16
ªåðôÛíâòéï÷ 2014
äÜíöî äòñíåîá
>>>
Απόστολος Αντωνούδης ∆ηµοτικός Σύµβουλος, Επικεφαλής Αξιωµατικής Αντιπολίτευσης
¦ïìåíéëÛ÷ áðïúèíéñóåé÷ Ο Ελληνικός λαός στον Β΄ παγκόσµιο πόλεµο υπέστη µια πρωτοφανή τραγωδία, τέτοιας µορφής σε έκταση και ένταση, η οποία δεν προσοµοιάζει µε καµιά άλλη χώρα. Είναι η µοναδική που, όταν τέλειωσε η Κατοχή, είχε λιγότερο πληθυσµό από τότε που άρχισε. Η Ελλάδα απώλεσε το 13,5% του πληθυσµού της. Ταυτόχρονα, οι Γερµανοί άρπαξαν το 51% των µετοχών σε όλες τις κρατικές επιχειρήσεις, στις µεγάλες ιδιωτικές εταιρείες και στις τράπεζες. Επιπλέον προέβησαν στην κατάσχεση του 10% της αγροτικής παραγωγής, άρπαξαν από τη χώρα µας αρχαιολογικούς θησαυρούς και έργα τέχνης αµύθητης αξίας. ΤΙΣ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ αυτές καταστροφές οι ∆ιεθνείς Κανόνες ∆ικαίου επιβάλλουν στη χώρα εισβολής και κατοχής να τις επανορθώσει. Τον Φεβρουάριο του 1946, συνήλθε στο Παρίσι η 19µελής ∆ιασυµµαχική Επιτροπή και καταλόγισε τι οφείλει κάθε χώρα του Άξονα σε κάθε χώρα που κατέκτησε. Για τη Γερµανία προσδιόρισε
°¼¹¶Ä¿»° “äú°ËÆ¿»° ÌÃÄƹ°Æ¸” ότι πρέπει να πληρώσει στην Ελλάδα 7 δισ. 100 εκατοµµύρια δολάρια, αγοραστικής αξίας του 1938. Αυτό το ποσό είναι καθορισµένο, καταγραµµένο, γνωστοποιηµένο, αναµφισβήτητο. Κανένας δεν µπορεί να το αλλοιώσει, να το διαγράψει, να το αµφισβητήσει. ΤΟ ΚΑΤΟΧΙΚΟ ∆ΑΝΕΙΟ της Ελλάδας προς τη Γερµανία «προέκυψε» από το γεγονός ότι οι κατακτητές, για να είναι «νοµότυποι», όφειλαν τα ποσά που άρπαζαν να µην ξεπερνούν τη δυνατότητα της οικονοµίας της χώρας µας, όπως προσδιόριζε η Συµφωνία της Χάγης το 1909. Γι’ αυτό την αρπαγή αυτή τη «νοµιµοποίησαν» ως... δάνειο της Ελλάδας προς τη Γερµανία. Το ύψος του αναγκαστικού δανείου, που εκταµιεύθηκε από 1 Ιανουαρίου 1942, ανέρχεται σε 3 δισ. 500 εκατ. δολάρια, αγοραστικής αξίας του 1938, χωρίς τους τόκους. ∆ηλαδή 54 δισεκατοµµύρια δολάρια. Σηµειωτέον ότι προς το τέλος της Κατοχής οι Γερµανοί κατέβαλαν 3 δόσεις και αυτό αποτελεί ισχυρό όπλο υπέρ της χώρας, αναγνωρίζοντας έτσι ουσιαστικά την απαίτηση της Ελλάδας. ΩΣ ΤΩΡΑ, οι ελληνικές κυβερνήσεις έλεγαν ότι «δεν παραιτούµεθα των αξιώσεών µας, αλλά απαιτείται η κατάλληλη συγκυρία για να «διεκδικήσουµε», και φυσικά δεν ήρθε ποτέ... αυτή η συγκυρία! ∆εν διεκδίκησαν ποτέ και τίποτα! Αυτά στο παρελθόν. Η σηµερινή δικοµµατική κυβέρνηση Ν.∆. - ΠΑΣΟΚ δεσµεύτηκε ενώπιον του Κοινοβουλίου ότι θα διεκδικήσει τις οφειλές. Πότε; Πρόσφατα µετέτρεψαν την επιτροπή δράσης του κοινοβουλίου σε επιτροπή µελέτης. Η απαξιωτική, υποτιµητική και περιφρονητική, ως και απάνθρωπη, συµπεριφορά της Γερµανίας απέναντι στην
¡åòíáîéëÛ÷ áðïúèíéñóåé÷ ðòï÷ ôèî ¶ììÀäá:
íéá éóôïòéëÜ ïæåéìÜ Καϊτεζίδης Ιγνάτιος
