Πανελλήνια Εκστρατεία Ενημέρωσης για τον Καρκίνο του Στόματος
Eικ. 1: Λευκοπλακία παρειάς
Eικ. 2: Λευκοπλακία εδάφους στόματος
Eικ. 3: Λευκοπλακία πλάγιου χείλους γλώσσας
Eικ. 4: Λευκοπλακία ράχης γλώσσας
Eικ. 5: Εκτεταμμένη λευκοπλακία κάτω Eικ. 6: Λευκοπλακία φατνιακού βλεννογόνου χείλους και φατνιακού βλεννογόνου γλωσσικά
Eικ. 7: Μυρμηκιώδης Λευκοπλακία
Η ομοιογενής λευκοπλακία, που εκπροσωπεί το 97,5% των λευκοπλακιών, είναι η συχνότερη μορφή. Αρχικά παρουσιάζεται ως λεπτή, γκριζόλευκη, ελαφρώς επηρμένη επιφάνεια, που είτε έχει σαφώς περιγεγραμμένα όρια είτε όχι. Καθώς η βλάβη παραμένει, γίνεται παχύτερη και λευκότερη, με λεία ή ρυτιδωμένη επιφάνεια. Η ανομοιογενής λευκοπλακία χαρακτηρίζεται έτσι ως προς το χρώμα (λευκή ή/και ερυθρή βλάβη) και την υφή (εξωφυτική, κοκκιώδη, μυρμηκιώδη). Μπορεί να εμφανίζει έλκωση ή και να παρουσιάζει λευκές και ερυθρές περιοχές (ερυθρολευκοπλακία). Σπάνια παραλλαγή της μυρμηκιώδους μορφής είναι και η βλαστική μυρμηκιώδης λευκοπλακία, και είναι μορφή υψηλού κινδύνου. Εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες (Α:Γ= 1:4) και δεν σχετίζεται άμεσα με το κάπνισμα ή άλλους γνωστούς προδιαθεσιακούς παράγοντες (ίσως ενέχεται ο ιός HPV). Οι βλάβες ξεκινούν μονήρεις, όπως στην απλή λευκοπλακία, ενώ όμως μεγαλώνουν δημιουργείται σχηματισμός διάχυτων πολλαπλών εξωφυτικών πλακών, όπως στην μυρμηκιώδη λευκοπλακία, που έχουν την τάση να επεκτείνονται σε παρακείμενες περιοχές. Συνήθως εντοπίζεται στον βλεννογόνο των ούλων, αλλά και σε άλλες ανατομικές περιοχές όπως γλώσσα, παρειά. Εάν η βλάβη παραμείνει, εξαλλάσσεται σε μυρμηκιώδες καρκίνωμα, και στη συνέχεια μπορεί να υποστεί ιστολογικά δυσπλαστικές αλλαγές και να καταλήξει σε ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα (συχνότητα 15%).
9