Համացանցի կառավարում զբաղվածության աստիճանի մասին զեկուցման ﬔջ: Հակառակ տեսակետի հիմքում այն կարծիքն է, որ թվային տեխնոլոգիաներում տեղի ունեցող խզումը գնահատող վիճակագրությունը հաճախ խաբուսիկ է և «թվային խզումը», փաստորեն, չի ավելանում: Այս դիրքորոշման համաձայն, համակարգիչների, վեբկայքերի քանակի և եղած հասանելիության կարողության նկատմամբ ավանդական ուշադրությունը պետք է փոխարինել զարգացող երկրներում ապրող մարդկանց` հասարակության վրա համացանց-ՏՀՏ-ի ազդեցության գնահատմամբ: Որպես օրինակ կարող են ծառայել թվային տեխնոլոգիաների բնագավառում Հնդկաստանի և Չինաստանի ձեռք բերած հաջողությունները:
Համընդհանուր հասանելիություն «Թվային խզուﬕց» բացի զարգացման վերաբերյալ բանավեճերում հաճախ հիշատակվող ﬔկ այլ հայեցակարգ է համընդհանուր հասանելիությունը, այսինքն` հասանելիություն բոլորի համար: Այս տեսակետը, թեև տեղեկատվական տեխնոլոգիաների նկատմամբ վարվող ցանկացած քաղաքականության հիﬓաքարը պետք է լինի, սակայն գոյություն ունեն տարբեր կարծիքներ և տարբեր ըմբռնուﬓեր`համընդհանուր հասանելիության քաղաքականության մասշտաբների ու էության վերաբերյալ: Միջազգային բանաձևերի և հռչակագրերի ներածություններում այս հայեցակարգի հաճախակի հիշատակումը` քաղաքական և ֆինանսական անհրաժեշտ աջակցության բացակայության պայմաններում, այդ հասկացությունը վերածում է բավականին վերացական, որեւէ գործնական նշանակություն չունեցող ﬕ սկզբունքի: Համընդհանուր հասանելիության հարցը ﬕջազգային մակարդակով ﬓում է քաղաքական հարց, որը, վերջին հաշվով, կախված է այդ նպատակին հասնելու համար զարգացած երկրների ներդրուﬓեր կատարելու պատրաստակամությունից: Ի տարբերություն ﬕջազգային մակարդակի, որոշ երկրներում համընդհանուր հասանելիության հայեցակարգը տնտեսական և իրավական տեսանկյուններից մանրամասնորեն մշակվել է: Բոլոր քաղաքացիներին հեռահաղորդակցությունների հասանելիության տրամադրումը դրված էր հեռահաղորդակցությունների բնագավառում ԱՄՆ-ի վարած քաղաքականության հիմքում: Դրա արդյունքում ի հայտ եկավ քաղաքական ու ֆինանսական տարբեր ﬔխանիզﬓերի լավ զարգացած համակարգ, որի նպատակը տարբեր շրջաններում և տարածաշրջանհերում, որտեղ կապը թանկ արժե, հասանելիության ֆինանսավորուﬓ է: Դրամական օժանդակությունները տրամադրում են այն տարածաշրջանները, հիﬓականում ﬔծ քաղաքները, որտեղ կապի գինը ցածր է: Համընդհանուր հասանելիության ապահովմանն ուղղված ԵՄ-ն նույնպես ﬕ շարք ﬕջոցներ է ձեռնարկել3: 138 13 8