubnym ołtarzem stanęli 22 lipca 2000roku. Po trzech latach małżeńskiej sielanki na świat przyszedł mały brzdąc –Sebastian. Dumny tata zawsze podkreśla podobieństwo syna do jego osoby. To jest bardzo inteligentne dziecko. Jest mądrym ułożonym chłopcem – mówi z błyskiem w oku Igła. Natomiast po zdobyciu przez reprezentację Polski mistrzostwa Europy w 2009 przyszła na świat jego córka Dominika.
Początki Od najmłodszych lat Krzysztof był związany z siatkówką. Kiedy pan Janusz został trenerem Wałbrzycha, Krzysiek chodził na jego treningi. Sam dołączył do drużyny, mimo że powinien znaleźć się w młodszej grupie wiekowej. Igła robił postępy i szybko znalazł się w drużynie z Wałbrzycha: „To był klub, który raz spadał, raz wchodził do ligi. To właśnie tam ta moja kariera zaczęła nabierać rozpędu. Miałem okazję grać w lidze o jeden szczebel wyżej, niż gdybym znajdował się w SMSie i dlatego postanowiłem, że nie pójde do Szkoły Mistrzostwa Sportowego, zostanę i będę próbował ogrywać się z ludźmi, którzy grają w wyższej hierarchii rozgrywkowej” – powiedział Krzysiek. I wcale swojej ówczesnej decyzji nie żałuje.
Przyjaźń Największym przyjacielem Krzyśka był Arek Gołaś. To właśnie z nim spędzał najpiękniejsze chwile, czy to na boisku czy poza nim. Był on i dalej jest nieodłączną częścią jego życia. Rozumieli się jak bracia i tak również się zachowywali. Łączyła ich niesamowita więź. Nawet teraz, kiedy Arka już nie ma wśród nas – Krzysiek przejął jego reprezentacyjny numer „16”. Rodzina Ignaczaka przyjaźni się głównie z Gierczyńskimi,Gackami i Szymańskimi.
Cele i marzenia Popularnemu Igle marzy się wybudować dom, w jakimś spokojnymi zacisznym miejscu.I na starość mieć tyle pieniędzy, żeby nie musieć pracować –śmieje się Krzysiek. Jeśli chodzi o sportowe marzenia, Ignaczak bardzo chciałby zagrać w Sisley Treviso. Jedno pragnienie przeszło mu tuż obok nosa – nie pojechał na MŚ w Japonii i tym samym nie zdobył wraz z kolegami wicemistrzostwa świata. Celem na przyszłość jest zdobycie medalu na Igrzyskach Olimpijskich,czego naturalnie z całego serca Mu życzę.
Kariera Klubowa Karierę w Polskiej Lidze Siatkówki zaczął wraz z podpisaniem kontraktu z ówczesną Galaxią Częstochowa. Igła bardzo miło wspomina tamten czas, spędzony w wyśmienitej atmosferze. To właśnie dzięki tamtej drużynie Krzysiek wybił się ponad przeciętność i zyskał uznanie i szacunek pośród„siatkarskiego światka”. Razem z ekipą spod Jasnej Góry trzykrotnie sięgnął po wicemistrzostwo Polski. Po trzyletniej przygodzie w Częstochowie, Igła popisał kontrakt ze Skrą Bełchatów. Z tym zespołem zdobył trzy tytuły Mistrza Polski oraz hat-rick Pucharu Polski. Od sezonu 2007/2008 Krzysiek broni barw Resovii Rzeszów, gdzie jest prawdziwą perełką.
Z orzełkiem na piersi Popularny Igła pierwszy raz założył koszulkę z orłem na piersi w 1995 roku, kiedy występował na Mistrzostwach Europy kadetów w Barcelonie. Ze stolicy europejskiego footballu wrócił z brązowym medalem i nowymi doświadczeniami oraz innym spojrzeniem na siatkówkę. Za rok, już jako junior, sięgnął po tytuł Mistrza Europy. Następnym trofeum był złoty medal Mistrzostw Świata w Bahrajnie. Tuż przed Mistrzostwami Świata w Argentynie,rzutem na taśmę Igła dostał się do reprezentacyjnej 12. Ignaczak wspomina te zawody, jako jedne z najlepszych. Po nich otworzyły się drzwi do błyskotliwie rozwijającej się kariery reprezentacyjnej. Najbardziej gorzką pigułką do połknięcia w karierze reprezentacyjnej Krzyśka, z pewnością była decyzja Lozano, w sprawie Mistrzostw Świata w Japonii, na które nie poleciał. Przegrał rywalizację sportową i poczynania kolegów musiał oglądać sprzed telewizora. Po niejakiej „moralnej porażce” Igła starał się jeszcze bardziej mobilizować do cięższej pracy. Uczestniczył w turnieju prekwalifikacyjnym i kwalifikacyjnym do IO w Izmirze. W obu przypadkach spisał się doskonale.