συνέχεια από σελ. 15
Η πρώτη είναι το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και οι µαρτυρίες για τη λεηλασία αποθεµάτων χρυσού και εθνικού πλούτου. Υπάρχουν ποσά, νούµερα, αξίες, υπολογισµοί που δείχνουν το µέγεθος της σηµερινής οφειλής. Η οικονοµία έχει τη δυνατότητα να υπολογίσει τα πάντα, λαµβάνοντας υπόψη τις τιµές και τις αξίες των δύο εποχών, όποιες παραµέτρους χρειάζεται να ληφθούν υπόψη, προκειµένου να διαµορφώσουν ένα δίκαιο ποσό αποζηµίωσης. Η δεύτερη διάσταση είναι αυτή της αποζηµίωσης για τις υλικές καταστροφές που έκαναν οι γερµανοί σε κάθε σηµείο αυτής της χώρας. Βιάζοντας την οµορφιά της Ελλάδας, λεηλατώντας µνηµεία και κλέβοντας θησαυρούς, ισοπεδώνοντας µε βοµβαρδισµούς πόλεις και χωριά, καταστρέφοντας µε βαρβαρότητα και χωρίς διάκριση τα πάντα στο πέρασµά τους. Κάθε υλική καταστροφή µπορεί να αποτιµηθεί σε χρήµα. Είναι επίπονο, αλλά εφικτό. Σε µια διεθνή κοινωνία δικαίου υπάρχουν κανόνες και συνέπειες. Ο χρόνος δεν διαγράφει τις ευθύνες. Η Ελλάδα δέχθηκε µια απρόκλητη επίθεση και πλήρωσε το βαρύ τίµηµα ενός πολέµου. ∆ΙΚΑΙΟ είναι να πληρώσουν αυτοί που προκάλεσαν τον πόλεµο. Και δεν είναι απλά δίκαιο, αλλά και αναγκαίο, ως διεθνές δεδικασµένο ανάλογων συµπεριφορών. Η τρίτη διάσταση είναι η δυσκολότερη από όλες. Είναι η αποτίµηση της αξίας της ανθρώπινης ζωής των θυµάτων. Του πόνου και της δυστυχίας ενός ολόκληρου λαού. Όσων έχασαν τη ζωή τους µε φρικιαστικό τρόπο, όπως οι 149 συµπολίτες µας στο Ολοκαύτωµα του Χορτιάτη, αλλά και όσων αναγκάστηκαν να βλέπουν τους δικούς τους ανθρώπους να εκτελούνται µε βαρβαρότητα. Άνδρες, γυναίκες και µικρά παιδιά. Και το µεγάλο ερώτηµα είναι: ποια τιµή βάζει κάποιος στην ανθρώπινη ζωή; Φθάνει ολόκληρη η περιουσία της Γερµανίας για να πληρώσει µόνο έναν άνθρωπο που χάθηκε σε αυτόν τον πόλεµο; Με ποια ηθικά επιχειρήµατα µπορεί κάποιος να αξιώσει την απαλλαγή της Γερµανίας από την υποχρέωσή της να δικαιώσει τις χιλιάδες των θυµάτων; Η καταβολή των γερµανικών αποζηµιώσεων δε θα ικανοποιήσει µόνο το οικονοµικό µέρος αυτής της ιστορικής εκκρεµότητας. Θα ικανοποιήσει µαζί και το ηθικό. Θα τεθεί δίπλα σε µια δηµόσια συγνώµη, σε µια έµπρακτη αναγνώριση µιας ανεπανάληπτης βαρβαρότητας. ∆εν πρόκειται ούτε για συµψηφισµό οφειλοµένων από διαφορετικές εποχές και αιτίες, ούτε για εκδίκηση προς τον ρόλο της δανείστριας Γερµανίας στη σύγχρονη ελληνική κρίση. Είναι µια δίκαιη ανταπόδοση αυτών που µας οφείλει η ιστορία. Και µάλιστα µε µεγάλη καθυστέρηση. Αν λοιπόν υπάρχει ένα θέµα συζήτησης σε σχέση µε την καταβολή των γερµανικών αποζηµιώσεων, αυτό δεν είναι το «αν». Είναι το «πότε». Γιατί ο χρόνος δε σβήνει ούτε τη µνήµη, ούτε την οφειλή.
