FLoRILEGIUм. Тит. 98.
Нanc solam legem novit, huicse attemperat. Аt homines miseri vitam invitam ducimus,
Оpinionum servi inventis legibus. Мalum majores nequeunt, nequeunt posteri Еfugere. Praesto semperest causatio. 15. Simonides. Nam nec veteris soboles aevi,
Gens semideam generata Deis, Аbsque periclis, absque labore, Реde tranquillo, senii metam Тetigere sui. 16. Ideт.
Оnate, metas Juppiter rerum omnium Нabet penes se, quoque vult figit loco. Меns nulla nobis.
Victitamus in diem
Ultrocitroque cursitantes, inscii Quem cuique finem destinet rector Deus. Оmnes inani spes fovet fiducia Nil promoventes. Alter exspectat diem Venire, longasalter annorum vices: Necest, futurum qui sibi non spondeat Janum faventem copia et pecuniis. Sed vota nondum consecutos occupat
Тristis senectus, acris aut morbilues Сonsumitartus, saevus aut Мartis furor
Мittit peremptos sub domum Plutoniam. Аut dum procellae vortices vi suscitant, Neptunus alto sorbet oppressos salo, Сum terminavit Parca vivendi ambitum.
Sunt qui micantem deserunt ultro diem, Sibique nodo spiritus claudunt viam. Nila malis immune. Sed mortalium
Subjecta fertur mille sors incommodis Еt mille damnis.
Si mihi fides foret,
237