Pierwsze sukcesy Swoje pierwsze, większe sukcesy odnosił grając w Częstochowie (2000-2003). Z klubem spod Jasnej Góry wywalczył m.in. trzykrotne wicemistrzostwo Polski oraz zajął 3 miejsce w Pucharze Top Teams. Jednak największe sukcesy (jak dotychczas) odniósł, grając w Skrze Bełchatów. Przygoda z tym zespołem zaczęła się w 2003 roku. Krzysiek z tym klubem zdobył trzykrotnie mistrzostwo Polski oraz trzykrotnie Puchar Polski. W sezonie 2006/2007 pożegnał się z zespołem. Od sezonu 2007/2008 bronić będzie barwa rzeszowskiej Resovii.
Sukcesy klubowe ●
2001: Srebrny medalista Mistrzostw Polski z AZS Częstochow ą
●
2002: Srebrny medalista Mistrzostw Polski z AZS Częstochową
●
2003: Srebrny medalista Mistrzostw Polski z AZS Częstochową
●
2005: Puchar Polski ze Skrą Bełchatów
●
2005: Mistrzostwo Polski ze Skrą Bełchatów
●
2006: Puchar Polski ze Skrą Bełchatów
●
2006: Mistrzostwo Polski ze Skrą Bełchatów
●
2007: Puchar Polski ze Skrą Bełchatów
●
2007: Mistrzostwo Polski ze Skrą Bełchatów
●
2008: 4. miejsce w Final Four Challenge Cup z ASSECO Resovią Rzeszów
●
2009: Srebrny medalista Mistrzostw Polski z ASSECO Resovią Rzeszów
●
2010: Finalista Pucharu Polski z ASSECO Resovią Rzeszów
●
2010: Brązowy medalista Mistrzostw Polski z Asseco Resovią Rzeszów
●
2011: Brązowy medalista Mistrzostw Polski z Asseco Resovią Rzeszów
●
2012: Srebrny medalista Pucharu CEV z Asseco Resovią Rzeszów
●
2012: Mistrzostwo Polski z Asseco Resovią Rzeszów
●
2013: Finalista Pucharu Polski
●
2013: Mistrzostwo Polski z Asseco Resovią Rzeszów
Sukcesy reprezentacyjne ●
1995: Brązowy medalista Mistrzostw Europy kadetów
●
1996: Złoty medalista Mistrzostw Europy juniorów
●
1997: Złoty medalista Mistrzostw Świata juniorów
●
2009: Złoty medalista Mistrzostw Europy
●
2011: Brązowy medalista Ligi Światowej 2011
●
2011: Brązowy medalista Mistrzostw Europy
●
2011: Srebrny medalista Pucharu Świata 2011
●
2012: Złoty medalista Ligi Światowej 2012
Nagrody i wyróżnienia ●
Najlepszy libero w Polsce 2005r.
●
Najlepszy przyjmujący Pucharu Polski 2010
●
●
●
●
●
●
Najlepszy libero i najlepiej broniący zawodnik fazy interkontynentalnej Ligi Światowej 2011 Najlepszy libero i najlepiej broniący zawodnik finałów Ligi Światowej 2011 1. miejsce w Plebiscycie na 10 Najlepszych Sportowców Podkarpacia organizowanym przez dziennik Nowiny: 2008, 2009, 2010, 2011, 2012[1][2] Najlepszy libero i najlepiej broniący zawodnik finałów Ligi Światowej 2012 Najlepszy przyjmujący XXX Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie 2012 Najlepszy broniący Pucharu Polski 2013
Odznaczenia
KrzyĹź Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski(2009)
Ciekawostki ●
●
●
Jest absolwentem Zespołu Szkół nr 4 w Wałbrzychu. Był przyjacielem oraz świadkiem na ślubie Arkadiusza Gołasia[4]. Po tragicznej śmierci najlepszego przyjaciela przejął jego nr z reprezentacji – „16”[5]. Jest autorem magazynu sportowego „Igłą szyte”, będącego kontynuacją programu „Kadziu Projekt”. Program przedstawia reprezentację piłki siatkowej mężczyzn „od kuchni”.
Koniec
Prezentacje wykonała: Weronika Leska