70 øòÞîéá íåôÀ, íåôòÀíå áëÞíá ôé÷ óùîÛðåéå÷ ôïù ïìïëáùôñíáôï÷ ëáé ôè÷ ëáôïøéëÜ÷ ðåòéÞäïù Μιχάλης Γεράνης
συνέχεια από σελ. 15 Σε κάθε περίπτωση, το δικό µας µήνυµα είναι ένα και αδιαπραγµάτευτο: ο ελληνικός λαός δεν παραγράφει την ιστορία του. Σε µια περίοδο πολύµορφης και βαθύτατης οικονοµικής κρίσης, όπου οι διεθνείς οικονοµικές αλληλεξαρτήσεις επιβάλλουν περιορισµούς σε µια χώρα που βρίσκεται σε δύσκολη θέση, όπως είναι η πατρίδα µας, πιέσαµε κι εµείς ως αυτοδιοίκηση ξανά, αφόρητα και επιτέλους η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να υπερασπιστεί τα συµφέροντα των Ελλήνων πολιτών, την ιστορική µνήµη, τα ιερά και τα όσια του Ελληνικού λαού και της χώρας µας και σε αυτό το σηµείο και για όσους ανιστόρητους, κυρίως Βορειοευρωπαίους συµπολίτες µας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, λένε ότι λόγω των καιρών και της οικονοµικής κατάστασης θυµηθήκαµε τις αποζηµιώσεις, θα ήθελα µε προσοχή να ακούσετε το παρακάτω απόσπασµα από οµιλία: «Αν το αντάρτικο δε σταµατούσε τις φάλαγγες των Γερµανών που κλέβανε την παραγωγή της χώρας µας και δεν καταργούσε τη συγκέντρωση της παραγωγής που τη βάζανε στο χέρι οι κατακτητές, αν δε γίνονταν όλα αυτά, τότε τα θύµατα από την πείνα και τις αρρώστιες θα ήταν πολύ περισσότερα. Όλες οι χιλιάδες των
Ελλάδα αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι έχει δώσει επανορθώσεις σε όλες τις χώρες που κατέκτησε, εκτός από την Ελλάδα. Και αν το δει κάποιος από ψηλά, διαπιστώνει ότι αυτή η υπόθεση σηµαδεύεται από τη γλοιώδη, υποκριτική και συνάµα γελοία στάση που τήρησε η Ελληνική πολιτική τάξη. Εβδοµήντα χρόνια δεν έκανε απολύτως τίποτα. Ανέχθηκε, σιώπησε, συγκάλυψε. Ο ένας ήθελε να στείλει µετανάστες, ο άλλος ζητούσε δανεικά, ο τρίτος πολιτική στήριξη. Και ένα µεγάλο κοµµάτι του πολιτικού προσωπικού φούσκωνε τους λογαριασµούς του µε µαύρο γερµανικό χρήµα. Είναι αλήθεια ότι η δυναµική της διεκδίκησης έχει υπονοµευθεί από τον ιστορικό χρόνο. Ο αναγνώστης της ιστορίας, ο ουδέτερος παρατηρητής και ο ανεξάρτητος δικαστής, δεν ξεχωρίζει κυβερνήσεις. Θα δει ότι η Ελλάδα σιώπησε για δεκαετίες και ανακίνησε το θέµα προσχηµατικά. Όχι για να αποδώσει δίκαιο, αλλά για να συγκαλύψει ευθύνες. Κάτι σαν τα γλυπτά του Παρθενώνα ή τις αλύτρωτες πατρίδες. Σαν παραµύθι που είναι αληθινό µέχρι να έρθει ο ύπνος.
Η Γερμανία έχει ήδη εξοφλήσει τα αναγκαστικά δάνεια που είχε συνάψει με τη Γιουγκοσλαβία και την Πολωνία. Το ερώτημα λοιπόν παραμένει: Γιατί η Γερμανία δε θέλει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της απέναντι στην Ελλάδα;
θυµάτων, που πέσανε για τη ζωή και τη λευτεριά του λαού µας, ποτέ δε φθάνουν τα θύµατα της πείνας και των ασθενειών.» Αυτό λοιπόν το απόσπασµα δεν είναι ούτε η αγόρευση των νοµικών µας στα δικαστήρια για τις αποζηµιώσεις ούτε από οµιλία κάποιου Έλληνα πολιτικού σε πρόσφατο Συµβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να πείσει να µας δοθεί η επόµενη δόση. Είναι κοµµάτι από οµιλία του Άρη Βελουχιώτη στη Λαµία στις 29 Οκτωβρίου του 1944. Ένοιωθα την υποχρέωση να κάνω αυτήν την ιστορική αναφορά γιατί έχω αγανακτήσει µε την υποκρισία όλων αυτών των ελεγκτών και µη της οικονοµίας και όχι µόνο, της πατρίδας µας, που κανονικά για να περνάν το έλεγχο διαβατηρίων για να µπούνε στην χώρα µας έπρεπε πρώτα να µάθουν την ιστορία αυτού του τόπου. Εµείς δεν µπορούµε να ξεχάσουµε ότι απ΄ τα 39 παιδιά που εκτελέστηκαν τόσο φριχτά τα 32 ήταν κάτω των 10 ετών και τα υπόλοιπα λίγων ετών ή µηνών. Αγγελούδια που το µοναδικό τους έγκληµα ήταν που γεννήθηκαν στον µαρτυρικό Χορτιάτη. Πρέπει λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση να αντιληφθεί ότι σήµερα πολύ περισσότερο, η αντίδρασή της έχει ιδιαίτερη σηµασία αναφορικά όχι απλώς µε τις αποζηµιώσεις και τις επανορθώσεις που διεκδικούµε και αιτούµαστε και δικαιούµαστε, αλλά για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Την αναγνώριση της προσφοράς της Ελλάδας στην ελεύθερη Ευρώπη, την προσφορά της στην απελευθέρωση την οποία πλήρωσε πολλάκις και ποικιλοτρόπως. Εµείς δώσαµε, δεν πήραµε στον αγώνα εκείνο. ∆ώσαµε ανιδιοτελώς για τη ∆ηµοκρατία, την Ελευθερία, την ισότητα των λαών, τη συνεργασία. Σήµερα, στην ανάγκη, κάποιοι µας θέλουν πάλι να δίνουµε. Κάποιοι παραµένουν πάντα θύτες και δυστυχώς θέλουν κάποιους πάντα θύµατα. Σήµερα σ’ αυτόν εδώ το τόπο ζούµε εµείς, τα παιδιά µας τα εγγόνια µας και το λιγότερο που έχουµε να κάνουµε για να τιµήσουµε τους ανθρώπους που θυσιάστηκαν, για να µπορούµε να χαιρόµαστε αυτή τη ζωή σ’ αυτόν τον τόπο, είναι να διδασκόµαστε από την ιστορία τους και να περνάµε το ιστορικό µήνυµα της θυσίας τους από γενιά σε γενιά. Κι αν θέλει ο κύριος ΣΟΪΜΠΛΕ και η κα ΜΕΡΚΕΛ ας µην αναγνωρίζουν τις αποζηµιώσεις που οφείλουν στους Έλληνες για το κακό που µας κάνανε. Ας βγαίνουν δηµόσια κι ας αναγνωρίζουν µε θράσος, επισκέπτες στη χώρα µας, µόνο το κατοχικό δάνειο και τίποτα άλλο. Να ξέρουν µόνο ότι δεν θα κρίνουν αυτοί τι τελικά θα γίνει αλλά τα διεθνή δικαστήρια και ο Θεός. Κι αν τα δικαστήρια προσπαθήσουν να τα χαλιναγωγήσουν, µάρτυρας η ιστορία µας, ο Θεός δεν τους δικαιώνει. Εµείς ως αυτοδιοίκηση έχουµε χρέος να κρατάµε άσβεστη τη µνήµη εκείνων που έπεσαν στο βωµό της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας της πατρίδας.
Εργοστάσιο & Μουσείο Σοκολάτας
ένθετο ªåðôÛíâòéï÷ 2014 | Îîõåôè Ûëäïóè çéá ôèî 79è ¢éåõîÜ Îëõåóè £åóóáìïîÝëè÷
6 14|9|2014
79 ¢¶£ ôï ðáéøîÝäé... è
óùîåøÝúåôáé!!!
Νέα εποχή για τον εθνικό εκθεσιακό φορέα
Τους 500.000 εκτιµάται ότι θα υπερβούν οι επισκέπτες του «Εργοστασίου και Μουσείου Σοκολάτας» Το “Εργοστάσιο” θα λειτουργήσει για έξι µήνες στο Εκθεσιακό Κέντρο Θεσσαλονίκης, αρχής γενοµένης από τις 6 Σεπτεµβρίου από τα εγκαίνια της 79ης ∆ΕΘ. Ήδη, το ενδιαφέρον για επίσκεψη στο εντυπωσιακό αυτό θεµατικό πάρκο, που δηµιουργεί η ∆ΕΘ - HELEXPO στις εγκαταστάσεις της, είναι πολύ µεγάλο, τόσο από την Ελλάδα, όσο και από γειτονικές χώρες.
Στο πλαίσιο αυτό, ταξιδιωτικά πρακτορεία από τα Βαλκάνια ετοιµάζονται να παρουσιάσουν τουριστικά πακέτα επίσκεψης στη Θεσσαλονίκη και στο «Εργοστάσιο και Μουσείο Σοκολάτας», ενώ σχολεία από τη Βόρεια Ελλάδα εκδηλώνουν την πρόθεση τους να έρθουν στην πόλη για να ξεναγηθούν στο θεµατικό πάρκο. σελ. 04
Τάσος Τζήκας Πρόεδρος ∆ΕΘ - Helexpo
Ο εθνικός εκθεσιακός φορέας έχει εισέλθει µε αξιώσεις σε µία νέα εποχή λειτουργίας, η οποία είναι εµφανέστατη, τόσο στο αναβαθµισµένο επίπεδο των εκθέσεων και εκδηλώσεων, που πραγµατοποιεί, όσο και στις πρωτοβουλίες διεθνοποίησης και εξωστρέφειας, τις οποίες υλοποιεί. Αρωγός σ' αυτή την προσπάθεια της ∆ΕΘ - Helexpo είναι ο παραγωγικός ιστός της οικονοµίας µας, ενώ το σηµαντικότερο συστατικό της ανοδικής πορείας της εταιρείας είναι το γεγονός πως η έκθεση αρχίζει να καθιερώνεται ξανά στη συνείδηση του πολίτη της Θεσσαλονίκης, της Βόρειας Ελλάδας και κατ΄ επέκταση όλης της χώρας, ως σηµείο αναφοράς. Η προσπάθεια της διοίκησης της ∆ΕΘ - Helexpo να φέρει ξανά µέσα στο εκθεσιακό κέντρο τον κάτοικο της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής στέφθηκε από επιτυχία, γιατί πιστεύουµε πως µόνο έτσι η έκθεση µπορεί να επανακτήσει την παλαιά αίγλη της. Σηµαντική είναι η υποστήριξη, που έχουµε, από τους παραγωγικούς φορείς της Θεσσαλονίκης και ευρύτερα της Βόρειας Ελλάδας, καθώς µέσα από τη συνεργασία µαζί τους, η έκθεση αποκτά ολοένα και πιο στενή επαφή µε το κυρίαρχο τµήµα του πελατολογίου της, σελ. 04 δηλαδή τις επιχειρήσεις.
Επενδύουµε σε έργα πνοής φροντίζουµε το περιβάλλον ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΥΝ∆ΕΣΜΟΣ ΦΟΡΕΩΝ ∆ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΣΤΕΡΕΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ
www.fodsakm.gr
Φo∆ΣΑ ΚΕΝTΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΑΣ
Φράγκων 6-8, ΤΚ 546 26 Θεσσαλονίκη • Τ. 2310 508 800 • F. 2310 508 787 • E. ota@otenet.gr